De barstende bast van de Plataan

Vrijdag 2 september 2011

In onze tuin staat een Plataan van ongeveer 20-25 jaar oud. Deze in Frankrijk veel voorkomende loofboom kan zo’n dertig meter hoog worden en ze zijn vooral te herkennen aan de stam. In de loop van de jaren laat de schors namelijk in grote plakken los, waarna lichtgekleurde vlekken ontstaan rondom de stam.

Toen na het droge voorjaar van dit jaar een tamelijke natte periode volgde, begonnen de oude schorsplaten over grote delen van de boomstam los te komen. Deze loslatende schors is niet het gevolg van de droogte – zoals wel eens wordt gedacht - maar juist van de regen. Door het grillige verloop van al dan niet loslatende schors lijkt de boomstam wel op de camouflagestof
van een legerbroek.

De plataan groeit op deze manier uit zijn bast. Hij bladdert vooral in de zomer met onregelmatige, dunne schubben af. Met het laten vallen van de grote plakken schors, raakt de boom ook de in de schors opgenomen vervuilende stoffen kwijt, dus het heeft voor de Plataan zelf ook nog een reinigende werking. Elke Plataan vertoont een ander patroon van groene, grijze en gele vlekken. Onder de deels losliggende schors overwinteren doorgaans veel insekten.

Ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de Stichting Nationale Boomfeestdag verscheen in juli 2007 het tweede postzegelvel van de Nederlandse Bomenserie. Bij de Zomerbomen staat in deze zegelserie ook de Plataan centraal. Voor deze gelegenheidszegel werd de zo kenmerkende schors van de Plataan afgebeeld. De natuurlijke kleurenschakering van de schors tonen zo op het eerste gezicht een abstracte voorstelling.