Na de tijd van wenden en wachten, komt een tijd van werken |
5
De pelgrimstocht van Durkje en mij van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela, en iets verder door naar Cabo Fisterra duurde 152 + 4 = 156 dagen. Met enige berekening had dat ook wel in 150 dagen gekund.
Wij zijn er op uit getrokken, naar buiten getreden, en ontdekten onderweg steeds meer dat je gaandeweg ook een reis naar binnen maakt, een innerlijke reis. Die reis naar binnen kun je sturen door elke dag een tekst ter bezinning mee te nemen, die je dan wandelend en/of rustend overdenkt. Durkje en ik hebben dat niet gedaan.
Maar daar hoeft het niet bij te blijven.
Ik ben opnieuw op reis gegaan.
Deze denkbeeldige tocht is een reis van Psalmen, van één Psalm voor elke pelgrimsdag. Een avontuur met de vraag wat het verbinden van de volgende Psalm aan de volgende Pelgrimsdag op je wandeling naar binnen van je vraagt, en wat het je heeft geschonken als je wandeling met God en met elkaar ten einde is.
Een inleiding op deze Psalmenpelgrimage schreef ik in mijn blog van 16 januari 2015.
Nog steeds nieuwsgierig naar onze bestemming en bovenal naar wat deze weg ons brengt, wandel ik vandaag verder op deze denkbeeldige Psalmenreis met Psalm 5 op Pelgrimsdag 5.
Leestip
Hieronder staat eerst een weblink naar ons wandelverslag van deze Pelgrimsdag, en daaronder staat een weblink naar deze Psalm, met de bijbeltekst van de 'Nieuwe Bijbelvertaling' (NBG 2004). Onder de Psalm staan altijd de tussenkopjes van de 'Bijbel in Gewone Taal' (NBG 2014).
Ultreia!
Van Oranjewoud naar Oldemarkt
Luister naar mij, Heer
Help mij, en straf mijn vijanden
Morgenstond heeft Verwachting in de mond
Zowel onze vijfde wandeldag als deze vijfde Psalm begint aan het begin van een nieuwe dag, in de ochtend.
Aan het begin van een nieuwe dag weet je nog niet (zeker) wat de komende dag je zal brengen. Je kunt wel dènken dat je weet wat er gaat gebeuren en wat je gaat meemaken, maar zéker weten doe je dat niet. Want in welke conditie sta je 's morgens op, en wie zegt dat jij of die ander een ontmoetingsafspraak ook zal nakomen, en wat kan je allemaal wel niet overkomen als je onderweg bent naar je dagelijkse werkplek, of naar een belangrijke bijeenkomst, of .........
Misschien word je plotseling ernstig ziek, of word je ineens geconfronteerd met iemand die je bedreigt. Reken maar dat je dag dan ineens niet meer de dag is zoals je die jezelf aanvankelijk had voorgesteld.
Wenden & Wachten
Ook de pelgrim die 's morgens de pelgrimsherberg verlaat, weet niet wat hem of haar onderweg zal overkomen, of wat hij of zij daar gaat beleven, ten goede of ten kwade.
De psalmdichter van Psalm 5 laat die pelgrim, en jou en mij zien hoe je daarmee om kunt gaan.
Zoals een telefoongebruiker 's morgens de telefoon aan doet, inlogt, en daarmee contact zoekt met het telecom-net, zo richt de psalmist zich 's ochtend in zijn gebed tot God. Eerst contact zoeken middels een oproep aan het Supernetwerk, en dan ook direct de eerste boodschappen inspreken en beluisteren.
Zoals een telefoongebruiker 's morgens de telefoon aan doet, inlogt, en daarmee contact zoekt met het telecom-net, zo richt de psalmist zich 's ochtend in zijn gebed tot God. Eerst contact zoeken middels een oproep aan het Supernetwerk, en dan ook direct de eerste boodschappen inspreken en beluisteren.
Een goed begin van de dag, voor iedereen: in je ochtendgebed eerst contact leggen met God, even je stem laten horen door je tot de Heer te richten, en dan zie je wel wat de nieuwe dag je brengt.
Dank U voor deze nieuwe morgen, .....
Stil maar, wacht maar .....
Laaghartigheid versus Liefde
Een pelgrim realiseert zich als vreemdeling in onbekend gebied wel dat hij of zij vandaag onderweg ook mensen kan ontmoeten die er niet voor terugschrikken om een ander kwaad te doen. De psalmist is zich daar ook maar al te zeer van bewust. Hij spreek over deze mensen met aanduidingen als: bedriegers, moordenaars, gewetenlozen, belagers, leugenaars, vijanden, onrechtvaardigen, misdadigers; kortom: mensen die kwaad doen, mensen die niet leven zoals God dat wil.
We hoeven de krant, radio, televisie of het internet er maar kort op te raadplegen om al snel te zien dat wie thuis of onderweg is, zomaar geconfronteerd kan worden met mensen met kwade bedoelingen; ver van huis of zelfs ook thuis.
Gelukkig zijn de meeste mensen tamelijk goede mensen, anders zou het leven voor ons één grote strijd worden. De ervaren pelgrim kent weliswaar het kwaad van mens en wereld, maar heeft onderweg al zoveel goeds van mensen meegemaakt, dat hij of zij vast en zeker al iets in de medemens heeft gezien van hoe Gods grote liefde doorwerkt in mensen, tot goede mensen.
Overschrijdingen
Op deze vijfde pelgrimsdag kregen wij te maken met het overschrijden van grenzen, met scheidingen.
Zo was daar bijvoorbeeld qua tijd de scheiding tussen de ochtend en de middag van deze wandeldag. Dít scheidingsmoment wordt vaak gemarkeerd door een maaltijd, zoals bijvoorbeeld onze rust- en lunchpauze om 12.00 uur in Wolvega; om even te rusten, om iets te eten en te drinken; en/of soms zijn dergelijke grens-tijdstippen ook de momenten om (nieuwe) keuzes te maken.
Landschappelijk kregen we ook te maken met scheidingen, bijvoorbeeld bij het oversteken van de waterscheidingen, zoals de rivieren Tjonger en Linde.
En bij het oversteken van de Linde staken we ook de provinciegrens over, van Fryslân naar Overijssel. Daarmee steek je dan óók nog een taalgrens over, van het Fries naar het Overijssels.
Scheiding
Zoals op deze vijfde pelgrimsdag het twaalfde uur in Wolvega de scheiding maakte tussen de ochtend en de middag, zo maakt in deze vijfde psalm het twaalfde vers een scheiding tussen het voorgaande en wat daarop volgt.
Nadat de psalmist in de eerste vier verzen in gebed is gegaan, en in de daarop volgende verzen de aanloop neemt om de Heer te vragen zijn vijanden te straffen, zie je met ingang van vers 12 de psalm ineens een wending nemen. Tussen de verzen 11 en 12 steek je als lezer/zanger van de Psalm dus een denkbeeldige grens over, want hier ligt een scheiding van betekenis.
In de verzen 12 en 13 erkent de psalmist dat er ook nog goede mensen zijn, want hij vraagt aan de Heer of Hij de Godshulpvragenden, de Hem liefhebbende mensen vreugde wil geven, of Hij de rechtvaardigen zegent en de vromen beschermt (als een schild en schutse), en of Hij hen gelukkig wil maken.
Schild en Schutse
Bij het lezen van die laatste twee verzen van Psalm 5 zag ik ook de parallel met het begin van het zesde vers van ons Nederlands Volkslied: 'Wilhelmus van Nassouwe'. De psalmist had naar analogie van Psalm 5 qua betekenis van zijn verzen mijns inziens ook het volgende kunnen schrijven, of in elk geval de volgende woorden kunnen beamen:
'Mijn schild ende betrouwen
zijt Gij, o God, mijn Heer!
Op U zo wil ik bouwen,
verlaat mij nimmer meer."
De pelgrim die de ochtend van een nieuwe pelgrimsdag in zijn stille tijd begint om in te loggen op het hemels schild met de woorden van onderstaande psalm, en daarna zingend met bovenstaande woorden van het Wilhelmus zijn eerste schreden op het pelgrimspad zet, die hoeft de hele dag niet te vrezen voor dreiging en dwaling, voor wat hij die dag zal eten en drinken, en waar hij/zij die dag zal rusten en slapen. Stil maar, wacht maar .....
Kijk, luister en zing mee: PSALM 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten