Geveld door de storm

Woensdag 30 oktober 2013 

Majestueuze boom geveld door de storm

Toegang tot het Stienser Bos
Wie in de afgelopen jaren in Stiens over de Griene Leane in noordelijke richting naar het Stienser Bos reed, zal allicht de twee majestueuze bomen zijn opgevallen, die in een V-vorm aan weerszijden van het toegangspad van het Stienser bos staan. Voor veel fotografen zijn deze twee grote, oude bomen al jarenlang een dankbaar foto-object.
Wie zal deze mooie plek passerend ooit niet eens gedacht hebben aan de kans dat deze extreem scheefgegroeide bomen ooit eens om zouden vallen, de linker naar links en de rechter naar rechts.
Nu echter is die ene gedachte werkeljikheid geworden, maar de valrichting anders dan hoogstwaarschijnlijk gedacht.

Ravage
Door de zware storm die ook onze provincie Fryslân afgelopen maandag heeft geteisterd zijn honderden, zo niet duizenden bomen, omgewaaid. Niet alleen die bomen waarvan je wellicht al had verwacht dat die ooit het loodje zouden leggen, maar ook bomen waarvan je nooit had gedacht dat je nog eens zou meemaken dat die 'te gronde' zouden gaan.
Toch is ook dat laatste de realiteit van de dag. Wie dezer dagen door onze provincie rijdt en speurt naar alle stormschade, kan zomaar het gevoel krijgen zich her en daar te bewegen door een rampgebied.
Op televisie, in kranten en op internet - maar zeker ook door eigen observatie in de natuur - zie je dat de storm door de hoge windsnelheden in combinatie met extreme windstoten op bepaalde plaatsen uitermate destructief heeft opgetreden. Lange rijen bomen liggen als gerooid en berooid troosteloos over gras, over sloten en over paden en wegen. Veel daken missen dakpannen, en sommige daken zijn door de rukwinden grotendeels weggerukt. Gebouwen en voertuigen zijn hier en daar zwaar beschadigd en doorgaande wegen zijn versperd door omgevallen bomen. Kortom, ravage alom.

Versperde toegang
Maar nu terug naar de Griene Leane, bij de ingang van het Stienser Bos.
De ene helft van de eens zo majestueuze linker boom is als gevolg van de zware windstoten niet naar links, maar naar rechts gevallen, daarbij de doorgang over het geasfalteerde fiets- en wandelpad door het Stienser Bos geheel versperrend.
Ook al had je het in het voorbijrijden voorheen nooit verwacht; als je de kern van de boom nu goed bestudeert, zal het je niet verwonderen dat deze boom ooit wel eens het slachtoffer zou zijn geworden van natuurgeweld; maar, dat deze oude zware naar links overhellende boom naar rechts zou vallen, is de verrassing van deze storm, en tegelijk ook een bewijs met welke windsnelheden Fryslân afgelopen maandag is gegeseld.

BAC +

Dinsdag 29 oktober 2013 

Het woordmerk van de Vrije Universiteit op een wapperende vlag

In opdracht van de Ledenraad
De Ledenraad van de VU-Vereniging heeft in haar Ledenraadsvergadering van 6 september 2013 aan ons als Benoemingsadviescommissie (BAC) verzocht ervoor te zorgen dat we als Ledenraad in onze eerstvolgende Ledenraadsvergadering van december 2013 kunnen komen tot een aantal benoemingen.
Voor één benoemingscategorie is daartoe de BAC uitgebreid met een bestuurder, in de persoon van René Smit, voorzitter van het College van Bestuur van de Vrije Universiteit (VU), tevens voorzitter van de VU-Vereniging. Deze uitgebreide samenstelling wordt sinds kort de 'BAC+" genoemd.
Vanavond komen we als BAC(+) bijeen in het hoofdgebouw van de VU aan de Boelelaan in Amsterdam.

BAC+ voor de Verenigingsbestuurders
Het eerste deel van deze vergaderavond vergadert de BAC+; en aansluitend gaan we in kleiner verband verder, in de reguliere BAC-samenstelling van drie Ledenraadsleden. Ik woon deze vergaderingen als voorzitter van dit gremium bij.
Opdracht van de Ledenraad aan de BAC+ is te komen tot een benoemingsvoordracht van drie kandidaten voor het nieuw in te richten bestuur van de VU-Vereniging. Twee instellingsbestuurders zullen op grond van hun functie met ingang van 1 januari 2014 deel uitmaken van ons Verenigingsbestuur, waaronder Jaap Winter als voorzitter van het College van Bestuur van de VU en Wouter Bos als voorzitter van de Raad van Bestuur van het VU-medisch centrum.
Uitgaande van een uitgebreide longlist trachten we vanavond te komen tot een shortlist van kandidaten, die door ons zullen worden benaderd met de vraag of men zich kandidaat wil stellen als VU-Verenigingsbestuurder. Daartoe laten we ons vanavond en in de komende weken onder andere bijstaan door de directeur van een landelijk search-bureau, die ons in het hele proces van werving & selectie zal ondersteunen.

BAC voor de Ledenraadscommissies
Het tweede deel van deze vergaderavond vergadert de BAC, evenals eerder vanavond bijgestaan door twee medewerkers van het Verenigings- en bestuursbureau.
Opdracht van de Ledenraad aan de BAC is om middels een zogenoemde Vertrouwenscommissie te komen tot een benoemingsvoordracht van kandidaten voor de nieuw in te richten drie commissies van de Ledenraad van de VU-Vereniging.
Daartoe hebben we aan alle huidige Ledenraadsleden verzocht te overwegen of men zich kandidaat wil stellen voor de volgende drie Ledenraadscommissies: Benoemingsadviescommissie (BAC: 1 vacature), Meerjarenplanadviescommissie (MAC: 3 vacatures) en Financiële Adviescommissie (FAC: 3 vacatures).
We prijzen ons gelukkig met het feit dat ruim voldoende Ledenraadsleden zich hebben opgegeven voor de openstaande commissievacatures; voor ons zowel in kwantitatief als in kwalitatief opzicht een riante startpositie.
Na ampel beraad komen we tot een in onze ogen goede voordracht. Alle kandidaten zullen in de komende dagen door ons worden benaderd, om hen uitsluitsel te geven op onze overwegingen, conclusies en besluiten, waarna wij met de vergaderstukken van de december-Ledenraadsvergadering zullen overgaan tot het bekendmaken van de benoemingsvoordrachten.

BAC voor de Voorzitter van de Raad van Toezicht
Omdat onze VU-Verenigingsvoorzitter Cees Veerman te kennen heeft gegeven dat hij met ingang van 2014 zijn voorzitterschap en lidmaatschap van het Verenigingsbestuur en van de Raad van Toezicht van de Stichting VU-VU-mc zal beëindigen, wordt momenteel door de huidige Raad van Toezicht gezocht naar een geschikte kandidaat voor de functie van voorzitter van de Raad van Toezicht.
Aan het eind van deze vergaderavond worden we als BAC geïnformeerd over de voortgang van dit wervings- en selectieproces. Zodra de Raad van Toezicht een kandidaat heeft geselecteerd, gaan wij in gesprek met deze kandidaat, teneinde de Raad van Toezicht en de Ledenraad te adviseren op deze voordracht.
We maken vervolgafspraken met betrekking tot de data waarop we voor bovenstaande vacatures weer samen kunnen komen, om met de betreffende kandidaten in gesprek te gaan, met het oog op de aanstaande benoemingsvoordrachten aan de Ledenraad.

Herdenkingsbijeenkomst voor Idsart Otte

Maandag 28 oktober 2013 

Herdenkingsplek voor Idsart Otte in het Stiltecentrum van Stenden Hogeschool

Een minuut in stilte herdenken
Rond 12.00 uur is het vandaag stil in Stenden Hogeschool.
Vandaag wordt op alle vijf Nederlandse hogeschoolvestigingen van Stenden een minuut stilte in acht genomen in verband met het overlijden van Idsart Otte, onze student van de opleiding Media en Entertainment Management, die ruim een week geleden bij de grote binnenstadsbrand in het centrum van Leeuwarden zo tragisch om het leven kwam.
Vandaag treuren we, alleen en samen, in stilte en met muziek, in Leeuwarden, in Emmen, in Groningen, in Assen en in Meppel: stilte voor Idsart Otte, stilstaan bij het verlies waaraan wij allen lijden.

Herdenken in het Stiltecentrum
Sinds vorige week is er in het Stiltecentrum van het Ontmoetingscentrum van Stenden Leeuwarden een herdenkingsplek ingericht, en opengesteld voor alle studenten en medewerkers van Stenden, en voor de familie en vrienden van Idsart Otte.
Bij een foto van Idsart brandt een witte kaars en ligt een herdenkingsboek, waarin alle bezoekers van dit Stiltecentrum een korte groet kunnen schrijven, gericht aan de nabestaanden van Idsart.
Ook hier is het stil; stil, om stil te staan bij het leven en sterven van onze geliefde (mede)student.

Herdenken in het Ontmoetingscentrum
Vlak vóór 12.00 uur zit de grote zaal van het Ontmoetingscentrum van Stenden Leeuwarden helemaal vol. Als studiegenoten en vrienden van Idsart, en als medewerkers van Stenden zijn wij hier bijeengekomen om in het komende uur tijdens een herdenkingsbijeenkomst stil te staan bij het leven en sterven van Idsart Otte. Ook de Leeuwarder burgemeester Ferd Crone en wethouder Andries Ekhart zijn aanwezig om bij en met ons te zijn als wij onze (mede)student, vriend en stadsgenoot Idsart herdenken.
Elders in de hogeschool staan op diverse plekken beeldschermen opgesteld, waar alle andere belangstellenden via een live verbinding getuige kunnen zijn van deze herdenkingsbijeenkomst in het Ontmoetingscentrum.

Einde van een droom
De bijeenkomst wordt geopend door onze studentenpastor Rein Veenboer. Na zijn inleidende woorden volgen een aantal sprekers: de voorzitter van het College van Bestuur van Stenden, de Head of School en de Academic Dean van de opleiding die Idsart volgde, en tenslotte een docente en een medestudente van Idsart.
Uit de woorden van deze sprekers blijkt wat wij allemaal zullen moeten missen, nu Idsart niet meer in onze hogeschoolgemeenschap aanwezig is. Uit de warme, persoonlijke woorden van bijvoorbeeld de docente en van zijn medestudente leren wij nog beter wie Idsart was en wat hij voor de mensen om hem heen heeft betekend, door zijn sociale instelling en vaardigheden. Hun boodschap is duidelijk: met het overlijden van Idsart verliezen we een jongeman die in leven en werken positief onderscheidend was en zou zijn.

Mooie muziek
Tussen de afscheidswoorden van de sprekers door luisteren we enkele malen naar muziek; naar mooie muziek, want Idsart hield zo van deze mooie muziek, die ook klonk tijdens zijn afscheidsbijeenkomst voorafgaand aan zijn begrafenis van afgelopen zaterdag.
Studentenpastor Rein Veenboer zet ons na alle sprekers weer met beide benen op de grond, door ons er voorzichtig op te wijzen dat we na dit afscheid weer voort moeten gaan. Daarbij noemt hij dat de stad Leeuwarden weer verder moet met het grote gat dat de brand in het stadscentrum heeft geslagen, en dat ook wij allemaal na het overlijden van Idsart Otte weer verder moeten met het gat dat is geslagen in het leven van ons, in het leven van onze studenten en in het leven van Idsart zijn vrienden en van zijn familie.
Bij de klanken van die mooie muziek van Idsart verlaat iedereen het Ontmoetingscentrum in stilte, om ter afsluiting samen nog even een kopje koffie te drinken, alvorens iedereen weer verder gaat naar en op de plaats waar ieder wordt verwacht.

Nijkleasterdei 2013 in Jorwert

Zondag 27 oktober 2013

Yn Nijkleaster sjonge mei Hindrik van der Meer

Eerste verjaardag van Nijkleaster
Vorig jaar op 28 oktober 2013 is Nijkleaster in Jorwert officieel van start gegaan. Vandaag vieren we als bestuur en medewerkers van de Stichting Nijkleaster samen met alle belangstellenden de eerste verjaardag van Nijkleaster. Durkje en ik bezoeken deze Nijkleasterdei in de Sint-Radboudkerk van Jorwert.
Vorig jaar was de opkomst zo overweldigend, dat de kerk van Nijkleaster te klein was om alle bezoekers te huisvesten, dus velen moeten onverrichterzake helaas weer huiswaarts keren. Ook dit jaar is de opkomst weer groot, gelukkig zo groot, dat de kerk bij aanvang van het programma om 14.30 uur vol zit. Tijdens de inloop speelde Wim Houtsma in de kerkzaal op de marimba.

Prachtige start en hoopvolle toekomst
Ons mede-bestuurslid Jan Henk Hamoen opent deze Nijkleasterdei en heet alle aanwezigen van harte welkom. Hij blikt kort terug op de grote belangstelling waarmee Nijkleaster werd beloond tijdens alle Nijkleaster-activititeiten van het afgelopen jaar. De wekelijkse Kleaster-ochtenden, de Nijkleasterdagen, de speciale programma's op maat en het Nijkleaster Pinkster Paad; ze mochten zich verheugen op een grote en betrokken opkomst, en op een uitgebreide media-aandacht in print en van radio en televisie, provinciaal en landelijk. Al met al dus een prachtige start van een hoopvolle toekomst van Nijkleaster, het nieuwe protestante klooster in oprichting, in het Friese Jorwert.

Vreugde voert ons naar dit huis van stilte
De Nijkleasterdei van vandaag is bedoeld voor iedereen die zich verbonden voelt met, of kennis wil maken met Nijkleaster. Mensen komen overal vandaan. Naast me bijvoorbeeld zit een mevrouw uit Haarlem en tijdens de pauze ontmoet ik een Nijkleaster-belangstellende uit Maarssen.
Na het welkom van Jan Henk Hamoen zingen we gezamenlijk het lied "De freugde liedt ús nei dit hûs", Friezen in het Fries, en voor wie dat te moeilijk is, gelijktijdig ook in het Nederlands: "De vreugde voert ons naar dit huis'.
Mede-bestuurslid Anje Wester leest aansluitend het mooie gedicht van de Friese dichteres Tsjits Peanstra: "Hûs fan stilte", over een huis van stilte, en een huis van liefde, en daarmee ook over Nijkleaster.

Workshop 1: Sjonge, zingen, sing
Na de plenaire openingssessie gaan alle aanwezigen in vier groepen uiteen, ieder naar de workshop van zijn of haar interesse en keuze. Ik kies ervoor om samen met enkele tientallen zangliefhebbers in het koor van de kerk te blijven, bij de workshop 'Sjonge mei Hindrik van der Meer'.
We krijgen een liedboekje uitgedeeld en dan begint een zangsessie, met liederen in het Fries, in het Nederlands en in het Engels, met teksten van bijvoorbeeld Eppie Dam, Fedde Schurer, Alex van Ligten, Hanna Lam en een vertaling van Atze Bosch; allemaal liederen, waarvan een aantal op muziek zijn gezet door onze dirigent Hindrik van der Meer.

In het dorpshuis, in het dorpscafé en in de velden rond Jorwert zijn op dit moment de andere gasten bezig met hun workshop. 

Workshop 2: Kleasterkuier
Durkje is op stap gegaan met een groep wandelliefhebbers. Onder leiding van medebestuurslid Sietske Visser gaat deze groep een zogenoemde Kleaster-kuier wandelen, het eerste traject in stilte, het tweede traject bezinnend op de bijbeltekst die straks in de viering terug komt, en het derde deel van het traject de verbinding zoekend met één of meer andere wandelaars van deze Kleasterkuier.
Deze groep wandelt het dorp uit en gaat over het Friese pelgrimspad van het Jabikspaad de weilanden in.

Ondertussen zingen wij onder leiding van Hindrik van der Meer in de kerk:

"De frede fan 'e greiden wês oer dy, de frede fan mar en lân .....

Djippe frede mei komme oer dy ....."

Workshop 3: Heden en toekomst van Nijkleaster
In het 'Wapen van Baarderadeel' gaat medebestuurslid Henk Kroes met alle aanwezigen in gesprek over Nijkleaster: over de ontwikkelingen van het afgelopen eerste bestaansjaar en over onze plannen en onze droom van Nijkleaster, het visioen van een eigentijds protestants klooster in Fryslân. Onze bestuursvoorzitter vertelt hierover, en aansluitend is er volop gelegenheid om hem te bevragen op alle ins en out omtrent Nijkleaster.

Ondertussen zingen wij onder leiding van Hindrik van der Meer in de kerk:

"Foar elk ding is in oere, foar alles is in tiid .....

Jou de tiid, nim de tiid ....."

Workshop 4: Chassidische verhalen
In het plaatselijke dorpshuis 'Ons Huis' zit een groep verhalenliefhebbers te luisteren naar ons medebestuurslid Jan Henk Hamoen, die als een voorproefje van een programma-onderdeel van het komende winterseizoen alvast een aantal korte Joodse verhalen verteld, die door Werkman zijn verbeeld in zijn 'Chassidische legenden'. Deze Chassidische verhalen worden afgewisseld met muziek van Wim Houtsma op de marimba.

Ondertussen zingen wij onder leiding van Hindrik van der Meer in de kerk:

"God zelf is daar waar liefde wordt gegeven, 

waar vrede heerst,

waar de gerechtigheid mensen gezegend in geluk doet leven.

Zo is 't beloofd voor nu en voor altijd.

Dat staat in Isrels boeken opgeschreven"

Slotviering
Rond 16.00 uur komen we allemaal weer bijeen in de Sint-Radboudkerk. De koffie en thee met de heerlijke Nijkleaster-koek staat voor iedereen klaar, en er is volop tijd om met elkaar even een praatje te maken. Ook elkaar ontmoeten is een waarde(n)vol goed tijdens de activiteiten van Nijkleaster.
Het middagprogramma sluiten we af met een gemeenschappelijke slotviering in de kerkzaal, onder leiding van onze Nijkleaster-pionierspredikant Hinne Wagenaar.
Na het aanvangslied "Iepenje my foar jo goedens, en reitsje my oan", wordt psalm 145 voorgelezen, in de bewerking van Huub Oosterhuis.

In Nijkleaster mag je zijn wie je bent
Als een vooruitwijzing op de schriftlezing uit het bijbelboek Lukas over de Farizeeër en de Tollenaar zingen we in drie talen het lied "Nim my, nim my sa't ik bin".
Hinne wil met zijn preek ons een ingang geven naar dit bijbelverhaal, om ons er daarna weer uit te leiden. 
Hinne Wagenaar:

• Het gaat erom dat we onszelf leren begrijpen.
• Ons hele leven moeten we knokken om iemand te worden.
• Hier in Nijkleaster mag je zijn wie je bent.
• Hier in Nijkleaster willen we ruimte maken voor: je pijn, voor je tekorten, voor diversiteit, voor elkaar, en ook voor God.

Hulde aan en Vrede van de God van heinde & verre
Na een kort moment van stilte en muziek zingen we wederom in drie talen het Taizélied:

"Laudate omnes gentes, laudate Dominum,

Verblijd u alle volken, verblijd u in de Heer,

Bring hulde, alle folken, bring hulde oan de Hear."

De slotgebeden sluiten we af met het gezamenlijk zingen van het Friestalige Onze Vader: "God fan fier en hein ús Heit."

Tijdens het zingen van onze slotzang uit Guatemala en uit Iona wordt door een dansgroep in het centrum van de kerk gedanst. Na hun dans en na ons gezongen lied vlieden de geluiden van de slotzang weg, met de naklinkende, gezongen woorden:

Djippe frede mei komme oer dy.

Mei Gods frede no groeie yn dy.

Dode Zee-rollen in Drents Museum in Assen

Vrijdag 25 oktober 2013

Deze boekrol-kruiken zijn gevonden in Qumran

Boekrollen uit Qumran
Tot en met 5 januari 2014 laat het Drents Museum in Assen een uniek archeologisch 'fenomeen' van wereldformaat zien. Momenteel is daar namelijk een tentoonstelling over de wereldberoemde Dode Zee-rollen.
De Dode Zee-rollen vormen een grote verzameling oude handschriften van meer dan 900 documenten, waaronder meer dan 200 van de Tenach: de Hebreeuwse Bijbel, ofwel het Oude Testament van de Bijbel.
Deze Dode Zee-rollen werden tussen 1947 en 1956 gevonden in stenen kruiken in elf grotten in de buurt van de nederzetting van Qumran, aan de noordwestkust van de Dode Zee.

2000 jaar oude handschriften
Deze handgeschreven teksten zijn geschreven in het Hebreeuws, het Aramees en in het Grieks. De boekrollen dateren uit de periode van ongeveer 250 vóór Christus tot ongeveer 50 jaar na Christus. Vermoedelijk zijn ze rond het jaar 68 na Christus in deze grotten verstopt, om ze veilig te stellen ten tijde van de Joodse opstand tegen Rome, in de jaren 66-70 na Christus.

Belangrijk voor de bijbelwetenschap
Voor met name bijbelwetenschappers en voor de gelovigen van de drie Abrahamitische godsdiensten zijn deze handschriften belangrijk, omdat ze een van de weinige geschreven bronnen zijn betreffende de joodse cultuur van zo'n 2000 jaar geleden. Deze zeer oude geschreven teksten hebben namelijk een nieuw licht op de politieke en religieuze context van die dagen geworpen. Ze zijn ook voor met name bijbelwetenschappers van groot belang voor het onderzoek naar de tekstoverlevering van het Oude Testament van de Bijbel. Daarnaast bieden ze ook nog een beeld van het tot dan toe nog vrijwel onbekende intertestamentaire tijdvak.
Bij lezing, bestudering en vergelijking bleek dat de toen al beschikbare handschriften voor het merendeel vrij nauwkeurig aansluiten bij deze bijbelse handschriften die in Qumran zijn gevonden.

Dode Zeerollen-expert prof. dr. García Martínez
Een bezoek aan de indrukwekkende tentoonstelling van deze Dode Zee-rollen stond voor dit jaar al op ons programma, want zo'n unieke kans om de Dode Zee-rollen eens met eigen ogen te aanschouwen, wil je toch benutten.
Nu wilde het toeval dat Durkje en ik afgelopen zomer tijdens onze pelgrimage tweemaal de wereldberoemde bijbelwetenschapper professor dr. Florentino García Martínez met zijn echtgenote (ook een pelgrim) ontmoetten in Saint-Alban-sur-Limagnole. Hij vertelde dat hij in juli 2013 als 'special guest' aanwezig was geweest bij de opening van deze expositie in het Drents Museum in Assen. Bij nadere bestudering thuis bleek mij dat hij een zeer verdienstelijke wetenschapper is, die van bijzondere betekenis is voor de huidige kennis van de Dode Zee-rollen. Zo heeft hij een belangrijke wetenschappelijke bijdrage geleverd aan de vertalingen en bij het voortgaande onderzoek van de inhoud van de Dode Zee-rollen.
Benieuwd naar deze tentoonstelling rijden Durkje en ik vandaag samen met Durkje haar ouders naar Assen om deze unieke tentoonstelling gevieren te bezoeken.

Eén van 's werelds grootste ontdekkingen
In het Drents Museum vinden we originele bijbelse manuscripten en objecten uit de 2e eeuw voor Christus tot de 1e eeuw na Christus, waaronder ook alternatieve teksten die niet in de Bijbel terecht zijn gekomen. De teksten op de wereldberoemde Dode Zee-rollen geven je onschatbare informatie over de geschiedenis en de cultuur uit de periode waarin belangrijke kenmerken van het jodendom en van het christendom gevormd werden.
Ook worden hier in het Drents Museum momenteel objecten getoond uit het oude Judea, uit de nederzetting van Qumran, èn uit Jeruzalem. De Dode Zee-rollen worden (samen met het grafcomplex van Toetanchamon in Egypte en het Chinese Terracotta Leger in Xi’an) als één van de grootste archeologische ontdekkingen van de 20ste eeuw gezien.

Grootse teksten in klein formaat
Om de oude boekrollen zoveel mogelijk te beschermen, worden ze in twee tranches van acht fragmenten aan het publiek getoond. Sinds aanvang oktober 2013 ligt in de museumvitrines al weer de tweede serie van boekrolfragmenten, waaronder bijvoorbeeld die van de Messiaanse Apolcalyps, over het Nieuwe Jeruzalem, Regels van de Gemeenschap, Zaligsprekingen en Liederen van het Sabbatsoffer.
Mij valt op dat het geen grote boekrollen zijn, en dat de teksten in kleine tekens in buitengewoon duidelijk handschrift op de rollen zijn geschreven.

Museumtip voor de liefhebber
De tentoonstelling van alle objecten is alleszins de moeite waard, maar het met eigen ogen aanschouwen van die acht fragiele fragmenten van de Dode Zee-rollen is voor de liefhebber een bijzondere ervaring.
Tijdens de jaren 1979 tot en met 1987 heb ik tijdens mijn lessen Godsdienst mijn toenmalige leerlingen regelmatig verteld over het bestaan en over de waarde van de Dode Zee-rollen. Toen had ik nooit gedacht dat ik ooit nog eens originele fragmenten van deze unieke archeologische vondst met eigen ogen zou aanschouwen.
Ze worden in het museum zorgvuldig bewaard en goed bewaakt, maar desalniettemin kun je ze tot en met aanvang januari 2013 heel goed van nabij bekijken.
Friezen zullen me begrijpen, als ik zeg: "Net stinne, der hinne!".

Van Spaarndam naar Amsterdam, tussen Wad & IJ

Donderdag 24 oktober 2013

Het veldpad van Spaarnwoude naar Haarlemmerliede

Een herfstzonnige derde wandeldag

Vandaag beëindigen Durkje en ik onze herfstwandeldriedaagse van Bergen naar Amsterdam, en daarmee ook onze zesdaagse voettocht van Den Oever naar Amsterdam, volgens de wandelgids 'Van Wad tot IJ', de Noordhollandse aanlooproute van het pelgrimspad naar Santiago de Compostela. Na een welverzorgd ontbijt in Bead & Breakfast 'In de Poezenmand' nemen we afscheid van onze vriendelijke gastvrouw, mevrouw Ina Wilderom, en dan lopen we naar de brug over het Zijkanaal C in het centrum van Spaarndam, waar we vandaag onze wandeldag vervolgen, in het verlengde van waar we gisteren onze voettocht beëindigden. 

 

Van Spaarndam via Spaarnwoude naar Haarlemmerliede

Rond 9.00 uur halen we bij de plaatselijke supermarkt eerst onze mondvoorraad voor deze dag.

Vandaag zullen we van Spaarndam wandelen naar Amsterdam, over een afstand van ongeveer 23 kilometer. 

Het is vandaag buitengewoon mooi weer. De herfstzon schijnt de hele dag volop, het waait heel licht en de temperatuur loopt op tot ongeveer 17 à 18 graden Celsius.

Over de smalle Kerklaan lopen we door de polder naar Spaarnwoude. Vanuit Spaarnwoude gaan we eerst over de geasfalteerde Kerkweg, en daarna over een smal veldpaadje door de weilanden naar Haarlemmerliede. Daar willen we even een kort bezoek brengen aan de Jacobuskerk, maar tot onze verrassing - en dat hadden we als pelgrims misschien ook wel kunnen verwachten - gaat daar bij Sint Jacobus alles anders dan we vermoedden.

 

Op koffievisite bij Sint Jacobus de Meerdere

Als Durkje en ik bij de Jacobuskerk van Haarlemmerliede arriveren, ontmoeten we een zestal mannen, die op en rond het kerkhof naast de kerk met bladblazers, bezems en harken druk in de weer zijn om kruiwagens vol herfstbladeren te laden. We fotograferen het beeld van Sint Jacobus de Meerdere, die in een nis in de buitenmuur staat. Een mevrouw opent voor ons de kerkdeur, zodat we ook het kerkinterieur kunnen bekijken, waar ook nog een kleiner beeldje van Santiago staat.

Als we weer buiten komen, ontmoeten we de pastoor, die ons vriendelijk uitnodigt om mee naar binnen te komen om samen met hem en de kerkvrijwilligers koffie te drinken. Een stelregel is dat een pelgrim in gaat op dergelijke uitnodigingen, dus we nemen samen met meneer pastoor en de kerkwerkers plaats aan de lange tafel. Hier ontmoeten we ook parochiaan Theo Kors, die zeven jaar geleden als pelgrim vanuit Haarlemmerliede naar Santiago de Compostela liep. Hij hospitaleert nu jaarlijks in Saint-Jean-de-Port en staat in die hoedanigheid op de cover van het nieuwste nummer van het pelgrimsmagazine de 'Jacobsstaf' van ons Nederlands Genootschap van Sint Jacob. 

Ruim een uur later na een buitengewoon aangenaam verpozen te midden van deze vrolijke parochianen van Sint Jacobus de Meerdere staan we weer buiten, om afscheid te nemen van deze gastvrije kerkwerkers.

Van Haarlemmerliede naar Badhoevedorp

Voorbij Haarlemmerliede lopen we over de Oude Notweg langs de A9. Ter hoogte van Vinkebrug komen van links voortdurend vliegtuigen over de Binnenpolder aanvliegen, in hun voorbereiding op de landing op Schiphol. 

Voorbij de batterijen van de verdedigingslinie langs de Batteryweg lopen we door naar Halfweg. Daar steken we de N200 over om iets verderop naar Zwanenburg te gaan.

Vanuit Zwanenburg volgt dan een kilometerslange rechte weg via Lijnden naar Badhoevedorp, in een lange tocht langs de zuidoever van de Ringvaart van de Haarlemmermeer. 

In Badhoevedorp nemen we een theepauze in een café tegenover de brug over de Ringvaart.

 

Van Badhoevedorp naar de Schinkel in Amsterdam

Ter hoogte van de molen van Oud Sloten, aan de overzijde van de Ringvaart, lopen we volgens het plaatsnaambord hier en nu de stad Amsterdam binnen. Maar dan zijn we nog lang niet op onze bestemming, want we moeten eerst nog parallel aan de Ringvaart verder, en daarna nog door De Oeverlanden langs de oever van de Nieuwe Meer en over de Riekerweg naar het Jaagpad. Via dit Jaagpad gaan we tenslotte onder de A10 door, om uiteindelijk om 14.30 uur bij de sluis in de Schinkel onze wandelroute 'Van Wad tot IJ' te beëindigen. Hier stopt dus onze 135 kilometer lange wandelroute van Den Oever naar Amsterdam.

Vanaf deze plek - bij de sluis in de Schinkel - kun je het 'Pelgrimspad' van Amsterdam via 's-Hertogenbosch naar Maastricht volgen. De kans is groot dat we dat nog wel eens gaan doen.

Terug naar Stiens

Maar nu staan wij dus bij de Amsterdamse Schinkel. We lopen vanaf deze Schinkel-sluis langs het Olympisch Stadion naar NS Station Amsterdam Zuid WTC. Daar stappen we in de trein naar Schiphol, om daar eerst over te stappen in de trein naar Zaandam, om van daaruit na een overstap terug te reizen naar Alkmaar, waar we eergisteren onze auto parkeerden.

Vanuit Alkmaar rijden we dan weer in onze auto voldaan terug naar huis, terugblikkend op drie prachtige wandeldagen in deze Herfstvakantie van 2013.

Van Akersloot naar Spaarndam, tussen Wad & IJ

Woensdag 23 oktober 2013

Over een brug bij Zijkanaal C om in Spaarndam te komen

Tweede wandeldag met harde wind

Vandaag gaan Durkje en ik verder met onze herfstwandeldriedaagse van Bergen naar Amsterdam. We willen vandaag niet vóór dag en dauw opstaan. Na een uitgebreide lunch in Hotel Akersloot checken we uit, om zo rond 10.15 uur te vertrekken vanuit Akersloot.

Vandaag zullen we van Akersloot wandelen naar Spaarndam, over een afstand van ongeveer 30 kilometer. Gisteren zijn we vanuit Bergen naar Akersloot gekomen, en morgen willen we vanuit Spaarndam naar Amsterdam lopen.

Het is vandaag zwaar bewolkt, en de temperatuur is hoger dan gemiddeld, maar het waait nogal hard.

Van Akersloot naar Uitgeest

Vanuit Hotel Akersloot wandelen we eerst naar Groot Dorregeest. Voorbij Dorregeest gaan we verder over de oostelijke parallelweg langs de A9. Voordat we in de bebouwde kom van Uitgeest komen, wandelen we door het recreatiegebied langs de oever van het meer, naar de plaats waar de parallelweg onder de A9 door gaat. We komen dan in Uitgeest, waar we bij een supermarkt onze boodschappen voor deze wandeldag halen. Enkele flesjes drinken, een paar broodjes en beleg, en dan kunnen wij wel weer een wandeldag vooruit.

Langs het gemaal van Meldijk lopen we Uitgeest uit, waarbij we net voorbij de onderdoorgang van de A9 ook nog de Tweede Broekermolen (uit 1781) passeren.

Langs forten van de stelling van Amsterdam

Ter hoogte van Krommeniedijk zien we vandaag het eerste fort, dat deel uitmaakt van de Stelling van Amsterdam, een lange gordel van 36 forten, die aan het eind van de 19^e eeuw zijn gebouwd om Amsterdam te behoeden voor vijandige indringers. Vanaf hier volgen we over Busch en Dam, over de Hogedijk en over Noorder IJ en Zeedijk deze lange Amsterdamse verdedigingslinie. Als we Krommenie voorbij zijn, komen we bijvoorbeeld langs het ‘Fort aan den Ham’, en bij de Genieweg langs ‘Fort Veldkamp’, waarin het luchtoorlogsmuseum is gehuisvest.

Onze eerste rustpauze nemen we ter hoogte van de aardgaslokatie van de Gasunie. Hier wordt ook druk gewerkt aan het aanleggen van een nieuwe aardgasleiding.

Noorder IJ en Zeedijk

Daarna volgt een kilometerslang traject over de Noorder IJ en Zeedijk. Op het eerste deel kunnen we nog uit de harde wind achter deze zeedijk lopen. We passeren daar ook een mooi gerestaureerde Kruitkamer, die onderdeel uitmaakt van de Stelling van Amsterdam.

Maar, als we voorbij de Volderweg bóven op de zeedijk verder moeten, volgt een lang en zwaar tracé, waarbij we tot Assendelft veel last krijgen van de harde wind. De  hele dag moesten we al regelmatig krachtig lopen vanwege de harde wind. Maar hier boven op de dijk van Noorder IJ en Zeedijk krijgen we de volle laag. De zeer harde wind wakkert aan over het vlakke en lege polderlandschap, en waait dan met sterke kracht bij de zeedijk op, waarbij wij boven op de zeedijk de volle laag krijgen. Als je even niet goed oplet, krijg je zo’n harde windstoot te verduren, dat je af en toe een stap zijwaarts moet zetten om niet vanaf het wegdek de berm in geblazen te worden. Tot Assendelft vragen deze kilometers kracht en doorzettingsvermogen.

Een supersnelle bui

Op een gegeven moment zien we uit het zuidwesten over de polder een flinke vliegende bui aankomen. Voordat we het regenpak uit de rugzak hebben, is de razendsnelle slagregen al boven ons. We rennen naar de achterkant van de dijk om aan de voet van de dijk uit de harde wind het regenpak aan te doen. Maar zo snel als de regen kwam, gaat deze bui ook weer, want op het moment dat Durkje het regenpak aan heeft, en ik me ook nog in het regenpak zal hijsen, is de bui al weer voorbij. Nog geen drie minuten later schijnt de zon al weer en waaien we binnen de kortste keren weer droog boven op de zeedijk.

Met het veer over het Noordzeekanaal

Voorbij Assendelft arriveren we bij de veerpont, waarmee we het Noordzeekanaal zullen oversteken. We hoeven maar even te wachten, alvorens de veerbaas ons overzet. Een fietser op de pont vertelt ons dat we vandaag met nota bene windkracht 7 te maken hebben. Zo krachtig voelt windkracht 7 dus in een vlakke polder boven op een dijk.

Aan de overzijde van het Noordzeekanaal drinken we bij het veerhavenrestaurant van Buitenhuizen een kop koffie. Ondertussen sms’t onze attente gastvrouw Wilderom ons, bij wie we vannacht in het Bed & Breakfast gaan overnachten. Ze vraagt hoe onze wandeling verloopt en meldt alvast hoe we haar accommodatie straks gemakkelijk kunnen vinden.

Van Buitenhuizen door Spaarnwoude naar Spaarndam

Vanuit Buitenhuizen steken we het Zijkanaal C over, waarna een windluwe tocht volgt door het recreatiegebied Spaarnwoude, waarin ook een uitgestrekt golfterrein ligt. Onze wandelgids loodst ons duidelijk door Spaarnwoude, waardoor we vlot arriveren bij de verschillende bruggen, die we in dit waterrijke gebied over moeten om in Spaarndam te komen.

In Spaarndam lopen we – het is inmiddels ongeveer 16.30 uur - nog even langs het welbekende standbeeld van de internationaal vermaarde ‘Hansje Brinkers’, die internationaal het symbool is voor de eeuwigdurende strijd van de Nederlanders tegen het water.

Dinner & Bed & Breakfast in Spaarndam

In Spaarndam worden we hartelijk ontvangen in de Bed & Breakfast-accommodatie, waar we vannacht zullen overnachten. Als we bij een welkomstdrankje vertellen dat we ook naar Santiago de Compostela hebben gepelgrimeerd, vertelt onze gastvrouw Ina ons dat zij vorig jaar ook trajecten van de Spaanse camino heeft gelopen. Onze wederzijdse herinneringen aan die pelgrimage bieden veel aanknopingspunten voor herkenning.

Voor ons wordt een tafel gereserveerd in restaurant De Toerist in Spaarndam, waar we halverwege de avond in een gezellige entourage genieten van een overheerlijke en welverdiende warme maaltijd. Nu nog een goede nachtrust te gaan, en dan kunnen we morgenochtend onze derde en laatste etappe van deze driedaagse naar Amsterdam aanvangen.

Van Bergen naar Akersloot, tussen Wad & IJ

Dinsdag 22 oktober 2013

Oversteek over de Hoevervaart

Herfstwandeldriedaagse

Om 7.45 uur vertrekken we met de auto naar Alkmaar. De zon komt op met een prachtig gekleurde lucht in het oosten. Het belooft een dag met mooi weer te worden; en dat wordt het ook, met regelmatig zonnige perioden en een frisse wind - af en toe aanhalend tot vrij krachtig. Een hele mooie herfstdag om buiten te zijn.

We parkeren de auto voor de komende drie dagen bij P+R in Alkmaar. Als alles volgens plan verloopt, wandelen we in de komende dagen van Bergen via Akersloot en Spaarndam naar Amsterdam, over een afstand van 22 + 30 + 23 = 75 kilometer. Donderdag halen we dan de auto weer af uit Alkmaar.

In Alkmaar zijn we ruim op tijd, om hier nog even een kop koffie te drinken, alvorens we met de bus naar Bergen rijden. Bij de VVV in Bergen kopen we toegangskaarten voor het Noord-Hollands Duinreservaat, en daarna lopen we naar paviljoen Duinvermaak, om  van daar het Noord-Hollands Duinreservaat te betreden.

Van Bergen naar Egmond aan den Hoef

Op 20 en 21 en 22 februari 2013 wandelden Durkje en ik de eerste helft van de wandelroute ‘Van Wad tot IJ’, van Den Oever, via De Haukes en Schagen naar Bergen. En nu beginnen we dus op de plek waar we op de laatste dag van die Voorjaarswandeldriedaagse zijn gestopt.

Vanuit Bergen wandelen we om 10.45 uur het Noord-Hollands Duinreservaat in, om vervolgens vele kilometers lang door dit prachtige duingebied te lopen. Hier en daar krijgen we vanaf hoge duinen even een mooi uitzicht over het duinenlandschap. Vrij snel zien we in de verte Bergen aan Zee liggen, en iets zuidelijker kunnen we vanaf een hoge kijkduin de Noordzee achter de duinen zien liggen.

Na ongeveer twee uren duinwandelen lopen we om 12.45 uur ter hoogte van het Karmelklooster de plaats Egmond aan den Hoef binnen. Het plaatselijke café is gesloten, dus we nemen een rustpauze in een abri, op een bankje en uit de wind.

Verderop in Egmond aan den Hoef passeren we de mooie Slotkapel en de naastgelegen ruïne van het voormalige kasteel Op den hoef.

Langs poldervaarten naar Heiloo

Buiten Egmond aan den Hoef gaan we verder over een kilometerslang laag grasdijkje langs de Hoevervaart. Door een prachtig polderlandschap lopen we langs en door weilanden met paarden en koeien, af en toe van het ene naar het andere dijkvak klimmend over houten overstappen en over een omloop naast de Hoevervaart.

Via een smal houten bruggetje steken we verderop de Hoevervaart over, om dan over weer zo’n polderdijkje langs de Egmonderbinnenvaart naar het gemaal van de Sammelspolder te lopen.

Vanaf het Maalwater bij dit gemaal lopen we naar Heiloo, waar we op het buitenterras van een café-restaurant een kop thee drinken tijdens onze welverdiende rustpauze. Niet alleen hier, maar ook eerder onderweg zijn we al een paar maal aangesproken door voorbijgangers, die ons zomaar succes wensten op onze wandeling richting Santiago de Compostela. Kennelijk leeft het hier wel dat Noord-Hollanders via deze route het pelgrimspad richting Santiago de Compostela kiezen. Onze meerdaagse bepakking – die groter en zwaarder is dan bij een eendaagse wandeling – valt uiteraard ook uit de toon, bij al die andere wandelaars die hier ook wandelen, zij het zonder of met kleinere rugzakken. Je kunt dus wel denken dat je niet opvalt, maar dan ga je voorbij aan de oplettende voorbijganger, die aan je bepakking echt wel kan zien dat je onderweg bent voor een meerdaagse tocht. Wel mooi overigens dat bijvoorbeeld zomaar een vrouw in een woonwijk en verderop een postbode op de fiets je met een vrolijk gezicht wijst in welke richting je verder moet als pelgrim naar Santiago de Compostela.

Van Heiloo naar Akersloot

Vanuit Heiloo volgt na het oversteken van de A9 nog een lang recht fietspad richting Akersloot. Gelukkig kunnen we op zeker moment van dit fietspad af, om over een smal asfaltweggetje tussen de natte grasladen door en langs een mooie watermolen door het uitgestrekte polderlandschap verder lopen in de richting van Akersloot. Inmiddels zijn we duidelijk zo dicht bij Schiphol gekomen en is de windrichting zo dat we steeds na enkele minuten een groot vliegtuig boven ons hebben, die de landing naar Schiphol heeft ingezet.

Van Akersloot naar Klein Dorregeest

We waren van plan om te gaan overnachten bij het Van der Valk-hotel in Akersloot, maar als we in Akersloot arriveren, blijkt dat we nog zeker twee kilometer verder moeten om bij het naast de A9 gelegen hotel te komen.

In Akersloot passeren we de Sint Jacobus Major-kerk en dan verlaten we Akersloot.

Voorbij Akersloot passeren we het dorpje Klein Dorregeest, waar we langs het Museum Gemaal komen. Tussen Klein Dorregeest en de A9 ligt het hotel, waar we vanavond ons avondmaal nuttigen, aansluitend vannacht overnachten, om morgen weer uitgerust verder te kunnen gaan met onze avontuurlijke wandeldriedaagse van Bergen naar Amsterdam.

Marieke de Mooij exposeert in Stiens

Maandag 21 oktober 2013

Berner Sennen geschilderd door Marieke de Mooij

Expositie in de Openbare Bibliotheek
Tot en met december 2013 hangt een serie schilderijen van Marieke de Mooij in de Openbare Bibliotheek van Stiens. Eén van de schilderwerken die daar hangt, is het acryl-portret van Sam, de Berner Sennen, die Marieke in opdracht en ter nagedachtenis aan deze hond heeft geschilderd.

Marieke de Mooij
Marieke de Mooij is in 1959 geboren in Rijnsburg. Marieke vertelt: "Ik ben rond mijn 21^ste in Den Haag gaan wonen, waar ik bij het toenmalige Gemeentelijk Administratiekantor (GAK) te Scheveningen als allround typiste ging werken. Na ongeveer 25 jaar ontmoette ik mijn huidige vriend, die toen op Terschelling woonde. Doordat ik overgeplaatst kon worden naar Leeuwarden, ben ik samen met hem en mijn zoon in Fryslân gaan wonen. Sinds 2005 hebben we ons plekje in het mooie Stiens gevonden.
Ik knutselde al heel wat af. Zo vond ik het geweldig om beeldjes te maken van T-shirtjes. Er staat een grote in mijn voortuin. 
Ik wilde graag leren schilderen en tekenen; dat was vroeger op school al mijn ding. Nadat ik een cursus had gevolgd bij Marjolein Slagmolen wist ik hoe ik kleuren kon mengen en hoe ik de juiste verhoudingen kon tekenen. Vanaf dat moment ging de teken- en schilderwereld voor mij open. Wat ik maak, loopt uiteen van: mensen, dieren, bloemen, sprookjes, enz.”

Schilderen en poppen maken
Marieke de Mooij aquarelleert, schildert met aquarel, en tekent ook met krijt. Steeds weer probeert ze haar horizon te verruimen door weer een stapje verder te gaan.
Behalve schilderijen staan in een vitrine in de Openbare Bibliotheek in Stiens momenteel ook enkele poppen, die Marieke heeft gemaakt van t-shirts.

Langebuorren in Stiens

Zondag 20 oktober 2013

De Langebuorren in Stiens ter hoogte van het gemeentehuis

Lange buorren
De dorpskern van Stiens heeft een langgerekte vorm, een lange streek. Vroeger lag de dorpsvaart hier parallel aan deze doorgaande centrumweg. In de Friese taal wordt de bebouwing in het dorpscentrum veelal de 'Buorren' genoemd. Daarom wordt de lange streek panden van de dorpskern van Stiens in het Fries dus 'Langebuorren' genoemd.
De Langebuorren van Stiens bestaat momenteel voornamelijk uit woonhuizen, winkelpanden en horeca-gelegenheden. De Langebuorren slingert zich in een lichte S-vorm door het centrum van het dorp.

Langebuorren
Aan de zuidzijde kun je de Langebuorren betreden vanuit de volgende straten: Tjirkstrjitte, Uniawei, It Achterbosk en It Kleaster.
In noordelijke richting passeer je dan halverwege de Langebuorren aan de linkerzijde het gemeentehuis met het plein, en iets verder in noordelijke richting ga je voorbij de nogal smalle Aaltsjemuoistege aan je rechterhand.
Aan de noordkant eindigt de Langebuorren ter hoogte van het Sint-Vitushûs en de Sint-Vituskerk bij de volgende straten: Pieter Jellessingel en Smelbrêge.

Gezellig winkelcentrum
De Langebuorren is ook het gezellige winkelcentrum van Stiens. Verschillende warenhuizen, kledingzaken, horecagelegenheden, kapsalons en enkele mooie speciaalzaken vormen samen het kloppende winkelhart van Stiens. De vier moderne supermarkten vind je op korte afstand van beide uiteinden van de Langebuorren.
Door de laagdrempelinge open space-achtige ruimte en het grote plein vóór het gemeentehuis biedt Stiens een ruim aanbod van parkeergelegenheid voor haar inwoners en voor de vele winkelende bezoekers uit de omliggende dorpen.

Veel activiteiten in het centrum van Stiens
Op het gemeentehuisplein wordt elke dinsdag de warenmarkt gehouden, en op die middag is ook het gemeentehuis geopend voor allerhande burgerzaken. Voorts vind je hier bij tijd en wijle een divers aanbod van mobiele dienstverleners, zoals een zorgverzekeraar, de viskraam en nu en dan ook de oliebollenkraam. Enkele malen per jaar worden hier ook evenementen georganiseerd, zoals kermis, ontvangst van Sinterklaas, braderie en op 4 mei wordt hier jaarlijks tevens de Dodenherdenking georganiseerd bij het oorlogsmonument vóór het gemeentehuis.

Als Stienser mogen we eigenlijk best wel blij zijn met, en trots zijn op zo'n gezellige Langebuorren.

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle - via Le Puy - GR65

Zaterdag 19 oktober 2013

De cover van de pelgrimswandelgids van de GR65

Pelgrimeren van Sint Jabik naar Sint Jabik; van zee naar zee
Sinds de Middeleeuwen lopen pelgrims naar Santiago de Compostela.
Op 16 mei 2005 begonnen Durkje en ik in Sint-Jacobiparochie aan onze pelgrimstocht. Zeven jaar later - op 21 oktober 2012 -  kwamen we aan in Santiago de Compostela. De 3.276 kilometer lange tocht voerde ons van het Friese Sint Jacob (Sint-Jacobiparochie) naar het Spaanse Sint Jacob (Santiago de Compostela); en we liepen van zee naar zee, van de Waddenzee naar de Atlantische Oceaan.
Na onze tocht door Nederland en België - richting Spanje - liepen we in Frankrijk via de pelgrimsstad Vezelay.

Vier Franse bedevaartsroutes
Vezelay is één van de Franse steden, die worden beschouwd als een officieel startpunt van de bedevaart naar het graf van de apostel Sint Jacobus in de kathedraal van Santiago de Compostela. Frankrijk kent al eeuwenlang vier van deze startplaatsen, die het startpunt zijn van de bedevaart naar Santiago de Compostela. Elke route heeft een eigen naam. Zo kennen we bijvoorbeeld:

1. De 'Via Podiensis' vanuit de stad Le Puy (Le Puy en Velay; 773 kilometer);
2. De 'Via Lemovicensis' vanuit de stad Vézelay;
3. De 'Via Tolosanad' vanuit de stad Arles;
4. De 'Via Turonensis' vanuit de stad Parijs (naar Tours via Chartres of via Orléans).

Durkje en ik hebben er indertijd voor gekozen om onze pelgrimstocht te lopen over de 'Via Podiensis', dus via de stad Vezelay. Vanuit Vezelay liepen we naar Saint-Jean-Pied-de-Port via het stadje Montréal-du-Gers.
Alle vier genoemde Franse pelgrimsroutes komen samen in het noord-Spaanse stadje Puente-la-Reina, genoemd naar de locale Koninginnebrug. Vanaf die prachtige middeleeuwse stenen brug gaan de vier routes samen verder over de Camino Francès richting Santiago de Compostela.

Na de Via Lemovicensis volgt de Via Podiensis
In de afgelopen zomervakantie hebben Durkje en ik het eerste deel van de Via Podiensis bewandeld. Op 14 juli 2013 begonnen we in Le-Puy-en-Velay, en na 21 pelgrimsdagen arriveerden we op 7 augustus 2013 (524 kilometer vanaf ons startpunt) in Montréal-du-Gers.
Montréal-du-Gers is de plaats waar de Via Lemovicensis en de Via Podiensis samen komen. Omdat we de route van Montréal-du-Gers naar Saint-Jean-Pied-de-Port over de Via Lemovicensis in het jaar 2011 al hebben gelopen, zijn we afgelopen zomer tijdens onze tweede pelgrimage in Montréal-du-Gers gestopt.

De Franse St. Jacobsroute
De Franse 'Federation francaise de la randonnée pédestre' (ffrandonnée) publiceerde in het jaar 2007 de  wandelgids van een deel van de Via Podiensis, van Moissac tot net over de Pyreneeën, dus tot aan Roncevaux/Roncevalles.
Deze wandelgids heeft dit deel van de Via Podiensis beschreven in één doorgaande route. Deze route voert je door de landstreek Gascogne en door Frans-Baskenland over de Pyreneeën naar Spaans-Baskenland.
Hieronder geef ik een overzicht van dit laatste deel van de wandelroute van de Via Podiensis, zoals die in deze Franstalige wandelgids is beschreven en aanvullend gedocumenteerd met onder andere hoogte-/routekaarten.
 
De laatste 351 kilometers van de Via Podiensis in 15 etappes
Door op onderstaande weblink te klikken, verschijnt ons verslag (met een foto) van die etappe:

• 1e etappe op 3 augustus 2013 van Moissac naar St-Antoine (30 kilometer);
• 2e etappe op 5 augustus 2013 van St-Antoine naar Lectoure (24 kilometer);
• 3e etappe op 6 augustus 2013 van Lectoure naar Condom (35 kilometer);
• 4e etappe op 7 augustus 2013 van Condom naar Montréal-du-Gers (17 kilometer);
• 5e etappe op 14 augustus 2011 van Montréal-du-Gers naar Eauze (16 kilometer);
• 6e etappe op 15 augustus 2011 van Eauze naar Nogaro (20 kilometer);
• 7e etappe op 16 augustus 2011 van Nogaro naar Costefort (21 kilometer);
• 8e etappe op 18 augustus 2011 van Costefort naar Matot (22 kilometer);
• 9e etappe op 19 augustus 2011 van Matot naar Moundy (24 kilometer);
• 10e etappe op 20 augustus 2011 van Moundy naar Arthez-de-Béarn (23 kilometer);
• 11e etappe op 16 oktober 2011 van Arthez-de-Béarn naar Navarrenx (31 kilometer);
• 12e etappe op 17 oktober 2011 van Navarrenx naar Aroue (19 kilometer);
• 13e etappe op 18 oktober 2011 van Aroue naar Ostabat (23 kilometer);
• 14e etappe op 19 oktober 2011 van Ostabat naar St.-Jean-Pied-de-Port (22 kilometer);
• 15e etappe op 20 oktober 2011 van het Franse St.-Jean-Pied-de-Port over de Pyreneeën naar het Spaanse Roncesvalles (24 kilometer).