Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de CompostelaSentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vezelay
Van Neufchâtel-sur-Aisne naar Reims
Zaterdag 19 juli 2008 – 19 km.
Dag 43: 891,7 – 910,7 km.
Voor het eerst vertrekken we met de auto en de fietsen vanaf de camping in Châlons-en-Champagne.
De auto blijft in de wijk La Neuvillette in Reims en wij fietsen naar ons beginpunt.
Op de fiets passeren we tussen Pontgivart en Neufchâtel-sur-Aisne langs de D966 een wijds veld met bloeiende zonnebloemen.
Aan de overzijde van een vertakking van de Aisne vinden we in Neufchâtel-sur-Aisne een geschikte plek om een kop koffie te drinken in Café Le Cheval Blanc (het witte paard).
Voor een toiletbezoek moeten we door een lange gang aan de achterzijde het café verlaten.
De toiletten staan namelijk buiten in de tuin van het café.
De fietsen laten we achter bij de brug over de Aisne en om 10.45 uur vervolgen we onze weg over het jaagpad langs de Aisne.
Eerst komen we langs de sluis van Pignicourt.
Voorbij deze sluis lopen we langs het kanaal achter de eerste huizen van Pignicourt langs.
Aan het eind van de hoofdstraat moeten we Pignicourt al weer verlaten.
Op deze plaats - waar we het veld in gaan - staat een kruisbeeld van Jezus en aan dat kruis hangt ook een Jacobsschelp mèt een stukje wandelstaf eraan.
Als we bij dit kruis het veldpad op gaan, komt ons een jonge boer tegemoet, die zojuist uit een combine is gestapt.
Hij vraagt ons waar we vandaan komen en vertelt ons dat het vanaf hier nog ongeveer 20 kilometer is naar de stad Reims.
Opvallend is dat hij moeiteloos over gaat van het frans in het engels.
Het is daardoor een stuk gemakkelijker om elkaar goed te begrijpen.
We klimmen langzamerhand het plateau van La Garenne du Charron op en lopen dan door het smalle deel van een langgerekt bosperceel van Bois de Merlet.
In dit gebied is in 1917 in de 1e Wereldoorlog veel oorlogsbloed gevloeid.
We lopen hier door het centrale gebied van de loopgravenoorlog van 1914-1918.
Via de D52 door het bos, komen we bij een zijrivier van de Aisne, genaamd de Suippe, die we hier over steken.
Dan lopen we Orainville binnen.
In het dorpscentrum pauzeren en lunchen we aan de voet van de St.-Victor-kerk, naast het gemeentehuis.
Ook dit dorp leed veel schade in de 1e Wereldoorlog.
Bij La Mottelle – ten zuiden van Orainville – verlaten we het departement Aisne en wandelen we het departement Marne binnen.
De D430 leidt ons naar Berméricourt.
We wandelen het dorp binnen langs de ommuurde begraafplaats, zoals de meeste dorpen die in deze regio buiten de bebouwde kom hebben.
We lopen om de 19e eeuwse St.-Sebastien-kerk van Berméricourt heen en steken bij een grote boerenhoeve de spoorlijn over.
Anderhalve kilometer verder wandelen we het dorpje Loivre binnen.
Hier steken we de brug over, bij de sluis in het kanaal dat de rivieren Aisne en Marne met elkaar verbindt.
We nemen het jaagpad langs dat kanaal in zuidoostelijke richting.
Aan de rand van Loivre ligt de brug van de D30 over het kanaal.
Hier gaan we even van de route af om 250 meter verderop te kijken bij het plaatselijke oorlogsmonument van Sartorio.
Het is een stenen obelisk met daarin de reliëfbeelden van soldaten.
Dit monument is gewijd aan het 363e regiment van Marseille, dat hier sneuvelde in de 1e Wereldoorlog op 9 oktober 1916.
Weer terug bij het kanaal, drinken we een kop koffie in het café op de hoek.
Er komt een man binnen, die snel een kop koffie drinkt en daarna direct weer vertrekt.
Dan komt er een hevig zwetende jongeman op skeelers binnen, die hier ook komt koffiedrinken.
Als wij later het geasfalteerde jaagpad vervolgen, haalt de jongen op skeelers ons in, vlak voordat we Courcy bereiken, even nadat wij de sluis van Courcy passeren.
Een binnenvaartschip met de naam “Risque“ passeert zojuist deze sluis van Courcy.
Het schip kan nog maar nauwelijks tussen de sluismuren door; over “risque” gesproken.
Ook deze sluis van Courcy heeft weer zo’n mooi sluiswachtershuisje bij de sluiskolk.
Op al deze huisjes staat het nummer van de sluis; elke kanaalsluis heeft namelijk een volgnummer.
Courcy is in 1917 verwoest tijdens de slag op de Chemin des Dames, bij de aanval op het nabijgelegen Brimont door de eerste Russische brigade.
Wij passeren de brug, die Courcy met Brimont verbindt.
Als we voorbij deze brug het jaagpad vervolgen, komt de jongeman op skeelers ons tegemoet, ter hoogte van de plaatselijke zwaaikom van het kanaal.
Hij vertelt ons dat hij vanuit Nederland op skeelers hier naar toe is gekomen, en dat het jaagpad verderop uitsluitend onverhard verder gaat; hij kan zo niet verder.
Volgens onze wandelkaart kan hij aan de overzijde van het kanaal zijn weg wel over een verharde weg vervolgen, dus hij gaat maar weer terug om over de brug van Courcy te gaan, zodat hij aan de overzijde van het kanaal toch naar Reims kan skeeleren.
Als we een eindje verderop aan onze zijde langs het kanaal pauzeren, skeelert hij ons aan de andere zijde voorbij.
Even later rijdt daar ook een reisbus met toeristen aan de overzijde, maar die komt kort daarna achteruit weer teruggereden over het smalle weggetje langs het kanaal.
Het lijkt erop dat de bus niet verder kan over die weg en dat de buschauffeur nu genoodzaakt is het hele stuk achteruit langs het kanaal terug te rijden, tot aan de brug van Courcy.
Dat duurt wel even, want ondertussen komen er van beide kanten regelmatig auto’s voorbij, die door de berm de dan even stilstaande bus passeren.
Langzaam rijdt de touringcar het hele stuk achteruit terug naar Courcy.
Tussen Courcy en Reims liggen aan weerszijden van het kanaal met bomen en struiken begroeide hoge bermen, bijgenaamd de Ridders van Courcy (Les Cavaliers de Courcy).
Deze bermen zijn waarschijnlijk opgeworpen met de grond die bij het graven van het kanaal vrij kwam.
Om deze bulten is bij de verdediging van Reims in 1914-1918 vaak fel gevochten.
De hele dag was het afwisselend bewolkt en zonnig warm
Een enkele donkere regenwolk gaf niet meer dan enkele regendruppels; nat werden we er niet eens van.
De temperatuur loopt nu inmiddels op tot 26 graden Celcius en er waait een harde, warme wind: prima wandelweer dus.
Om 15.30 uur bereiken we na 19 kilometer ons eindpunt voor vandaag: de brug over het Canal d’Aisne à la Marne bij La Neuvillette in Reims.
Voordat we in de auto de fietsen halen, pauzeren we nog even bij de brug van La Neuvillette.
Voor het eerst vertrekken we met de auto en de fietsen vanaf de camping in Châlons-en-Champagne.
De auto blijft in de wijk La Neuvillette in Reims en wij fietsen naar ons beginpunt.
Op de fiets passeren we tussen Pontgivart en Neufchâtel-sur-Aisne langs de D966 een wijds veld met bloeiende zonnebloemen.
Aan de overzijde van een vertakking van de Aisne vinden we in Neufchâtel-sur-Aisne een geschikte plek om een kop koffie te drinken in Café Le Cheval Blanc (het witte paard).
Voor een toiletbezoek moeten we door een lange gang aan de achterzijde het café verlaten.
De toiletten staan namelijk buiten in de tuin van het café.
De fietsen laten we achter bij de brug over de Aisne en om 10.45 uur vervolgen we onze weg over het jaagpad langs de Aisne.
Eerst komen we langs de sluis van Pignicourt.
Voorbij deze sluis lopen we langs het kanaal achter de eerste huizen van Pignicourt langs.
Aan het eind van de hoofdstraat moeten we Pignicourt al weer verlaten.
Op deze plaats - waar we het veld in gaan - staat een kruisbeeld van Jezus en aan dat kruis hangt ook een Jacobsschelp mèt een stukje wandelstaf eraan.
Als we bij dit kruis het veldpad op gaan, komt ons een jonge boer tegemoet, die zojuist uit een combine is gestapt.
Hij vraagt ons waar we vandaan komen en vertelt ons dat het vanaf hier nog ongeveer 20 kilometer is naar de stad Reims.
Opvallend is dat hij moeiteloos over gaat van het frans in het engels.
Het is daardoor een stuk gemakkelijker om elkaar goed te begrijpen.
We klimmen langzamerhand het plateau van La Garenne du Charron op en lopen dan door het smalle deel van een langgerekt bosperceel van Bois de Merlet.
In dit gebied is in 1917 in de 1e Wereldoorlog veel oorlogsbloed gevloeid.
We lopen hier door het centrale gebied van de loopgravenoorlog van 1914-1918.
Via de D52 door het bos, komen we bij een zijrivier van de Aisne, genaamd de Suippe, die we hier over steken.
Dan lopen we Orainville binnen.
In het dorpscentrum pauzeren en lunchen we aan de voet van de St.-Victor-kerk, naast het gemeentehuis.
Ook dit dorp leed veel schade in de 1e Wereldoorlog.
Bij La Mottelle – ten zuiden van Orainville – verlaten we het departement Aisne en wandelen we het departement Marne binnen.
De D430 leidt ons naar Berméricourt.
We wandelen het dorp binnen langs de ommuurde begraafplaats, zoals de meeste dorpen die in deze regio buiten de bebouwde kom hebben.
We lopen om de 19e eeuwse St.-Sebastien-kerk van Berméricourt heen en steken bij een grote boerenhoeve de spoorlijn over.
Anderhalve kilometer verder wandelen we het dorpje Loivre binnen.
Hier steken we de brug over, bij de sluis in het kanaal dat de rivieren Aisne en Marne met elkaar verbindt.
We nemen het jaagpad langs dat kanaal in zuidoostelijke richting.
Aan de rand van Loivre ligt de brug van de D30 over het kanaal.
Hier gaan we even van de route af om 250 meter verderop te kijken bij het plaatselijke oorlogsmonument van Sartorio.
Het is een stenen obelisk met daarin de reliëfbeelden van soldaten.
Dit monument is gewijd aan het 363e regiment van Marseille, dat hier sneuvelde in de 1e Wereldoorlog op 9 oktober 1916.
Weer terug bij het kanaal, drinken we een kop koffie in het café op de hoek.
Er komt een man binnen, die snel een kop koffie drinkt en daarna direct weer vertrekt.
Dan komt er een hevig zwetende jongeman op skeelers binnen, die hier ook komt koffiedrinken.
Als wij later het geasfalteerde jaagpad vervolgen, haalt de jongen op skeelers ons in, vlak voordat we Courcy bereiken, even nadat wij de sluis van Courcy passeren.
Een binnenvaartschip met de naam “Risque“ passeert zojuist deze sluis van Courcy.
Het schip kan nog maar nauwelijks tussen de sluismuren door; over “risque” gesproken.
Ook deze sluis van Courcy heeft weer zo’n mooi sluiswachtershuisje bij de sluiskolk.
Op al deze huisjes staat het nummer van de sluis; elke kanaalsluis heeft namelijk een volgnummer.
Courcy is in 1917 verwoest tijdens de slag op de Chemin des Dames, bij de aanval op het nabijgelegen Brimont door de eerste Russische brigade.
Wij passeren de brug, die Courcy met Brimont verbindt.
Als we voorbij deze brug het jaagpad vervolgen, komt de jongeman op skeelers ons tegemoet, ter hoogte van de plaatselijke zwaaikom van het kanaal.
Hij vertelt ons dat hij vanuit Nederland op skeelers hier naar toe is gekomen, en dat het jaagpad verderop uitsluitend onverhard verder gaat; hij kan zo niet verder.
Volgens onze wandelkaart kan hij aan de overzijde van het kanaal zijn weg wel over een verharde weg vervolgen, dus hij gaat maar weer terug om over de brug van Courcy te gaan, zodat hij aan de overzijde van het kanaal toch naar Reims kan skeeleren.
Als we een eindje verderop aan onze zijde langs het kanaal pauzeren, skeelert hij ons aan de andere zijde voorbij.
Even later rijdt daar ook een reisbus met toeristen aan de overzijde, maar die komt kort daarna achteruit weer teruggereden over het smalle weggetje langs het kanaal.
Het lijkt erop dat de bus niet verder kan over die weg en dat de buschauffeur nu genoodzaakt is het hele stuk achteruit langs het kanaal terug te rijden, tot aan de brug van Courcy.
Dat duurt wel even, want ondertussen komen er van beide kanten regelmatig auto’s voorbij, die door de berm de dan even stilstaande bus passeren.
Langzaam rijdt de touringcar het hele stuk achteruit terug naar Courcy.
Tussen Courcy en Reims liggen aan weerszijden van het kanaal met bomen en struiken begroeide hoge bermen, bijgenaamd de Ridders van Courcy (Les Cavaliers de Courcy).
Deze bermen zijn waarschijnlijk opgeworpen met de grond die bij het graven van het kanaal vrij kwam.
Om deze bulten is bij de verdediging van Reims in 1914-1918 vaak fel gevochten.
De hele dag was het afwisselend bewolkt en zonnig warm
Een enkele donkere regenwolk gaf niet meer dan enkele regendruppels; nat werden we er niet eens van.
De temperatuur loopt nu inmiddels op tot 26 graden Celcius en er waait een harde, warme wind: prima wandelweer dus.
Om 15.30 uur bereiken we na 19 kilometer ons eindpunt voor vandaag: de brug over het Canal d’Aisne à la Marne bij La Neuvillette in Reims.
Voordat we in de auto de fietsen halen, pauzeren we nog even bij de brug van La Neuvillette.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten