 |
| Voorheen kloosterbrouwerij - nu kerk - van Windesheim |
De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 8, over het traject van Berkum naar Wijhe.
Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Hanzestedenpad van Berkum/Zwolle via Windesheim naar Wijhe
Donderdag 27 oktober 2005 – 24 km
Dag 8: 155,6 - 180 km
Herfstwandeling
Het is herfstvakantie. Een week die zich kenmerkt door uitersten qua weersomstandigheden. In het begin van de week harde, stormachtige wind, gepaard gaand met zware regenval.
Maar voor donderdag en vrijdag wordt voor de tijd van het jaar uitzonderlijk warm weer voorspeld. Daarom wordt donderdag onze wandeldag van deze vakantieweek. De temperatuur loopt vandaag inderdaad op van 15 tot over de 20 graden Celsius. Heerlijk warm herfstweer met veel zon en af en toe een koele bries.
Berkum en Zwolle
Om 8.45 uur vertrekken we met de auto uit Stiens en om precies 10.00 uur start onze wandeldag in Berkum (bij Zwolle) bij de Catharinehoeve.
Over het Roodhuizerpad lopen we in de richting van de Zwolse wijk Wipstrik. Langs dat pad liggen de voetbalvelden van Be Quick Zwolle. Op het trainingsveld is een herenteam aan het trainen. De bermen van het pad worden op dit moment gemaaid, met als gevolg dat lange rijen bermvegetatie in de lengterichting over het fiets-/wandelpad worden geschoven om dat af te kunnen voeren.
Door enkele woonstraten heen van de wijk Wipstrik komen we uiteindelijk aan bij de Weteringbrug, die ons over het Almelose Water – de Zwolse stadsgracht – voert.
Onder aan de brug, bij het kleine woonwagenkamp, eindigt de 3e etappe. We hebben dan de eerste 2,5 km gelopen.
Soestwetering
Over het fietspad gaan we dan in zuidelijke richting langs het water. Dit fietspad voert ons langs allemaal woonarken, onder een spoorlijn en onder enkele verkeerswegen door, naar het Zwolse bedrijventerrein 'De Marslanden'. Daar splitst het Almelose Water zich in Soestwetering en Nieuwe Wetering.
Wij lopen dan langs de Nieuwe Wetering naar de Hoevenbrug. Hier eindigt de 4e etappe, een traject van slechts 3 km. We hebben tot hier in ruim een uur dan 5,5 km gelopen.
Vanaf de Hoevenbrug gaan we over de Sekdoorndijk langs de afgraving (weer) naar de Soestwetering. Haaks op de Sekdoorndijk staat een brede serie hoogspanningsleidingen. Als we daar onderdoor zijn gewandeld, pauzeren we even bij de fietsbrug over de Soestwetering, één van de vele Sallandse weteringen, die vanaf de 12e eeuw zijn gegraven om dit van oorsprong natte gebied te ontwateren.
De Aalvanger
Vanaf deze fietsbrug volg een langgerekt traject van ruim 3 km langs de Soestwetering, tot aan de Zuthemerweg bij De Aalvanger. Het laatste gedeelte langs deze wetering, de Aalvangersweg, is vandaag voor doorgaand rijverkeer afgesloten, omdat men hier bezig is met het opsnoeien van de hoge bomen die langs deze weg staan.
Bij de Aalvanger eindigt ook de 4 km lange vijfde étappe. In de twee uren die we nu hebben gelopen, hebben we ongeveer 9,5 km afgelegd. Het is nu 12.00 uur.
Op een bankje bij De Aalvanger pauzeren we om wat te eten en te drinken.
Windesheim
Daarna gaat het verder in zuidelijk richting over de Gravenweg, die steeds verder in het veld afwijkt van de Soestwetering. Als we echter een vaart zijn overgestoken, lopen we weer recht op de Soestwetering af om uiteindelijk over de rivierdijk weer langs deze wetering verder te kunnen gaan. Op dit traject komen we vandaag ook de eerste groepjes vriendelijk groetende medewandelaars tegen, die in tegenovergestelde richting lopen.
Nadat we de Soestwetering zijn overgestoken over een fietsbrug en na een stuk door het veld, komen we bij de Rijksstraatweg, waarvan de parallelweg ons tot het dorpje Windesheim leidt.
Bij de kerk van Windesheim, vroeger een kloosterbrouwerij, komen we Windesheim binnen.
Kerk en café zijn beide gesloten, dus het wordt ons niet gemakkelijk gemaakt om even naar een wc te kunnen gaan. Maar ook dat lost zich op door de gastvrijheid die pelgrims op hun weg tegenkomen.
Aan de oostzijde van Windesheim lopen we langs de 17e eeuwse Havezathe Huis Windesheim. Bij de grote toegangspoort zien we nog twee 18e eeuwse bouwhuizen, nu in gebruik door een rentmeesters- en makelaarskantoor. Op dit landgoed met parkbos en vijvers in Engelse landschapsstijl staan grote, oude bomen in prachtige herfstgloed.
Tichelgaten
Dan arriveren we bij het Natuurreservaat Tichelgaten, aan de zuid-oostzijde van Windesheim.
Bij de ingang van dit natuurreservaat van Staatsbosbeheer ontmoeten we een oude dame met twee keffende hondjes en een eindje verder in het bosgebied een bijbehorende oude heer op een klapstoeltje. De man vertelt ons dat ze bezig zijn om bijzondere paddestoelen te zoeken. Dat doen ze al meer dan 20 jaar in dit gebied. Bijzondere soorten worden ter determinatie en onderzoek naar het Nationaal Herbarium Nederland gezonden.
Dit natuurreservaat bestaat uit een groot aantal kleine en grote tichelgaten: grote kleiputten waar in het begin van de 20e eeuw rivierklei werd uitgegraven om te gebruiken in de steenfabrieken die zich hier destijds in de uiterwaarden langs de IJssel bevonden.
Waar we dit natuurgebied weer verlaten, eindigt onze 6e etappe; al weer 7 km erbij. Totaal hebben we nu 16,5 km gelopen.
Herxer Uiterwaarden
Nu lopen we naar de IJsseldijk waar we bij de Herxer Uiterwaarden de hoge rivierdijk beklimmen.
Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over de uiterwaarden van de IJssel, hier nog behoorlijk breed, maar in zuidelijke richting steeds smaller wordend.
Voorbij het dorpje Herxen, dat vlak achter de dijk ligt, ontmoeten we tussen twee wildroosters een ouder echtpaar, waarvan de man in dit gebied is geboren. Ze vertellen ons hoe dit uiterwaardengebied er vroeger uit zag: veel in cultuur gebracht, met veel vee op de momenten dat het water laag bleef. In de winter was hier in de uiterwaarden ook de ijsbaan, waar je in de beschutting van de hoge rivierdijk mooi kon schaatsen op een grote natuurlijke ijsvloer.
Maar, zo zeggen ze, de uiterwaarden worden niet meer in cultuur gehouden, maar teruggegeven aan de natuur om o.a. zoveel mogelijk vogels te herbergen. “Maar die vogels waren er toch vroeger ook”, verzucht het echtpaar. “Toen lag het er nog zo netjes bij; tegenwoordig laat men alles maar op zijn beloop”, zo vinden ze.
Ik herken de discussie zoals die ook in de Friese Bildthoek wordt gevoerd. Ook daar wordt eeuwig strijd gevoerd over het feit of in cultuur gebracht buitendijks land wel teruggegeven moet worden aan de invloeden van de zee. Zo wordt het Nederlands landschap voortdurend mede door de tijdgeest bepaald.
De Paddenpol
Na bijna 4 km komen we uit bij De Paddenpol, waar de rivierdijk het verlengde van de Rijksstraatweg - Het Anem - raakt. Hier, na totaal 20,5 km rusten we weer even om wat te eten en te drinken, en om te genieten van de warme herfstzon.
In dit gebied ontmoeten we veel meer wandelaars en fietsers dan tijdens al onze voorgaande wandeldagen. Het feit dat we inmiddels zuidelijker wandelen, het schitterende wandelweer en dat we hier op een welbekend Lange Afstands Wandelpad lopen, zal er waarschijnlijk toe bijdragen dat we vaker dan voorheen mensen ontmoeten die op identieke wijze genieten van ons mooie Nederlandse landschap.
IJssel
En dan beginnen we aan ons laatste deel van vandaag: het traject van ongeveer 2 km door Natuurreservaat Buitenwaarden Wijhe, langs de IJssel in zuidelijke richting naar Wijhe, ons beoogd eindpunt voor vandaag. Dit is één van de meest vogelrijke gebieden van de IJssel.
We zijn hier nog precies op tijd, want over 3 dagen worden deze Buitenwaarden voor de wintermaanden afgesloten, tot 1 mei 2006.
Wijhe
Nadat we bij Wijhe de rivierdijk zijn overgestoken, wandelen we door het centrum van Wijhe naar het NS-station van Wijhe. We hebben dan ongeveer 24 km gelopen in ruim 5 uren.
Met de trein van 15.32 uur vertrekken we naar Zwolle, waar we om 15.43 uur arriveren.
Daar huur ik even een OV-fiets om daarmee vervolgens naar Berkum te fietsen om daar onze daar geparkeerde auto af te halen.
Na enige tijd arriveer ik weer - met de fiets op het fietsenrek van de auto - bij het Zwolse NS-station. De fiets gaat weer terug naar de stalling en met Durkje rijd ik weer huiswaarts met al wéér een mooie dag achter de rug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten