Die Weisheit des Pilgerns

Zaterdag 26 december 2009

Van mijn naaste collega’s van de afdeling Quality Assurance van het Corporate Office van Stenden hogeschool kreeg ik het boek “Wijsheid van pelgrims”, geschreven door Anselm Grün, als verjaardagskado. Men zegt wel eens dat je nooit als pelgrim op weg zult gaat als je alle boeken over pelgrimeren eerst wilt lezen en dat je niet uitgelezen raakt op pelgrimage-literatuur nadat je de tocht naar Santiago de Compostela hebt volbracht. Dat mag dan allemaal waar zijn, maar voor mij ligt de waarheid meer in het midden, namelijk met Durkje wel alvast op pelgrimsreis gaan, maar daar een tienjarenplan van maken, zodat je tussen alle deeltrajecten in ruimschoots de gelegenheid hebt om in die tussenliggende jaren volop te genieten van oude en nieuwe pelgrimsliteratuur. Mijn collega’s zijn daarin bijpassend mee gegaan door mij voor mijn verjaardag dit jaar de nieuwe Nederlandstalige 2009-editie te geven van de oorspronkelijk Duitstalige 2008-uitgave.

Dit boek verscheen in 2008 met als titel “Weisheit des Pilgerns”. Jantsje Post vertaalde dit boek op korte termijn, zodat het al in 2009 kon worden uitgegeven in deze Nederlandstalige editie. Het mooi uitgegeven boek bevat veel bijpassende, grote kleurenfoto’s van Jürgen Hohmuth uit Berlijn, een internationaal gerenommeerd fotograaf, van wie het gebruik van een ongewoon foto-perspectief opvallend is.

De auteur van dit pelgrimsboek is Anselm Grün, een Benedictijner monnik, die woont in de Duitse abdij Münsterschwartzach nabij Würtzburg. Grün is al vele jaren één van de bekendste spirituele auteurs van deze tijd. Hij schreef veel boeken over spirituele onderwerpen, waaronder bijvoorbeeld het boek “Spiritualiteit van beneden” (zie ook mijn weblogbericht van 16 mei 2009).

Anselm Grün wil in dit boek met jou nadenken over de wijsheid van pelgrims. Pelgrims kijken dieper, schrijft hij. Wijs is degene die zichzelf heeft geproefd, degene die zichzelf kent, die in harmonie is met zichzelf en die met zichzelf verzoend is. Pelgrimeren is dan een manier om jezelf te vinden. In fysiek opzicht kan dat door je als mens los te maken van je vertrouwde omgeving en letterlijk op weg te gaan. In mentaal opzicht kan het ook, door je diepste passie te volgen en de geestelijke weg van je verlangen te gaan. Veel mensen beschouwen vroeg of laat hun geestelijke en/of fysieke pelgrimage als een spirituele weg, waarop ze zich openen voor God, waarop ze loslaten wat hen scheidt van God en die hen Gods helende (heil=heel-makende) kracht doet ervaren.

Grün neemt je in zijn boek in de volgorde van de hoofdstukken als het ware mee op reis, met hoofdstukken als:
- “Opbreken”, waarbij je het oude, vertrouwde achter je laat, ondanks je angst om daarbij vervreemd te raken van alles wat je tot op heden vertrouwd was;
- “Op weg zijn”, waarbij je onderweg zult merken dat het wandelen je verandert;
- “Wegwijzers”, waarin je gaat ontdekken dat je op je (levens)weg betrouwbare wegwijzers zult vinden, als je maar eenmaal de moed had om de beslissing te nemen om op weg te gaan naar het onbekende;
- “Herbergen”, die voor de fysieke weg de veilige toevluchtsoorden voor de nacht zijn en voor de geestelijke weg bijvoorbeeld het hart kan zijn van een geliefd mens, waar je geborgenheid vindt, bij wie je je begrepen voelt en bij wie je mag zijn zoals je bent;
- “Omkeren”, over het voortdurende proces van inkeer, bekeren en omkeren, waarmee je je leven onderweg een nieuwe wending geeft, meer één wordend met jezelf en/of met God;
- “Navolging”, waarbij je de moed krijgt om je eigen weg te gaan, waarbij je je niet meer uitsluitend richt op de verwachtingen van je geliefden, waarbij je er rekening mee gaat houden dat je plannen toch steeds weer doorkruist worden door iemand anders of door iets anders en dat je er goed aan doet om je hart te volgen;
- “Aankomst”, over het moment waarop je tot God en/of tot jezelf bent gekomen, waarna je ook pas in staat zult zijn om (het hart van) andere mensen te bereiken. Pas dan kan de pelgrim als nieuw mens terugkeren, als iemand die wijs is geworden, aldus Anselm Grün.