Pelgrimeren van Dinant naar Hastière-Lavaux

Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vezelay

Van Dinant naar Hastière-Lavaux

Vrijdag 4 juli 2008 – 23 km.

Dag 32: 680,7 – 703,7 km.

Om 7.00 uur gaat de wekker op onze camping in het Franse Givet: wassen en aankleden!
Als Durkje en ik de fietsen op het fietsenrek van de auto hebben bevestigd, rijden we naar de supermarkt Intermarché van Givet, om daar de boodschappen voor vandaag te halen: het ontbijt èn het eten en drinken voor onderweg.

Aangezien deze supermarkt pas om 9.00 uur open gaat, rijden we door naar Hastière-Lavaux.
Hier stallen we onze fietsen op het dorpsplein vóór de school en de kerk.
Bij de plaatselijke bakker halen we lekker vers brood en bij de slager twee soorten door hem zelf gemaakte gerookte worst.
Op een verlaten terrasje op het dorpsplein ontbijten we van dit lekkers in de aangenaam warme ochtendzon.

Dan blijkt dat vanaf hier om 9.10 uur een bus vertrekt naar Dinant.
Derhalve laten we - in afwijking van ons plan - onze auto hier ook staan en rijden we met de bus van Hastière-Lavaux langs de Maas naar het Belgische Dinant.

In Dinant halen we bij een supermarkt die we passeren nog wat extra proviand voor vandaag.
En dan lopen we door de Rue St. Jacques naar boven, waar vandaag ons wandeltraject begint op de locatie waar we de vorige keer op 17 oktober 2007 stopten.

We klimmen naar de citadel van Dinant via een steil bergpad.
Nabij de ingang van de citadel drinken we op het terras van een hotel-restaurant een kop koffie, nadat we hier eerst nog een oorlogsbegraafplaats ter herinnering aan de 1e en de 2e Wereldoorlog hebben bezocht.

Voorbij de citadel gaan we over een plateau naar de toren van Mont-Fort.
Het hier aanwezige pretpark is geheel verlaten en is inmiddels ook zwaar in verval geraakt.
Voorbij dit pretpark gaan we over het kampad langs de Maas en hebben we vanaf dat pad af en toe een heel mooi uitzicht over de Maasbedding.

Langs de grillige kant van de helling gaan we naar de weg van de Montagne-de-la-Croix.
Over een helling komen we bij de plaats Herbuchenne.
Daar passeren we het Observatorium en iets verder ook een groep padvinders op een groot gemeenteveld.
Vervolgens gaan we door een bos en daarna dalen we in het ravijn van Sorinnes.

Bij Rocher Bayard komen we weer bij de Maasoever, op een plaats waar veel wegen bij elkaar komen.
We pauzeren hier even en lopen dan onder het hoge viaduct van Pont Charlemagne door.

Ter hoogte van l’île d’Amour vervolgen we onze weg over het Maasoeverpad, dat we volgen tot we bij de oude brug, de Pont Saint-Jean (Anno 1533) in Anseremme arriveren, op de plaats waar de rivier de Lesse in de rivier de Maas uitmondt.
Onder de spoorbrug door vervolgen we ons pad over de promenade langs de Maas.
Langs de muren van de priorij (Anno 1648) gaan we verder totdat we bij een schuilhaven - haaks op de Maas - komen, waar we pauzeren.

Na de lunch gaan we het bos in, waar we dan langs verschillende rotspartijen lopen.
Op één van die rotswanden treffen we twee bergbeklimmers aan, die al halverwege zijn.
We zijn hier vlakbij de klimschool van Freyr, getuige de aanwijzingsborden langs ons pad.

We missen hier helaas het dalende pad, dus besluiten we een eindje verder af te dalen langs een pad dat door bergbeklimmers is aangelegd om bij een aantal klimrotsen te kunnen komen.
Dit afdalen valt ons hier echter behoorlijk tegen; het is hier eigenlijk tè steil om af te dalen, maar we moeten èn gaan nu toch maar wel door.
Stapje voor stapje komen we na een lange, gevaarlijke afdaling aan bij het wandelpad langs de Maas.
Ook hier lopen we tussen de Maas en hoge rotspartijen door.

Bij Colébî gaan we door een weiland met koeien om daarna langs een ravijn naar Crétia te klimmen.
Voorbij Crétia gaan we weer door een weiland en langs een bosrand, waarna we uiteindelijk via een kampad over het plateau wandelen, tot we op een gegeven moment de Roche au Drapeau bereiken, waar we een prachtig uitzicht over de Maas en over het plaatsje Waulsort hebben.

Een eind verder dalen we niet af naar Falmignoul en Waulsort, maar steken we het ravijn van de kloof van Chestia over.
Daarna volgen we het bospad, tot we een bergbeek oversteken.
Dan volgt een heel zwaar traject over het kampad, aan de zeer grillige kant van de heuvelrugkam.
Het bospad is hier en daar bijna onbegaanbaar, omdat het nu eens te steil is, dan weer te glad en soms zelfs geheel afgesloten door omgevallen bomen.
Dit stuk maakt deze dagtocht buitengewoon zwaar.

We steken nòg twee ravijntjes over, gaan verder over de bovenzijde van de hellingen en dan dalen we af naar en door het ravijn van Les Cascatelles tot we wéér bij de Maas komen, waar we bij een prachtige picknickplaats aan de Maasoever pauzeren.

Na een tijdje zoeken, vinden we langs een oude steen- en pottenbakkersfabriek het pad dat ons door het ravijn van Bonsoy tot op het plateau brengt.
Daar arriveren we - over een pad tussen de weilanden door – in Blaimont, waar we pauzeren bij de receptie van een 190 chalets tellend recreatiepark.
Een clown staat bij de receptie - langs de hoofdweg van het dorp - om alle met auto’s arriverende gasten (vooral Nederlandse gezinnen) met kinderen bij aankomst vrolijk welkom te heten, hen het animatieprogramma mee te geven en de gasten de weg te wijzen.

Als we Blaimont verlaten, gaan we eerst over een veldweg en daarna door het bos van Les Spineuses èn door het bos van Gaux.
Bij de Maasoever gekomen, lopen we langs de oude muur van een Romaanse kerk, voorheen een Benedictijner abdij.
Over de Middeleeuwse kade van Hastière-par-delà komen we bij de Maasbrug.

We gaan tenslotte de Maasbrug over en arriveren dan in het Belgische Hastière-Lavaux, waar we in het dorpscentrum de fietsen weer op de auto laden om terug te keren naar de camping in Givet.

We hebben vandaag 23 kilometer gelopen.
Vanwege het bijna onbegaanbaar zijn van grote delen van deze route, is ons dit een bijzonder zwaar traject gebleken, waarover we dan ook wel bijna negen uren hebben gelopen.