De laatste etappe
Vandaag gaan Durkje en ik de laatste etappe wandelen van het
Gronings-Drents-Overijsselse Jacobspad, het pelgrimspad van Uithuizen naar
Hasselt. De laatste etappe van vandaag begint in De Wijk, waar we de vorige
keer zijn geëindigd. Eindpunt van vandaag en van het Jacobspad is de Markt in
Hasselt, bij de Stephanuskerk en het voormalige Stadhuis.
We brengen eerst de ene auto vanuit Stiens naar het
eindpunt, naar Hasselt. Dan rijden we met de andere auto terug naar De Wijk.
Hier parkeren we de auto voor twee dagen, want ook morgen gaan we nog een dag
wandelen, in de buurt van Nunspeet. Op de terugweg zullen we de andere auto
morgen weer afhalen uit De Wijk.
De Wijk
Om 10.30 uur staan we klaar om uit De Wijk te vertrekken.
Eerst drinken we bij een combinatie van een kledingzaak-horecagelegenheid nog
een kop koffie, en dan verlaten we De Wijk over het Dikningerpad, genoemd naar
het benedictijner dubbelklooster, dat in het jaar 1325 werd verplaatst van
Ruinen naar De Wijk.
Hoog water in de
Reest bij Dikninge
We wandelen naar de grens van de provincies Groningen en
Drenthe. We lopen over een bospad over het landgoed en langs de 19e
eeuwse havezate Dikninge van de familie De Vos van Steenwijk. Het pad loopt
langs het riviertje de Reest, die door de extreme regenval van de afgelopen
dagen ver buiten de oevers is getreden, waardoor het af en toe een uitdaging is
om met droge voeten het pad langs de rivier de vervolgen. Voorbij het landgoed
wordt het wandelen beter, als we over de Gemeenteweg langs de Reest over de
scheiding van Drenthe en Overijssel lopen. Maar ook hier staan veel akkers en
weiland voor grote delen onder water. We arriveren in Halfweg.
Nieuwe route vanuit Halfweg
Vanuit Halfweg volgen we de nieuwe route van het Jacobspad,
die veel langer door de Boswachterij Staphorst loopt, en pas veel later de
Overijsselse polderwegen volgt. Bovendien is deze nieuwe polderroute
verkeersluwer dan de oorspronkelijke route.
We volgen de Schotsweg (met een prachtige verzameling in
verschillende kleuren bloeiende hoge Lupinen, op de grens van bos en weiland) en
daarna de Koolhaarweg, en passeren op een gegeven moment een ven, de Zwarte
Venen. Via de Vijverweg lopen we in de richting van De Vier Bergen. We komen
verderop langs het recreatieterrein De Zwarte Dennen, waar we pauzeren aan de
oever van het bosven.
Punthorst
Daarna vervolgen we onze route over de Vijverweg, en dan
verlaten we iets voorbij het natuurkampeerterrein de Dassenburcht het bos van
de Boswachterij Staphorst. We lopen naar Punthorst, met achter ons een heel
mooi wandeltraject tussen De Wijk en Punthorst.
We komen nu in het polderlandschap langs de Puntlanden en de
Hulstlanden. Ook hier is het prachtig wandelen, met die mooie wegbermen en al
die prachtig bloeiende planten op de oever van de poldersloten. De heldere
kleuren groen en geel van de Gele Lis steken hier schitterend af tegen het zwarte
oppervlaktewater van de poldersloten.
Rouveen
Na de Domineesakker, de Spoordijk en de Sluitersweg gaan we
over het viaduct over de autosnelweg A28 tussen Staphorst en Lichtmis. We komen
dan aan in het langgerekte dorp Rouveen, met de karakteristieke groene kozijnen
van haar veelal oude boerderijwoningen.
Tussen de Oude Rijksweg en de Rechterensweg volgt dan een
vier kilometer lange rechte route over
de Groensland, te midden van een
uitgestrekt vlak polderlandschap. Ons komt op zeker moment een oudere man
tegemoet met een vrouw in welbekende Staphorster klederdracht in haar rolstoel.
De man duwt haar dapper over de uitgestrekt lange weg van het Groensland, als
was het de oudere uitvoering van ‘de sterke eenzame fietsers’, zoals die jaren
geleden door Boudewijn de Groot zo mooi werd bezongen.
Zuideindigerslag
Ook hier op het Groensland dwars door de Zuideindigerslag weer
een prachtige natuur met voornamelijk weidegronden met grazende koeien, een
zwemmende zwaan in de poldersloot, en ook overal die prachtig bloeiende bloemen
hoog en laag op de oevers van de poldersloten.
Over de Rechterensweg lopen we naar de Hasselterweg, tussen
Lichtmis en Hasselt. We steken deze drukke verkeersweg over en gaan dan aan de
overzijde van het Zwarte Water via een fietspad langs het rechte kanaal naar
Hasselt. Hier – maar ook al eerder vandaag – zien we weer de hoge bouwwerken
van de meerkoeten, die hun hoog op het water gelegen nesten hier in het kanaal
al hebben verlaten om de jonge meerkoeten tijdens de dagelijkse zwempartij te
voederen. We pauzeren even op een bankje tegenover zo’n meerkoetnest, en zien
aan de overzijde van het kanaal een meerkoet herhaaldelijk onder water duiken,
om bovengekomen, de jongen één voor één te voederen. Een mooi gezicht tijdens
zo’n rustpauze.
Hartelijk welkom in
Hasselt
Rond 16.00 uur arriveren we na ongeveer vijf uren wandelen onze
bestemming: het stadje Hasselt. We hebben dan ongeveer 24 kilometer gelopen.
Langs het gemeentehuis wandelen we het stadscentrum in, totdat we bij de Markt
arriveren bij de Stephanuskerk. In het voormalige stadhuis is het Toeristisch
Informatie Punt (VVV) gevestigd. Hier worden we bijzonder hartelijk ontvangen
door twee medewerkers van het TIP, hier krijgen we een stempel van de stad
Hasselt in ons routeboekje, en dan zitten
nog enige tijd gezellig met zijn vieren om de tafel in dit informatiecentrum.
Opvallend is hoe betrokken en enthousiast de beide medewerkers van dit
Toeristisch Informatie Punt (TIP) zijn; betrokken op de pelgrimspaden
Jabikspaad en Jacobspad die hier beide in Hasselt eindigen, en enthousiast met
alle informatie die ze hier aan alle toeristen en passerende pelgrims (kunnen)
geven.
Na een bezoek aan dit informatiecentrum melden we ons in het
centrum van Hasselt bij Bed & Breakfast Het P(l)lakhuis, dat we voor de
komende nacht hebben gereserveerd. En vanavond genieten we van enkele culinaire
hoogstandjes in Restaurant De Herderin te Hasselt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten