Pelgrimeren van Treignes naar Oignies-en-Thiérache

Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vezelay

Van Treignes naar Oignies-en-Thiérache

Dinsdag 8 juli 2008 – 16 km.

Dag 35: 749,2 – 765,2 km.


Durkje en ik draaien de gebruikelijke gang van zaken om en brengen de auto eerst naar het eindpunt van onze wandelroute van vandaag in Oignies-en-Thiérache.
Van daaruit fietsen we via Les Mesnils naar ons startpunt in Treignes.
Onderweg regent het, dus onze regenpakken komen goed van pas.
In Treignes drinken we in het café tegenover de kerk eerst een kop koffie en maken we ons klaar voor de wandeltocht.

Aan de rand van Treignes gaan we bij de Rochuskapel een veldweg in, die tussen de graanvelden door naar een bosrand loopt.
Verderop lopen we over de flank van een helling, tot we na ongeveer drie kilometer afdalen naar de brug over de rivier de Viroin in het plaatsje Vierves-sur-Viroin.
We gaan hier over de brug èn over de spoorlijn de doorgaande weg in.
Dan wandelen we het bos in en moeten we al snel een klein stukje langs het spoor lopen, waarbij we achter ons nog het zicht op Vierves-sur-Viroin hebben.

We passeren in het bos enkele groeves, steken een paar beekjes over en komen dan uit bij een onbewaakte spoorwegovergang.
In de verte horen we vanuit Olloy-sur-Viroin een oud dieseltreintje aankomen.
Twee grote lampen voorop, regelmatig een fluitsignaal en het zware geluid van de dieselmotor duiden op een traag naderende trein.
Enkele minuten later verschijnt onder een klein spoortunneltje door een oud toeristentreintje, gevuld met zwaaiende bejaarden.
Voor ons én voor de oude passagiers een heel spektakel.
De machinist bestuurt de trein vanuit een boven de trein uitstekende cabine.

We lopen door naar het dorpscentrum van Olloy-sur-Viroin, waar we in een abri op het kerkplein lunchen.
Drie Grand Randonnées (nl. de GR’s 12, 125, 654) komen hier bij elkaar over dit kerkplein, maar ook hier en nu ontmoeten we tijdens onze pauze geen andere lange afstandswandelaars.
Zo langzamerhand zijn we er wel achter gekomen dat het ontmoeten van mede-LAW-wandelaars een unicum is.
Na de pauze steken we de spoorlijn langs het kerkplein over om aan de rand van Olloy-sur-Viroin langs de beek van Nouée en enkele visvijvers de bosvallei in te gaan.

Het wandelpad kruist tweemaal de resten van het platform van een oude spoorlijn.
Kilometers lang is dat oude spoorplatform van een betonweg voorzien.
Bij een oud – onder veel begroeiing verscholen – spoortunneltje steken wij het beekje over dat hier onder de oude spoortunnel door gaat.
Dan lopen we een eind over de oude spoorlijn-weg, totdat we bij een sparrenaanplant en een geheel van bomen ontdaan bosperceel over een - voor deze streek karakteristiek – leisteenpad een heuvelplateau beklimmen.
Op het plateau groeien op de deels open plekken in het bos hele grote, heldergroene varens.
Dan dalen we vanaf dat plateau af naar ons einddoel: het dorpje Oignies-en-Thiérache.
Bij de locatie Morimont (de dodenberg waar de Spanjaarden na de slag bij Rocroi in 1643 tòch nog werden gedood) pauzeren we even, alvorens we Oignies-en-Thiérache binnenwandelen.

Op deze dag wandelden we tussen 10.30 uur en 14.30 uur in vier uren de afstand van 16 kilometer naar dit dorp, dat ligt bovenop de hoogvlakte van de Belgische Ardennen.
Met de auto halen we tenslotte de fietsen weer op uit Treignes.

Pelgrimeren van Vodelée naar Treignes

Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vezelay
Van Vodelée naar Treignes
Zondag 6 juli 2008 – 25 km.
Dag 34: 724,2 – 749,2 km.


Eerst brengen Durkje en ik met de auto onze fietsen naar Treignes.
Daarna rijden we met de auto naar het startpunt van onze wandeldag.
Om 9.15 uur vertrekken we daar uit Vodelée.

We gaan dan in zuidelijke richting het bos van Fagnes in.
Bij de hoogspanningsmasten zien we dat we van richting moeten veranderen, maar het lijkt erop dat alle afslagen niet de goede zijn, getuige het feit dat die allemaal een rood-wit kruis-signaal hebben gekregen als teken van de verkeerde richting.
Na lang zoeken, vinden we tussen het struikgewas een geheel met planten overwoekerd smal pad.
Als we dat opgaan, vinden we al snel een wit-rode streep.
Dit is dus wel de juiste weg.
In de verte zien we de witte rook-uitstoot uit de twee torens van de Franse kerncentrale Chooz II komen.

Ten zuiden van de D949 passeren we aan het eind van een lange, vlakke veenweg een klimcentrum, waarna we de bebouwde kom van Doische binnenwandelen.
We nemen als snel de zuidelijke, hooggelegen route onder Doische door en komen dan uiteindelijk uit bij de kerk van Doische.

Ten zuiden van Doische krijgen we een behoorlijke klim door het bos van Fir.
Als we dan een eindje door het open veld lopen, zien we links vóór ons voor het eerst tijdens onze pelgrimstocht een stukje Frankrijk liggen, op de plaats waar Frankrijk in een met bomen omzoomde wigvorm in het Belgische land ligt.

Op deze plaats gaan wij het bos van La Cense-Lahaye in, waar we op een gegeven moment langs een open graanveld met prachtige klaprozen komen.
De dalweg leidt ons dan naar het plaatsje Vaucelles.
Een eindje voorbij de neogotische dorpskerk pauzeren we in een bushalte-abri.
Bij de kapel Notre-Dame-de-Bon-Secours verlaten we Vaucelles en gaan we in de richting van de Belgisch-Franse grens.

Vlak vóór de plaats Hierges wandelen we voor het eerst Frankrijk binnen.

Aan de overzijde van de vallei – boven het centrum van Hierges – zien we de ruïne van het hooggelegen herenkasteel, voorheen de zetel van een baronie onder de prins-bisschop van Luik en de hertog van Bouillon.

We klimmen nu een bospad op door een langgerekt bos.
Verderop dalen we over de onverharde wegen van Haute-Emtine en Basse-Emtine.
Via een smal, dichtbegroeid pad komen we uiteindelijk wéér bij de Frans-Belgische grens.
Eerst lopen we over de grenslijn over een kampad van grenspaal naar grenspaal, ondertussen genietend van de prachtige uitzichten over zowel België als Frankrijk.
Bij de picknickplaats van Bruyères komen we weer terug in België.

Daarna passeren we een panoramatoren boven op de heuvelkam en dan verlaten we het kampad om door een vallei in noordelijke richting verder te wandelen.
Via een naaldbosperceel stijgen we en komen we met een ruime bocht in open veld, waar we van bovenaf het dorp Mazée in het dal zien liggen.
Bij de entree van Mazée pauzeren we op de picknickplaats achter de Rochuskapel (Anno 1742).

Dan gaan we door het centrum van Mazée en lopen daar om het koor van de kerk van Mazée (Anno 1875) heen.
Met een fikse klim verlaten we het dorp.

We volgen een pad langs de bosrand, tot we boven op het plateau een mooi uitzicht hebben over het kleurrijke bouwland, met ook uitzicht op het dorpje Niverlée.
Over het plateau gaat onze weg verder.
Het is een mooi glooiend landschap, met hier en daar koeien in het veld en een prachtige wolkenlucht erboven.

We lopen langs het bos van Fays en hebben hier een wijds uitzicht.
Dan komen we uit bij een oude boerderij in Matignolle.
We gaan door dit gehucht in westelijke richting.
Vervolgens komen we dan over het beekje de Ri, in het bos van Matignolle.
In het bos ligt een open vallei, die we doorkruisen.
Na een korte klim komen we aan op een helling, waar we uitzicht hebben op ons wandeldoel van vandaag: het dorpje Treignes.

Voordat we Treignes binnenwandelen, steken we nog een keer de beek de Ri over.
In Treignes arriveren we bij de grote dorpskerk, waar onze fietsen staan.
Na een kop koffie op het terras van de het dorpscafé van Treignes fietsen we weer terug naar onze auto in Vodelée.
We wandelden vandaag 6 uren over een traject van 25 kilometer.