Der Internationale Karlspreis zu Aachen für dr. Wolfgang Schäuble

Donderdag 17 mei 2012 – Hemelvaartsdag

Bundesfinanzminister dr. Wolfgang Schäuble vertrekt uit Aken

Via Mosana
Op onze pelgrimstocht naar Santiago de Compostela stapten wij na achtereenvolgens het Jabikspaad, het Hanzestedenpad èn het Pieterpad over op de Via Mosana vanuit Maastricht. Vanaf Maastricht loopt voor Nederlandse pelgrims een speciale verbindingsroute naar de Via Mosana, naar Luik. Eigenlijk begint de langeafstandswandeling ‘Via Mosana’ in het Duitse Aken, waarna het via Luik naar Namen gaat. Durkje en ik kozen in 2007 echter voor de alternatieve aansluitingsroute van Maastricht naar Luik, om zo vanuit Nederland direct door te kunnen lopen in zuidelijke richting door België (o.a. Dinant) naar Frankrijk (o.a. Reims). De originele route van Aken naar Luik hielden we vooralsnog in het vat, om die later nog eens in een meerdaagse te bewandelen, want dat schijnt toch ook een mooi tracé van de Via Mosana te zijn.

Nederland noord-zuid
Durkje en ik hebben besloten dat we dit jaar tijdens het Hemelvaartsweekend dat Duits-Belgische traject gaan bewandelen in twee dagen. Daarom vertrekken we vanmorgen tegen 8.30 uur vanuit Stiens om met de auto naar Luik in België te rijden. Onderweg drinken we een kop koffie in een Limburgs wegrestaurant. In Zuid-Limburg lopen we nogal veel vertraging op, met name vóór en in Maastricht, waar we in het langzaam rijdend verkeer van de A73 terecht komen. Toch zijn we mooi op tijd in Luik; denken we. 

Muziekfestival City Parade 2012 in Luik
In Luik zoeken we een parkeerplaats nabij het treinstation Luik-Guillemins, het moderne, hoog-achitectonische treinstation. Maar dat gaat ons onverwacht veel tijd kosten, want in het centrum van Luik is tot onze verrassing het grootschalig 100% Belgische en gratis muziekfestival ‘City Parade 2012’ voor jongeren, waar 200.000 jongeren op af komen. We komen in die drukte terecht in een deel van Luik – in Parc d’Avroy, ten westen van de Maas - waar alle parkeerplaatsen al in gebruik zijn vanwege de festivalgangers en bovendien kost het veel tijd om voorzichtig tussen het festivalpubliek door te rijden. We kiezen ervoor om aan de oostzijde van de Maas in Luik een parkeerplaats te zoeken, nabij het hotel waarin we tijdens onze pelgrimage in mei 2007 al eens overnachtten. Om 13.10 uur stappen we op het riviereiland tussen de Maas en het parallelkanaal van de Maas nabij dit hotel uit de auto, nadat we daar een geschikte parkeerplaats hebben gevonden.

We hebben ongelofelijke haast
Maar dan krijgen we de volgende uitdaging, want we hebben nu nog precies 23 minuten om vanaf deze parkeerplaats via de Pont Albert I over de Maas naar het treinstation te lopen. Dat is zeker zo’n 20 minuten gaans, schatten we in, dus we zetten de pas er aardig in. Terug over de Maas, langs het festivalterrein in Parc d’Avroy en tussen de duizenden festivalgangers door lopen wij - voor de festivalgangers in tegengestelde richting - naar het treinstation. Als we op het juiste stationsperron bij de trein staan, hebben we nog exact 2 minuten speling; precies op tijd dus.

Luik-Aken
Met de stoptrein rijden we in een uurtje vanuit Luik-Guillemins naar Aken Hauptbahnhof. Het is prachtig zonnig weer in Aken. In ongeveer vijf minuten wandelen we vanaf het station naar het hotel in het stadscentrum, waar we inchecken voor de gereserveerde hotelkamer. Om 15.00 uur zijn we op onze bestemming voor vandaag. Nadat we onze rugzakken naar de hotelkamer hebben gebracht, gaan we direct naar het stadscentrum, want we willen in elk geval de Dom van Keulen bezichtigen, en natuurlijk ook het bijzondere stadhuis, dat tegenover de Dom staat. Het is stil in de hoofdstraten van Aken; nagenoeg alle winkels zijn gesloten, dus we verwachten een stil stadscentrum binnen te lopen. Dat blijkt toch anders te lopen.

Hemelvaartsfestival in Aken
Als we de Dom van Aken naderen, horen we klassieke Wiener Musik vóór ons in het stadscentrum. Als we op het stadsplein komen tussen de Dom en het stadhuis van Aken, blijken we een drukbezocht stadsfestivalterrein te betreden. Een groot podium staat bij het stadshuis en daar speelt een salonorkest en zingt een operetteduo Wiener Melange. Op het stadsplein staan allemaal informatiekraampjes met vooral nadruk op de Europese Unie (EU) en op de andere pleinhelft vóór het podium staan allemaal lange tafels met zitbanken opgesteld, die alle in gebruik zijn door de bezoekers van dit festival.

Der Internationale Karlspreis zu Aachen 2012
Dan blijkt dat we terecht zijn gekomen op het jaarlijkse Hemelvaartsfestival ‘Der Internationale Karlspreis zu Aachen’. Aan de andere kant van het stadhuis – aan de voorzijde – staan enkele grote reportagewagens van de Duitse radio- en televisiezenders. Bij de zij-uitgang van het stadhuis staan twee grote Mercedessen met politiewagens, er lopen veel agenten en veiligheidsmensen rond en hier staat een grote groep belangstellenden met camera’s in de aanslag om een foto te maken zodra de één of andere beroemdheid het stadhuis zal verlaten. Ik vraag aan één van de aanwezige fotografen op wie men hier staat te wachten. 

Bundesfinanzminister dr. Wolfgang Schäuble
De man – een Belg uit Brussel – vertelt ons dat hier jaarlijks op Hemelvaartsdag de prestigieuze Karelsprijs van de stad Aken wordt uitgereikt aan een prominente persoon, vanwege zijn of haar bijzondere maatschappelijke verdiensten ten behoeve van Europese integratie. Deze prijs wordt sinds 1950 al uitgereikt. Eerdere prijswinnaars waren bijvoorbeeld Joseph Luns (1967), Koningin Beatrix (1996), Bill Clinton (2000), Paus Johannes Paulus II (2004) en dr. Angela Merkel (2008). Op mijn vraag wie dan vandaag de gelukkige is, vertelt hij dat de buitengewoon verdienstelijke dr. Wolfgang Schäuble deze hoge onderscheiding ontvangt. Schäuble is de in Duitsland bijzonder geliefde Minister van Financiën, die al vanaf 2005 minister is en die in 1990 verlamd raakte door een aanslag op zijn leven.

• ’s Avonds op de hoteltelevisie zien we de reportage van de uitreiking van deze prijs. In de toespraken wordt erop gewezen dat we Europa nodig hebben. “Wir brauchen mehr Europa”, zo wordt gezegd. In zijn toespraak roept de overtuigd EU-Europeaan Schäuble op tot de introductie van een direct gekozen EU-president, want – zegt hij: “De politieke eenheid van Europa heeft een gezicht nodig”.

Na enige wachten, zien wij hier op het stadsplein Schäuble in zijn rolstoel uit het stadhuis naar buiten komen, waar hij plaats neemt in de gereedstaande Mercedes. De rolstoel en de koffer met de uitgereikte onderscheiding komen in de kofferbak van de auto en dan rijdt de stoet auto’s onder politiebegeleiding het stadhuisplein af.

FormZ Dance
We bezichtigen de Pfarrkirche en de Dom van Aken en gaan daarna weer terug naar het festivalplein tussen de Dom en het stadhuis. Daar nemen we plaats op één van de banken om de volgende voorstelling op het podium bij te wonen. Het is een dansvoorstelling van een grote groep jongeren uit een tehuis voor jongeren in Aken. Zij brengen de flitsende dance-voorstelling ‘FormZ - It’s just begun’ op het podium, met onder andere breakdance en streetdance. Het publiek is enthousiast vanwege de dansprestaties van deze jongeren.

TUF-Band Reggae
Na deze dansact gaan we even naar het hotel om ons klaar te maken voor de avond. We gaan het stadscentrum weer in om ons later vanavond in het Karelsprijsfestival te begeven, na een diner in de binnenstad. In het voormalige postkantoor naast de casino en de bioscoop vinden we een Spaans restaurant, waar we ons een heerlijke maaltijd laten voorzetten. Na hier lekker te hebben gegeten, wandelen we weer naar het plein tussen de Dom en het stadhuis, waar we het laatste uur van het reggae-achtige concert nog bijwonen. Het is gezellig druk op het plein met vooral veel dertigers. Om 22.00 uur is het concert afgelopen en wandelen we weer terug naar ons hotel. Einde van een enerverende dag.

Pelgrimeren van Dinant naar Hastière-Lavaux

Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vezelay

Van Dinant naar Hastière-Lavaux

Vrijdag 4 juli 2008 – 23 km.

Dag 32: 680,7 – 703,7 km.

Om 7.00 uur gaat de wekker op onze camping in het Franse Givet: wassen en aankleden!
Als Durkje en ik de fietsen op het fietsenrek van de auto hebben bevestigd, rijden we naar de supermarkt Intermarché van Givet, om daar de boodschappen voor vandaag te halen: het ontbijt èn het eten en drinken voor onderweg.

Aangezien deze supermarkt pas om 9.00 uur open gaat, rijden we door naar Hastière-Lavaux.
Hier stallen we onze fietsen op het dorpsplein vóór de school en de kerk.
Bij de plaatselijke bakker halen we lekker vers brood en bij de slager twee soorten door hem zelf gemaakte gerookte worst.
Op een verlaten terrasje op het dorpsplein ontbijten we van dit lekkers in de aangenaam warme ochtendzon.

Dan blijkt dat vanaf hier om 9.10 uur een bus vertrekt naar Dinant.
Derhalve laten we - in afwijking van ons plan - onze auto hier ook staan en rijden we met de bus van Hastière-Lavaux langs de Maas naar het Belgische Dinant.

In Dinant halen we bij een supermarkt die we passeren nog wat extra proviand voor vandaag.
En dan lopen we door de Rue St. Jacques naar boven, waar vandaag ons wandeltraject begint op de locatie waar we de vorige keer op 17 oktober 2007 stopten.

We klimmen naar de citadel van Dinant via een steil bergpad.
Nabij de ingang van de citadel drinken we op het terras van een hotel-restaurant een kop koffie, nadat we hier eerst nog een oorlogsbegraafplaats ter herinnering aan de 1e en de 2e Wereldoorlog hebben bezocht.

Voorbij de citadel gaan we over een plateau naar de toren van Mont-Fort.
Het hier aanwezige pretpark is geheel verlaten en is inmiddels ook zwaar in verval geraakt.
Voorbij dit pretpark gaan we over het kampad langs de Maas en hebben we vanaf dat pad af en toe een heel mooi uitzicht over de Maasbedding.

Langs de grillige kant van de helling gaan we naar de weg van de Montagne-de-la-Croix.
Over een helling komen we bij de plaats Herbuchenne.
Daar passeren we het Observatorium en iets verder ook een groep padvinders op een groot gemeenteveld.
Vervolgens gaan we door een bos en daarna dalen we in het ravijn van Sorinnes.

Bij Rocher Bayard komen we weer bij de Maasoever, op een plaats waar veel wegen bij elkaar komen.
We pauzeren hier even en lopen dan onder het hoge viaduct van Pont Charlemagne door.

Ter hoogte van l’île d’Amour vervolgen we onze weg over het Maasoeverpad, dat we volgen tot we bij de oude brug, de Pont Saint-Jean (Anno 1533) in Anseremme arriveren, op de plaats waar de rivier de Lesse in de rivier de Maas uitmondt.
Onder de spoorbrug door vervolgen we ons pad over de promenade langs de Maas.
Langs de muren van de priorij (Anno 1648) gaan we verder totdat we bij een schuilhaven - haaks op de Maas - komen, waar we pauzeren.

Na de lunch gaan we het bos in, waar we dan langs verschillende rotspartijen lopen.
Op één van die rotswanden treffen we twee bergbeklimmers aan, die al halverwege zijn.
We zijn hier vlakbij de klimschool van Freyr, getuige de aanwijzingsborden langs ons pad.

We missen hier helaas het dalende pad, dus besluiten we een eindje verder af te dalen langs een pad dat door bergbeklimmers is aangelegd om bij een aantal klimrotsen te kunnen komen.
Dit afdalen valt ons hier echter behoorlijk tegen; het is hier eigenlijk tè steil om af te dalen, maar we moeten èn gaan nu toch maar wel door.
Stapje voor stapje komen we na een lange, gevaarlijke afdaling aan bij het wandelpad langs de Maas.
Ook hier lopen we tussen de Maas en hoge rotspartijen door.

Bij Colébî gaan we door een weiland met koeien om daarna langs een ravijn naar Crétia te klimmen.
Voorbij Crétia gaan we weer door een weiland en langs een bosrand, waarna we uiteindelijk via een kampad over het plateau wandelen, tot we op een gegeven moment de Roche au Drapeau bereiken, waar we een prachtig uitzicht over de Maas en over het plaatsje Waulsort hebben.

Een eind verder dalen we niet af naar Falmignoul en Waulsort, maar steken we het ravijn van de kloof van Chestia over.
Daarna volgen we het bospad, tot we een bergbeek oversteken.
Dan volgt een heel zwaar traject over het kampad, aan de zeer grillige kant van de heuvelrugkam.
Het bospad is hier en daar bijna onbegaanbaar, omdat het nu eens te steil is, dan weer te glad en soms zelfs geheel afgesloten door omgevallen bomen.
Dit stuk maakt deze dagtocht buitengewoon zwaar.

We steken nòg twee ravijntjes over, gaan verder over de bovenzijde van de hellingen en dan dalen we af naar en door het ravijn van Les Cascatelles tot we wéér bij de Maas komen, waar we bij een prachtige picknickplaats aan de Maasoever pauzeren.

Na een tijdje zoeken, vinden we langs een oude steen- en pottenbakkersfabriek het pad dat ons door het ravijn van Bonsoy tot op het plateau brengt.
Daar arriveren we - over een pad tussen de weilanden door – in Blaimont, waar we pauzeren bij de receptie van een 190 chalets tellend recreatiepark.
Een clown staat bij de receptie - langs de hoofdweg van het dorp - om alle met auto’s arriverende gasten (vooral Nederlandse gezinnen) met kinderen bij aankomst vrolijk welkom te heten, hen het animatieprogramma mee te geven en de gasten de weg te wijzen.

Als we Blaimont verlaten, gaan we eerst over een veldweg en daarna door het bos van Les Spineuses èn door het bos van Gaux.
Bij de Maasoever gekomen, lopen we langs de oude muur van een Romaanse kerk, voorheen een Benedictijner abdij.
Over de Middeleeuwse kade van Hastière-par-delà komen we bij de Maasbrug.

We gaan tenslotte de Maasbrug over en arriveren dan in het Belgische Hastière-Lavaux, waar we in het dorpscentrum de fietsen weer op de auto laden om terug te keren naar de camping in Givet.

We hebben vandaag 23 kilometer gelopen.
Vanwege het bijna onbegaanbaar zijn van grote delen van deze route, is ons dit een bijzonder zwaar traject gebleken, waarover we dan ook wel bijna negen uren hebben gelopen.