Donderdag 20 juni 2024
 |
| Wandelen door de Hatertsche Vennen |
Wel of geen pelgrimstocht
Na onze pelgrimage op de Spaanse Camino Mozárabe, weer teruggekomen in Nederland, beginnen Durkje en ik te wandelen op de Walk of Wisdom.
De wandelgids noemt deze wandelroute een eigentijdse pelgrimsroute. Het is echter geen pelgrimsroute in de gebruikelijke betekenis, onder andere omdat deze wandelroute niet leidt naar een heilige plek, zoals het graf van de heilige Jacobus al wel eeuwenlang door pelgrims wordt gezien als de heilige bestemming van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. In die zin is dit dus geen pelgrimsroute.
Daarentegen beschrijft de wandelgids van de Walk of Wisdom dit pad wel als een route waarop je de tijd kunt nemen om over je levenservaringen na te denken, wat je zou kunnen beschouwen als – zoals ze dat ook wel noemen – een innerlijke, interne pelgrimage, dus niet naar buiten, maar naar binnen. Iedereen maakt met het ouder worden wel zo’n reis naar binnen, ofwel een ‘Walk of Wisdom’.
Wandelroute Walk of Wisdom
De Walk of Wisdom is een 136 kilometer lange wandelroute over heuvels, door bossen, langs rivieren en door oude cultuurlandschappen rondom Nijmegen. De route begint en eindigt in de Nijmeegse Stevenskerk.
Buiten Nijmegen wandel je oostwaarts door de Ooijpolder, en dan buig je af naar het zuiden richting Beek en Groesbeek. In Duitsland ga je langs Kranenburg verder door het Reichswald richting Milsbeek. Daarna buig je af naar het noordwesten via Mook, Molenhoek en Malden, en dan verder via Grave, Ravenstein, Wijchen, Afferden en Deest langs de Waal terug in oostelijke richting naar de Stevenskerk in Nijmegen.
Deze keer lopen Durkje en ik niet samen, maar gaan Eelke & Ike met ons mee. Zij wonen op een strategische plek, in Malden, redelijk centraal langs de grote omtrekkende beweging rond Nijmegen. Malden gebruiken we derhalve elke dag als uitvalsbasis.
De planning is om de 136 kilometers gedurende acht aaneensluitende dagen af te leggen in zeven etappes van gemiddeld zo’n 20 kilometers, met de vijfde dag van de acht dagen als pauzedag.
De routegids belooft ons een meerdaagse wandeling door prachtige natuur, met een grote diversiteit aan landschappen, langs eeuwenoude plaatsen, en plekken met een bewogen geschiedenis.
Etappe 4 van Malden naar Velp
Vandaag wandelen we van Malden naar Velp, over een afstand van 18,8 kilometer.
We staan op om 6:30 uur, en na het ontbijt rijden Eelke en ik naar De Bronkhorst bij Velp, waar we een auto parkeren en achterlaten. Dan rijden we met de andere auto terug naar Malden, die we parkeren bij Eelke & Ike, omdat we vanuit hier onze vierde etappe vandaag beginnen.
Om ongeveer 9:00 uur verlaten we Malden als we over de brug van de Blankenbergseweg het Maas-Waalkanaal oversteken. Verderop gaan we met het viaduct over de A73.
Aan de overzijde gaan we het smalle pad van de Broekhofweg op.
Een ruiter die van de andere kant komt, vraagt ons of we even in de berm willen stilstaan, omdat haar paard zenuwachtig reageert op ons als vier wandelaars met hoeden en stokken. Dan stapt het paard rustig bij ons langs.
Een klein eindje verderop moeten we voorzichtig langs een haag van bramenstruiken om het onder water staande karrenspoor met droge voeten te vervolgen.
Door de Hatertsche Vennen
Via de Parksesteeg en de Hofsteeg gaan we het natuurgebied van de Hatertsche Vennen op.
Vanaf een hoge duin krijgen we een mooi uitzicht over dit prachtige natuurgebied.
Over de hoge zandrug gaan we verder in zuidwestelijke richting.
Verderop komen we langs de Koortsboom naast de ruïne van Sint Walrick.
Van het bouwwerk – ook wel de Koortskapel genoemd – resteren nog slechts enkele muurdelen.
Over de doorgaande weg passeren we een midden in het veld staande duiventil, door de Fransen ook wel pigeonnier genoemd.
We doorkruisen de Overasseltsche en Hatertsche Vennen naar de Heumenseweg.
Bloemenhulde bij de Mariakapel
Aan de overzijde van de Heumenseweg gaan we bij Bullenkamp op de Sparrenbosweg een bosperceel in.
Als we verderop over de Boskantse Broekstraat lopen, komen we langs de Mariakapel.
Deze kapel heeft twee glas in lood-ramen, en langs het pad van de weg naar de ingang van de Mariakapel liggen meerdere bossen bloemen en kransen, en in de kapel wordt ons duidelijk waarom dat zo is.
Negen dagen geleden is namelijk de vrouw die de eerste steen heeft gelegd van deze kapel, en die jarenlang heeft gezorgd voor deze kapel, overleden, dus de rouwkaarten in de kapel en de bloemen in en bij deze Mariakapel zijn een eer- en huldebetoon aan de vrouw (Anny Rossen, samen met haar man Sjaak de bouwers van deze kapel (2010)), die deze Mariakapel een warm hart toedroeg.
We zijn hier precies halverwege de Walk of Wisdom, en maken hier graag gebruik van het bankje in de zon bij de kapel, voor onze koffiepauze.
De Maasmolen van Maashoek
Nadat we de Zeedijksche Leigraaf over zijn gestoken, lopen we over de Baron van Brakelstraat naar de bebouwde kom van Nederasselt.
Aan de overzijde van de Broekstraat lopen we langs de waterplas van Molenhoek.
Aan de andere kant van de plas staat de houten Maasmolen.
En aan onze kant staat een hoge paal, met er bovenop twee ooievaars op een ooievaarsnest.
Het graspad langs de Molenhoek brengt ons naar de hoge Maasdijk.
Vanaf deze Maasdijk gaan we de Oude Veerstraat in.
In een waterplas langs deze straat horen en zien we een groot aantal kikkers.
De kikkerkoppen steken boven het wateroppervlak uit.
Langs het Kroonwerk Coehoorn naar de John Thompsonbrug
We wandelen nu in de richting van de Maas. Langs de Kleefse Veerstraat komen we bij het zogenoemde Kroonwerk Coehoorn, een restant van het Graafse vestingwerk van de beroemde Friese Menno van Coehoorn aan deze zijde van de Maas, tegenover de stad Grave.
Hier houden we onze lunchpauze op een grote houten bank naast het informatiepaneel over dit Kroonwerk Coehoorn.
Daarna lopen we parallel aan de Maas langs de Graafse schutsluis in de Maas. Twee boten zijn hier geschut, èn we ontmoeten er een fietsend stel toeristen uit Malden, die woonachtig zijn in het Friese Boelenslaan.
Even later steken we over de John Thompsonbrug de Maas over.
Op deze Graafse brug ontmoeten we drie jongens, waarvan er twee graag op de foto willen, waarvan er één een fanshirt aan heeft van Ajax, en zijn metgezel een fanshirt van PSV draagt.
Als ik de jongens met mijn fototoestel laat zien dat wij afgelopen maandag hebben gereisd in de PSV-spelersbus, maakt dat wel indruk op in elk geval de jonge PSV-supporter.
Grave
Bij de stuw onder de Graafse brug wordt fors water geloosd, dus er heerst een zeer sterke stroming aan de noordzijde van de stuw.
Op de overkant lopen we langs het oorlogsmonument nabij de kazematten, naar beneden lopend.
Voorbij de brug wandelen we de bebouwde kom van Grave binnen.
Daarna verwijderen we ons van de John Thompsonbrug, op weg naar de huizen van Grave.
Bij de haven wandelen we het centrum van Grave binnen.
Over een Graafs bolwerk lopen we naar het stadscentrum van Grave.
Op de Markt in Grave ontmoeten we tot onze verrassing weer de pelgrim Coby Dijkstra, die evenals ons ook de Walk of Wisdom loopt. Gisteren hebben we haar ook ontmoet, en inmiddels is zij nu eveneens in Grave aangekomen.
Vandaag loopt zij naar het plaatsje Keent.
Voordat we verder gaan, willen we eerst nog de Sint-Elisabethkerk van Grave bezoeken. De kerkdeur staat uitnodigend open, dus we gaan naar binnen, en verwonderen ons nogal over de schoonheid van het interieur van deze rooms-katholieke kerk, één van de mooiste kruiskerken van Nederland.
In de kerk luisteren we naar de mooie zang van Ike, die het lied ‘Ubi Caritas’ zingt. Eén van de gastvrouwen van deze kerk zingt ook zachtjes mee.
Na deze zang bekijken we het beeld van de heilige Jacobus – patroonheilige voor de pelgrims – in de kerk, en daarna krijgen we het kerkstempel in ons routeboekje van één van de gastvrouwen.
Door de binnenstad en over een deel van het stadsbolwerk verlaten we het centrum van dit mooie stadje.
Nog even regen tot De Bronkhorst
Door de buitenwijken van Grave, verlaten we even later de bebouwde kom van Grave, om dan langs de Hertogswetering naar het voormalige klooster De Bronkhorst (nabij Velp) te lopen.
Tot nu toe hebben we vandaag prachtig zonnig en lekker warm wandelweer gehad, maar daar komt nu verandering in. De laatste kilometer krijgen we nog te maken met een lichte regenbui, dus we maken nog even gebruik van de paraplu voor de laatste honderden meters van deze etappe.
Dan arriveren we bij het voormalige klooster Bronkhorst, dat momenteel wordt gebruikt voor de huisvesting van arbeidsmigranten.
Vanaf dit eindpunt rijden we met de auto terug naar Malden.
