Wandelen door het Twentse Vlasbeekdal |
Twee wandelroutes
We gaan vanmorgen na het ontbijt in eetcafé Radboud (van 'De Stadskamer') in Ootmarsum weer 'Naar Buiten'. De twee routes die Durkje en ik gistermiddag en vanmorgen wandelen, zijn achtereenvolgens de routenummers 6.2 met als titel ‘Over de grens’ en 6.1 met als titel ‘'t Springendal’, beide routes uit de wandelgids met als titel ‘naar buiten! – 25 wandel-weekenden’. De eerste route van gisteren is acht kilometer lang en de tweede route van vanmorgen is 10 kilometer, totaal dus 18 kilometer wandelgenot in het hart van Twente.
In de wandelgids is het thema van deze twee wandelingen: 'Wandelen door de tuin van Nederland'.
Twents landschap
Met de auto rijden we van Ootmarsum via Oud-Ootmarsum naar de Brandtorenweg nabij Hesingen, waar we onze auto op een nagenoeg leeg parkeerterrein in het bos parkeren. Op de kruising met de Mosbeekweg begint onze ochtendwandeling vandaag. We steken de Höllweg over en passeren over het zandpad Droste's Boerderijlodges, waar we gisteren onze wandeling aanvingen. Via het veldpad van de Bergweg lopen we over de hooggelegen es naar de Braambergweg. Dit weggetje verlaten we om langs een midden in het veld liggende woning over smalle zandpaden verder te wandelen door dit schitterend glooiende Twentse landschap. Het is zwaarbewolkt, en de temperatuur schommelt evenals gisteren rond de 4 à 5 graden Celsius. Het is droog, en dus mooi fris winterwandelweer.
De Hazelbekke
Verderop gaan we weer een stukje over de Höllweg, om bij een behoorlijk hoge houtopslag rechtsaf te gaan over een breed en tamelijk drassig bospad. Hier en daar staan groepjes berken, die het hier op deze drassige ondergrond prima doen. Het pad wordt veel smaller als we het natuurgebied De Hazelbekke binnenwandelen. Midden in het dal passeren we een typisch Twentse boerderij met een behoorlijke stapel brandhout op enige afstand van het huis liggend. Als we daar door een hek het natuurgebied De Hazelbekke verlaten, lopen we over het asfaltweggetje van de Slenkteweg het dal uit naar de top van de veel hoger gelegen es. Daar komen we uit bij de Bovenesweg, die we een eindje volgen, om iets verderop de Vasserweg over te steken.
Vlasbeekdal
Over een karrenspoor en over zandpaden langs bospercelen passeren we eerst kampeerboerderij De Roezeberg, om na de Onzoelweg aan de overzijde van de Steenbergweg over de eerst verharde en daarna onverharde Polweg weer naar de Vasserweg te lopen. Als we de Vasserweg over steken om via een mooi smal zandpad over de hooggelegen es te lopen, zien we rechtsachter ons een grote groep drijvers en jagers serieus op zoek naar te schieten wild in het veld. We horen de hele ochtend knallen, maar die zijn volgens ons meer van knalvuurwerk en van het in deze regio zo gewilde carbidschieten, dan van de jagers, die we gisteren en vandaag in kleine groepen regelmatig in het veld ontmoeten.
Aan de overzijde van deze es gaat het behoorlijk naar beneden, waar we uiteindelijk door het landschappelijk mooie Vlasbeekdal lopen.
Het Springendal
Via de Dalweg komen we op de Wittebergweg, waar we tijdens de Pinksterdagen van 1995 al eens met onze kinderen enkele dagen op een boerderijcamping nabij Out-Ootmarsum kampeerden. We volgen daarna een zandweg naar het bos, naar Het Springendal, waar deze wandelroute haar naam aan ontleent. Via hele mooie bospaden langs prachtige plekken in het bos lopen we door het Springendal in de richting van Het Onland. Links en rechts liggen berkenstammen, geheel bemost en bedekt met talrijke zwammen, hier en daar komen we langs kleine bosvennen en smalle bosbeekjes, en steken we hier en daar de smalle waterloopjes over via houten vlonders.
Hoorngeschal
Als we langs Het Onland lopen, komt een grote groep gelegenheidswandelaars ons tegemoet, de één op wandelschoenen, maar anderen ook op keurige laklaarsjes, en allen glibberend over de hier nogal drassige bospaadjes. Als we over de Mosbeekweg de Brandtorenweg naderen, horen we verderop de klanken van winterhoorns, die zo goed passen bij deze Oudejaarsdag. Op het parkeerterrein bij de Brandtorenweg, waar onze auto staat, ontmoeten we de twee winterhoornblazers, die bij een oude Parijse stadsbus uit 1932 de groep wandelaars oproepen met hun winterhoorns. Boven een houtvuur wordt voor hen de soep opgewarmd, en hier en daar staan statafels en partybanken, om de gasten warm te onthalen met hoorngeschal, warme soep, broodjes en warme dranken. Bij de auto eten we enkele broodjes, onderwijl luisterend naar het hoorngeschal, en vlak voordat we vertrekken, arriveert de groep wandelaars weer bij hun oldtimerbus.
Knallen en vuur(werk)
Vanuit Twente rijden we dan weer door Overijssel en Drenthe terug naar het Friese Stiens. Als we nog maar net in de auto onderweg zijn, breekt de zon door en wordt het prachtig winterweer. Gedurende deze autorit krijgen we een mooie dwarsdoorsnede te zien van hoe veel inwoners van Noord-Nederland hun Oudejaarsdag vieren, met op heel veel plekken vuurwerk afschieten, Oudejaarsvuren branden, en carbidschieten met melkbussen met deksel en met ballen, en op één plek zelf carbidschieten met een grote giertank. Met om ons heen al dat knallen en vuur(werk) rijden we na twee prachtige wandeldagen zo weer naar huis.