 |
| Bij de trambrug van Weinterp over de Opsterlandse Compagnonsvaart |
Koningspad
De wandelgids 'Koningspad' die ik in 2013 al kreeg op Vaderdag, gaan Durkje en ik vandaag voor de zesde maal gebruiken, namelijk voor de laatste van de zes wandelingen van deze reisgids. We gaan verder met de nog resterende etappe door de benedenloop van beekdal de 'Boorne', ofwel het beekdal van het Koningsdiep, in het Fries ook wel Alddjip (Ouddiep) of Boarne genoemd. Deze rivier ontspringt bij Allardsoog nabij Bakkeveen, meandert in noordwestelijke richting door Fryslân, om vroeger uiteindelijk uit te monden in de voormalige Middelzee.
Etappe 6 = Over de grote en stille heide van Duurswoude naar de Compagnonsvaart
De wandelgids waar we vandaag mee op pad gaan, is geschreven door mijn ex-collega, de landschapsjournalist Fokko Bosker, die ook de vierdelige wandelserie 'Friesland voor Lanterfanters' schreef. De wandelgids 'Koningspad' heeft als subtitel 'Lanterfanten door het beekdal Koningsdiep'.
Vandaag wandelen Durkje en ik de zesde etappe, over een afstand van 26 kilometer, van Bakkeveen naar Lippenhuizen. De wandelaar-auteur gaf deze route als titel mee: 'Over de grote en stille heide van Duurswoude naar de Compagnonsvaart'.
Door Boswachterij Bakkeveen naar de Duurswouder Heide
Op deze mooie Pinksterdag rijden Durkje en ik eerst naar Lippenhuizen, waar we de ene auto parkeren, om dan met de andere auto door te rijden naar Bakkeveen. Daar laten we de andere auto achter, om onze dagtocht van vandaag te beginnen op de vijfsprong bij de sluis in de dorpskern van Bakkeveen.
In de Boswachterij Bakkeveen lopen we diep in het bos achter de Slotpleats langs de uitkijkpost, die ons een mooi overzicht geeft over het voormalige Bakkeveense verdedigingswerk van de Sterrenschans.
Aan de overzijde van de Duerswâldmerwei wandelen we het bosgebied in dat ons toegang geeft tot de daar achter liggende Duurswouder Heide. Als we dit grote heideveld over zijn gestoken, buigen we af naar het noorden om met een langwerpige boog om het 13e eeuwse kerkje van Duurswoude heen te lopen. De toren van deze eeuwenoude dorpskerk staat nu in de steigers ter restauratie.
Moskou en Petersburg
Langs de boszoom krijgen we hier en daar even zicht op de grote tenten die nabij Wijnjeterp staan ter gelegenheid van het evenement van het Pinksterfeest van Wijnjeterp. Af en toe bereiken ons ook de vrolijke klanken van de gospelmuziek vanuit die feesttenten.
Ter hoogte van Moskou steken we de N381 over, om dan langs de zuidwaarts lopende Opsterlandse Compagnonsvaart naar Petersburg te lopen, waar we met de oude ijzeren ophaalbrug deze vaart over kunnen steken. Op een bankje aan de overzijde van het water nemen we onze eerste pauze.
Als we over de Peelrug in westelijke richting lopen, passeren we de plek waar in deze periode druk wordt gewerkt aan het nieuwe viaduct in de N381 in aanleg. Hier wordt momenteel een diepe tunnelbak gegraven, zodat je binnenkort onder de nieuwe N318 door kunt, die momenteel rechtdoor wordt getrokken vanaf het Wijnjeterperschar tot aan Donkerbroek. Je kunt aan beide zijden van de Peelrug al duidelijk de aanlegsporen zien van dit geheel nieuwe wegstuk, dat hier dwars door dit veengebied wordt aangelegd.
Over de Kappellepôlle naar de oude trambaan
Via de Jan Hofswijk lopen we naar de Kappellepôlle, een prachtig klein en hooggelegen heidegebiedje van It Fryske Gea. We lopen over dit oude hoogveengebied en zien duidelijk dat de omliggende weiland door de voormalige afgraving van het veen veel lager zijn komen te liggen.
Aan de achterzijde van dit verrassend mooie heidegebiedje worstelen we ons even door het kreupelhout, omdat we aan de andere zijde van de boomwal verder moeten over de voormalige trambaan. Deze trambaan toont zich aan ons als een breed zandpad, dat ons voert naar de oude trambrug over de Opsterlandse Compagnonsvaart.
Bij het brugwachtershuisje kun je aan weerszijde van de trambrug in de bestrating van het wegdek zien dat men hier met de dubbele belijning in de bestrating heeft willen laten zien dat dit een trambrug is, als onderdeel van de trambaan aan weerszijden van de Opsterlandse Compagnonsvaart.
Een toevallige ontmoeting op een mooie Pinksterdag
Als we vanaf het brugwachtershuis van Weinterp over het jaagpad van de Opsterlandse Compagnonsvaart lopen, moeten we even aan de kant, want van voren nadert een auto op het zandpad en van achteren nadere twee fietsers over het smalle fietspad. Tijdens het passeren remmen de fietsers af en blijven ze bij ons stilstaan. Als we opkijken, zien we tot onze verrassing dat het de ons welbekende Martin & Ankie Jansen Klomp zijn uit ons dorp Stiens. We blijven geruime tijd bij elkaar staan, om even gezellig met elkaar te praten. Maar als het op zeker moment heel licht begint te regenen, nemen we afscheid en gaan we weer verder over het jaagpad. Gelukkig houdt de regen niet aan, en blijft het maar bij een heel lichte neerslag, en dan ook nog van korte duur, dus die hindert ons geenszins.
Bij Wijnjeterperverlaat laten we de Opsterlandse Compagnonsvaart achter ons.
Sparjebird en Hemrikerveld
Vlakbij Hemrik lopen we het Speelbos Sparjebird in, dat we geheel in de lengterichting doorkruisen. In dit bosperceel liggen voor mij de nodige positieve jeugdherinneringen, want in de zomervakanties gingen wij vroeger tijdens onze kinderjaren vanuit Drachten elk jaar een week naar dit speelbos voor een vakantiekamp, vol van sport en spel.
Vanuit Sparjebird gaan we verder over de Bûtenwei. Een prachtig uitzicht hebben we vanaf hier over de schilderachtig gekleurde graslanden ten noorden van de Bûtenwei. Over een zandpad gaan we tussen die kleurrijke weilanden door naar het beekdal van het Koningsdiep, door het Hemrikerveld.
Op het verste punt passeren we enkele grote grazers, die hier in een open boslandschap grazen.
We keren weer om over het Himrikerpaad, kruisen daarbij weer de Bûtenwei en de Binnenwei, om dan over het historische wandelpad van It Berchebosch weer terug te lopen naar de Opsterlandse Compagnonsvaart.
Op een mooie Pinksterdag
Nu volgt weer een stuk jaagpad langs de Opsterlandse Companonsvaart, van Hemrikerverlaat, via Vosseburen en Haneburen tot aan de zuidkant van Lippenhuizen. Hier verlaten we het jaagpad, om dan over een smal paadje tussen de weilanden door naar Lippenhuizen te lopen.
In het dorp lopen we via De Buorren naar de Trijehoek van Lippenhuizen, waar we vanmorgen onze auto achterlieten. Het is nu 17.15 uur, dus we hebben zeven uren gewandeld om de 26 kilometers van Bakkeveen naar Lippenhuizen af te leggen.
Vanuit Lippenhuizen rijden we weer terug naar Bakkeveen, waar we onze andere auto ophalen, om tenslotte met beide auto's weer terug te rijden naar Stiens. Bijzonder is dat we nog maar tussen Lippenhuizen en Wijnjeterp zijn als het al begint te regenen. Geen zware regen, maar net genoeg om er wandelend last van te hebben. We zijn dus mooi op tijd en droog aangekomen in Lippenhuizen.
Het was vandaag prima wandelweer. Vanmorgen enkele zonnige perioden, bij een temperatuur van ongeveer 13-14 graden Celsius, en pas aan het eind van de middag ging het iets harder waaien, en daalde te temperatuur daardoor enigszins vanwege de vrij koude wind die toen vanuit het noordwesten kwam.
We zijn vandaag na een zesdaagse wandelserie weer gearriveerd in Lippenhuizen, waar we op 2 november 2014 onze eerste schreden zetten op het 120 kilometer lange en prachtige Koningspad. Dit Koninsgpad heeft ons het schitterende landschap van het beekdal van het Koninsdiep getoond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten