donderdag 29 mei 2025

Uit het oog, maar niet uit het hart

Donderdag 29 mei 2025 - Hemelvaartsdag
 
Fanfare Crescendo Hijum-Finkum in de Sint-Nicolaaskerk van Hijum

















Het feest gaat door
Het feest van Hemelvaartsdag vieren Durkje en ik vanmorgen in de Sint-Nicolaaskerk van Hijum.
Deze keer hebben Hijum & Feinsum geen driedaags dorpsfeest in het Hemelvaart-weekend, maar het andere feest - dat van Hemelvaartsdag - gaat wel door, en wel in de eeuwenoude romaanse Sint-Nicolaaskerk, bovenop de dorpsterp van Hijum.

Hijum & Feinsum vieren Hemelvaart met PG Hallum & CMV Crescendo
De kerkdienst van vandaag wordt evenals in voorgaande jaren verzorgd door de evangelisatiecommissie van de Protestantse Gemeente Mariëngaarde van Hallum, waaronder ook de dorpen Hijum & Feinsum kerkelijk ressorteren.
Voorgangster in deze Hemelvaartsdienst is Ytske Machiela-Bouma uit het Friese Marrum, die als kerkelijk werkster in opleiding is verbonden aan de Protestantse Gemeente Mariëngaarde van Hallum en omstreken. 
De Christelijke Muziekvereniging Crescendo Hijum-Finkum verzorgt onder leiding van hun dirigent Wim Dijkstra de muzikale omlijsting en de begeleiding van samenzang.
Het thema van deze Hemelvaartsdag-viering is 'Uit het oog, maar niet uit het hart'.
Met de muzikale klanken van Crescendo worden we door de organisatoren ontvangen, en om 10:00 uur start dan de gezamenlijke viering van Hemelvaart.

Uit het oog, maar niet uit het hart
De voorgangster heet alle kerkgangers van harte welkom, en na een moment om stil te worden, zingen we 'Dit is een morgen als ooit de eerste'.
Na de Bemoediging & Groet zingen we vervolgens 'God is tegenwoordig, God is in ons midden', en na het gebed wordt gezongen: 'Op U alleen, mijn licht, mijn kracht, stel ik mijn hoop. U zorgt voor mij'.
Na het gebed om de Heilige Geest gaat de Bijbel open, en wordt door lectrice Petra Andriesen Psalm 47 gelezen, en als tweede lezing uit het bijbelboek Hebreeën 9:24-28. Tussen en na de lezingen zingen we samen 'Zo vriendelijk en veilig als het licht' en 'De Heer is opgetogen'. 
In haar Overdenking beschrijft voorgangster Ytske Machiela-Bouma de kerkelijke feestdag 'Hemelvaartsdag' enerzijds als een dag van Verdriet, en anderzijds als een dag van Blijdschap. Dat is aan de ene kan het verdriet van Zijn discipelen vanwege het onherroepelijk Afscheid van hun Leermeester, en aan de andere kant de Vreugde omdat Jezus ten hemel voer, terug naar zijn Vader, God, waar Hij zijn werk zal voortzetten voor hemel & aarde. Maar Jezus liet zijn discipelen wel een erfenis na, want God blijft zorgen voor de mensen op aarde. Die erfenis van Jezus verwijst naar het komende Pinksterfeest. En in die leegte tussen Hemelvaart en Pinksteren gaan Zijn discipelen - en ook wij - vol verwachting Wachten op God. Jezus mag dus na Hemelvaart dan wel uit het oog zijn, maar Hij is niet uit ons hart, en wij zijn zeker ook niet uit Zijn hart, want het wordt Pinksteren!
Wij beantwoorden deze verkondiging - na een muzikale meditatie van Crescendo - met het samen zingen van 'Kroon Hem met gouden kroon'.
De daarop volgende gebeden sluiten we af met het gezamenlijk zingen van 'Het Onze Vader', en na de collecte volgt als slotzang dan 'Heer, het licht en Uw liefde schittert'.
De Zegen wordt beantwoord met samenzang, met het lied 'Vervuld van Uw Zegen, gaan wij onze wegen'.
En daarna is er gelegenheid om elkaar gezellig te ontmoeten in het Hijumer dorpshuis De Kampioen, met daarbij een kopje koffie of thee.

dinsdag 27 mei 2025

De Turfroute voor Fietsers wandelen van Vegelinsoord naar Rotstergaast

Dinsdag 27 mei 2025
 
Bij de klokkenstoel op de begraafplaats van Rottum

















Wandelen & fietsen vanaf de Turfroute in Zuidoost-Friesland
De turfvaarten in Zuidoost-Fryslân zijn eeuwenoud en vaak met de hand gegraven. 
De zogenoemde 'Turfroute' verbindt sinds 1974 al die vaarten met elkaar. De kanalen met haaks daarop sloten, bossen, elzensingels, heide, weiden en beekdalen geven het gebied een eigen charme. 
In twintig pakkende verhalen en routes slaan de journaliste Janneke Donkerlo en de schrijver van routegidsen Fokko Bosker als het ware bruggen tussen de vaart en het omliggende landschap. Zij nemen het water als vertrekpunt voor hun rondwandelingen en fietstochten door dit rijk geschakeerde landschap van coulissen van elzen- en eikensingels, in een fijnmazig patroon van vaarten en wijken.
Resultaat van hun werk is de in 2024 uitgegeven routegids 'Wandelen & fietsen vanaf de Turfroute in Zuidoost-Friesland'.

23 tochten met een totale lengte van 746,9 kilometer
Deze routegids bestaat uit 11 fietstochten en 12 wandeltochten, die Durkje en ik van plan zijn om alle te gaan wandelen. 
  • Tien fietstochten hebben een totale lengte van 387,4 kilometer, waarvan de kortste 13,7 km en de langste 63,4 km lang is.
  • De twaalf wandeltochten hebben een totale lengte van 134,5 kilometer, waarvan de kortste 4,6 km en de langste 15,9 km lang is.
  • De veel langere 'Fiets-Turfroute' door Zuidoost-Fryslân heeft een totale lengte van 225 kilometer.
De 23 tochten hebben derhalve een totale lengte van 746,9 kilometer. We zijn van plan die afstand te bewandelen in 36 dagetappes, variërend tussen de 15 en 33 kilometer per dag, zo mogelijk in combinaties van (delen) van die wandeletappes en fietsetappes.

Eerst van Rotstergaast naar Vegelinsoord
Vandaag zijn we van plan om onze derde etappe van de 225 kilometer lange 'Turfroute voor Fietsers' te bewandelen, van Vegelinsoord naar Rotstergaast, met een lengte van 21,3 kilometer.
We vertrekken daartoe vanuit Feinsum om 10:45 uur, en rijden dan met beide auto's naar Rotstergaast.
Onze auto laten we daar aan de westkant van het dorp staan, en dan rijden we met de andere auto naar Vegelinsoord, waar we de auto parkeren in het dorpscentrum.
Bij vertrek vanmorgen in Feinsum was het 12 graden Celsius, en in Rotstergaast is de temperatuur bij aankomst om 16:30 uur inmiddels opgelopen naar 17 graden Celsius.
Het weer vandaag is onstuimig. Omdat het vanmorgen nog hard waait en regelmatig stevig regent, en we in de weersvoorspellingen hebben gezien dat het vanaf het begin van de middag droog gaat worden voor de rest van de middag, en dat het dan ook minder hard waait, vertrekken we vanmorgen veel later dan te doen gebruikelijk. Daarmee hopen we vandaag (= vanmiddag) zonder neerslag deze etappe te kunnen lopen. Dat lukt - behoudens een enkele druppel neerslag - dus al met al is het goed wandelweer vanmiddag.

Van Vegelinsoord via Oudehaske en Nijehaske naar Heerenveen
Onze etappe begint exact om 12:00 uur in het centrum van Vegelinsoord. Over de Zwarte Weg wandelen we Vegelinsoord uit, en in zuidelijke richting lopend, gaat de Zwarte Weg over in De Dolten. In de berm van De Dolten passeren we een bermmonument aan de voet van een boom.
Op deze plek is in 2014 een 39-jarige inwoonster van Vegelinsoord aan de gevolgen van een verkeersongeluk tragisch om het leven gekomen. 
Aan het eind van De Dolten steken we via het viaduct de A7 over, en dan wandelen we even later op de Hasker Utgongen de plaats Oudehaske binnen.
Vanuit Oudehaske lopen we op het wandel- en fietspad langs de Jousterweg naar Heerenveen. Heel even krijgen we dan te maken met enkele druppels neerslag, dikke druppen, waar we echter niet bepaald nat van worden, ook al omdat het maar zo even duurt.
Ter hoogte van de plek waar het Heerenveense Business Park West begint, stappen we de bebouwde kom van het buurtschap Nijehaske binnen.
En dan is het nog maar een klein eindje tot de Jousterbrug, waar Nijehaske overgaat in Heerenveen. Op deze plek gaan we de Ketting op, het wandel- en fietspad langs het Nieuwe Heerenveense Kanaal.

Rottum
Waar de vanuit het westen komende Feanskieding uitmondt in het Nieuwe Heerenveense Kanaal steken we via de oude sluis de Feanskieding over.
Dan vervolgen we onze route over het smalle wandel- en fietspad van de Ketting, dat hier door het open veld ten westen van Heerenveen slingert.
Over de rechte lijn van de Vogelzangweg lopen we even later op ruime afstand parallel aan het kanaal en Heerenveen naar de Binnendyk. Over het parallelle wandel-/fietspad langs die N924 gaat het dan in westelijke richting naar Rottum.
In een abri houden we onze lunchpauze aan de shared space tegenover de begraafplaats met klokkenstoel van Rottum. Het is net twee uur, en op deze plek komen de kinderen uit school van de plaatselijke basisschool. 
Voorbij Rottum maken we een scherpe bocht naar links, om de Oude Postweg op te gaan. Daar passeren we een zogenoemd Rustpunt, waar wandelende, fietsende en andere passanten even een kop koffie of thee kunnen nuttigen. 
Aan het eind van de Oude Postweg staan we voor een enorme steen, die hier op de T-splitsing met de Sydtakke ligt. 
Het informatiebord ernaast vermeldt dat deze enorme zwerfkei de grootste steen van Nederland is, van Uppsalagraniet, en dat deze steen in de IJstijd door het landijs hier naar toe is geschoven vanuit Zweden, van vlak boven Stockholm. Het verhaal gaat dat deze steen vroeger wel vier keer zo groot was. De steenbrokken van deze enorme zwerfkei zijn indertijd gebruikt bij het maken van de zeewering bij het Friese Lemmer.

Verder naar het Easterskar
Over de Sydtakke gaat het nu weer in zuidelijke richting, op geruime afstand van de Engelenvaart, die de verbinding vormt tussen het Nieuwe Heerenveense Kanaal ten noorden en de rivier de Tjonger (ofwel Kuinder) ten zuiden van waar wij lopen. 
Ter hoogte van de Rotstergaasterbrug passeren we Nieuweschoot, dat aan de andere kant van de Engelenvaart ligt.
We blijven nog een tijdje op de Sydtakke, totdat we in het begin van het buurtschap Rotstergaast in westelijke richting draaien en over de Bisschopsweg verder gaan.
Om 15:30 uur wandelen op die Bisschopsweg het natuurgebied Easterskar binnen. Direct aan het begin vinden we een zitbank, waarop we plaatsnemen voor een korte fruitpauze.
We zitten hier op een zogenoemd memoriebankje, waarop een metalen plaatje van It Fryske Gea verwijst naar een overledene.
Vanaf de Bisschopsweg hebben we een mooi uitzicht aan beide zijden over dit natuurreservaat van It Fryske Gea.

Rijke flora & fauna langs Liemdyk & Gaasterweg 
Na de Scharweg komen we op de Liemdyk. Vanaf deze weg krijgen we het zicht op een verderop in het lage land gecreëerd waterrijk vogeloord.
Op die waterrijke plek zien we met behulp van de telelens van ons fototoestel enkele eidereenden, en ettelijke kopmeeuwen, waarvan een aantal op nesten die ze hebben gebouwd boven op plateau's op lage stelten in het water.
In de sloot langs de Liemdyk staat van alles in bloei, zoals waterlelie, gele plomp en gele lis.
Rechts van de Liemdyk loopt een fikse kudde zwarte paarden in een weiland.
Tot slot gaan we de Gaasterweg op, en wandelen we wederom het buurtschap Rotstergaast binnen. Dit buurtschap heeft het karakter van een uiterst langgerekt streekdorp.
Bij de Schoterweg aangekomen, zijn we gearriveerd op ons eindpunt van deze etappe. Hier stappen we in de auto, en rijden we rechtstreeks terug naar Vegelinsoord, waar we onze andere auto afhalen.
Op de terugweg naar huis, begint het fiks te regenen als we Leeuwarden naderen. We zijn dus mooi op tijd binnen, en hebben vanmiddag tussen de stevige buien van vanmorgen en vanavond perfect geprofiteerd van het aangename wandelweer van hedenmiddag.

maandag 26 mei 2025

In het spoor van de Camino

Maandag 26 mei 2025
 
Cover van 'In het spoor van de Camino'

Oude en nieuwe pelgrimspaden
Er ontstaan in ons land opmerkelijk veel nieuwe wandelroutes (en ook wel fietsroutes) met het label ‘pelgrimspad’, zoals het Hilligenpad, het Jabikspaad, de Walk of Wisdom, en de zogenoemde camini’s in Zuid-Limburg. 
Die nieuwe pelgrimspaden beperken zich niet tot ons land. Ze zijn namelijk een Europees fenomeen. 
In tien korte hoofdstukken verkent Paul Post in zijn boek het pelgrimspad als volgt:
  • Wanneer komen zulke nieuwe paden op, en in welke context? 
  • Wat is de rol van de camino naar Santiago de Compostela? 
  • Hoe ‘religieus’ zijn die paden? 
  • Wie zijn de makers? 
  • Wat is het profiel van die routes?
  • Wat beweegt (letterlijk) die moderne pelgrims? 
Het in 2024 verschenen boek 'In het spoor van de camino' geeft een overzicht van de nieuwe Nederlandse pelgrimspaden.
De subtitel van dit boek luidt: 'Nieuwe pelgrimspaden in Nederland'.
In zijn boek gaat Paul Post in op enkele achtergronden van de opkomst van nieuwe pelgrimspaden. waarbij aangetekend dat hij zich sterk richt op de - al meer dan 160 en vooral nieuw/recent ontwikkelde/ontstane - paden (en daarmee niet op de lopers, op de pelgrims). 
Alhoewel de focus in dit boek op Nederland ligt, wordt in dit boek ook wel verwezen naar Europese routes. Ons Nederlandse fenomeen is namelijk ook een Europees fenomeen.
Achtereenvolgens komen in dit boek aan de orde:
  • Basisinformatie over nieuwe pelgrimspaden;
  • De rol van de camino;
  • De rol van religie;
  • De omslag van bedevaart naar pelgrimage;
  • 'Heidense' pelgrimages;
  • De 'makers' van nieuwe routes;
  • Pelgrimspaden als onderdeel van een breder web van routes;
  • 'Pelgrimsactivisme';
  • Samenvattende typering van deze nieuw paden;
  • Een overzicht van nieuwe pelgrimspaden in Nederland.
Inleiding
  • Over pelgrimeren wordt graag gezegd dat het van alle tijden en alle culturen is.
  • Pelgrimage verandert voortdurend van vorm en inhoud, en in elke periode en cultuur worden nieuwe repertoires van pelgrimeren ontwikkeld.
  • De huidige pelgrimage-innovatie laat concreet iets zien van actuele religieuze en rituele dynamiek.
  • Bij een bedevaart staat de (heilige) plaats centraal, en bij pelgrimage eerder de weg er naar toe. Het accent verschuift dus van plaats naar weg.
  • De volgende vijf criteria gelden voor een bedevaartsplaats, en daarmee ook voor een pelgrimage: 1. Heilige locatie; 2. Religieuze motivatie; 3. Cultusobject; 4. Traditie met vaste elementen; 5. Grensoverschrijdende afstand afleggen.
  • Een pelgrimage is dat wat als pelgrimage wordt benoemd en ervaren.
  • In bijna alle gevallen is de pelgrimspaden-claim van 'oud, historisch en traditioneel' onterecht, omdat in bijna alle gevallen sprake is van een verzonnen verleden.
Nieuwe pelgrimspaden
De opkomst van pelgrim-wandelen heeft een sterk verband met de sterk opgekomen wandelcultuur in ons land en in Europa.
Die opgekomen wandelcultuur in de jaren negentig van de vorige eeuw in ons land krijgt meer en meer een thematisering.
Naast de wandelcultuur speelt vooral ook de invloed van de camino een sleutelrol in de opkomst van nieuwe pelgrimspaden en van het pelgrimswandelen in Europa.

'It's the camino, stupid ...'
Als invloed van de camino zien we bij nieuwe pelgrimswandelingen/pelgrimspaden (zoals de Camino Brabant en de Camino Bonifacio) vaak karakteriseringen zoals: instap-camino of afkick-camino.
Die hierboven omschreven 'caminoïsering' duidt op een sterke invloed en uitstraling van de sinds 1990 herleefde Camino naar Santiago de Compostela. Zo worden bijvoorbeeld allerlei concrete, zichtbare elementen overgenomen van de Camino, en roept men ook een spirituele dimensie op. Dergelijke relaties zijn vaak verzonnen, en daarmee een constructie, van iets nieuws en anders.
Caminoïsering kun je ook relateren aan de sterk opkomende wandelcultuur, aan interesse in traditie, verleden, spiritualiteit, en in landschap en natuur.

Pelgrims zonder God?
  • De camino vervaagt in talloze nieuwe pelgrimspaden tot een toeristisch-spirituele thematocht, en de sacrale dimensie van pelgrimeren wordt vage 'spiritualiteit'.
  • Religie wortelt in ons omgaan (met rituelen en symbolen) met het sacrale, het heilige, met wat ons ten diepste raakt, wat grote of misschien ultieme waarde voor ons heeft, dat we apart zetten, omringen met eer en eerbied.
  • Er is nu een generatie die onbevangen instapt op de samenkomende wegen van wandelen en pelgrimeren.
  • Het missionaire hart van kerken, parochies en kloosters wordt wakker.
  • Kerken laten zich inspireren door nieuwe bezoekers (wandelaars / pelgrims). Zo is gastvrijheid een waarde die wordt herondekt.
De opmerkelijke omslag van bedevaart naar pelgrimage
  • Enerzijds kennen we de bedevaart als: plaatsgericht, devotioneel ritueel toeven op een cultusplaats bij een cultusobject, met heiligen in de hoofdrol, en met een sterk groepskarakter.
  • Anderzijds kennen we de pelgrimage als: route, weg-gericht, een langere reis naar een heilige plaats (pelgrimsoord), gericht op het heilige, en meer (vooral qua initiatief) individueel van karakter (alhoewel ontmoeting en gemeenschap als belangrijk worden ervaren).
  • De camino bestaat bij de gratie van het gaan langs een snoer van haltes.
  • In nieuwe pelgrimsroutes zijn - net als bij bedevaarten - heiligen nooit ver weg.
  • Op veel nieuwe en oude pelgrimswegen komt je labyrinten tegen.
'Heidense' pelgrimages
Het heidens (in tegenstelling tot religieus) pelgrimeren is wijdverspreid over Europa.
Bij heidense pelgrims staat niet de weg centraal, maar eerder de plaats en het landschap, vaak de intense ervaring daarvan.

Pelgrimspaden en hun 'makers'
Bij het pelgrimeren maakte men aanvankelijk doorgaans gebruik van gebaande wegen, van routes die al in gebruik waren voor leger en handel, voor uitwisseling en contact tussen landen en steden.
Bij het maken van nieuwe pelgrimspaden speelt ook het element van nationale, regionale of lokale identiteit een rol, en vaak hebben de makers ervan een religieuze of anders motiverende achtergrond (lopen met een missie), die ze laten doorklinken in hun pelgrimsroute. 

De pelgrim-wandelaar in een web van paden
Wanneer je als wandelaar of als pelgrim op pad gaat, begeef je je in een (hier en daar dicht) web van andere paden.
Pelgrims / wandelaars die op de Via Romea lopen, kruisen het pad met die van de vluchteling-migrant. Daar op die Via Romea is de pelgrim / wandelaar vrijwillig op pad, maar het onderscheidende punt is dat de vluchteling-migrant daar niet vrijwillig op pad is.
Voor pelgrim-wandelaars doet niet het uiteindelijke doel ertoe, maar wel al de interessante dingen die onderweg gebeuren. Waar je ook bent, je kunt altijd ergens verder gaan.

Pelgrimeren met een missie
  • Steeds vaker worden ook pelgrimages - zoals de camino - een sponsortocht.
  • Daarnaast voert men via pelgrimages ook wel acties voor zorg voor natuur, milieu en klimaat, en ook wel als oproep tot vrede, verdraagzaamheid en verzoening, wat zich ook wel uitstrekt tot solidariteit met allerlei groepen, en ageren tegen bepaalde vormen van discriminatie.
  • Pelgrimspaden worden ook al ingezet als kerkelijke pastorale strategie.
  • De postmoderne pelgrim naar Santiago de Compostela zoekt vooral de comfortzone van spiritualiteit en persoonlijke heling, volgens G. ten Berge. Paul Post daarentegen zegt dat Ten Berge de camino-pelgrim daarmee tekort doet, aangezien de nieuwe pelgrimspaden ook worden ingezet als uittocht uit de comfortzone, als appél voor zichzelf en voor anderen.
  • Ritueel handelen onttrekt zich aan onze dominante functioneel en instrumenteel ingestelde wereld.
  • Is niet de enige en uiteindelijke missie van de pelgrim het verblijf in een andere wereld?
  • De camino was een uiterst 'functioneel' gaan en terugkomen naar/van een heilige plaats, gericht op heling.
Profiel van nieuwe pelgrimspaden en de stem van de pelgrim
  • Historisch gezien heeft het pelgrimskarakter van veel nieuwe pelgrimspaden vaak nauwelijks historische wortels.
  • Het blijft een uitdaging om op zoek te gaan naar de stem van de pelgrim, naar zijn/haar toe-eigeningen.

vrijdag 23 mei 2025

De verborgen psychologie achter populisme

Vrijdag 23 mei 2025
 
Cover van 'De verborgen psychologie achter populisme'

Democratie mondiaal onder druk
Wereldwijd staat de democratie onder druk door de opkomst van het populisme. Dat is zorgwekkend.
Over de hele wereld stellen mensen zich de vraag:
  • Wat is het geheim van de aantrekkings-kracht van populistische leiders? 
En: 
  • Hoe komt het dat politieke figuren juist ook de steun genieten van degenen die door hun ideeën en beleid het meest getroffen worden? 
De psycholoog Huub Buijssen (1953) maakt in zijn boek 'De verborgen psychologie achter populisme' (2024) duidelijk dat populistische politici appelleren aan universele menselijke instincten, emoties en verlangens, waarvan we ons doorgaans niet bewust zijn. 
Buijssen laat zien dat de Amerikaanse populisme-expert Kirk Hawkins gelijk had toen hij zei: 'In ieder van ons sluimert een populist.
De boodschap van dit boek is dat we populisme - in onszelf en bij anderen - pas kunnen bestrijden, als we de psychologie erachter begrijpen. 
Dit boek spreekt velen aan die de recente politieke ontwikkelingen willen begrijpen.

Huub Buijssen schrijft het volgende in dit boek:

Inleiding
Buijssen gaat in dit boek op zoek naar de geheimen achter het toenemende succes van het populistische geluid.
  • De sociale ongelijkheid verergert
  • Het maken van keuzes, is een aangelegenheid van de menselijke psyche.
  • Als je psychologische trucs doorziet, kun je jezelf er beter tegen beschermen.
  • Een overtuiging is: dat denken tot stilstand is gekomen.
  • De eigen waarden en moraal verblinden ons voor het standpunt van de ander.
  • Zelfkritiek wordt altijd geloofd, eigen roem nooit.
1. Wat is populisme?
In dit eerste hoofdstuk omschrijft Buijssen wat populisme is, en hoe je het kunt herkennen.
  • Populisten zien politiek als een strijd tussen goed en kwaad.
  • Populisten beschouwen iedereen die tot de gevestigde orde behoort, als slecht en corrupt, en die moet daarom van de troon worden gestoten.
  • Populisten verwijzen naar 'het volk', en spreken dat rechtstreeks toe. Ze geven af op de elite. Ze zeggen niet rechtstreeks wat of wie ze bedoelen. En populisten benadrukken dat hun gehoor of hun publiek het slachtoffer is geworden van de zittende (niet-populistische) regering.
  • Aanhangers van populisten juichen als ze hun favoriete 'tune' weer horen.
  • Populistische partijen zijn vaak niet democratisch, maar vaak bewegingen, die functioneren volgens het model van het leidersbeginsel.
  • Populistische leiders geloven dat zij de authentieke stem en belichaming zijn van de volkswil.
  • Van het rechts-populisme gaat de grootste dreiging uit.
  • (Rechts) Nationaal populisme zet de belangen van het eigen land op de eerste plaats, en belooft een stem te geven aan mensen die voelen dat ze verwaarloosd, en zelfs geminacht worden door de corrupte elite die ver van hen af staat, wiens waarden fundamenteel anders zijn.
2. Niet progressief, niet conservatief, maar regressief
  • Populisten willen terug naar vroeger. Ze voorzien het verleden van een gouden glans.
  • Volgens de Franse schrijver Marcel Proust herinneren we de dingen van vroeger als fraaier dan dat ze in werkelijkheid waren. Proust wist zich ervan bewust dat zijn geest hem bedroog.
  • Velen willen niet terug naar vroeger, maar minstens net zo veel juist wel.
  • Het brein blijkt in staat om het verleden een heel andere kleur te geven.
  • Gabriel García Márquez zei dat het geheugen van het hart het slechte elimineert, en het het goede groter maakt.
  • Ouderen spreken het liefst en het meest over de periode tussen hun 15e en 25e levensjaar.
  • Om een ingrijpende gebeurtenis in je leven te integreren, moet je er geruime tijd mee bezig zijn.
  • Met het ouder worden, gaan we het verleden steeds meer romantiseren.
  • Zo lang de mensheid bestaat, beweren mensen dat de samenleving achteruit gaat.
  • Naarmate we ouder worden, wordt ons verleden belangrijker, en worden we met meer nostalgie en heimwee vervuld.
  • Ouderen hebben meer verleden dan toekomst.
  • Verwijlen in het verleden, en er naar terug te verlangen, is niet alleen prettig, maar ook van groot psychologische belang.
  • Niemand die ons vaker bedriegt, dan wijzelf.
  • Nostalgie kunnen we al op zeer jonge leeftijd ervaren.
  • Mensen verkiezen een nostalgisch en geïdealiseerd verleden boven het onbevredigende, chaotische heden of de onzekere toekomst.
  • Linkse politieke partijen beloven vooruitgang, maar ze vergeten dat de meeste mensen hier niet van houden.
  • Mensen zijn gewoontedieren.
  • Het wezen van ieder mens is zijn unieke set van gewoontes.
  • Bijna alle samenlevingen zijn conservatief, en bang voor innovaties.
  • Bij het opmaken van ons leven, doen we graag aan zelfverheffing.
3. Wij versus zij
  • Het memoreren van de roemrijke dagen van weleer bewerkstelligt een wij-gevoel.
  • Het 21e eeuwse probleem van sociale isolatie en verbroken verbindingen is een vruchtbare bodem voor populisme.
  • De behoefte aan kameraadschap zit diep in ons verankerd.
  • Voor nationaal populisten is de eigen Nederlandse cultuur heilig.
  • De gemakkelijkste manier om van een verzameling losse individuen een groep te maken, is om deze te confronteren met de dreiging van een gevaar.
  • Typerend voor populistische partijen is dat ze tégen iets of iemand zijn. Ze hebben dan ook overwegend negatieve programma's.
  • Populisten gedijen goed in de oppositie.
  • Elke politicus die erin slaagt om de burger het gevoel te geven deel uit te maken van een groep, kan op stemmen rekenen.
  • Het liefst hebben we dat de eigen groep aan het hoofd staat van alle andere groepen.
4. 'Hoor wie klopt daar, kinderen...'
  • Populisten en vreemdelingenhaat zijn bijna synonieme begrippen.
  • Waarom zijn de mensen niet welwillend tegenover de medemensen?
  • Wij mensen zijn van nature bang voor vreemdelingen, zeker als die er anders uitzien en zich anders gedragen dan wij.
  • De traditie van het gastrecht bestond al in de oudheid in veel culturen (zie bijvoorbeeld in het Oude Testament van de Bijbel).
  • De mens is niet gastvrij van nature, maar heeft het (in bepaalde culturen) aangeleerd.
  • De geschiedenis van de mensheid is vooral een geschiedenis geweest van wreedheid, wraak en vergelding.
  • Onze bewuste mening over vreemdelingen loopt niet synchroon met onze onbewuste mening. Die onbewuste mening zit aan het roer van ons gedrag.
  • Een mens zonder vooroordelen bestaat niet.
  • Net als bij onze voorouders roept een vreemdeling angst op.
  • Vanuit evolutionair standpunt heeft angst voor vreemden overlevingswaarde.
  • Voor een politicus is het een koud kunstje om verdeeldheid te zaaien onder de bevolking.
  • Angst voor vreemdelingen is nog steeds de standaardinstelling van ons brein.
  • Populisten zijn altijd geobsedeerd door de mogelijkheid van interne dreigingen.
5. Veiligheid als obsessie
  • Als het brein informatie gemakkelijk kan verwerken, geldt op onbewust niveau de regel dat het waarschijnlijk waar is.
  • De hoofdtaak van je brein is niet denken, maar het bewaken van je veiligheid.
  • Veiligheidsparadox: ons gevoel van onveiligheid neemt toe, naarmate de maatschappij veiliger wordt.
  • Onze gevoeligheid voor geweld en agressie neemt toe naarmate we er minder mee te maken krijgen.
  • Hoe gemakkelijker iemand voorbeelden van iets kan opsommen, hoe groter hij de kans acht dat zo'n gebeurtenis plaatsvindt.
6. Niet morgen, maar nu
  • De ware kampioenen kortetermijndenken onder de politici zijn de populisten.
  • We moeten in ons doen en laten en bij het maken van plannen niet meer denken in dagen, maanden en jaren, maar in eeuwen en millennia.
  • Wij mensen zijn van nature kortetermijndenkers.
  • Het gevecht van de genoegens van de korte termijn en de mogelijke langetermijnvoordelen begint in onze vroegste jeugd, en zullen we tot onze dood blijven voeren.
  • Hoewel we ver vooruit kúnnen denken, maken we van deze vaardigheid in de praktijk maar heel weinig gebruik.
  • Onze emoties zijn de motor die ons in beweging zetten.
  • Het ligt in onze aard voor de korte termijn te gaan.
  • We stevenen met zijn allen onherroepelijk af naar de afgrond, als we blijven vasthouden aan het mantra van de meeste politici: dat onze economie moet blijven groeien.
  • De rede is de slaaf van de passie.
7. 'Hij lijkt op mij'
  • Populisten generen zich niet om ver over de rode lijn van fatsoen te gaan.
  • Populistische politici doen geen moeite om hun uitspraken te toetsen aan de regels van de parlementaire etiquette.
  • Ons emotionele brein zoekt bij de ander koortsachtig naar iets dat vertrouwd is.
  • Impliciet egoïsme: we krijgen telkens een warm gevoel als de ander iets heeft dat ook deel uitmaakt van onze eigen identiteit.
  • Heel veel politici praten indirect, omfloerst. Daardoor denken de praktisch opgeleiden dat deze politici iets te verbergen hebben.
  • Beoordeel politici op ideeën en daden, op kennis en kunde.
  • De kiezer laat zich leiden door: de stem van de politicus, zijn intonatie en spreektempo, zijn houding, zijn mimiek, zijn bewegingen, hoe hij er uitziet, en of hij oogcontact maakt.
  • Mensen kiezen vaak letterlijk op het eerste gezicht.
  • Boosheid en verontwaardiging heeft veel overtuigingskracht. Boosheid straalt ook energie en daadkracht uit, waardoor de kiezer (onbewust) denkt dat die politicus iets voor elkaar kan krijgen.
  • Gewoon praten is moeilijk als er geen overtuiging achter zit.
  • Populistische politici profileren zichzelf graag als sterke leiders, die doen wat ze beloven.
  • Donald Trump degradeert stelselmatig het belang van feiten.
  • Mensen met populistische opvattingen zijn sterk geneigd om af te gaan op de eigen intuïtie, op het eigen gevoel.
  • Praktisch opgeleiden herkennen zich niet in de kleding, in uiterlijk en verschijning van politici.
  • Ook het dialect dat doorklinkt in de taal, kan zorgen voor identificatie met een politicus.
8. Boos? Of toch een ander gevoel?
  • De burger die op een populistische partij stemt, protesteert hiermee, en daarachter gaat zijn boosheid schuil.
  • Veel emoties van mannen worden geuit door boosheid.
  • Zeventig procent van onze agressie wordt niet op de juiste persoon afgereageerd, maar komt terecht bij een onschuldig persoon, dier of voorwerp.
  • Hoe meer je met ergernissen te maken hebt, des te gefrustreerder je raakt, en des te meer ze je gezondheid en welbevinden schaden.
  • Verreweg de meeste mensen zullen in de loop van hun leven hun aspiraties en ambities fors naar beneden moeten bijstellen.
  • Overal zijn meer verliezers dan winnaars. Het leven is oneerlijk.
  • Formule van Daniel Kahneman: succes = talent + geluk.
  • Intelligentie en talent bleken een voorwaarde voor succes, maar ook niet meer dan dat. Geluk en pech maakten het verschil. Ook talent is een kwestie van geluk.
  • Niet alleen intelligentie, maar ook karakter, energieniveau en doorzettingsvermogen zijn geen eigen verdienste, maar uitkomst van genen en opvoeding.
  • Omdat politiek mensenwerk is en blijft, zijn fouten inherent aan het politieke bedrijf.
  • Goede journalistiek in een vrij en democratisch land heeft toenemend onbehagen bij de burger als onbedoeld neveneffect.
  • Beslissingen overlaten aan de markt, heeft als consequentie dat de zwakkeren op den duur het slechtste af zijn, of het onderspit delven.
  • Het economisch denken heeft onze eigen identiteit en ons leven veranderd: de luidste klacht is (in de huidige tijd) het verlies aan autonomie.
  • Directeuren delen maagzweren uit als ze hun medewerkers opzadelen met de toxische combinatie van weinig autonomie en hoge werkdruk.
  • Verlies van autonomie en nooit ophoudende veranderingen maken dat werknemers zich op het werk minder betrokken voelen en bij hun collega's en bij hun werk.
  • Mensen hebben behoefte aan een wereld die in zekere mate voorspelbaar en stuurbaar is, die een zekere structuur heeft.
  • Maatschappelijke zorgen zijn soms verhulde persoonlijke zorgen.
  • Psychische stoornissen illustreren wat de maatschappij van haar burgers verwacht.
  • Er bestaat verband tussen angst en stemgedrag.
  • Mensen die rechts stemmen, laten zich veel sterker door angst en emoties leiden, dan mensen die links stemmen.
  • Politiek conservatisme biedt een soort bescherming tegen angst en onzekerheid.
  • Eenzaamheid is een voedingsbodem voor populisme.
  • De stem op een populistische partij is vaak niet te herleiden tot één oorzaak.
  • Ondanks een voortdurend stijgend scholingsniveau, beschikken mensen ook vandaag maar zelden over een enigszins consistente en coherente politieke visie, en worden zij vooral bewogen door vooroordelen, beelden, emoties en wanen van de dag.
  • Iemand die ergens mee zit, heeft bij het articuleren van wat hem dwarszit vaak hulp nodig.
  • De populistische leider maakt gebruik van het onvermogen van burgers om haarscherp aan te geven waar ze onder gebukt gaan, en werpt zich op als de vertolker van het onbehagen.
  • Populistische leiders varen op de golven van sluimerend onbehagen.
9. Waarom (toch nog) ontevreden?
  • De horizon van ons verlangen schuift met elke stap van succes op.
  • Het is helaas zo dat we veel sneller en gemakkelijker aan positieve gebeurtenissen wennen, dan aan tegenspoed.
  • Om als soort te overleven, moeten we onze gevoelshuishouding in balans houden.
  • Verlies-aversie: mensen reageren veel heftiger op verlies, dan op winst van dezelfde omvang.
  • Populistische kiezers zijn mensen die het gevoel hebben dat ze verliezen in de sociale hiërarchie.
  • Bepalend voor een stem op een populistische partij, is de mate waarin iemand denkt dat zijn vermogen of welvaart bedreigd wordt.
  • Als de vergelijking met anderen in ons nadeel uitvalt, dan is de kans groot dat het bij ons van binnen gaat wringen.
  • Als we in vergelijking met anderen minder krijgen voor dezelfde prestatie, dan zet dat bij ons mensen de stekels overeind.
  • Assertieve Nederlanders nemen nogal wat ruimte in beslag.
  • Zodra je als ouder de kant kiest van het ene kind, zal het andere zich tekort gedaan voelen.
  • Aandacht en erkenning, daar gaat het om in het leven.
  • Juist in welvarende landen krijgen populistische partijen steun van mensen die zich gemarginaliseerd voelen.
  • We zijn teleurgesteld als we iets verwachten wat niet gebeurt.
  • Elke keer als de burger met een probleem of kwestie te maken krijgt, kijkt hij onmiddellijk naar Den Haag.
  • In de kosten van woning, auto en vakantie zit vaak de meeste rek. Gooi het roer om.
  • We hebben steeds hogere verwachtingen van alles, zoals: huwelijk, kinderen, onderwijs, geneeskunde. Maar de realiteit valt steeds weer tegen.
  • Hoe hoger de verwachting van de politiek, hoe lager het vertrouwen.
  • Negatieve ervaringen tellen veel zwaarder, dan positieve.
  • De burger onthoudt het falen van de politicus vele malen beter, dan zijn goede daden.
  • Bij succes neigen we naar arrogantie en zelfoverschatting en hufterigheid.
  • Te veel mensen voelen zich geen gewaardeerd lid meer van de samenleving.
  • Naarmate de politici de wensen van burgers meer gaan honoreren, zullen burgers hun verwachtingen naar boven bijstellen.
  • Het vervullen van de wensen van de ene groep, kan leiden tot ontevredenheid en klachten bij anderen.
  • Democratische meerderheidspolitiek impliceert noodzakelijkerwijs een minderheid die elke specifieke beslissing afkeurt.
10. Meer smaken dan links
In dit hoofdstuk staat de vraag centraal wat de ethische fundamenten zijn, die ten grondslag liggen aan de ideologie van het populisme.
  • De meeste politieke keuzes zijn op de keper beschouwd morele keuzes.
  • Onze morele oordelen zijn te herleiden tot universele instincten.
  • We weten bij bepaald gedrag meteen of we het goed of fout vinden. Ons brein weet ook meteen daar een verklaring bij te bedenken.
  • De morele smaak kan zich ontwikkelen.
  • Wij willen dat iedereen zijn aandeel levert, en niet verzuimt, of stiekem de boel belazert.
  • Populistische partijleiders hechten aan het idee dat de staat de burgers zo veel mogelijk met rust laat en zich niet mengt in hun leven, en dat de regering de maximale vrijheid moet hebben om het eigen beleid te bepalen, namelijk: onze nationale soevereiniteit terugpakken; weer de baas worden over onze eigen grenzen, geld en wetten; geen dictaten meer van eurocommissarissen.
  • Populisten zijn felle tegenstanders van de Europese Unie.
  • Voor populisten geldt steevast de loyaliteit naar de eigen (autochtone) bevolking.
  • Populisten willen dat het volk onvoorwaardelijk loyaal is aan de eigen natie en aan haar leiders (als zij zelf aan de macht zijn).
  • Mensen genieten van straffen en wraak nemen.
  • Nationaal populistische politici zijn fanatieker in het verdedigen van wat ze als heilig beschouwen. De eigen cultuur is heilig.
  • De PVV voelt zich verwant met Israël, omdat het de bakermat is van de westerse (christelijke) cultuur.
  • De zwakte van het populisme is dat bepaalde smaken van hen zó extreem (zó bitter of zó zout) zijn, dat zelfs rechts denkende mensen er een afkeer van hebben.
  • Bij nationaal populisten draagt het vrijheidsfundament altijd een restrictief, normatief element in zich.
  • Respect voor de rechterlijke macht is traditioneel tevergeefs te vinden bij nationaal populisten.
  • Onze moraal rust op de volgende zes ethische fundamenten: zorgzaamheid, eerlijkheid, vrijheid, loyaliteit, autoriteit en heiligheid.
  • Vanwege hun extreme smaken is het populisme een bedreiging voor de democratie en haar verworvenheden. 
11. Van inzicht naar (enig) uitzicht
In dit slothoofdstuk probeert Buijssen enkele tips aan te reiken om het populisme te bestrijden.
  • Als onze emoties het overnemen, staan het ik en zijn behoeften centraal. Empathie, mededogen en redelijkheid zijn dan naar een zijspoor gerangeerd.
  • We zijn niet altijd de lieverdjes die we zo graag willen zijn. Ieder heeft ook een slechter ik in zich.
  • De volgende vier gevoelens domineren het emotionele leven van de populistische politicus en hun kiezers: angst, walging, wrok en liefde.
  • Negatieve gevoelens zijn altijd veel sterker dan de positieve. De negatieve hebben evolutionair veel meer overlevingswaarde.
  • Populisme floreert, als bij een groot deel van de samenleving negatieve gevoelens en gedachten de overhand krijgen.
  • Populistische politici laten zich gaan, en doen weinig moeite zich in te houden.
  • Nationaal populisten beschouwen de politiek als een arena waar continu felle strijd geleverd moet worden, een strijd waarin (bijna) alles is geoorloofd.
  • Onder diverse populistische regeringen werd de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht uitgehold, het toezicht op de wetgevende macht verminderd, en de regering vergrootte haar macht over de andere overheidsorganisaties. De persvrijheid werd ingeperkt, alsmede de vrijheid van meningsuiting in bredere zin.
  • Directe bedreigingen voor de democratie vormen: verwerping van zwak commitment aan de democratische spelregels; ontkennen van de legitimiteit van politieke opponenten; tolereren of aanmoedigen van geweld; burgerlijke vrijheden van tegenstanders - inclusief de media - inperken. Donald Trump heeft zich aan alle vier gedragingen schuldig gemaakt.
  • Amerikaanse Insurrection Act: een wet die de president vrijwel ongecontroleerde bevoegdheid geeft om het leger als binnenlandse politiemacht te gebruiken.
  • Als je iets niet eenvoudig kunt uitleggen, dan begrijp je het niet goed.
  • Politici moeten de moed hebben een moeilijke en pijnlijke boodschap onomwonden aan de bevolking mee te delen.
  • Bij het stemmen op populistische partijen zijn praktisch opgeleiden verre in de meerderheid.
  • Je kunt iemand anders niet van mening doen veranderen via feiten en argumenten. Het vertellen van een verhaal en vragen stellen helpen wel.
  • Er is maar één persoon die iemand van mening kan doen veranderen, en dat is de persoon zelf. 
  • Veranderen van mening verloopt nooit via de weg van de feiten, maar via die van het gevoel.
  • Je enige intentie moet zijn dat je de ander probeert te begrijpen.
  • Uit onderzoek blijkt dat populistische politici hun beloften niet waarmaken.
  • Eén van de beste strategieën om iemand te kalmeren, is om de ander op een (onschuldig of irrelevant) punt gelijk te geven.
Slotwoord & Dankwoord
  • In bepaalde omstandigheden zijn ook gewone mensen tot de meest vreselijke dingen in staat. Het grote kwaad zit in ieder van ons.
  • Er is niet zo'n duidelijke lijn te trekken tussen goed en kwaad, en het is vaak een kwestie van geluk of pech aan welke kant iemand terecht komt.
  • Ik zie de populistische politicus als het grote kwaad van deze tijd.
  • De stem van mensen die op populisten stemmen, is ingegeven door de hoop dat de populistische partij van hun keuze aan hun behoeftes tegemoet komt, en hen zo verlost van gevoelens van onbehagen en ontevredenheid.
  • Het is mensen eigen om de eigen overtuigingen en motieven superieur te achten aan die van anderen.
  • Wij mensen zijn veel beter in staat om andermans motieven te ontrafelen, dan die van onszelf.
  • Het gaat erom dat we elkaar beter proberen te begrijpen, met elkaar in gesprek gaan, en elkaar blijven ontmoeten.
  • Je leert het meest van mensen die je mening niet delen.

woensdag 21 mei 2025

Het verhaal van de vrouwelijke KNIL-soldaten

Dinsdagavond 20 mei 2025
 
Jorien Wallast in Tresoar

Vrouwelijke KNIL-soldaten
De geschiedenis van de vrouw als volwaardig Nederlands soldate is nog maar betrekkelijk kort. 
In 1944 werd het met de oprichting van drie militaire vrouwenkorpsen voor alle volwassen Nederlanders mogelijk om toe te treden tot het leger, ware het niet dat vrouwen alleen met toestemming van hun vader of van man daarin werden toegelaten. 
Toch waren het geen mannelijke soldaten, maar ongewapende vrouwen van het Koninklijk Nederlands Indische Leger (KNIL), die in september 1945 als eerste Nederlandse militairen naar het pas bevrijde Indië werden uitgezonden.

Vrouwen in dekolonisatieoorlog
Enkele duizenden vrouwen werden tussen 1944 en 1950 opgeleid tot militair en uitgezonden naar voormalig Nederlands-Indië. 
Daar brak al snel na de capitulatie van Japan in augustus 1945 de dekolonisatieoorlog tussen Nederland en het pas opgerichte Indonesië uit.
- Hoe verging het deze vrouwen? 
Journaliste-schrijfster Jorien Wallast deed jarenlang onderzoek naar het Vrouwenkorps KNIL, waar haar eigen oma overigens ook onderdeel van uitmaakte. 
 

Saluut Batavia
Vanavond verzorgt Jorien Wallast een lezing in Tresoar te Leeuwarden over haar boek ‘Saluut Batavia’, aangaande het verhaal van die vrouwelijke KNIL-soldates, waarin ze de ervaringen van vijf soldates die in 1945 naar Indië gingen, reconstrueert. 
Wallast zal ook dieper ingaan op de ervaringen van de Friese vrouwen in het korps, en erbij de bredere politiek-maatschappelijke context schetsen van deze chaotische en verwarrende tijd, waarin de vrouwelijke militairen volgens haar een grotere rol van betekenis hebben gespeeld dan lang is aangenomen.
 

Lezing Jorien Wallast 
  • Deze vrouwelijke KNIL-soldates werden vrijwel direct na recrutering op missie gestuurd naar Nederlands-Indië. Er zijn indertijd drie vrouwenkorpsen opgericht (namelijk VK KNIL, Vrouwenhulpkorps, Marva).
  • Jorien Wallast haar grootouders leerden elkaar kennen in Batavië. Haar opa vocht tegen de Japanners in de oorlog. Joriens grootmoeder was sergeant bij de KNIL. Haar grootmoeder Mies sprak na de oorlog nauwelijks over haar militair verleden, totdat Jorien haar daarover begon te interviewen.
  • In 2021 maakte Jorien een podcast over het Indonesische verleden van haar oma Mies, als onderdeel van het ‘vergeten’ verleden.
  • Er was aanvankelijk weinig over dit vrouwenkorps te vinden, vooral voor wat betreft de eerste jaren van dit korps. De kunst is in dezen overigens sowieso om de juiste zoektermen op te geven.
  • Wallast volgde vijf andere vrouwen. Waaronder twee Curacaose militairen, waarvan de jongste nog maar 16 jaar was bij haar aanmelding. In 1944 geven zij zich op, en worden getraind in Georgia in Amerika. 
  • Tjits van Tongeren - lid van het vrouwenkorps - kwam uit Haarlem, en zij was op zoek naar haar broer. Ze wilde haar broer terugvinden, door haar broer in Nederlands Indië te gaan zoeken. 
  • De vrouwenkorpsleden Bettie en Claar meldden zich (direct na de Tweede Wereldoorlog in Nederland) voor de KNIL.  
  • Over deze 5 bovengenoemde vrouwen was vrij veel informatie te vinden, in bijvoorbeeld interview, in kranten, en in persoonlijke plakboeken. Ze hebben allen een verschillend verhaal, en toch grijpen hun verhalen in elkaar.
  • De eerst groep KNIL-ers kwam uit de vrije gebieden in het buitenland, en vrij snel daarna kwamen ook de eerste Nederlandse vrouwen bij het KNIL.
  • Omdat het noorden van Nederland veel later werd bevrijd, kwam de recrutering in noord-Nederland pas veel later op gang. Jorien Wallast vond trouwens toch nog wel 15 Friese vrouwen die lid waren van het KNIL-vrouwenkorps.
  • De verpleegsters van het KNIL – die daar dus ook deel van uitmaakten – hadden bij vertrek naar Nederlands Indië geen militaire training gehad.
  • Wie in september 1945 aankwam in Nederlands Indië, heeft het daar als een veel moeilijker tijd ervaren dan de vrouwen die pas veel later kwamen. 
  • Nederlandse troepen waren er overigens niet welkom, maar de militaire hulpverleners werden daarentegen wel gedoogd. Zij moesten orde in de chaos scheppen. Het begon rustig, maar in korte tijd brak de revolutie uit, en werd de situatie kritisch. De vlam sloeg in de pan, en de Vrouwenkorps-leden kwamen in het nauw. Vooral de Britse en Nederlandse mannen werden door gewapende rebellen gearresteerd. Ook de Vrouwenkorps-leden worden gearresteerd, en komen terecht in de gevangenis, waar ze werden beroofd van hun waardevolle spullen. De vrouwen worden dagenlang met martelingen ondervraagd.
  • Ze worden uiteindelijk bevrijd.  De vrouwen misten overigens de rugdekking van hun mannelijke militaire collega’s.
  • De aldaar gewapende mannelijke soldaten waren na de Tweede Wereldoorlog niet welkom in Nederlands Indië, maar de ongewapende vrouwelijke soldaten werden aldaar niet als bedreiging gezien, en waren mede daardoor wel geschikt om uitgezonden te worden. Uiteindelijk gingen zo’n 300-330 vrouwen van dit KNIL naar Nederlands-Indië.
  • In het oorlogszuchtige Nederland werd nog lang gedacht dat Nederland de dekolonialisatie wel zou kunnen keren. Dat bleek ijdele hoop te zijn. Een federatie tussen Nederland en Indonesië leek aanvankelijk nog een optie, maar bleek niet haalbaar te zijn. Indonesië wilde en ging vrij verder.
  • Het waren veelal de idealistische jonge vrouwen die zich opgaven voor de KNIL. Zij wilden vooral zij aan zij met de jonge mannelijke soldaten ons land (Nederland) dienen in Nederlands-Indië.
  • Vrouwelijke KNIL-ers vonden de opstelling van Nederland in 1946 te barbaars, waardoor enkelen zich terug wilden trekken uit het leger. Het KNIL werd in 1949 opgeheven toen Nederland Indonesië losliet.
  • Na deze KNIL-inzet bleek dat enkele vrouwen van het vrouwenkorps na de oorlog een goede positie in Nederland kregen.
  • De helft van de 1.300 vrouwen van dit korps hadden/hebben zo ongeveer op een of andere wijze een band met Indonesië. Het idealisme van veel KNIL-vrouwen was groot.
  • Sommige inheemse (in Nederlands Indië gerecruteerde) KNIL-vrouwen werden aangetrokken als parachute-vouwers. Dat was uiteraard heel secuur werk, waarvoor die inheemse vrouwen heel geschikt werden geacht. 
  • De uit Nederlands Indië teruggekeerde mannen kregen in Nederland na deze dekolonialisatieoorlog een podium, maar het werk van de vrouwelijke collega's in deze Nederlandse geschiedenis werd grotendeels verzwegen.

De Turfroute voor Fietsers wandelen van Nij Beets naar Vegelinsoord

Dinsdag 20 mei 2025
 
Tussen het Nijdjip en de Zuidersluis met Sudergemaal naar Pont Jeltsje

















Wandelen & fietsen vanaf de Turfroute in Zuidoost-Friesland
De turfvaarten in Zuidoost-Fryslân zijn eeuwenoud en vaak met de hand gegraven. 
De zogenoemde 'Turfroute' verbindt sinds 1974 al die vaarten met elkaar. De kanalen met haaks daarop sloten, bossen, elzensingels, heide, weiden en beekdalen geven het gebied een eigen charme. 
In twintig pakkende verhalen en routes slaan de journaliste Janneke Donkerlo en de schrijver van routegidsen Fokko Bosker als het ware bruggen tussen de vaart en het omliggende landschap. Zij nemen het water als vertrekpunt voor hun rondwandelingen en fietstochten door dit rijk geschakeerde landschap van coulissen van elzen- en eikensingels, in een fijnmazig patroon van vaarten en wijken.
Resultaat van hun werk is de in 2024 uitgegeven routegids 'Wandelen & fietsen vanaf de Turfroute in Zuidoost-Friesland'.

23 tochten met een totale lengte van 746,9 kilometer
Deze routegids bestaat uit 11 fietstochten en 12 wandeltochten, die Durkje en ik van plan zijn om alle te gaan wandelen. 
  • Tien fietstochten hebben een totale lengte van 387,4 kilometer, waarvan de kortste 13,7 km en de langste 63,4 km lang is.
  • De twaalf wandeltochten hebben een totale lengte van 134,5 kilometer, waarvan de kortste 4,6 km en de langste 15,9 km lang is.
  • De veel langere 'Fiets-Turfroute' door Zuidoost-Fryslân heeft een totale lengte van 225 kilometer.
De 23 tochten hebben derhalve een totale lengte van 746,9 kilometer. We zijn van plan die afstand te bewandelen in 36 dagetappes, variërend tussen de 15 en 33 kilometer per dag, zo mogelijk in combinaties van (delen) van die wandeletappes en fietsetappes.

Eerst van Vegelinsoord naar Nij Beets
Vandaag zijn we van plan om onze tweede etappe van de 225 kilometer lange 'Turfroute voor Fietsers' te bewandelen, van Nij Beets naar Vegelinsoord, met een lengte van 24,1 kilometer.
We vertrekken daartoe vanuit Feinsum om 7:05 uur, en rijden dan met beide auto's naar Vegelinsoord.
Onze auto laten we daar staan in het centrum van Vegelinsoord, en dan rijden we met de andere auto naar Nij Beets, waar we de auto parkeren bij het dorpscafé aan het Polderhoofdkanaal.
Bij vertrek vanmorgen in Feinsum was het 12 graden Celsius, en in Vegelinsoord is de temperatuur bij aankomst om 13:50 uur inmiddels opgelopen naar 22 graden Celsius.
Het weer vandaag is stralend zonnig, met nagenoeg geen wolkje aan de lucht. Aanvankelijk is het bijna windstil, maar later op de dag begint het licht te waaien, en dat is voor ons tijdens het wandelen een aangename zaak.

Van Nij Beets naar Pont Jeltsje
Onze etappe begint om 8:10 uur bij het dorpscafé van Nij Beets. Over de Kanaelwei-Súd lopen we langs het Polderhoofdkanaal richting De Ripen. Onderweg komen ons enkele kinderen op fietsen tegemoet, op weg naar de basisschool in het dorp, waar straks hun schooldag begint.
Bij de sluis in en de brug over het Polderhoofdkanaal gaan we De Ripen op. 
Direct nemen we dan het graspad dat achter een overstap begint. Dit voetpad gaat over een polderdijk met links het Nijdjip en rechts van ons eerst de Zuidersluis en het Sudergemaal.
Deze grasdijk voert ons naar de zelfbedieningspont Jeltsje. Daar aangekomen wachten we even op een wielrenner, die juist de overzijde van het Nijdjip heeft bereikt met de pont. Daarna moeten wij met de zwengel eerst het zelfbedieningspontje naar ons toe laten komen.  
Dan gaan we zelf ook het Nijdjip over met deze zelfbedienings-pont met de Friese meisjesnaam Jeltsje. Aan de overzijde staat een poldermolen die wieken mist.

Van Ulesprong naar Aldeboarn
We doorkruisen het buurtschap Ulesprong, en komen dan uit op de N392. 
Op het fietspad langs die N392 gaan we op de Warrewei richting Aldeboarn.
Daarbij steken we via de Warrebrug eerst de Heafeart over, komen bij de oversteek over de Twadde Deel langs de Kaasboerderij De Deelen (bekend van de Riperkritetsiis). De Warrewei gaat over in eerst de Easterboarn en dan de Braksdyk, die we blijven volgen totdat we met de Súdkant-brug de Boarn oversteken. 
Over het Eastein en de Weaze volgen we de rivierloop van de Boarn. Via de Doelhofbrug steken we de Boarn over, omdat we op het pleintje van de Doelhôf onze koffiepauze willen houden bij de Doelhofkerk. 
Hier staat ook het kunstwerk van de 'Tuorke-mjitter', de schimpnaam van de inwoners van Aldeboarn, waaraan een mooi oud verhaal - zich afspelend in de 18e eeuw - is verbonden over het meten van de hoogte van de hoogste kerktoren van Fryslân. 
Op het pleintje bij het café dat momenteel wordt verbouwd wordt een houten salontafel gratis aangeboden, met daarop de (humoristische) aanduiding dat het hier gaat om een laat 17e eeuws object met een taxatiewaarde van zeventienduizend euro. We nemen hem maar niet mee, want het is ons een beetje te gortig om zo'n dure salontafel in huis te hebben.
Over het Westein lopen we Aldeboarn uit. Dat Westein langs de Boarn gaat over in de Jirnswâlde, waarmee we steeds verder stroomafwaarts langs de Boarn lopen.

Nes en Akkrum
Als we op de Burdinewei lopen, zien we vóór ons al de voormalige watertoren van Nes, die momenteel in gebruik is als Bêd & Brochje.
Om 11:10 uur wandelen we Nes binnen.
Op de Kleasterwei komen we langs de begraafplaats met klokkenstoel op de eeuwenoude terp, en daarna steken we via de Boornebrug de Boarn over, waarna we Akkrum binnenwandelen.
Om in het dorpscentrum van Akkrum te komen, moeten we op de Boarnsterdyk eerst onder de A32 door, en dan onder de spoorbrug door die over de Kanadeeskestrjitte ligt.
Voorbij de Doarpskeamer lopen we over de Feansterdyk het dorp aan de zuidkant uit.

Met de pont over en dan langs It Deel
Aan het eind van de Feansterdyk, waar de weg de Rijksstraatweg en de A32 nadert, slaan we rechtsaf de Nije Skou op, die ons naar de Mellemolen aan It Deel voert.
Bij het water aangekomen, moeten we even een kwartiertje wachten op de eerstvolgende overtocht van de Fietspont Nijeskou. Op het bankje aan het brede water eten we een broodje. Ondertussen komen er ook nog twee fietssters uit Heerenveen bij, en dan komt de pont van de overkant naar ons toe, en worden we door de vriendelijke veerbaas It Deel gevieren overgevaren. Hij promoot de soep van de Theeschenkerij Nijeskou aan de overkant, en omdat we dat aanbod niet willen weerstaan, nemen we bij een stel Duitse toeristen uit Greetsiel plaats op het terras van de Theeschenkerij voor een gezellige lunch in het aangename zonnetje van vandaag.
Daarna gaan we de Vegelinswei op in zuidelijke richting, om al vrij snel daarna het Tweehuis op te lopen, waarna we bij een boerderij weer arriveren op de oever van It Deel.
Daar gaan we de Deelswâl op, een grasdijk langs It Deel.
Rechts van het graspad zit een witte zwaan op het nest, met de andere zwaan van het paar waakzaam op enkele meters afstand in de sloot aan de voet van de polderdijk.
De Deelswâl voert ons langs het brede water van It Deel naar de Grevensmolen.
Voorbij de molen komen we over het erf van een oude boerderij, waar we de boerin ontmoeten, met wie we een praatje maken.

Bestemming Vegelinsoord
Langs de Grevensfeart lopen we naar de Grevensweg, die we vervolgens uitlopen, totdat we Vegelinsoord binnenwandelen om 13:40 uur.
Aan de Zwarte Weg in het dorp stappen we in onze auto, om vervolgens onze andere auto af te halen uit Nij Beets. Vanuit Nij Beets rijden we tot slot terug naar huis.

zondag 18 mei 2025

Lenteconcert 2025 van Roon Staal in Hijum

Zondagmiddag 18 mei 2025
 
Roon Staal in de Sint-Nicolaaskerk van Hijum

Negende lenteconcert
In de goed gevulde kerkzaal van de Sint-Nicolaaskerk van het Friese Hijum wonen Durkje en ik vanmiddag het Lenteconcert 2025 bij van zanger-pianist Roon Staal.
In de periode van 7 mei tot 1 juni 2025 concerteert Roon Staal zestien maal her en der in het land, voornamelijk in kleine kerkjes, en tweemaal in de openlucht. Dit concert vanmiddag in Hijum is daarvan het negende op rij.


Intiem en persoonlijk
Roon Staal zijn muziek en zang heeft iets tijdloos en puurs, dat veel mensen aanspreekt. Hij weet klassieke invloeden te combineren met pop, wat zorgt voor een bijzondere sfeer. Bekende coversongs van Boudewijn de Groot, ABBA, Simon & Garfunkel en vele anderen worden gespeeld, maar ook brengt hij zijn prachtige eigen werken ten gehore. Zijn concerten zijn intiem en persoonlijk en hij creëert een sfeer waarin het publiek zich echt verbonden voelt, bijna alsof hij alleen voor jou zingt.

Odes
Na binnenkomst in de kerkzaal gaat Roon Staal achter de piano zitten, en zingt 'De wereld stond heel even stil'. 
Aansluitend luisteren we naar zijn eigen werk 'Weet waarom je leeft'.
Na zijn woorden van welkom en introductie presenteert hij eerst een song van de recent overleden Rob de Nijs ("zoals de zon schijnt na de regen, zo zal het zijn"), dat wordt gevolgd door een lied van Boudewijn de Groot ("als jij niet van mij houdt").
Daarop volgt de wereldberoemde song 'The Sound of Silence' van Simon & Art Garfunkel. 
Ondersteund door een orkestband zingt Roon Staal dan zijn eigen song, getiteld 'Nog elke dag', 
Vóór de pauze luisteren we dan naar het gevoelige lied van Roon zijn oom Ede Staal: 'Help me through the night'.

Where peaceful water flows
In de pauze is er thee en koffie, kun je Roon zijn CD's kopen bij de CD-tafel, en kan buiten rondom de middeleeuwse kerk worden genoten van het prachtig zonnige weer van vandaag.
Na deze pauze volgt het tweede deel van dit concert, dat begint met luisterteksten zoals "take my hand and take me to the place where peaceful water flows", gevolgd door een luisterliedje van Toon Hermans over "als de liefde niet bestond, dan ..."
Ook de tekst van het gezongen lied 'De scheiding' zal emoties bij velen oproepen. En ook teksten als 'When the waves are too high" raakt mensen als dat door Roon wordt gezongen. Die laatste twee songs komen uit het repertoire van Roons wijlen oom Ede Staal. Deze songs zijn een waar en welverdiend eerbetoon aan deze Groningen troubadour Ede Staal, die op veel te jonge leeftijd stierf. 
In zo'n romaans terpkerkje als de 12e eeuwse Sint-Nicolaaskerk van Hijum klinkt de muziek van 'Pie Jesu' in de vertolking van Roon Staal precies zoals dat hoort bij zo'n eeuwenoude kerk. Roon geniet daar zelf ook zichtbaar van, net als zijn publiek.
Mooi is ook zijn lied 'Malawiaans gebed' dat Roon Staal heeft opgedragen aan zijn dochtertje Ella, die hier vanmiddag ook aanwezig is in Hijum. Zo'n lied van Roon wil je toch nog eens horen?
Daarna luisteren we naar de songs 'Leven tussen hoop en vrees' en 'Als je mij zoekt'.
En dan - als afsluiting - volgt nog een welbekend lied van ABBA:'I have a dream'.
Tussen de muziekblokjes door oogst Roon Staal zijn welverdiende applaus, maar na zijn afsluitende woorden van dank aan het publiek in de kerkzaal mag hij nog eens weer een daverend applaus in ontvangst nemen van zijn dankbare concertgangers.

Jouw Taal

Zondag 18 mei 2025
 
Dominee Jaap Overeem bij het aansteken van de drievoudige Paaskaars

















Vroeg Pinksterfeest bij Alliade in Stiens
In de ontvangstzaal van Alliade in Stiens is het al gezellig als Durkje en ik tegen twee uur vanmiddag arriveren. We vinden een zitplaats, en om 14:00 uur begint dan de kerkdienst in de vestiging van Alliade te Stiens, de woonlocatie waar gehandicaptenzorg wordt geboden aan wie dat nodig heeft. Alliade helpt kwetsbare mensen in Fryslân met jeugdzorg, gehandicaptenzorg, ouderenzorg, werk & dagbesteding en maatschappelijke ondersteuning.
De kerkdiensten in Alliade - zoals hier nu in Stiens - worden georganiseerd in het samenwerkingsverband van Alliade en de Protestantse Gemeente te Stiens.
Iedereen is welkom om deze bijzondere kerkdiensten in Alliade bij te wonen. Bewoners, familie, personeel, kerkgangers, vrijwilligers en alle andere belangstellenden worden hier in de gelegenheid gesteld om samen te leren, te dienen en te vieren.

Jouw taal
Voorganger van deze kerkdienst is vanmiddag dominee Jaap Overeem, de geestelijk verzorger van Talant. 
Aan deze viering wordt deze keer muzikale medewerking verleend door de gemeenteband United van de Protestantse Gemeente te Stiens.
Het thema van deze kerkdienst is 'Jouw taal', dat verwijst naar het Pinksterfeest dat we binnenkort gaan vieren.
Als de band het lied 'Toekomst vol van hoop' zingt, begint deze viering. 
Daarna wordt de klok als het ware geluid door een bewoonster van Alliade, door in de stilte na dat lied een klankschaal als gong te laten schallen, want God wil ook hier bij ons komen. Met dit bijzonder luiden van de klok maken we van dit restaurant in de ontvangstzaal van Alliade een kerk(zaal).  
Nu wij hier samen zijn gebracht door en bij God, zingen we onder leiding van United het lied 'Kom in de kring van Gods gezin'. 

Waar drijf je op?
De drievoudige Paaskaars wordt door dominee Jaap aangestoken, en daarmee verschijnen dan drie vlammen in de kaars, één voor jou, één voor de wereld, en één voor God. 
Dan krijgen we via dominee Overeem de groeten van God, want wij allen mogen hier zijn wie we zijn, en iedereen hier is kostbaar en uniek, kortom, 'de groeten van God'.
Dan zingen we om alvast in de stemming te komen voor het naderende Pinksterfeest het lied 'Zoekend naar licht, hier in het duister', in overigens een vrolijk jazzy-arrangement van bandlid Taco Osinga. 
Vervolgens komt er een themablokje over het thema 'Waar drijf je op?' Daarbij vertelt dominee Overeem ons hoe je kunt uitleggen wat het is als je in God gelooft. Daarbij laat hij eerst aan de hand van stenen zien wat de vervelende dingen in je leven zijn. Als zo'n steen in het water wordt gelegd, gaat die steen - en dat zou ook voor jou kunnen gelden - kopje onder. Maar, als je in God gelooft, ben je als een kurk - zegt dominee Overeem - en ook als er dan eens iets moeilijks gebeurt in je leven, dan ga je misschien wel heel even kopje onder, maar heel snel daarna kom je al weer als een kurk boven water (drijven).
Dan gaan we met elkaar in gebed.

Pinksteren
United speelt vervolgens een Marialied, in de bewerking zoals de band dat heeft gemaakt voor Defensie. Dit lied gaat ook over Pinksteren, vooral waar de muzikale begeleiding in het lied op een gegeven moment stopt, maar het zingen dan wel doorgaat.
Voordat we gaan luisteren naar het bijbelverhaal, zingen we met zijn allen in het lied 'Lees je Bijbel, bid elke dag' in het Nederlands, het Engels en in het Fries. Onze gebaren daarbij ondersteunen de liedtekst.
Het Pinksterverhaal uit de Bijbel gaat vervolgens over de discipelen van Jezus die zitten te wachten op de Heilige Geest. Dan horen ze ineens het geluid van de wind, en dan met iets zoals vlammetjes op hun hoofden, weten ze dat God in hun midden is gekomen, en merken ze dat iedereen alles kan verstaan in hun eigen taal, vervuld als ze zijn van de Heilige Geest.
Bij dit Pinksterverhaal uit de Bijbel heeft Taco Osinga een bewerking gemaakt van het lied 'Geest van hierboven' in een soort van Caraïbische sfeer. Zo zingen we het ook met elkaar. En daarbij gaan we ons realiseren dat iets - zoals zo'n heilsboodschap - heel goed kan worden begrepen, ook al klinkt zoiets heel anders dan je gewend was.

Jouw taal
Dan luisteren we naar het verhaal, waarin aan de orde wordt gesteld dat er met iedereen van ons hier in ons midden wel iets aan de hand is. Daarom wordt tijdens het Pinksterfeest de blijde boodschap - het evangelie - in ieders eigen taal - op eigen manier - verteld. 
God houdt namelijk heel veel van mensen, en dus ook van jou! Ook al ben je een prutser, je mag er zijn. Ook als je fouten maakt, en zelfs als je je dan wilt verstoppen voor God, zelfs dan houdt God van jou
United speelt en zingt dan het lied 'Breng ons samen'.
In de verwerking van dit thema wil dominee Overeem ons over iets laten nadenken. Zijn boodschap: Laat het niet gebeuren dat je er niet mag zijn, want, jij bent heel bijzonder, en je mag er absoluut zijn, ook als anderen jouw verhaal gaan vertellen als jij dat niet (meer) kunt. Met Pinksteren leren we ook dat jouw verhaal er mag zijn.
Dan danken en bidden we, onder andere met het samen zingen van 'Het Onze Vader'.
We zamelen aansluitend geld in voor het Steunfond, dat zorgt voor vakanties voor mensen met een beperking.
Bij het uitspreken van de Zegen, vertelt dominee Overeem dat God een goede Vriend is, die met je meegaat naar huis, en daarover mag je (daar) aan anderen vertellen. 
De zegen sluiten we af met het samen zingen van 'Vervuld van Uw Zegen gaan wij onze wegen', en dan tot slot wordt er - voordat we naar de thee/koffie/limonade met cake gaan - nog een muzikaal feestje gevierd met het gezamenlijk zingen van het danklied 'Dank U voor deze nieuwe morgen'.

Kerkdienst met samenspeelgroep van De Nije Bazún Junior

Zondagochtend 18 mei 2025
 
Muziek van De Nije Bazún Junior in De Hege Stins van Stiens












Samenspelen is pas fijn
De ochtendkerkdienst van de Protestantse Gemeente te Stiens in De Hege Stins heeft vanmorgen dominee Klaas Bakker uit Doetinchem als voorganger.
De muzikale begeleiding van de samenzang wordt in deze ochtendkerkdienst in Stiens verzorgd door organist Han Giesing, en de bijbellezingen worden gedaan door lector Piet Smit.
Voorheen hebben we als kerkelijke gemeente regelmatig de brassband De Nije Bazún uit Britsum in ons midden gehad, maar vanmorgen worden we verrast met de samenspeelgroep van jongeren van De Nije Bazún, die zich presenteren als 'De Nije Bazún Junior'. 
Bij aanvang van deze kerkdienst spelen ze enkele muziekstukken en ook tijdens de collecte in de viering komen ze weer op het podium om hun blaasmuziek met slagwerk ten gehore te brengen. De jongeren oogsten na elk gepresenteerd muziekstuk een welverdiend applaus.

zaterdag 17 mei 2025

De Turfroute voor Fietsers wandelen van Drachten naar Nij Beets

Zaterdag 17 mei 2025
 
Na de oversteek met De Grietman-Eco gaat de wandeling verder in De Veenhoop

















Wandelen & fietsen vanaf de Turfroute in Zuidoost-Friesland
De turfvaarten in Zuidoost-Fryslân zijn eeuwenoud en vaak met de hand gegraven. 
De zogenoemde 'Turfroute' verbindt sinds 1974 al die vaarten met elkaar. De kanalen met haaks daarop sloten, bossen, elzensingels, heide, weiden en beekdalen geven het gebied een eigen charme. 
In twintig pakkende verhalen en routes slaan de journaliste Janneke Donkerlo en de schrijver van routegidsen Fokko Bosker als het ware bruggen tussen de vaart en het omliggende landschap. Zij nemen het water als vertrekpunt voor hun rondwandelingen en fietstochten door dit rijk geschakeerde landschap van coulissen van elzen- en eikensingels, in een fijnmazig patroon van vaarten en wijken.
Resultaat van hun werk is de in 2024 uitgegeven routegids 'Wandelen & fietsen vanaf de Turfroute in Zuidoost-Friesland'.

23 tochten met een totale lengte van 746,9 kilometer
Deze routegids bestaat uit 11 fietstochten en 12 wandeltochten, die Durkje en ik van plan zijn om alle te gaan wandelen. 
  • Tien fietstochten hebben een totale lengte van 387,4 kilometer, waarvan de kortste 13,7 km en de langste 63,4 km lang is.
  • De twaalf wandeltochten hebben een totale lengte van 134,5 kilometer, waarvan de kortste 4,6 km en de langste 15,9 km lang is.
  • De veel langere 'Fiets-Turfroute' door Zuidoost-Fryslân heeft een totale lengte van 225 kilometer.
De 23 tochten hebben derhalve een totale lengte van 746,9 kilometer. We zijn van plan die afstand te bewandelen in 36 dagetappes, variërend tussen de 15 en 33 kilometer per dag, zo mogelijk in combinaties van (delen) van die wandeletappes en fietsetappes.

Eerst van Nij Beets op de fiets naar Drachten
Vandaag zijn we van plan om de eerste etappe van de 225 kilometer lange 'Turfroute voor Fietsers' te bewandelen, van Drachten naar Nij Beets, met een lengte van 22,3 kilometer.
We vertrekken daartoe vanuit Feinsum om 7:10 uur, en rijden dan in de auto met onze beide fietsen achter op de fietsendrager naar Nij Beets.
Onze auto laten we staan in Nij Beets bij het Polderhoofdkanaal, en dan fietsen we de 10,4 kilometers van Nij Beets naar het woonzorgcentrum Rispinge in Drachten, waar we onze beide fietsen stallen.
Bij vertrek vanmorgen in Feinsum was het 12 graden Celsius, en in Nij Beets is de temperatuur bij aankomst om 14:05 uur inmiddels opgelopen naar 16 graden Celsius.
Het weer vandaag is stralend zonnig, met slechts hier en daar een wolkje aan de lucht. Er waait wel een frisse, stevige wind vanuit het noorden, maar dat is voor ons tijdens het wandelen een aangename zaak.

Van Dr88 naar Opeinde
Onze etappe begint tegenover de Drachtster schouwburg De Lawei, aan het Laweiplein.
Bij het Raadhuisplein steken we De Marke over, waar op dit moment de zaterdagmarkt wordt gehouden ter hoogte van het kleurrijke circulaire Dada-monument, dat de vorm heeft van van een 8 en dat 8 meter hoog is, waarvoor 200 motorkappen zijn gebruikt van de autosloop. De achten verwijzen naar de 'achten' van Dr'achten'. 
Na de oversteek van de Zuidkade en Noordkade passeren we in de Torenstraat de zogenoemde Papegaaienbuurt, met huizen uit 1921 die indertijd zijn ontworpen door gemeentearchitect Cees Rienks de Boer met het schilderwerk naar ontwerp van kunstenaar Theo van Doesburg. De primaire kleuren die Van Doesburg (De Stijl) voorschreef, bezorgden de wijk de naam Papegaaienbuurt. Het palet van de gevels veroorzaakte indertijd nogal wat ophef in Drachten, waarna de kleuren al in 1922 werden overgeschilderd. Later zijn de oorspronkelijke kleuren teruggebracht.
Daarna doorkruisen we het Van Haersmapark, en dan gaat het in een rechte lijn over de Stationsweg en Het Noord naar de Frijsteat Folgeren. Daar gaan we de Kletsterlaan op, om even later aan de overzijde van de Noorderhogeweg op De Kletten Drachten te verlaten.
Om 9:45 uur wandelen we Opeinde binnen.
Daar steken we het Juffersgat / Opeinder Kanaal over via de brug van de Hegewei.

Onverhard waar mogelijk
Aan de andere kant van Opeinde gaat de route vanaf de Hegewei linksaf De Hoarnen op. Omdat we deze omgeving om verschillende redenen goed kennen, nemen we vandaag enige vrijheden qua routering waar we in plaats van doorgaande verharde wegen als alternatief kunnen kiezen uit mooie onverharde wandelpaadjes. Dat hebben we zojuist in Drachten al gedaan toen we het Van Haersmapark doorkruisten, en dat doen we vanaf de Hegewei ook, omdat we weten dat er een mooie schelpenpaadje parallel aan De Hoarnen loopt, waarmee we straks toch wel op De Hoarnen onze etappe kunnen vervolgen. Dit schepenpaadje loopt door een smalle singel, waar hier en daar het fluitekruid hoog is opgeschoten, en prachtig wit bloeit op deze mooie zonnige dag.
Vanaf De Hoarnen gaan we even later It Heech op, en vanaf It Heech nemen we het halfverharde brede pad van de Eibertsgeasten. 
Waar we vanaf de Eibertsgeasten de Skieppekampen op gaan, staat een opvallend mooi huisje, waar dikke Koi-karpers in de vijver van de voortuin zwemmen. Omdat het al prachtig weer is, kunnen we hier alvast de jas en trui uit trekken, om heerlijk luchtig verder te wandelen.
Ook waar we vanaf de Skieppekampen over zouden moeten gaan op het asfalt van de Eastersanning, kiezen we wederom alternatief voor een prachtig onverhard veldpad tussen een mooie boerensloot en een bomensingel, en verderop door een klein bosperceel.

Oudega
Dit alternatieve paadje komt uit op de Eastersanning, waar we ter hoogte van de jachthaven om 11:00 uur Oudega (gemeente Smallingerland) binnenwandelen.
We kijken even of (andere) Durkje ook thuis is, om daar zo mogelijk een kop koffie te gaan drinken, maar ze blijkt niet thuis te zijn, dus nemen we onze koffiepauze op een lange bank in het zonnetje, tussen de jachthaven en het nieuwe appartementencomplex, op de locatie waar vroeger de zuivelfabriek van Oudega stond.
Over de Fabrykswei lopen we langs de 11e eeuwse Sint-Agathatsjerke naar De Buorren. Die verlaten we direct al via de Slotsingel, omdat we over het smalle schelpenpaadje van de Dwarssingel de alternatieve doorsteek naar de Skeane Heawei willen nemen.
Als we de Skeane Heawei op zijn gegaan, komen we bij de splitsing met De Geasten langs het monument 'Vrouwe Justitia' van de Drachtster kunstenaar Anne Woudwijk, dat verwijst naar het vroegere rechthuis van Oudega, waar de voormalige grietman Van Haersma rechtsprak. 
In het buurtschap Stobbehoek maken we weer een kleine onverharde doorsteek naar de Wolwarren.
Dan hebben we Oudega inmiddels al achter ons gelaten.

Oversteek over het Grytmansrak van De Hooidammen naar De Veenhoop
De Wolwarren loopt langs het Stobbegat, waar we de oude windmotor Barfjild passeren, een watermolen in deze laaggelegen polder.
Om 12:15 uur arriveren we in De Hooidammen, waar we even moeten wachten op de openstaande brug, omdat van beide zijden eerste enkele kruisers in de Hooidamsloot de brug moeten passeren.
Aan de overzijde van de Hooidamsloot lopen we langs het water naar de pont.
Vóór ons zien we dan café-restaurant Iesicht, waar we de middag hebben doorgebracht op onze trouwdag in 1983.
Bij de pontsteiger kopen we bij de ticket-automaat twee kaartjes voor de oversteek met de veerpont 'De Grietman-Eco'.
Na de oversteek met het veerbootje over het Grytmansrak komen we aan in De Veenhoop.
In De Veenhoop steken we via de brug Noordersluis het Polderhoofdkanaal over. 
In het kanaal varen enkele kleine groepjes 'volwassen' toeristen in gehuurde sloepen, die bepaald niet voorzichtig met hun huursloepen manoeuvreren in het kanaal, wat je eigenlijk wel kunt betitelen als ongewenst baldadig spelevaren. 
We gaan het Eijzengapaed op langs de Noordersluis.
Daar raken we in gesprek met een stel uit Sittard. De vrouw heeft MS en zit in een mooie tweepersoons scootmobiel en de man loopt ernaast. Ze genieten geweldig van het prachtige 'Fryslân Waterland', vertellen ze.
Via de brug van de Drachtster Heawei over het Polderhoofdkanaal laten we De Veenhoop achter ons.

Langs het Polderhoofdkanaal naar Nij Beets
Nu volgt een enkele kilometers lang traject parallel aan het brede Polderhoofdkanaal.
Om 13:45 uur wandelen we op de Kanaelwei Noard langs het Polderhoofdkanaal Nij Beets binnen.
Dan maken we de haakse bocht naar de Doarpsstrjitte, en even later komen we langs het plaatselijke dorpshuis bij de brug van de Geawei over het Polderhoofdkanaal, waar men druk in de weer is om allerlei opstellingen gereed te maken voor een dorpsfestiviteit dat hier vanavond zal gaan plaatsvinden.
Ter hoogte van It Damshûs steken we de Domela Nieuwenhuisweg over, en dan arriveren we om 13:55 uur bij onze auto tegenover Café De Brêge, tegenover de centrale dorpsbrug over het Polderhoofdkanaal.
Met de auto rijden we dan eerst naar het Spijkerdorp in Drachten, waar onze kleinzonen Elwin & Nolan met ouders en andere kinderfeestkinderen druk aan het timmeren zijn geslagen.
Daarna halen we onze beide fietsen af bij het Drachtster woonzorgcentrum Rispinge, en gaan we nog op koffievisite bij mim in Drachten, alvorens we huiswaarts keren.