Pelgrimeren van Cluis naar Le Cerisier

Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vézelay
Van Cluis naar Le Cerisier
Zondag 1 augustus 2010 – 21,5 km.
Dag 79: 1645 – 1666,5 km.

Bij een aanvangstemperatuur van 14 graden Celsius brengen Durkje en ik de fietsen met de auto eerst naar Le Cerisier. Vervolgens fietsen we in 75 minuten daar vandaan naar Cluis. In Cluis is het zondagochtendmarkt. We drinken eerst een kop koffie op het smalle terras van het café, dat uitzicht heeft op de markt op het plein vóór de kerk.

Tegenover ons op de markt zien we ook drie meisjes taarten verkopen. Ze zitten met z’n drieën geduldig te wachten op klandizie, maar dat schiet niet op. Na het koffiedrinken gaan we kijken wat ze verkopen. Hen in het Engels aanspreken blijkt voor de dames een brug te ver; daar schrikken ze voor terug. Maar onze vragen in het Frans worden zonder aarzeling beantwoord. Het blijkt dat ze eigengebakken taarten verkopen en dat de opbrengst is bestemd voor hun basketballclub. Wij kopen twee stukken kersentaart van de dames en eten de stukken achter hun kraam op. Dan zien we dat ook andere marktbezoekers beginnen te kopen. Even later komt een vrouw aanlopen met nog twee taarten, dus koopwaar hebben ze wel genoeg. Nu de verkoop nog. Na deze lekkernij nemen we afscheid van deze gelegenheidsverkoopsters en gaan we op stap. We steken bij de kerk de D990 over, lopen langs de fontein en de VVV en lopen om de 17e eeuwse markthal heen.

Dan volgen we de richtingsborden van het Viaduct. Het blijkt een oud spoorviaduct te zijn, dat nu alleen nog te voet toegankelijk is. Het viaduct gaat over het hele dal van de Auzon heen. Het viaduct is 42 meter hoog, dus als je er overheen loopt, heb je een fantastisch uitzicht over het dal en over de rest van het bossage-landschap. Over het grind van dit viaduct wandelen we naar de overzijde. Daarbij passeren we ook de plaats die af en toe wordt gebruikt voor bungee jumping vanaf deze brug.

Aan de overzijde van het viaduct wijken we tijdelijk van de spoordijk af om via een holle weg langs een bosrand verder te lopen. Verderop volgen we een asfaltweg tot in het gehucht Pouzet, waar we een opmerkelijke boerderij passeren met twee hoge ingangen van de schuur. Volle hooiwagens konden en kunnen hierdoor zo naar binnen rijden om binnen te worden gelost. We verlaten Pouzet via een asfaltweg en lopen dan onder een deels afgebroken spoorviaduct door. Daarna volgen we het oude tracé van deze spoorlijn wederom, die vanaf hier nu als brede onverharde weg door het landschap slingert. We wijken verderop van de oude spoorlijn af door een karrenspoor te volgen. Het pad gaat langs een bosrand en brengt ons met een wijde boog om het landgoed heen van het kasteel van Charon.

Voorbij dit kasteel passeren we over de D21 een groot veld met bloeiende zonnebloemen. We wandelen dan naar de boerderij van Le Petit-Fresne en gaan daar over een brede veldweg met een grote boog rechts omheen. Verderop klimmen we over die veldweg naar het gehucht Villeginais-Bas. Daar komen we over het erf van een boerderijtje, dat serieus wordt bewaakt door twee grote ganzen. Als we rechtsom willen, komen ze met hun fladderende vleugels op ons af en als we linksom het erf over willen, blokkeren ze aan die zijde de weg, ondertussen gakkend en briesend. Om het feest nog groter te maken, komt er vanuit de woning ook nog een blaffende hond bij, gevolgd door de bewoonster van het huis, die de drie dieren evenwel tot rust maant en ons vrije doorgang verschaft, ondertussen zich vriendelijk excuserend voor de drie wakende druktemakers op haar erf. Via de D45 bereiken we spoedig daarna het zustergehucht Villeginais.
Via de D38 passeren we de watertoren. Iets verderop pauzeren we, zittend op een omgekeerde voedertrog. Via een onverharde weg en de D30 door een dal komen we daarna aan in het dorpje Villeserin. Via de uitvalsweg en een stukje D148 komen we aan bij de toegangsweg naar het kasteel Le Châtelier. We lopen om het kasteelterrein heen en krijgen zo een goed beeld van het kasteel en het landgoed. Er loopt een brede, met kort gemaaid gras begroeide, slotgracht om het kasteel, tussen twee dikke en hoge muren door. Via een karrenspoor wandelen we langs de boerderij Le Bois. Daarna volgt een asfaltweg door het bos en een karrenspoor langs de bosrand. Vervolgens gaan we via een begroeide weg een dal in, waar we bij een doorwaadbare plek via een loopbrug een beekje over steken.

Daarna volgt een bijzonder steile klim over een begroeide weg, het bos uit, het dal uit, naar een veel hoger gelegen veldpad. Het is al behoorlijk warm geworden, dus het is niet alleen een zware klim, maar voor ons ook een heet karwei om boven te komen. Dit brede pad is aan beide zijden met prachtige planten - zoals grote varens - begroeid. Het pad voert ons naar het dorp Dampierre. We lopen langs de dorpskerk. De voordeur staat uitnodigend open. We gaan naar binnen en treffen daar een eenvoudig interieur aan, dat hoognodig restauratie behoeft. Op kleine, eenvoudige panelen is de kruisstatie van Jezus geschilderd. Sierstuk van deze kerk is het mooie glas-in-lood-raam van de gekruisigde Jezus Christus in het koor van de kerk.

Tegenover het dorpscafé pauzeren we op een picknickbankje. Tegenover ons is een man in de tuin aan het frituren. Hij zwaait naar ons en gebaart dat hij het er maar druk mee heeft. In de tuin aan de andere zijde van het huis zitten veel gasten. Aan de overzijde van de D91 lopen we heuvelafwaarts over een asfaltweg naar een doorwaadbare plek van een beekje. Via diezelfde D91 lopen we langs het gehucht Malicorne. Voorbij Malicorne gaan we het bos van Gargilesse-Dampierre in. We wandelen over een holle weg door een ravijn.

Dan volgt een behoorlijke klim om het ravijn weer uit te komen. Op een gegeven moment zien we in de verte al het volgende dorp liggen: Gargilesse. Buiten de bebouwde kom steken we de rivier La Gargilesse over en verderop zien we veel auto’s geparkeerd staan. Veel mensen lopen heen en weer. Het is wel duidelijk dat daar in Gargilesse wat te beleven is. Even later wandelen we Gargilesse binnen. Bij een café kopen we drie soorten pelgrimskaarten met daarop de Jacobsschelp, routekaartjes en foto’s van bezienswaardigheden in plaatsen die we onderweg bezoeken. We krijgen hier ook een mooi uitzicht over het stadje met haar oude gebouwen. Op het plein vóór het kasteel is een rommelmarkt met een groot aanbod van oude Franse boeken, tijdschriften en ansichtkaarten.

Het is er gezellig druk bij een gemoedelijke sfeer. We wandelen door de hoofdstaat van het dorp, langs het kasteel, de kerk, de kasteelboerderij en de begraafplaats. Gargilesse staat op de lijst van de mooiste plaatsen van Frankijk, hetgeen terecht is, want het is een prachtige plek om enige tijd te vertoeven. Via de D39 wandelen we Gargilesse uit en dan komen we aan in het gehucht Le Confluent. Op deze plaats komen de rivieren de Gargilesse en de Creuze bij elkaar. Iets hoger op de oever zitten veel Franse families te picknicken.

Wij vervolgen onze route langs het water. Daarbij passeren we ook het vakantiepark en de camping van La Chaumerette. Kinderen spelen op de rotsen in de brede rivier, die hier een lage waterstand heeft. Die waterstand wordt onder andere gereguleerd door de iets verderop gelegen stuwdam van La Roche-aux-Moines. Links van deze stuwdam beklimmen we een smal, steil pad. Ter hoogte van de stuwdam kunnen we de hoge waterstand aan de andere zijde van de stuwdam zien.

Wij vervolgen de steile klim, eerst over het smalle pad door het bos en daarna over het bredere veldpad tussen de akkers door, totdat we bovenop de hooggelegen heuvelkam arriveren. Ook hier weer genieten we van het prachtige uitzicht. Het is bewolkt en iets koeler geworden en we genieten ook van de koelte hier boven op de heuvelrug. Ter hoogte van Bourny nemen we een scherpe bocht naar rechts en dan gaan we verder door een heel smal en hol veldpad tussen de velden door, aan beide zijden en boven ons veelal dicht begroeid, dus het is alsof je hier heel hoog door een veldtunnel van bomen, struiken en kruiden wandelt. Het is een fantastisch mooi pad met af en toe schitterende uitzichten over de omgeving links en rechts van je.

Het pad wordt op een gegeven moment breder en komt dan uit bij een boerderij in Le Cerisier. Een grote hond blaft ons welkom op de doorgang tussen de boerderij en de andere gebouwen. Als we bij hem zijn, stopt zijn geblaf en kijkt hij ons na. De boer kijkt van achter een tractor nog even of de hond ons met rust laat en hij groet ons in het voorbijgaan.

Tenslotte wandelen we om 16.00 uur door het dorpje. In het centrum staat een picknickbankje nabij onze auto, waar we nog even gaan zitten om wat te eten, te drinken en af te koelen van de warmte. Het is nu 22 graden Celsius. We halen met de auto onze fietsen weer op uit Cluis en rijden terug naar de camping in Crozant. We hebben vandaag weer 21,5 gevarieerde kilometers aan onze langeafstandswandeling toegevoegd.