Wandelverslagen Via Podiensis 2013

Zaterdag 31 augustus 2013 

De Via Podiensis - ofwel de GR65 - in woord en beeld gevat

 






















Vooraf, tijdens en na afloop genieten
Een goede vakantie biedt je de gelegenheid om te genieten: vooraf bij de voorbereiding, tijdens de vakantie op locatie, en nadien herbeleven aan de hand van bijvoorbeeld foto's of film.
Toen Durkje en ik in het jaar 2005 zijn begonnen aan onze jarenlange pelgrimage van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela, vatten we al na onze eerste dagen het plan op om van alle wandeldagen van onze pelgrimage een verslag te schrijven.
Dat is gemakkelijker gezegd, dan gedaan, want om van alle 154 dagen een nauwkeurig verslag te schrijven, is 'enige' zelfdiscipline vereist.

De 'film' van de dag
We hebben ervoor gekozen om tijdens elke pelgrimsdag op alle markante plaatsen en tijdens bijzondere momenten foto's en korte films te maken, om dan na afloop van elke wandeldag daarbij direct een kort verslag te schrijven van de gelopen dagroute èn van alle belevenissen van die dag.
Zo'n insteek zorgt er in elk geval voor dat je pelgrimsdag veelal volgens een vast stramien verloopt, en dat je af en toe bij nacht en ontij toch nog je verslag moet schrijven en de foto's moet uploaden, om daarin geen achterstand op te bouwen, want dan is het hek van de dam. Als je bijvoorbeeld twee of drie dagen geen verslag hebt geschreven, ben je vanwege alle belevenissen van de daaropvolgende dagen de 'film' van de voorgaande dagen grotendeels kwijt. Je ziet zoveel interessante dingen onderweg en je komt langs en door zoveel plaatsen, en je ontmoet zoveel mensen, dat het bijkans onmogelijk is om dagen later nog precies te recapituleren in welke volgorde je elk aspect hebt beleefd.

Regelmaat voor de wandelmaat
Daardoor bestaat elke pelgrimsdag in grote lijnen doorgaans uit: vroeg opstaan, ontbijten, wandelen, boodschappen halen, overnachtingsaccommodatie zoeken, douchen, verslag schrijven en foto's uploaden, eten, ontspannen, en per eerste gelegenheid gaan slapen. Zo rijgen de wandeldagen zich aaneen. Dat is overigens geen probleem, maar wèl puur genieten; elke dag opnieuw; en elke dag weer anders.
Thuisgekomen worden de onderweg geschreven verslagen nog eenmaal gecheckt en gepubliceerd op mijn weblog: elke dag een praatje bij een plaatje.
Daarna volgt de fikse klus om een doorlopend geïllustreerd verslag te maken van de hele tocht van dat jaar, waarbij de onderweg gemaakte foto's op de juiste plaatsen worden ingevoegd in de tekst. Op die wijze ontstaat een prachtig reisverslag van alle wandeldagen afzonderlijk, en in chronologische volgorde een bijzonder mooi pelgrimsverslag van het traject dat we in de afgelopen periode als pelgrims hebben gelopen.

Het verhaal van de pelgrim
Van de hele tocht van Sint-Jacobiparochie en van Zwarte Haan aan de Waddenzee tot aan Santiago de Compostela en tot aan Finisterre aan de Atlantische Oceaan hebben we nu een groot aantal dikke ordners met het doorgaande wandelverhaal. Vele malen per jaar nemen we één of meer map(pen) er op tafel bij om even iets op te zoeken, of om nog eens na te genieten van al die mooie dagen op het pelgrimspad. Honderden pagina's tekst en duizenden foto's rijgen een uniek verhalensnoer van 154 dagen pelgrim zijn.

De Via Podiensis
Daar zouden we het aanvankelijk bij laten. Maar zoals het wandelen en het pelgrimeren onmiskenbaar verslavend werkt, heeft ook het rapporteren van dergelijke pelgrimstochten ons in haar greep genomen. Toen we afgelopen zomerweken 21 dagen pelgrimeerden op de Via Podiensis van Le Puy-en-Velay naar Montréal-du-Gers (een deel van de GR65) zijn we onverminderd doorgegaan met het maken van prachtige foto's van alle etappes, De dagverslagen hebben we weliswaar iets korter gehouden dan voorheen, maar die geven nog steeds een goede weergave van onze belevenissen van alle wandeldagen op dit middeleeuwse pelgrimspad in het zuiden van Frankrijk.

Doorlopen
Met het nodige doorzettingsvermogen zijn we er in de afgelopen drie weken samen in geslaagd om vandaag ons unieke wandelverslag van 21 dagen pelgrimeren op de Via Podiensis af te ronden. Twee ordners met schitterende wandelverslagen van de Via Podiensis is het resultaat. We zullen vast en zeker nog vaak - ook met andere belangstellenden - door al die bladzijden heen 'wandelen', nagenietend van al die mooie dagen, van vele kilometers, van uiteenlopende paden en wegen, en van al die waardevolle ontmoetingen met andere pelgrims, wandelaars en andere mensen, thuis of onderweg.

Studiestartweek 2013 @ Stenden

Vrijdag 30 augustus 2013 

De radiostudio van de Studiestartweek 2013 van Stenden Hogeschool

SSW2013
Gedurende de hele week was het weer een gezellige drukte van belang in Stenden Hogeschool.
Het is deze week de StudieStartWeek 2013 voor alle eerstejaars studenten, die deze week hun studie aanvangen bij één van de opleidingen van Stenden Hogeschool in Assen, Emmen, Groningen, Leeuwarden of Meppel.
Medewerkers en ouderejaars studenten doen deze week hun uiterste best om alle studiestarters een fantastische StudieStartWeek te bieden. De eerstejaars studenten zijn herkenbaar aan hun gekleurde shirts. Elke opleiding heeft een eigen kleur, dus iedereen kan deze week nog goed van elkaar zien met welke opleiding hij of zij dit collegejaar van start gaat.
De nieuwe lichting studenten krijgt deze week een intensief weekprogramma aangeboden, waarbij volop aandacht is voor kennismaken met elkaar, met de opleiding, met de hogeschool en met Leeuwarden als studentenstad.

SSWradio
Om deze introductieweek nog meer luister bij te zetten, wordt het weekprogramma aangekleed met allerlei aangename activiteiten. Zo wordt er bijvoorbeeld elke dag door de Stenden-opleiding Media en Entertainment Management een StudieStartWeek-magazine uitgegeven, en gedurende de hele week verzorgen studenten van deze media-opleiding ook de uitzendingen van StudieStartWeekRadio (sswradio), 24 uur per dag.

Youtube
De hele week worden allerlei SSW-activiteiten gefilmd, en gedurende deze week verschijnen ook op Youtube dagelijks nieuwe filmpjes over de diverse activiteiten van deze Studiestartweek, zoals bijvoorbeeld:
- Welkom door Leendert Klaassen, onze voorzitter van het College van Bestuur;
- Een Trailer ter promotie van de SSW2013;
- Een Instructiefilm over Blackboard, onze digitale leeromgeving;
- Korte Interviews met nieuwe studenten;
- De MEM live floor footage 2013.

Stichtingsbestuur Jabikspaad Fryslân weer van start

Donderdag 29 augustus 2013 

Vitrine van Stichting Jabikspaad Fryslân in de Zomerexpositie 2013

Vergadering in het Pelgrimsinformatiecentrum
Ook voor ons bestuur van de Stichting Jabikspaad Fryslân is het zomerreces voorbij. We komen vanavond voor het eerst na de zomervakantie weer bijeen als stichtingsbestuur. Onze vergaderlocatie is voor deze bijeenkomst het 'Pelgrimsinformatiecentrum Sint Jacob', dat is gehuisvest op de bovenverdieping van het portaal van De Groate Kerk van Sint-Jacobiparochie.
Aan het begin van de vergadering blikken we eerst terug op alle wel en wee van onze bestuurders, want in de weken voorafgaand, in en na de zomervakantie is er weer veel gebeurd en gedaan. Het is goed om als bestuurders elkaars lief & leed voorafgaand aan de vergadering te delen, om daarna ook goed met elkaars mogelijkheden en beperkingen rekening te houden als nieuwe werkafspraken voor de korte en langere termijn worden gemaakt.

Zomerexposities in De Groate Kerk
We horen vanavond van ons bestuurslid Gosse Ytsma over de uitdagende ideeën, die onlangs in zijn 'Werkgroep Zomerexpositie 2014' zijn besproken ten behoeve van de eerste voorbereidingen voor de Zomerexpositie, die zal worden georganiseerd in De Groate Kerk in de zomer van 2014.
Uiteraard bespreken we ook de resultaten van de huidige Zomerexpositie 2013, die we voorafgaand aan onze vergadering allemaal nader hebben bekeken in de grote zaal van De Groate Kerk. Ook dit jaar zijn de vitrines van de Stichting Jabikspaad Fryslân weer op schitterende wijze door ons bestuurslid Jan Romkes van der Wal ingericht.

Promotie van het Jabikspaad
Nadat alle ingekomen stukken en ook de notulen van de vorige vergadering de revue zijn gepasseerd, bespreken we enkele promotionele zaken van het Jabikspaad, waaronder de website, de nieuwsbrief, de flyer, de visitekaartjes en de stempels van het Jabikspaad.
Dan is het al bijna 22.00 uur; dus tijd om te stoppen en af te spreken wanneer we de rest van deze avondagenda zullen gaan bespreken.
Afsluitend luisteren we nog geruime tijd naar een nadere toelichting van bestuurder Jan Romkes van der Wal, die ons aan de hand van zijn prachtig ingebonden foliant op verhalende wijze meeneemt in de thema's die worden beoogd voor onze Zomerexpositie van het jaar 2014.

Nieuwe vloertegels voor De Hege Stins

Woensdag 28 augustus 2013 

De vloertegels liggen op het kerkplein vóór De Hege Stins in Stiens

Renovatie
Op 23 juni 2013 hadden we tot nader order de laatste ochtendkerkdienst in De Hege Stins van Stiens.
Daarna begon de grondige verbouwing van dit 40 jaar oude kerkgebouw van onze Protestantse Gemeente van Stiens.
De renovatie van dit kerkelijk centrum wordt uitgevoerd gedurende de maande juli, augustus en september 2013.

Nieuwe tegelvloer
Eén van de renovatiewerkzaamheden is het vervangen van de vloer.
De oude gewassen grindtegels zijn allemaal verwijderd.
Daarna is een betonvloer gelegd, als basis voor de volgend fase.
Op die betonvloer komen grote nieuwe vloertegels.
Eind vorige week zijn de nieuwe tegels afgeleverd op pallets.
De partij vloertegels stond afgelopen zondag op het kerkplein vóór De Hege Stins.
Deze week wordt de tegelvloer gelegd.
Als ik 's morgens vroeg naar mijn werk rijd, zijn de tegelleggers al bij en in De Hege Stins aan het werk.
Aan het eind van de werkdag is de partij tegels op het plein kleiner geworden, en is al weer een volgend deel van de kerkvloer betegeld.

Seizoensstart voor het Regiocomité Fryslân

Dinsdag 27 augustus 2013 

Beeldmerk van VU-connected

Nazomeren
Nu de zomervakantie weer voorbij is, komt ook het Regiocomité Fryslân van de VU-Vereniging weer bijeen; vanavond in de vergaderaccommodatie van Stenden University Hotel in Leeuwarden. Aan het eind van de middag starten we met een warme maaltijd in de Canteen, het bedrijfsrestaurant voor studenten en medewerkers van Stenden Hogeschool, zodat we bij aanvang van de avond kunnen beginnen met onze avondvergadering.
Eerst blikken we kort terug op de zaken die in de afgelopen zomerweken zijn gedaan, en op de ingekomen stukken die in de afgelopen weken binnen zijn gekomen.

Drieluik over Voedselcrisis
Het tweede deel van de avond gaat vooral over de publieksactiviteiten, die we in de komende maanden organiseren voor en met VU-connected. In het najaar organiseren we bijvoorbeeld in samenwerking met het Friesch Dagblad en met Tresoar een lezingen-drieluik over de actuele Voedselcrisis, waarvan de eerste twee avonden al zijn ingevuld.

1. Op 3 september 2013 zal Albert Jan Maat (voorzitter van LTO-Nederland) met het publiek in gesprek gaan over actuele vragen rondom schaalvergroting en verduurzaming in de landbouw en veeteelt. Schaalvergroting en/of Biodiversiteit en ook Verduurzaming zijn een aantal onderwerpen die deze avond in Tresoar aan de orde zullen komen. 
2. Op 15 oktober 2013 zal Rudy Rabbinge (emeritus universiteitshoogleraar Duurzame Ontwikkeling en Voedselzekerheid) met de aanwezigen in de bovenzaal van Tresoar in gesprek gaan over de globale problematiek rondom ons voedsel. Wat kan bijvoorbeeld de hoogproductieve Nederlandse en ook Friese landbouw bijdragen aan de huidige problemen van verspilling en eerlijke verdeling van voedsel?

Openbare lezing over Gedrag, Gezondheid en Geluk
Op 14 oktober 2013 organiseren we de jaarlijkse Statutaire Ledenvergadering van het Regionaal Verband Fryslân van onze VU-Vereniging, in de congresruimte van Stenden University Hotel in Leeuwarden.
Na deze jaarvergadering volgt onze Sminialezing 2013: een publiekslezing van dr. Meike Bartels, Universitair Hoofddocent Biologische Psychologie van de Vrije Universiteit, over het Samenspel van genen en omgeving en over de ontwikkeling van gedrag, gezondheid en geluk over de tijd. Ze zal onder ander ingaan op de bijdrage van genen en omgeving aan stabiliteit en veranderingen van gedrag en geluk. Kunnen we specifieke genen identificeren, en welke omgevingsinvloeden spelen een rol? Ook dit belooft een interessant avondprogramma te worden.
Voor alle publiekslezingen in Fryslân - die voor iedereen gratis toegankelijk zijn - kan men zich inschrijven via de website van VU-connected.

VU-verenigingszaken
Het derde deel van deze avondvergadering handelt met name over diverse Verenigingsaangelegenheden. De stukken voor de eerstvolgende Ledenraadsvergadering liggen ter voorbespreking vanavond ter tafel. We bespreken de diverse aangelegenheden, die in de aanstaande extra Ledenraadsvergadering van september 2013 zijn geagendeerd.

NIjkleaster-bestuursvergadering in de Radboudkerk van Jorwert

Maandag 26 augustus 2013 

De Sint-Radboudkerk in Jorwert

Zomer 2013
De zomervakantie is weer voorbij, en daarmee begint ook het vergaderseizoen weer. Vanavond komen we als bestuur van de Stifting Nijkleaster voor het eerst na ons zomerreces weer bijeen, wederom in de voorkerk van de Sint-Radboudkerk in het Friese Jorwert, waar Nijkleaster momenteel is gevestigd.
In het begin van deze bijeenkomst blikken we eerst terug op alle zaken en belevenissen van de afgelopen zomerweken. Daarbij komt ook het verslag van onze vorige vergadering aan de orde.
In de zomervakantie heeft de Friese kunstenaar Jentsje Popma zijn kunstwerk van 'De Hynsteblom' (De Paardenbloem) aan Nijkleaster geschonken, waaraan ook door de Leeuwarder Courant en het Friesch Dagblad aandacht is besteed in woord en beeld. Zodra Nijkleaster in of nabij Jorwert een permanente kloosterlocatie krijgt, zal dit grote kunstwerk een mooie plaats krijgen in het nieuwe protestantse klooster van Fryslân.

Bestuuurswerk 2013-2014
Hiermee maken we de overgang van het vorige werkseizoen naar het nieuwe seizoen 2013-2014. Ik word benoemd als vertegenwoordigend bestuurslid van de Kascommissie 2013; een externe kandidaat wordt daartoe binnenkort benaderd, opdat we aanvang 2014 in opdracht van het stichtingsbestuur ons werk als Kascommissie kunnen uitvoeren.
Ook twee andere bestuurscommissies komen aan de orde, waarvan de ene de 'Nijkleasterdei' van oktober 2013 en de andere commissie de 'Frijwilligersdei' van november 2013 zal voorbereiden. Ik participeer in de tweede commissie, die een middag- en avondprogramma zal organiseren voor alle vrijwilligers van Nijkleaster.
Daarna voeren we een gesprek over enkele bestuurszaken, waarin onder andere aan de orde komen: samenstelling, taakverdeling, functioneren en plannen tot het evalueren van het functioneren van bestuur, bestuurders en medewerkers van de stichting. Daartoe zal ik binnenkort een startnotitie schrijven voor de volgende bestuursvergadering.

Toekomst voor Nijkleaster
Een groot deel van onze avondbijeenkomst wordt besteed aan de voortgang op de subsidieaanvragen voor de 2e fase van de verbouw van de voorkerk, van waaruit Nijkleaster haar activiteiten ontplooit. Ook de vervolgstappen ten behoeve van een toekomstige permanente kloostervestiging van Nijkleaster worden gezamenlijk met elkaar doorgenomen; die leiden tot werkafspraken voor de komende weken.
Ter facilitering van onze droom en grootse plannen voor de komende jaren tekenen we als bestuur in op een leergang over ondernemerschap in spirituele centra, teneinde ook aan de hand van gedegen deskundigheidsbevordering (de kwaliteit van) ons bestuurswerk te faciliteren.

Stilte, Bezinning en Verbinding in 2013-2014
Met tevredenheid en trots nemen we kennis van de nieuwe flyer voor de wekelijkse 'Kleaster-ochtend' (elke woensdag in Nijkleaster te Jorwert) en van de nieuwe folder voor het Nijkleaster-programma van het najaar van 2013 en het voorjaar 2014. De programmering is gereed, het promotiemateriaal is klaar en staat ook op de website van Nijkleaster, waarmee de inschrijving van de deelnemers voor het komende seizoen is geopend. Nijkleaster is klaar voor het nieuwe seizoen. Onze gasten zijn welkom om in en bij Nijkleaster Stilte, Bezinning en Verbinding te beleven.

Het Jacobspad van Groningen naar Norg

Zondag 25 augustus 2013 

Bij de olie- en korenmolen Woldzigt in Roderwolde

Etappe 3
Vanmorgen om 7.30 uur rijden Durkje en ik Stiens uit, richting stad Groningen. Om 8.30 uur parkeren we onze auto nabij Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG), en wandelen we door naar de Groninger Prinsentuin aan de Turfsingel. Vanaf hier wandelen we verder over het Groningse Jacobspad, vanaf de plaats waar we de vorige keer onze dagtocht stopten. We zijn van plan vandaag van Groningen naar de kerkbrink in Norg te lopen, over een afstand van 32,5 kilometer.
Het blijft de hele dag half bewolkt, met regelmatig langere perioden met zon, bij een temperatuur van 17-25 graden Celsius, en bovendien de hele dag een aangenaam verfrissende noordoostenwind.
Dit is onze derde wandeldag over het Jacobspad van Uithuizen naar Hasselt.

Stadswandeling in Groningen
Vanaf de Prinsentuin lopen we via de Turfstraat door de Gardepoort naar de Martinikerk. In het Groninger stadscentrum is men in snackbars bezig om alles schoon te maken en op te ruimen van de afgelopen nacht, en de gemeentelijke veegploeg is bezig om alle rotzooi van de afgelopen uitgaansnacht met bezems en veegwagens op te ruimen.
Vanaf de Sint-Jozefkerk lopen we via het Groninger Museum en de Marwixkade naar het Groninger Stadspark aan de westzijde van de stadsring. Voorbij de stadscamping lopen van vanuit het Stadspark onder de autosnelweg A7 door naar de Piccardthof, om door dit groene deel van de stad via de Bruilweering naar de Madijk te lopen. Bijna anderhalf uur na onze start lopen we de bebouwde kom van Groningen uit.

Door de Onlanden
Langs het Omgelegde Eelderdiep lopen we door de Polder de Peizer- en Eeldermaden. In de vaart links van ons zwemt een zwanenpaar in een lange optocht met zes grote jongen; een prachtig gezicht.
Via de Zanddijk steken we eerst de Gouwe over, om dan verderop uit te komen bij het Tolhuis aan de Brunlaan, langs de N372. Rechts van ons zien we langs de N372 een benzinestation. Op goed geluk lopen we even langs deze verkeersweg naar dit benzinestation, om te bekijken of hier ook een 'shop' bij is. Er blijkt inderdaad een 'boutique' bij te zijn, en die is ook nog geopend, dus we vullen hier onze voorraad drinkflesjes weer aan en drinken op de picknickbank van het benzinestation een heerlijke kof koffie.

Een Jacobskerk in Roderwolde
Daarna gaan we verder over de Brunlaan en langs het brede water van het Peizerdiep door het natuurgebied Stenhorsten naar Roderwolde. Eerst passeren we in Roderwolde de windmolen Woldzigt, gebouwd in 1852, en tegenwoordig nog regelmatig in gebruik.
Iets verder in dit lintdorp komen we bij de Jacobskerk, die is gebouwd in 1831. De stenen van de strakke witte kerktoren zijn nog afkomstig van de voormalige 12e-eeuwse dorpskerk. Boven het informatiebord hangt een witte Jacobsschelp, om passanten er aan te herinneren dat deze kerk aan het pelgrimspad naar Sint Jacob in Spanje ligt, richting Santiago de Compostela.

Foxwolde en Altena
Ter hoogte van Foxwolde gaan we naar het Kleibosch, waar in de Middeleeuwen door monnikken potklei werd afgegraven (aftichelen) voor de productie van dakpannen en kloostermoppen. Een boerderij iets voorbij het voormalige tolhuis van Foxwolde heet dan ook heel passend 'Tichelwerk'.
In Altena is het dorpshuis geopend, omdat men in afwachting is van een groep van 80 klootschieters. Hier nemen we onze tweede rustpauze, op een bankje aan de dorpsvijver achter het dorpshuis.

Liefair in Lieveren
Dan volgt een lang traject langs de drukke Lieverseweg, naar het dorp Lieveren. In Lieveren komen we terecht in de zogenoemde 'Liefair', een zomermarkt met veel marktkramen en bijvoorbeeld een tractoren-tentoonstelling. Onze wandelroute loopt dwars door Lieveren, dus ook over de volle lengte over deze braderie, dus we moeten in Lieveren vanwege het grote bezoekersaantal van de braderie ons vlotte wandeltempo danig aanpassen aan het meer schuifelende kijkerspubliek.

Langelo en Langloër Duinen
Vanuit Lieveren richting Langelo loopt de route over een mooi zandpad via een omweg langs de stuw en de vistrap in het Grote Diep. Voorbij deze stuw komen we weer op de Lieverseweg richting Langelo. We moeten voorzichtig over de graskeien in de wegberm lopen, omdat het vanwege de Liefair in Lieveren hier op deze toegangsweg een drukte van belang is.
Voorbij Langelo begint deze wandelroute door dit Drentse esdorpenlandschap opvallend mooi te worden. We komen nu op slingerende zandpaden tussen akkers en weilanden door, en door mooie bospercelen. En daar gaat nog een fraai schepje bovenop als we door het bosperceel van de Langloër Duinen gaan.

Aankomst in Norg
En dan eindigen we deze dagétappe als we via de lange Kerklaan uiteindelijk uitkomen bij de Sint-Margarethakerk, op één van de vijf brinken van het dorp Norg. Pieter staat hier met de auto klaar om ons af te halen, om ons vervolgens naar de andere auto in Groningen terug te rijden, waar we gedrieën op bezoek gaan bij Baukje en Jan Wijbe & Gaby.
Om 15.15 uur arriveerden we vanmiddag op de kerkbrink van Norg, dus we hebben de 32,5 kilometer totaal in 6,5 uur afgelegd.
De derde wandeldag over dit Gronings-Drents-Overijsselse pelgrimspad zit erop. Totaal hebben we in de eerste drie dagen nu de eerste 77,5 van de 208 kilometers gelopen. We zijn nu in Norg, in de provincie Drenthe gearriveerd.

De eerste houtduif

Zaterdag 24 augustus 2013 

Het eerste nest van de houtduif in de es

Het eerste nest
Vandaag is een mooie dag om in de tuin te werken.
De hele dag schijnt de zon, er is weinig wind en de temperatuur is aangenaam.
Meestal leidt zo'n tuinwerkdag wel tot een verrassende ontdekking; nu eens qua flora, dan eens qua fauna.
Vandaag ontdek ik dat we het nest van een stel houtduiven in de tuin hebben.
Ze zijn vaste gast in onze tuin, maar een nest van de houtduif hebben we nog niet eerder in onze tuin gehad.
In de loop van de afgelopen jaren zijn de bomen in de tuin behoorlijk gegroeid, dus kennelijk is het nu zover dat ze ook nestklaar zijn voor de houtduif.

'Broeden' en broeden
De hele dag is het nest bezet.
Of er al eieren in het nest liggen, is mij niet bekend.
Een houtduif begint doorgaans al een week voordat de eieren worden gelegd te 'broeden'.
Na die eerste 'broed'week worden dan twee eieren gelegd, en dan begint het echte broeden.
's Morgens en 's middag broedt de aanstaande vaderduif en de rest van de dag de aanstaande moederduif.
Als alles goed gaat, zullen over maximaal twee à drie weken twee jonge houtduiven in dit nest verblijven.

Heen en weer in het Stienser Aldlân

Vrijdag 23 augustus 2013 

Heen en weer rijden in het Stienser Aldlân

Buitenmaal
Een prachtige avond, met weinig wind, een aangename temperatuur, met nog de laatste zonnestralen van deze zomerse dag.
Zo'n vrijdagavond waarop je nog heerlijk in de tuin kunt zitten, vóór, tijdens en na het avondeten.
Pieter heeft een verrukkelijk tajine-gerecht voor ons klaargemaakt, waarvan we met zijn vieren heerlijk zitten te eten in de tuin.
Na deze avondmaaltijd schuiven we de stoelen een eindje verderop, om in het laatste schijnsel van de straks ondergaande zon nog aangenaam te vertoeven in de tuin.

Heen en weer
Op de achtergrond horen we vanaf de overzijde van de Kletsefeart de brommende en tikkende geluiden van een tractor, die voortdurend langzaam heen en weer rijdt over het veld in het Stienser Aldlân.
Het is het geluid van een moderne New Holland tractor-combinatie van firma De Vries uit Hallum.
In lange rijen ligt over het weiland het resultaat van grasmaaien, schudden en drogen.
De aanhanger haalt het zongedroogde gras naar binnen, en bij tijd en wijle rolt vanuit de aanhanger van de tractor een dikke rol gras, geheel met plastic omwikkeld, om als kuil, als veevoer te eindigen.
Aan de achterzijde van de aanhanger wordt de plastic rol diagonaal weggerold over het weiland, en dan gaat de tractor-combinatie alsmaar verder, heen en weer, en heen en weer over de rijen op het veld.

De Poarte in Stiens

Donderdag 22 augustus 2013 

De Poarte in Stiens

Smalle doorgang door de poort
Als je op de plattegrond van Stiens kijkt naar het snijpunt van de doorgaande straten van Smelbrêge, Skilwei en Nije Poarte, dan zie je daar een vierde straatnaam staan, namelijk die van De Poarte.
Vroeger was De Poarte via een poortje de openbare verbinding tussen de Hegebuorren en de Skilwei; en kwam die straat uit op de plaats van bijgaande foto.
Deze lokatie markeert tegenwoordig als het ware de overgang van het oude Stiens naar het veel nieuwere deel van bijvoorbeeld de locatie van het verzorgingstehuis Skilhiem en van de Stienser woonwijk It Skil.

Herinnering
Tegenwoordig is die smalle verbinding tussen de Hegebuorren en de Skilwei afgesloten, en niet meer publiek toegankelijk.
Het straatnaambordje 'De Poarte' op het woonblok vormt enerzijds een blijvende herinnering aan wat ooit een doorgaand straatje in Stiens was, en anderzijds de huidige doorgang van het oude Stiens (Smelbrêge) naar het 'nieuwe' Stiens van onder andere het Skilhiem en It Skil.

Benoemingsadviescommissie voor Stichting VU-VUmc

Woensdag 21 augustus 2013

Het woordmerk van de Stichting VU-VUmc

VU-Vereniging en Stichting VU-VUmc

Aan het begin van de avond komt de Benoemingsadviescommissie van de Ledenraad van de VU-Vereniging bijeen in de Vrije Universiteit te Amsterdam. Vanavond gaan we in gesprek met de twee door de betreffende Raad van Toezicht voorgedragen kandidaten voor de functie van Lid van de Raad van Toezicht van de Stichting VU-VUmc; de stichting van waaruit de Vrije Universiteit en het VU-medisch centrum uitgaan.

Benoemingsadvies

De Raad van Toezicht komt met een kandidatenvoordracht bij de Benoemingsadviescommissie van de Ledenraad, waarna wij als leden van de Benoemingsadviescommissie op grond van onder andere een kennismakingsgesprek met de kandidaten een benoemingsadvies opstellen voor de Raad van Toezicht. Op grond van ons positief benoemingsadvies draagt de Raad van Toezicht dan de kandidaten voor aan de vergadering van de landelijke Ledenraad van de VU-Vereniging. De Raad van Toezicht vraagt dan van de Ledenraad om mede op positief advies van de Benoemingsadviescommissie de voordragen kandidaten te benoemen als nieuw lid van de Raad van Toezicht.

Naar een nieuwe Raad van Toezicht VU-VUmc

Op grond van de bevindingen in het onderzoeksrapport (december 2012) over het functioneren van de voormalige Raad van Toezicht werd onder andere besloten de samenstelling van de Raad van Toezicht grondig te wijzigen, de omvang van de Raad uit te breiden èn te komen tot een nieuwe portefeuilleverdeling van de afzonderlijke leden van de Raad van Toezicht.

De laatste twee vacatures

Inmiddels zijn vijf van de zeven Raadszetels ingevuld, en vanavond werken we aan de invulling van de laatste twee zetels. De laatste twee vacatures betreffen een lid van de Audit- en Huisvestingscommissie met de VU als specifiek aandachtspunt, en de voorzitter van de Kwaliteitscommissie. Als ook in deze twee vacatures is voorzien, bestaan beide Raadscommissies uit een voorzitter en uit twee leden, van wie de één de VU en de ander het VUmc in commissieportefeuille heeft. Momenteel is de heer Cees Veerman voorzitter van de vernieuwde Raad van Toezicht van deze Stichting VU-VUmc.

Benoemingsadviesgesprek

Na een voorbereidend uur van onze commissie gaan we achtereenvolgens met de beide voorgedragen kandidaten in gesprek. Aan de hand van een standaard gespreksagenda passeren allerlei zaken de revue die onder andere onze VU-Vereniging, haar Stichting VU-VUmc, haar beide instellingen VU & VUmc en haar publieksnetwerk VU-connected betreffen. Ook toetsen we vanavond of de voorgedragen kandidaten voldoen aan de profielcriteria, zoals die zijn vastgesteld voor de vernieuwde Raad van Toezicht.

Van adviseren naar benoemen

Na afloop van beide kennismakingsgesprekken beschrijven en analyseren we de resultaten van de beide gesprekken, op grond waarvan we komen tot een benoemingsadvies ten behoeve van de Raad van Toezicht en van onze Ledenraad, die in september 2013 weer bijeenkomt. In de komende dagen wordt onze adviesbrief geschreven, die voor de Raad van Toezicht het startpunt vormt voor de volgende fase in dit benoemingsproces. Als dan de Ledenraad overgaat tot de benoeming van deze laatste twee kandidaten, zal de Raad van Toezicht van de onze Stichting VU-VUmc weer volledig op gewenste sterkte zijn.

Welckome @ Stenden

Dinsdag 20 augustus 2013 

Welkom in het Stiltecentrum van Stenden

Incoming students
Dat Stenden Hogeschool een internationale hogeschool is, merk je ook in de zomervakantie. Gedurende alle zomervakantieweken is Stenden Hogeschool geopend om vooral ook haar internationale studenten hartelijk te ontvangen. In deze stille zomerweken komen veel buitenlandse studenten vroegtijdig naar Leeuwarden om zich te installeren in hun studentenwoning, en om bijvoorbeeld ook alle praktische zaken rond school en wonen te regelen, om binnenkort goed voorbereid en goed toegerust te kunnen beginnen met hun nieuwe studie in Leeuwarden.

Verwelkoming
En niet alleen nieuwe internationale studenten worden in of na de zomervakantie verwelkomd. Ook de nieuwe Nederlandse studenten en ook de ouderejaars studenten en ook de Stenden-medewerkers worden dan weer verwelkomd; om met zijn allen uitgerust te beginnen aan het nieuwe collegejaar, dat binnenkort aanvangt.

Ontvangstkamers
In het hogeschoolgebouw worden studenten op diverse plaatsen verwelkomd en geholpen bij hun studie(her)start. Zo is er bijvoorbeeld een speciale ontvangstruimte waar alle buitenlandse studenten worden ontvangen, die afkomstig zijn uit landen buiten de Europese Unie. Voor alle arriverende studenten zijn er zo de specifieke plekken, waar zij terecht kunnen voor advies en begeleiding.

Wolkom
En niet alleen in formeel opzicht wordt iedereen verwelkomd. Ook in het Stiltecentrum in het Ontmoetingscentrum van Stenden Hogeschool in Leeuwarden wordt momenteel in stilte aandacht besteed aan alle Nederlandse en buitenlandse studenten en medewerkers die in en na deze zomervakantie (weer) in Leeuwarden arriveren.
In het Stiltecentrum hangt een wereldkaart boven het altaar. Boven het altaar 'vliegen' de Stenden-zwaluwen vóór de wereldkaart langs, als zijn het de Stenden-studenten en -medewerkers die vanuit het buitenland (weer) in Nederland arriveren en die vanuit Nederland (weer) 'uitvliegen' naar de buitenlandse hogeschoolvestigingen van Stenden Hogeschool in Zuid-Afrika, in Qatar, in Thailand en op Bali.
Aan de voet van het altaar staat de verwelkoming - met de C boven de K - in twee talen: welcome & welkom. Als er ook nog een O boven de E had gestaan, was de verwelkoming ook nog in onze tweede landstaal aanwezig, in het Fries: WOLKOM.

Verheldering van de werkelijkheid

Maandag 19 augustus 2013

Cover van Verheldering van de werkelijkheid

Leesmomenten

Doorgaans lees ik parallel enkele verschillende boeken. Hier en daar in huis liggen vier à vijf gelijktijdig te lezen boeken, waar ik op verschillende leesmomenten regelmatig een greep uit doe. De meeste boeken lees ik op afzienbare termijn uit, maar één onderhanden boek heeft uitzonderlijk veel tijd gekost. Dat is het boek ‘Verheldering van de werkelijkheid’, dat ik op 4 maart 2011 kocht van de auteur Gerben Stavenga, die zijn boek op die dag aan een genodigd gezelschap van familie, vrienden, collega’s en kennissen presenteerde in het Karmelklooster te Drachten.

Uithoudingsvermogen

Dit is een boek waarbij je als lezer een stevig uithoudingsvermogen nodig hebt. Het is een boek waar je echt eens even rustig voor moet gaan zitten, om het met aandacht (ook uit) te lezen. Het vereiste volgens mij van de auteur ook een moeilijk te evenaren uithoudingsvermogen om dit boek te schrijven. Uit waardering voor die vasthoudendheid verdient Gerben Stavenga het m.i. ook dat je het boek uit leest als je er eenmaal aan begint. Dus, Gerben, het heeft even geduurd, maar ik heb na meerdere leessessies het boek uiteindelijk geheel gelezen. En daar heb ik geenszins spijt van, want het verheldert onze werkelijkheid.

Levenswerk

Dr. Gerben Stavenga studeerde Natuurkunde en Filosofie. Hij promoveerde op zijn studie ‘Science and Liberation’, en was jarenlang als wetenschapsfilosoof verbonden aan de Faculteit der Wijsbegeerte van de Rijksuniversiteit Groningen.

Als je je hele wetenschappelijke carrière wijdt aan de verheldering van de werkelijkheid en je studeert en schrijft bijna dagelijks na je afscheid van de universiteit door op dit onderwerp, met als resultaat dit boek, dan mag je dit boek vast en zeker als één van Gerben zijn levenswerken rekenen.

Hij gaf zijn boek als ondertitel: ‘inzicht in de ontwikkeling van wetenschap en samenleving middels een rationele systeemtheorie’.

Na een Voorwoord en een Inleiding op zijn Onderzoeksprogramma, beschrijft Stavenga de abstracte theorie van de vier fundamentele systeemrelaties. Het tweede boekdeel gaat in zes hoofdstukken over diverse Toepassingen op sterk uiteenlopende (vak)gebieden en in deel drie volgen in drie hoofdstukken enkele Reflecties van de auteur op de door bovenstaande toepassingen verkregen inzichten.

De rode draad

Het boek is erop gericht om de grondstructuren van wat door wetenschappelijke disciplines aan het licht is gebracht, te verhelderen en te verklaren. Stavenga onderzoekt theorieën op verschillende werkelijkheidsgebieden. Daarin komen onder andere aan de orde: de moderne natuurkunde; de grondstructuren van plant, mens en dier; de stadia in de ontwikkeling van de mens en van de samenlevingen; de mens en zijn religies en tenslotte de grondstructuren van de wetenschap.

De drie Reflecties waar het boek mee afsluit, betreffen Systeemtheoretische recapitulaties, Cultuurfilosofische verkenningen en Antropologische perspectieven.

Uitdaging aan de wetenschap

De bedoeling van deze studie&publicatie is te onderzoeken of een te ontwikkelen theorie van de fundamentele systeemrelaties de grondstructuren – die door wetenschappelijk onderzoek aan het licht zijn gebracht – kan verklaren, en of zodoende de ultieme vragen van de wetenschappen kunnen worden beantwoord. Is de wetenschap (dan ook) eindig?

Het viel mij als aandachtig lezer op dat de doorgaans zo bescheiden Gerben Stavenga aan het eind van zijn boek met zoveel overtuiging beweert dat zijn theorie van de fundamentele systeemrelaties die beoogde verklaring inderdaad universeel geeft. Dan moet je er als wetenschapper na tientallen jaren wetenschappelijke arbeid wel zo van overtuigd zijn dat je hiermee de essentie te pakken hebt. En als je de moed hebt om dat zo uitdrukkelijk en nadrukkelijk te poneren in je levenswerk, dan mag je er welhaast zeker op rekenen dat dit de nodige discussies oproept in het wetenschappelijke circuit. En daar en dan begint het eigenlijk - pas en vooral - in professioneel opzicht voor de wetenschapper ‘leuk’ te worden, vermoed ik.

Vier fundamentele systeemrelaties

Uit de elementaire verzamelingstheoretische principes volgen voor twee systemen volgens Stavenga de volgende vier kwalitatief verschillende relaties, te weten:

1. R0 – De beide systemen zijn onafhankelijk, op zichzelf staand, hebben geen elementen gemeenschappelijk;
2. R1 - De beide systemen hebben een gemeenschappelijk grenscontact, zijn daardoor onlosmakelijk aan elkaar gekoppeld;
3. R2 - De beide systemen overlappen elkaar gedeeltelijk, hebben een deel van hun systemen gemeenschappelijk;
4. R3 – Eén van de beide systemen is een volledig subsysteem van het andere; wordt er geheel of onlosmakelijk door omvat.

Nu is – zoals we weten – de werkelijkheid complex; zo ook hier. Immers, systemen zijn veelal niet statisch, maar maken een ontwikkeling door, of ze zijn complex en/of functioneren in verschillende contexten en in verschillende systeemverzamelingen. Hieraan wijdt Gerben Stavenga dan ook terecht een methodologische beschouwing.

Consequent kiest Stavenga ervoor om middels zijn systeembenadering met kennis en inzichten uit wetenschap en filosofie te komen tot een analytische beschrijving van de werkelijkheid van het verleden en van het heden. Soms gebruikt hij daarbij lange tekstuele aanlopen, en op andere momenten gaat hij ook wel eens door de binnenbocht; om toch elke keer wel weer uit te komen bij het eigen gelijk. Als lezer hoor je hem als Fries als het ware denken: “Sa is’t, en net oars!”.

Gerben Stavenga - in zijn boek - over geloven en religie

-         De betrokkenheid op mens en maatschappij is niet een consequentie, maar het wezen van het geloof.

-         Het ging in Israël (in Bijbelse teksten) niet om een eigen vorm van religie met een eigen god, maar om het instandhouden van een wezenlijk andere manier van menszijn en omgaan met de werkelijkheid. De profeten wijzen voortdurend op het ware menszijn; zij bestrijden daarmee de binding en de overgave aan bestaande machten.

-         In het Oude Testament in de Bijbel worden de bestaande machten niet ontkend of afgewezen, maar ze hebben niet het laatste woord.

-         Religie is altijd de zaak van een gemeenschap waarvan zij deel uitmaakt en waarin ze een ontwikkeling kan doormaken.

De relatie als de oorsprong van alles

In zijn slothoofdstuk over antropologische perspectieven biedt Gerben Stavenga de mens hoop en perspectief; voor de mensen die zich realiseren dat er ook na vandaag iets geheel nieuws kan ontstaan; dat verhoudingen hersteld kunnen worden, en dat ware vrijheid gerealiseerd kan worden. De mens die hiervan weet èn die zich realiseert dat de meest intieme relatie de oorsprong van alles is, leeft in de verwachting dat die relatie – met name van mens tot mens en van de mens met de natuur – ééns werkelijkheid zal worden.

Gerben Stavenga verwijst in zijn boek vaak naar de theorie van Kierkegaard. In zo’n context schrijft Gerben in zijn slothoofdstuk: ‘Het zelf van de mens bestaat alleen in een relatie en het komt uitsluitend daarin tot uiting’.

En toen – dat lezend - moest ik denken aan de korte tekst waarmee Gerben zijn boek in 2011 voor mij signeerde; en dacht ik nu - Anno 2013 - pas waarlijk te begrijpen wat hij daar toen in 2011 wellicht (on)bewust mee bedoelde, toen hij vóórin het door mij gekochte boek schreef: “Wiep, in vriendschap, Gerben, 4 maart 2011”.

Pelgrimeren van Condom naar Montréal-du-Gers

GR65 van Le Puy-en-Velay naar Montréal-du-Gers

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Le Puy
Pelgrimeren van Condom naar Montréal-du-Gers
Woensdag 7 augustus 2013 – 17 km.
Dag 21: 507 – 524 km

Aankomst in Montréal-du-Gers na 21 dagen pelgrimeren op de Via Podiensis

De laatste etappe van de Via Podiensis

Onze 21^e dagtocht begint vandaag in Condom. Durkje en ik gaan vandaag de 21^e etappe van de Via Podiensis lopen; van Condom naar Montréal-du-Gers, over een afstand van 17 kilometer. Het thema van deze etappe is volgens onze wandelgids: ‘De hoofdstad van de Armagnac’.

Voor Durkje en mij is dit de laatste etappe van de Via Podiensis.

-         Vanaf 14 juli 2013 tot en met gisteren hebben we de eerste 20 etappes van de Via Podiensis gelopen.

-         In de periode van 14 tot en met 20 augustus 2011 èn van 16 tot en met 20 oktober 2011 hebben Durkje en ik de laatste 9 etappes van de Via Podiensis gelopen.

-         Voor vandaag resteert dan nog de tussenliggende etappe van Condom naar Montréal-du-Gers, en dan hebben we alle 773 kilometers van de Via Podiensis van het Franse Le Puy-en-Velay tot aan het Spaanse Roncesvalles gelopen.

Vertrek vanuit Condom

Omdat we vandaag maar 17 kilometer hoeven te lopen, starten we betrekkelijk laat. Om 8.00 uur verlaten we onze camping in La Romieu, om naar ons startpunt van vandaag in Condom te rijden.

Door het onweer en de regen van gisteravond en vannacht is het behoorlijk afgekoeld, zodat het vanmorgen bij vertrek 16 graden Celsius is. De temperatuur loopt vandaag tijdens onze wandeling op tot 25 graden Celsius. Het is vandaag bewolkt, met enkele zonnige perioden; mooie wolkenluchten en prima wandelweer.

Om 8.15 uur parkeren we onze auto op het parkeerterrein van Centre Salvandy in Condom, vanwaar we vandaag vertrekken.

Via de Pont des Carmes steken we de rivier de Baïse over, waarna we over een oude stadsdam langs de Baïse en langs de Jacobskerk gaan.

Via Le Gay en Vigneau een zijstap naar Larressingle

Voorbij de huizen van Le Gay gaan we door twee ondiepe dalen, en langs Vigneau naar een voormalig waterreservoir. Onderweg worden we bij enkele zijpaden erop gewezen dat we even van de route af kunnen wijken om naar het dorpje Larressingle te gaan.

Omdat we vandaag maar een betrekkelijk kort traject lopen, is het prima te doen om tijdelijk even van de etappe af te wijken, om de kleine doch bijzondere burcht van Larressingle te bezoeken. Dat is ook de enige plek waar we vandaag onderweg een kop koffie zouden kunnen drinken, dus een kleine zijstap van ongeveer totaal drie kilometer heen en weer is een aantrekkelijke optie.

Waar het glibberige wandelpad de D278 kruist, verlaten we het veldpad om over asfalt naar de hooggebouwde burcht van Larressingle te klimmen.

We lopen door de poort de oude burcht binnen. Het is er nog stil tegen 10.00 uur vanmorgen. In een burchtcafé zijn we vanmorgen de eerste gasten op het terras. Na deze koffiepauze bezoeken we de burchtkerk, waarin we een pelgrimsstempel in onze pelgrimspaspoorten kunnen zetten.  

Pont d’Artigues over de Osse

Dan wandelen we weer heuvelafwaarts het beekdal in, waar we via de Pont d’Artigues de beek de Osse oversteken. Deze middeleeuwse romaanse brug behoorde vroeger tot het aartsbisdom van Santiago de Compostela, dat hem al in het jaar 1254 overdroeg aan de ridderorde van Santiago de Compostela. Meer dan 750 jaar later wandelen wij hier nog over deze degelijke stenen beekbrug.

Veerle van Engeland uit België in Frankrijk

Daarna volgt een kilometerslang traject over asfalt en over onverharde veldwegen. We lopen langs plaatsen zoals Beaumont, Routgès, Laserre-de-Haut en langs Château de Lasalle-Baqué. Al vóórdat we bij Beaumont zijn, ontmoeten we weer de Vlaamssprekende pelgrim Veerle, die wij gisteren onderweg al ontmoetten onder een pruimenboom. Gedrieën wandelen we verder naar Montréal-du-Gers. Deze bij Montpellier werkende kleuterjuf heeft vorig jaar gepelgrimeerd van Le Puy-en-Velay naar Cahors en gaat nu dit jaar verder van Cahors naar Saint-Jean-Pied-de-Port, of misschien - op ons welgemeend advies - ook nog wel over de Pyreneeën naar Roncesvalles.

Finish in Montréal-du-Gers

Na een lange en gezellige wandeling arriveren we al om 12.30 uur met zijn drieën bij de bebouwde kom van Montréal-du-Gers. Veerle maakt van ons beiden een foto bij het plaatsnaambord, omdat dit dorp voor ons het eind van onze pelgrimage 2013 betekent.

Dan wandelen we door het dorp naar het centrale marktplein, waar we afscheid van elkaar nemen. We bezoeken de kerk en halen tegenover de kerk bij een oude vrouw een pelgrimsstempel van Montréal-du-Gers, omdat de VVV nog gesloten is op dit moment van de dag. Zij heeft ook een eigen stempel met daarop de afbeelding van twee voetafdrukken, die ze er ook als haar persoonlijke noot bij stempelt in onze pelgrimspaspoorten. Een collectors item is dit stempel, zo vertelde een Fransman ons enkele dagen geleden al.

Daarmee is onze pelgrimage van dit jaar ten einde gekomen. Op één van de terrassen onder de arcades rond het marktplein drinken we een kop thee. Ondertussen belt de cafébaas voor ons een taxi, waarmee we ruim een kwartier later al terug rijden naar Condom.

In Condom halen we dan nog boodschappen en daarna rijden we met onze auto van Condom weer terug naar de camping in La Romieu.

De Via Podiensis

Onze pelgrimstocht van 2013 is hiermee ten einde gekomen. We hebben de 524 kilometers in 21 dagetappes gelopen, wat betekent dat we gemiddeld per dag een afstand van 25 kilometer hebben gelopen, met een grote spreiding van minimaal 15 kilometer tot maximaal 35 kilometer per dag. En elke dag een bijzondere ervaring!

Nu we zowel de ‘Via Vezelay’ als ook de ‘Via Podiensis’ hebben gelopen, kunnen we ze uit eigen ervaring vergelijken. De Via Podiensis is evenals de Via Vezelay een schitterend pelgrimspad, waarbij aangetekend dat de Via Podiensis een meer robuuste route is, door een veel ruiger landschap met grotere hoogten en diepten, en met meer verscheidenheid. De Via Podiensis is een aanrader voor een geoefende langeafstandswandelaar, die veel klimmen en dalen als een aantrekkelijke, sportieve uitdaging ziet.

Pieken op hoogte, temperatuur en ervaring

Wij hebben een groot gedeelte van deze route gelopen bij voor deze regio extreem hoge temperaturen. De Fransen hier spraken tegen ons over een langdurige hittegolf en lieten ook ons nagenoeg elke dag hun grote respect blijken voor al die pelgrims die ondanks de hoge dagtemperaturen toch doorzetten en etappe na etappe door dit mooie Franse land de Via Podiensis wandelden.

Ondanks deze hoge temperaturen zien Durkje en ik terug op een buitengewoon mooie pelgrimstocht over de Franse dreven van de Via Podiensis. Een bijzondere ervaring, die ons in positief opzicht nog lang bij zal blijven.

Pelgrimeren van Lectoure naar Condom

GR65 van Le Puy-en-Velay naar Montréal-du-Gers

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Le Puy
Pelgrimeren van Lectoure naar Condom
Dinsdag 6 augustus 2013 – 35 km.
Dag 20: 472 – 507 km

Over het veldpad van Espasot naar Marsolan

Vanwege het weer toch de 35 kilometer

Onze 20^e dagtocht begint vandaag in Lectoure. Durkje en ik gaan vandaag de 20^e etappe van de Via Podiensis lopen; van Lectoure naar Condom, over een afstand van 35 kilometer. Het thema van deze etappe is volgens onze wandelgids: ‘Een oude bisschopsstad’.

Omdat de poort van onze camping in La Romieu pas om 8.00 uur ’s morgens open gaat, en we vanmorgen om 7.00 uur willen vertrekken, hebben we onze auto gisteren al buiten de slagboom van de camping geparkeerd, zodat we vanmorgen iets na 7.00 uur al van La Romieu naar Lectoure kunnen rijden.

Gisteravond en vannacht is het behoorlijk afgekoeld, zodat het vanmorgen bij vertrek 17 graden Celsius is. De temperatuur loopt vandaag tijdens onze wandeling op tot 28 graden Celsius. Het is vandaag - meer dan tijdens de vorige dagen - bewolkt. Vanmorgen waait het af en toe behoorlijk en ook vanmiddag genieten we af en toe van een fris briesje.

Aanvankelijk wisten we nog niet of we vandaag de volledige etappe zouden lopen, of een deel ervan. Omdat het weer vandaag zo prima meewerkt, besluiten we tijdens deze wandeldag om toch te gaan voor de volle lengte van 35 kilometer, met Condom als doel.

Lectoure en Espasot

Iets voor 7.30 uur staan we aan de voet van de markante kathedraaltoren van Lectoure. Dit stadje is niet zo groot, dus we zijn vrij snel de stad uit. In het rivierdal steken we via de Pont de Pile de rivier Le Gers over, de rivier waaraan dit departement haar naam dankt.

We lopen naar de boerenhoeve Hausset. Over een stijgend veldpad langs graanstoppelvelden klimmen we naar het gehucht Espasot.

Marsolan en Cauboue

Het volgende stuk van de route volgt de historische Jacobsroute. Bij het Croix de la Justice verlaten we de asfaltweg en gaat het verder over een mooi veldpad door heuvelachtig terrein.

Deze wandelpaden voeren ons uiteindelijk naar het dorp Marsolan. Als we het dorp door zijn, gaat de weg steil naar beneden. In het dal aangekomen, gaat het eerst over asfalt licht stijgend verder, en daarna al spoedig weer over mooie veldpaden door een schilderachtig dal, langs een waterbassin en onder pruimenbomen door. Een Vlaamse pelgrim, die zich hier tegoed doet aan de uit de boom gevallen pruimen, geeft ons een pruim in het voorbijgaan mee.

Over een groot dumpterrein van een boer en/of van de gemeente wandelen we het gehucht Cauboue binnen.

De hoofdroute via La Romieu

Vervolgens gaat het weer verder over de historische Jacobsroute, tot aan de inmiddels geprivatiseerde kapel van Abrin.

Hier zouden we een ingekorte routevariant kunnen kiezen richting Castelnau-sur-L’Auvignon, maar dat doen we niet. Wij blijven de vijf kilometer langere hoofdroute van de GR65 volgen, in de richting van het dorp La Romieu.

Over diverse landweggetjes door twee ondiepe dalen, door een bosperceel en over een asfaltweg lopen we naar de boerenhoeve Le Double. Dit is een fruitboerderij, met grote percelen pruimenbomen en andere fruitbomen langs de asfaltweg.

Koffie bij de katten van La Romieu

Als we langs een bosrand lopen, zien we ineens achter de hoge bomen de grote torens van de kapittelkerk van La Romieu.

In La Romieu – waar momenteel ook onze caravan staat – vullen we bij de ‘Epicerie’ (met een Jacobsschelp in het uithangbord) eerst onze voorraad drinken weer bij. Daarna lopen we langs de VVV om daar een stempel in onze pelgrimspaspoorten te halen, en daarna gaan we pauzeren en koffiedrinken op één van de terrassen in de hoofdstraat van La Romieu. Zo langzamerhand hadden we die koffie ook wel verdiend, vinden we, want we hebben vanuit Lectoure nu ruim 3,5 uur onafgebroken gelopen. De rust en de koffie doen ons dan ook goed.

Overal om ons heen zien we stenen katten op en tegen de gevels van de huizen; La Romieu is vanwege het sprookje van de katten van Angeline de stad van de katten.

Castelnau-sur-L’Auvignon en de kapel van Sainte Germaine

Het volgende dorp dat we kruisen, is Castelnau-sur-L’Auvignon, in 1944 het centrum van de Franse verzetsstrijders, maar helaas door de Duitse troepen nagenoeg geheel verwoest. Alleen een kasteeltoren en een kerk bleven gespaard tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Voorbij dit dorp steken we in het dal de beek Auvignon over, om dan langs de hoeve La Baraille weer uit het dal omhoog te lopen naar de kapel van Sainte Germaine. Dit was vroeger een mooie romaanse dorpskerk, maar nadat het was vervallen tot een ruïne, heeft men tijdens een grondige renovatie de kerk omgevormd tot kapel. In de kapel zie ik een klein beeldje van Sint Jacob staan.

La Baraille en La Fromagère

Vrij snel daarna komen we door het gehucht La Baraille.

Langs het gerestaureerde landhuis Moras gaan we het dal van de beek de Garaillon in.

Aan de overzijde van deze beek komen we bij de oever van een klein stuwmeer nabij de boerenhoeve La Fromagère. Het water staat hier niet bijzonder hoog. Op de drooggevallen oevers bloeien waterminnende planten met mooie gele bloemen.

Aankomst in Condom

Nu gaat het in een rechte lijn door naar Condom. Op een gegeven moment zien we vóór ons in het dal de stad Condom liggen. We passeren een betonnen bermpaal, waarop de plaatselijke wandelvrienden van Condom ons van harte welkom heten en aanduiden dat het vanaf hier nog (maar) twee kilometer is naar Condom. Eerst via een halfverharde weg en verderop via een smal hol wandelpad lopen we al om 15.00 uur Condom binnen. Onze wandelgids had voor dit 35 kilometer lange traject een richttijd qua lopen van netto 8.45 uur vermeld, maar wij hebben deze etappe inclusief een uur pauzetijd in La Romieu afgelegd in bruto 7.30 uur. Op deze 20^e wandeldag zijn we vanaf Le Puy-en-Velay nu ook over de 500 kilometer heen gekomen. Uiteindelijk is het weer ons vandaag goedgunstig geweest, waardoor we deze lange afstand zo vlot konden afleggen.

Condom > Lectoure > La Romieu

Omdat we nog maar één pauze onderweg hebben gehad, nemen we op het plein bij de kathedraal van Condom eerst maar eens een welverdiende lange theepauze op een terras. Het is hier gezellig druk in Condom.

Na deze pauze bezichtigen we de kathedraal en halen we bij de VVV tegenover de kathedraal een stempel voor onze pelgrimspaspoorten. De VVV-medewerkster belt voor ons ook een taxi. Bij het derde taxibedrijf lukt het haar om een afspraak voor een taxireservering van een uur later te maken.

Tegen 17.00 uur rijdt een taxichauffeuse ons naar Lectoure, waarna wij met onze daar geparkeerde auto vanuit Lectoure naar onze caravan op de camping in La Romieu rijden.

Pelgrimeren van Saint-Antoine naar Lectoure

GR65 van Le Puy-en-Velay naar Montréal-du-Gers

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Le Puy
Pelgrimeren van Saint-Antoine naar Lectoure
Maandag 5 augustus 2013 – 24 km.
Dag 19: 448 – 472 km

Uitgestrekte vergezichten over het heuvelachtige landschap van de Gers

Saint-Antoine

Onze 19^e dagtocht begint vandaag in Saint-Antoine. Durkje en ik gaan vandaag de 19^e etappe van de Via Podiensis lopen; van Saint-Antoine naar Lectoure, over een afstand van 24 kilometer. Het thema van deze etappe is volgens onze wandelgids: ‘Het land van de meloenen’.

Omdat de poort van onze camping in Moissac om 7.00 uur ’s morgens open gaat, starten we vandaag iets later dan normaal. Het is vanmorgen om 7.00 uur nog 22 graden Celsius en die temperatuur loopt vandaag tijdens onze wandeling op tot 31 graden Celsius. Ook vandaag is het evenals gisteren later op de dag enigszins bewolkt en waait er de hele dag af en toe een verfrissend briesje.

Via de autosnelweg A62 rijden we van Moissac naar Saint-Antoine. Daar starten we met onze etappe rond 7.45 uur.

Gekleurde dekens over de akkers van de Gers

We zijn inmiddels de regio ‘Gers’ binnengelopen. Dit is een landstreek met uitgestrekte akkers met vooral maïs, graan, zonnebloemen en meloenen. Al direct buiten Saint-Antoine kunnen we genieten van de uitgestrekte vergezichten over het heuvelachtige landschap van de Gers. De zonnebloemen hebben hun bloemen gedraaid naar de zon, en de prachtige ochtendkleuren zorgen voor een prachtig tafereel van een gele deken van zonnebloemen over de heuvels rondom ons.

Flamarens

Vlak voordat we het dorp Flamarens in komen, passeren we een huis, waar men een tafel langs het pelgrimspad heeft opgesteld met flessen water en wat fruit. Je wordt uitgenodigd om ervan te nemen; en een ‘donativo’ – een kleine vrijwillige bijdrage – is altijd welkom.

We lopen Flamarens binnen en gaan direct via de ruïne van de oude gotische dorpskerk en het door particulieren gerestaureerde 15^e eeuwse kasteel. De restauratie van de oude kerk is zichtbaar begonnen, maar er zal nog heel veel moeten worden gedaan om deze ingestorte kerk weer te herstellen.

Bij het ijzeren wegkruis verlaten we Flamarens.

Jacobus en zijn schelpen in Miradoux

Bij de boerenhoeve Gauran gaan we de velden weer in. Tussen de akkers gaan we door dit glooiende landschap, genietend van het sprookjesachtige om ons heen.

Na twee uren lopen, komen we aan in Miradoux. Hier willen we een koffiestop houden, en dat lukt gelukkig ook bij een plaatselijke winkelier, die een koffieautomaat in zijn winkel heeft, en enkele terrassets op het plein vóór zijn winkel. We kopen koffie en pelgrimsansichtkaarten bij de winkelier en bezoeken na deze koffiepauze de openstaande kerk van Miradoux, die binnen een beeld van Sint Jacobus heeft, en die buiten tegen de kerkgevel een sculptuur van drie Jacobsschelpen heeft.

Daarna verlaten we Miradoux.

Oude ruïnes en een nieuwe smile

Ook nu weer gaan we over prachtige veldpaden, tussen graanakkers, en ook akkers waar alleen nog de graanstoppels staan na de oogst.

Op enige afstand passeren we de opvallende kasteelruïne van Gachepouy.

Nog weer iets verder passeren we een andere kasteelruïne; allemaal tekens van een ver verleden, uitgebeeld in de laatste resten van wat eens de zo trotse muren en torens waren van een sterk kasteel.

We lopen langs een veld met zonnebloemen. Iemand die hier vóór ons al langs kwam, heeft van een grote zonnebloem direct langs het veldpad een smile gemaakt; een grappig gezicht, en een kleine verrassing in dit zo uitgestrekte land.

Castet-Arrouy

In dit gebied zijn speciaal voor wandelaars smalle bermpaden gemaakt, waardoor wandelaars en pelgrims niet over asfalt hoeven te lopen. Over dergelijke bermpaden wandelen we naar het dorp Castet-Arrouy. We komen het dorpje binnen door een prachtig oud smal straatje, waarin de bewoners de huizen hebben versierd met klimop en met bloeiende planten. Een fleurig straatje is zo het resultaat.

Lunch te velde

We lopen verder door dit mooie agrarische landschap en passeren achtereenvolgens de boerenhoeves van La Peyronelle en Barrachin. Ter hoogte van die tweede boerderij kunnen we langs een brede beek uitrusten op twee liggende betonnen electriciteitsmasten, die hier in de schaduw onder een rij bomen liggen. We eten en drinken, zodat we na deze lunch weer gesterkt en uitgerust verder kunnen.

Vrij snel na deze rustpauze komen we langs de boerenhoeve Samatan.

Meloenenoogst

Door het veld en door een klein bosperceel lopen we naar de huizen van het gehucht Pitrac. Hier krijgen we overduidelijk te zien dat we het land van de meloenen binnen zijn gekomen. Links van ons is men bezig kleine meloenen te oogsten. Grote kisten met meloenen worden van het land afgevoerd voor de verkoop. Langs de weg bij boerderijen, in marktkramen en in supermarkten vind je hier volop meloenen uit deze streek in de verkoop.

Op de plaats waar we de N21 oversteken, staat ook zo’n marktkraam met groente en fruit van lokale boeren. Het is volop oogsttijd in deze streek.

De halve kathedraaltoren van Lectoure

Aan de overzijde van de N21 lopen we over een heuvelkam. Daar krijgen we voor het eerst een prachtig zicht op de stad Lectoure, waar we vandaag naar toe lopen. Heel markant steekt de bijzondere toren van de kathedraal van Lectoure boven alle bebouwing uit. En dan te bedenken dat deze kathedraaltoren vroeger twee keer zo hoog is geweest, toen de spits er nog op stond, en het nog één van de hoogste kerktorens van Frankrijk was.

Lectoure

Voorbij de ommuurde begraafplaats lopen we de stad Lectoure binnen bij het grote rode kruis. Door de middeleeuwse straatjes lopen we stijgend naar het stadscentrum, waar de immense kathedraal van dit stadje staat. We bezoeken rond 13.45 uur de kathedraal, waarin we onder andere een mooi beeldje van Sint Jacobus vinden.

De VVV-medewerker wijst ons de locatie van de plaatselijke camping en regelt dat we naar het kantoor van het plaatselijke taxibedrijf kunnen gaan, om daar een taxi te krijgen, die ons terug kan rijden naar Saint-Antoine. Een ambulancechauffeuse in uniform krijgen we toegewezen, die ons vlot weer terugbrengt naar onze auto en caravan in Saint-Antoine.

De Nederlandse enclave van La Romieu

Omdat de camping bij Lectoure ‘complet’ (vol) blijkt te zijn, rijden we met onze auto en caravan verder langs de route die we nog moeten lopen. We vinden een kampeerplek op een camping in La Romieu. Tot onze verbazing is die grotendeels bezet door Nederlandse kampeerders, wat weer een geheel andere sfeer geeft dan de Franse campings met overwegend Franse kampeerders, waarop wij doorgaans verblijven.

Pelgrimeren van Moissac naar Saint-Antoine

GR65 van Le Puy-en-Velay naar Montréal-du-Gers

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Le Puy
Pelgrimeren van Moissac naar Saint-Antoine
Zaterdag 3 augustus 2013 – 30 km.
Dag 18: 418 – 448 km

Vanuit de boomgaard uitzicht over het dal van de Tarn en de Garonne

Gewenning aan wandelen bij 30+

Onze 18^e dagtocht begint vandaag in Moissac. Durkje en ik gaan vandaag de 18^e etappe van de Via Podiensis lopen; van Moissac naar Saint-Antoine, over een afstand van 30 kilometer. Het thema van deze etappe is volgens onze wandelgids: ‘In Gascogne’.

Omdat de poort van onze camping in Moissac pas om 7.00 uur ’s morgens open gaat, starten we vandaag iets later dan gisteren. Na de dagtemperatuur van 36 graden Celsius van gisteren, is de temperatuur gisteravond en vannacht wel iets naar beneden gegaan, maar toch is het vanmorgen om 7.00 uur nog 22 graden Celsius. Gelukkig is het enigszins bewolkt en waait er de hele dag af en toe een verfrissend briesje, dus ondanks het feit dat het vandaag met 30 graden Celsius warm is om te wandelen, valt het ons mee met hoeveel gemak we vandaag de zon en de temperatuur weerstaan tijdens onze lange wandeling. Na de afgelopen hete wandeldagen met temperaturen die ’s middags oplopen tot 38 graden Celsius, is er bij ons wellicht al sprake van enige gewenning aan 30+ temperaturen.

Over het jaagpad Moissac uit

Om ongeveer 7.15 uur verlaten we de camping, om met de auto naar een parkeerterrein vlakbij het treinstation te rijden. Daar begint tegen 7.30 uur onze wandeling naar Saint-Antoine.

Eerst steken we via een brug het zijkanaal van de rivier de Garonne over, om vervolgens langs het jaagpad van dit zijkanaal Moissac te verlaten. We ontmoeten op het jaagpad verschillende wandelaars, fietsers en pelgrims.

Wie hoog klimt, krijgt grootse vergezichten

Voorbij de sluis van L’Espagnette gaan we over het kanaal om aan de overzijde van de parallel liggende N113 een stevige klim naar het gehucht Marianne aan te gaan tegen de heuvelhelling, die het rivierdal van de Garonne aan de noordzijde begrenst.

We krijgen daarbij prachtige vergezichten over het dan veel lager liggende vlakke rivierenlandschap van de Tarn en van de Garonne.

Tijdens deze heuveltocht moeten we op een gegeven moment een stuk van de doorgaande asfaltweg afsnijden, met als gevolg dat we eerst een diep dal in moeten en daarna dat dal aan de andere zijde weer even steil als tijdens de afdaling uit moeten. Dat betekent een behoedzame afdaling, gevolgd door een vermoeiende klimpartij.

Aan de overzijde van het dal ligt dan wel weer de beloning van de mooie uitzichten.

Boudou en Bourdailles

Vervolgens gaan we door het dorp Boudou. De plaatselijke kerk is gesloten, dus we kunnen direct het dorpje weer uit.

Via een mooi veldpad en bospad en daarna via een lange steile klim over een bospad komen we weer boven op een heuvelrug ter hoogte van het gehucht Bourdailles. Als we over de heuvelkam verder lopen, hebben we direct rechts van ons prachtig geelgekleurde akkers vol zonnebloemen, en als contrast een heel eind verder de twee koeltorens van de electriciteitscentrale van Golfech.

Een Duitse pelgrim vertelt in Frankrijk over pelgrimeren in Polen

Na ongeveer drie uren wandelen, lopen we het dorp Malause binnen. Dit dorp hadden we als koffiepauzeplek op het oog. We kunnen bij de plaatselijke kruidenierswinkel onze drinkvoorraad weer aanvullen, en bij het café krijgen we een heerlijk pittige kop koffie voorgeschoteld.

Op het moment dat we weer verder zullen gaan, komen de twee Duitse pelgrims uit Trier aanlopen. Zij gaan hier ook koffie drinken, en omdat het voor hen vandaag de laatste wandeldag is, wisselen we nog enkele contactgegevens uit over pelgrimages. De ene pelgrim is van origine Pools, en hij is goed op de hoogte van de Poolse pelgrimswegen, waarover hij ons graag de nodige informatie geeft. Dan nemen we afscheid; we hebben elkaar de rest van de dag ook niet meer gezien.

Het jaagpad tussen Malause en Pommevic

Met achter ons en vóór ons enkele wandelaars en pelgrims steken we buiten Malause weer het zijkanaal van de Garonne over.

Enkele kilometers jaagpad langs het parallelkanaal volgen nu. We lopen heerlijk in de schaduw van grote platanen, die aan beide zijden langs het kanaal staan.

Ter hoogte van het dorpje Pommevic verlaten we het jaagpad om via een nieuwe brug eerst het zijkanaal van de Garonne over te steken, en direct daarna het veel bredere en nieuwe kanaal van Golfech.

Dopen in Espalais met water uit de Jacobsschelp

Een lange route langs een redelijk druk bereden asfaltweg volgt aan de overzijde van het Canal de Golfech. Deze doorgaande weg voert ons naar het dorp Espalais, dat aan de rivier de Garonne ligt.

In een kapel van de kerk van Espalais tref ik een mooi tafereel aan van Johannes de Doper die Jezus Christus doopt met water, dat hij boven het hoofd van Jezus uitschenkt uit een Jacobsschelp.

Dan is ook het moment aangebroken dat we via de lange brug over de brede rivier de Garonne gaan. We willen nog een eindje verder, omdat we in het volgende dorp onze lunchpauze willen hebben.

Pittoresk en muzikaal Auvillar

Aan de overzijde van de Garonne, lopen we door het benedenstadje Le Port van Auvillar. Pittoresk is de weg die we hier gaan. Prachtige oude gevels en rondom de huizen mooi bloeiende planten.

Maar om in de bovenstad van Auvilar te komen, moeten we even flink klimmen over de asfaltweg. En dat is alleszins de moeite waard, want al snel komen we onderaan de oude burchtmuur, waarna we langs een mooi vakwerkhuis het stadje verder in lopen.

En dan loop je een sprookjesachtig mooi stadscentrum binnen, met op het marktplein met haar arcades rondom een schitterende ronde markthal, die van het jaar 1824 dateert.

We krijgen bij de VVV een pelgrimsstempel in onze pelgrimspassen en daarna lopen we door naar de kerk Saint-Pierre. Maar die kunnen we niet in, want door de openstaande kerkdeur zien we dat hier een huwelijksinzegening plaatsvindt, compleet met orkest en koor, dat uitbundig mooi speelt en zingt.

We gaan dan maar even naar het uitzichtspunt van Auvillar, vanwaar we een schitterend uitzicht krijgen over de Garonne en haar riviervallei.

Op het marktplein drinken we een kop thee, ondertussen aangenaam muzikaal onderhouden door een klein Duits orkest, dat momenteel repeteert in de markthal. Wat een sfeer in dit stadje!

Van Auvillar naar Bardigues

Het is jammer om zo rond het middaguur dit mooie stadje te verlaten, maar ja, we moeten wel weer door, want we hebben nog zo’n twee uren wandelen te gaan.

We verlaten Auvillar door de poort van de mooie oude klokkentoren, de Tour de l’Horloge.

Ten zuiden van Auvillar gaan we onder de autosnelweg A62 door.

Daarna volgt een lange en eentonige en bovenal hete tocht over een brede asfaltweg naar het dorpje Bardigues.

Aan de rand van Bardigues komen we langs het Chateau de la Motte. Op het landgoed staat een groot aantal auto’s geparkeerd. Tussen Auvillar en Bardigues was ons al een groot aantal auto’s gepasseerd met inzittenden, die keurig gekleed waren, dus we vermoeden dat het hele bruiloftsgevolg van de kerk van Auvillar hier nu op het landgoed van Chateau de la Motte een deel van deze huwelijksdag zal doorbrengen.

Buiten Bardigues lopen we langs een boerderij, waar op het erf op dekkleden grote partijen knoflook ligt te drogen in de zon. Twee vrouwen zitten in de opening van een loods knoflook te sorteren.

Feest in Saint-Antoine

Na nog een uurtje wandelen over asfalt, bospad en veldpaden komen we aan in de plaats van onze bestemming voor vandaag: Saint-Antoine.

Alles wordt in dit kleine dorpje in de centrale straat en op het evenemententerrein in gereedheid gebracht voor het tweedaagse dorpsfeest van vandaag en morgen.

We bezoeken de plaatselijke kerk, waar we in een nis een reliek uit de 15^e eeuw kunnen bekijken.

Wij nemen plaats op het terras van café de Coquille, om te genieten van een koel drankje. Ondertussen belt de cafébaas voor ons een taxi, die ons straks naar Moissac terug zal brengen.

Van de cafébaas krijgen we nog een mooi stempel – met zijn uitleg erbij – in onze pelgrimspaspoorten.

Op het moment dat we op het caféterras verpozen, komt ook een Frans pelgrimerend gezin voorbij, met vijf kinderen. De vader vertelt ons dat hij in januari van dit jaar nog in het UMCG in Groningen was in het kader van een samenwerkingsrelatie van de academische ziekenhuizen van Lille (waar hij werkt) en van Groningen (waar hij op werkbezoek was).

Terug naar Moissac

Na ruim een half uur arriveert onze taxi, die ons in rustige gang weer terugrijdt naar Moissac.

We zien terug op een mooie wandeldag, waarin we de 30 kilometer in 7 uren hebben afgelegd.