Vrijdag 7 augustus 2009Vandaag is de laatste van onze Friese wandeldriedaagse van deze week. Nogmaals een warme dag, heerlijk om buiten te zijn. Ons doel is om vandaag van Ossenzijl naar Mildam te lopen. Dat is de 28 kilometer lange 6e route van deel 2 van de wandelgids "Friesland voor lanterfanters". Het thema van deze wandeling is: "Friese rivierendelta vanuit vogelperspectief". In grote lijnen gaat deze tocht in noordoostelijke richting door de vogelrijke rivierendelta van de rivieren de Linde en de Tjonger.
Na een prima nachtrust en een stevig ontbijt op de boerderijcamping "De stille verkwikking" verlaten we even na 9.00 uur Ossenzijl over de Linde. Vlakbij Spanga gaan we op het lange Voetpad dat met een grote boog onder het natuurgebied de Rottige Meente door gaat, op het snijvlak tussen natuur- en cultuurgrond. Ter hoogte van Spanga spreken we een medewerker van Staatsbosbeheer, die het Voetpad naar de begraafplaats van Spanga op het eilandje in het laagveenmoeras begaanbaar maakt en houdt. De eeuwenoude begraafplaats met zijn prominente klokkenstoel en bomenring is hier een bijzondere stilteplek.
Het Voetpad brengt ons op een uniek manier langs Scherpenzeel naar Munnekeburen. Ter hoogte van de dorpskerk van Munnekeburen komt net op dat moment dezelfde medewerker van Staatsbosbeheer bij toeval met zijn dienstwagen bij ons langs. Het portierraam gaat open en hij roept ons gekscherend toe dat hij nog even wilde kijken of wij ons wel aan de voorgeschreven route houden. Dat doen we inderdaad, want vanaf hier verlaten we het Voetpad om via diverse soorten paden de Rottige Meente te doorkruisen, eerst in de riching van de Scheene.
Waar we bij de informatiehut de Scheene zullen oversteken, ontmoeten we twee heren en twee dames, zittend aan een picknicktafel. Het zijn (ook) langeafstandswandelaars, die het Zuiderzeepad lopen, dat ons pad hier in de Rottige Meente kruist. We nemen even rustig de tijd voor elkaar om onze wandelervaringen uit te wisselen. Aan de overzijde van de Scheene gaan we - af en toe over houten vlonders - over een zompig pad verder. Hier midden in het natuurreservaat genieten we even later van de repetitie van een gezelschap, dat hier in een grote feesttent deze dagen repeteert voor de binnenkort uit te voeren opera Elektra, georganiseerd door Stichting Spanga, die jaarlijks een opera uitvoert. Dit jaar doet de bekende opera-zangeres Maaike Widdershoven mee. We genieten bij de tent nu alvast van de zang en het pianospel.
Vanaf Nijetrijne lopen we parallel aan de Helomavaart naar Driewegsluis. Daar komen we voor een geopende brug, waar pleziervaartuigen de sluis uit en in varen. We pauzeren hier enige tijd. Dan volgen vele kilometers fietspad door de Lendevallei, langs de rivier de Linde. Eerst langs de zelfbedieningspont die we gisteren bedienden, dan ook nog een deel van het Jabikspaad langs Het Wijde (deel) van de Linde. Voorbij Het Wijde steken we bij het sluiswachtershuis de Linde over om daarna aan de overzijde verder te lopen tot aan de autosnelweg A32. We moeten regelmatig even in de berm van het fietspad lopen, omdat met grote regelmaat fietsers ons inhalen, danwel ons tegemoetkomen. Daarbij is ook een groot aantal deelnemers van het internationaal gezelschap, dat momenteel deelneemt aan de jaarlijkse Internationale Tandemrally, die momenteel vanuit Appelscha wordt georganiseerd. Voorbij de oude provinciale weg, de spoorlijn en de A32 nemen we een etenspauze.
We steken nu de Linde over, om aan de andere rivieroever weer langs de Linde verder te gaan. Dit is een mooi traject over een grasdijk door een natuurreservaat van It Fryske Gea. Her en der in dit natuurgebied wordt met groot en zwaar materieel volop gemaaid en hooi verzameld, nu na het broedseizoen dit deel van het natuurreservaat is opengesteld voor publiek. We passeren een oude houten sluis, een oude Amerikaanse windmolen en een moerasbos. Om het natuurgebied te verlaten, moeten we tussen twee bosjes door over een ruig terrein, waar gras, distels en Brandnetel hier en daar tot onze schouders reiken. Een ware survival is dat. Je moet er niet aan denken om hier in de distels en Brandnetels te vallen.....
Ten zuiden van Oldeholtpade lopen we door een prachtige Friese houtwal naar het Scheenebospad. Nadat we gepauzeerd hebben, is ons drinken nagenoeg op. Bij een woning met de opvallende Franse wegwijzer "l'Abbaye de Telhouët" vragen we de heer des huizes in zijn tuin of hij onze waterflessen binnen met water wil vullen, zodat wij met voldoende drinken verder kunnen naar Mildam. We raken in gesprek met de bewoner, krijgen ook nog een heerlijk ijsje aangeboden en vragen hem naar zijn verhaal achter deze originele Franse wegwijzer. Hij heeft het bord uit het Franse Bretagne meegenomen, waar zijn zoon een 19e eeuwse boerderij kocht in Paimpont, een gemeente in het departement Ille-et-Vilaine. Zijn boerderij staat vermeld op een kadastrale kaart van 1823 en vormt de steeds voortgeschreden verbouw en uitbouw van de voormalige abdij van Telhouët. Ooit stond deze wegwijzer langs de weg, maar die zet voorbijgangers op het verkeerde been, want het huidige bouwwerk is onmiskenbaar een boerderij. Alleen enkele interieurdelen herinneren nog aan wat vroeger een deel was van de voormalige abdij. De vorige eigenaar had de misleidende wegwijzer dan ook uit het zicht onder een heg op het erf gegooid. Nu heeft het een nieuwe functie in het Friese.
Als we voorbij Ter Idzard naar het gemaal van de rivier de Tjonger lopen, zien we boven Mildam een vervaarlijke onweerslucht verschijnen. Het wordt spannend of we zonder regen en onweer langs de Tjonger droog en veilig in Mildam zullen arriveren. Over de verhoogde rivierdijk lopen we tussen de schapen, ganzen en andere watervogels door naar de eerstvolgende brug over de Tjonger. Nog nèt vóór 18.00 uur lopen we Mildam in. Daarmee beëindigen we nu onze driedaagse, waarin we volgens de routegids in elk geval 82 kilometer hebben gewandeld. Drie mooie dagen in het natuurrijke grensgebied van de provincies Drenthe, Overijssel en Friesland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten