Vertrouwen loont; ook de merel

Zaterdag 26 mei 2012 

's Ochtends angstige blikken van het mereljong

Werk aan de tuin
Een prachtige zaterdag vóór Pinksteren. De hele dag mooi weer: volop zon, een lekkere temperatuur en een aangename bries. Omdat we al weken geen werktijd voor de tuin hebben aangewend, is het vandaag de hoogste tijd voor een tuindag. Niet alleen de gewenste tuinplanten, maar ook het onkruid heeft volop zijn best gedaan om te groeien en te bloeien, dus werk aan de winkel, of eigenlijk: werk aan de tuin.

De tweede leg
Nu wil het geval dat we al voor de tweede keer dit voorjaar een nest met jonge merels in de tuin hebben. Als ik achter in de tuin ben, vind ik één van de jonge merels weggedoken in een hoekje van één van de beide compostboxen die we in de tuin hebben. Vanuit de heg is deze jonge merel in de hoge compostbox terecht gekomen en kan er in dit prille stadium nog niet uit komen. Omdat ik straks onkruid in de compostbox ga gooien, moet de merel er eerst uit, dus die vang ik voorzichtig met een emmer en dan zet ik de merel verderop op een verhoging in de tuin, onder de dennenboom. Pa en Ma Merel protesteren hevig met opgewonden klanken en volgen mij en hun jong nauwgezet. Als ik even op grote afstand van de jonge merel ga staan, voegen Pa en Ma zich al spoedig bij hun jong met lekkernijen voor de nodige groei. De andere jongen zitten nog in het nest, zie ik.

Geen blijvertjes in het nest
Gedurende de hele dag vliegen de beide merel-ouders af en aan met voer voor hun jongen. Je kunt zien en horen dat ze het in het begin nog spannend vinden dat ik op betrekkelijk korte afstand van het nest aan het werk ben in de tuin, maar gaandeweg de dag groeit er toch enig vertrouwen en vliegen ze zonder al te veel omwegen - en steeds rustiger - rechtstreeks naar hun jongen, op de grond of in het nest. Halverwege de dag verlaten ook de andere jongen het nest, want ik kom ze onderweg af en toe tegen als ik achter in de tuin weer een emmer onkruid in de compostbox leeg.

Vertrouwen loont Pa Merel
Het wordt voor beide partijen wel een gezellige dag, zo in de tuin. We zijn allemaal druk bezig met onkruid wieden, voeren en gevoerd worden en de uren vliegen om.
Halverwege de middag krijgt één van de merels - het mannetje - in de gaten dat er toch meer dan gemiddeld wormpjes en larfjes gevonden worden op de plaats waar ik zojuist onkruid uit de tuin heb verwijderd. Als dat besef bij Pa Merel is doorgedrongen, komt hij na het voederen van de jongen steeds weer even bij me terug. Op ongeveer een meter afstand van mij hupt hij heen en weer en trekt met zijn snavel om de haverklap een wormpje of een larfje uit de grond. Hoe goed ik ook kijk, ik zie die wormpjes en larfjes niet, maar ik zie wel dat de merel ze elke keer weer uit de grond pulkt. Het zij zo en het is ook goed zo. Het is zo ook wel een goede werkverdeling: ik zie het onkruid en trek dat uit de grond en de merel ziet wormpjes en larfjes en trekt die uit de grond. Zo hebben we het beide druk en hebben we samen een gezellige dag in de tuin.