Zaterdag 14 juni 2025
 |
| Start bij de Sint-Johannes bedevaartskerk van Rulle |
Eerst Hondsrugpad heen
De Duitse ‘Hünenweg’ en het Nederlandse ‘Hondsrugpad’ werden in 2021 gecombineerd tot een langeafstandswandelpad tussen het Nederlandse Groningen en het Duitse Osnabrück van 324 kilometer.
De Nederlandse versie van het Hondsrugpad is beschreven in de Nederlandstalige versie van de wandelgids ‘Hondsrugpad – Wandelen door de prehistorie, esdorpen en grenzeloze natuur’ (2021) van Fokko Bosker. Die wandelgids beschrijft de route zuidoostwaarts vanuit Groningen naar het Duitse Meppen, en gaat dus niet verder naar het Duitse Osnabrück. Dat traject van de 9 etappes van het ‘Hondsrugpad’ hebben Durkje en ik al gelopen in de periode van 16 april 2023 tot en met 10 juni 2023, inclusief de bijbehorende 2 Verbindingsroutes, de 2 Trajecten en de 7 Rondwandelingen.
Dan Hünenweg terug
De Duitse versie van de Hünenweg is beschreven in de Nederlandstalige versie van de wandelgids ‘Hünenweg - Hondsrugpad’ (2023) van Idhuna Barelds. Die wandelgids beschrijft de route noordwestwaarts vanuit het Duitse Osnabrück via het Duitse Meppen naar het Nederlandse Groningen, dus – in tegengestelde tot de hierboven genoemde wandelgids – wèl het hele traject van de Hünenweg/Hondsrugpad.
Omdat Durkje en ik de heenweg-route van Groningen naar Meppen al hebben gelopen, gaan we aansluitend de 150 kilometer lange terugweg-route van Osnabrück naar Meppen lopen, opdat we – eenmaal aangekomen in Meppen de 324 kilometer lange route van de Hünenweg/Hondsrugpad geheel wandelend hebben voltooid.
Deze route wordt gemarkeerd met een blauw schrift op gele achtergrond.
Van Rulle naar Bramsche
Vandaag lopen we de tweede etappe van de Duitse Hünenweg, over een afstand van 17,2 kilometer, van Rulle naar Bramsche.
We verblijven deze vijfdaagse op Camping Waldoase nabij het Duitse Merzen, dat ongeveer op de helft van de eerste vijf etappes ligt.
We vertrekken vanmorgen om 7:30 uur vanaf de camping, en rijden dan met de auto - met op het fietsenrek onze beide fietsen - naar Bramsche, waar we onze auto parkeren in het centrum aan Im Breuel. Dan fietsen we van Bramsche de 11,6 kilometers naar Rulle, waar we onze fietsen stallen bij de abri waar we gistermiddag na onze eerste etappe zijn ingestapt in de bus naar Osnabrück.
Bij vertrek is het 17 graden Celsius, en bij aankomst in Bramsche is het 34 graden Celsius.
Het weer is vandaag warm met veel zon en een enigszins verkoelende zachte wind.
Vandaag wandelen we door velden en bossen bergop naar het hoogste punt van de Hünenweg, naar de Schleptruper Egge (148 meter hoog). Vanaf daar gaat het dan bergaf over de rug van het Wiehengebergte, totdat je vlak vóór Bramsche het Mittellandkanaal bereikt. Langs dit kanaal en langs de rivier de Hase gaat het dan tot slot naar Bramsche.
Van Rulle naar het Wiehengebergte
Als we om 9:00 uur de fietsen hebben geïnstalleerd bij de bushalte, lopen we door de boszoom van Rulle naar de Sint-Johanneskerk, een bedevaartskerk vanwege haar zogenoemde Bloedwonder van 1347. Deze kloosterkerk behoorde vroeger toe aan het Cisterciënzer klooster.
Ten noorden van Rulle passeren we de Piusgarten, en dan gaan we heuvelopwaarts. Achter ons kunnen we vanaf de aanloop naar het Wiehengebergte Rulle nog in het Nettedal zien liggen.
Op het bospas komen we langs de Vosskühler schuilhut.
Ruim twintig minuten later passeren we nog zo’n schuilhut, de zogenoemde Clemens-Arkenstette Hütte.
Hoog over door het Wiehengebergte
Na de oversteek over de B68 gaat het alsmaar verder omhoog in de richting van de autosnelweg A1.
Bij die autosnelweg kun je zien dat het Wiehengebergte hier is onderbroken.
Zo de snelweg oversteken mag niet, dus men heeft ervoor gezorgd dat er een pad langs de helling naar beneden loopt. Beneden aangekomen bij een asfaltweg langs een boerderij kunnen we door een tunneltje onder de A1 door lopen.
Aan de andere kant van dat tunneltje, gaat de route eerst parallel aan de snelweg heel steil omhoog, dus ons staat hier een lange en steile klim te wachten over een smal hellingpad, naar de heuvelkam van het Wiehengebergte.
Boven aangekomen, gaan we verder met het bewandelen van de heuvelkam van het Wiehengebergte, onder andere langs de grote zendmast. Hier zijn we aangekomen op de Schleptruper Egge, met haar 148 meter hoogte het hoogste punt van de Hünenweg. En deze enorme zendmast heeft daar bovenop nog een hoogte van 234 meter.
Vanaf hier zetten we overwegend de afdaling in, naar de schuilhut ‘Auf der Egge’ in het bos.
Bij de B68 aangekomen, steken we die over, om dan naar Penter Knapp te lopen, waarvan onze wandelgids meldt dat dit een hotel en koffiehuis is. Daar binnen gekomen, zien we dat de hotelcomponent duidelijk aanwezig is, maar een ’Kaffeehaus’ en daarin een kop koffie is in geen velden of wegen te bekennen, en bovendien is er niemand aanwezig en komt er ook niemand bij de hotelreceptie, dus we keren om, lopen enkele tientallen meters terug voor onze broodjespauze in een abri langs de B68.
Afdaling van de B68 naar het Zweigkanal Osnabrück
Na deze abri-pauze gaat het heuvelopwaarts verder door de westelijke uitloper van het Wiehengebergte in de richting van het dorpje Pente.
We lopen daarbij onder andere over bospaden en boerenlandpaden en smalle asfaltweggetjes. Ter hoogte van een boerderij met manege moeten we op de smalle asfaltweg even oppassen voor drie tegemoetkomende motorrijders, waardoor we een wegwijzer niet zien staan.
Als we enkele honderden meters verder zijn gelopen tot aan de herdenkingsplaats voor de gevallenen van de 1e en de 2e Wereldoorlog en voor de gevallenen van alle andere gevoerde oorlogen, is ons door het hier op dit kruispunt ontbreken van de Hünenweg-bewegwijzering wel duidelijk dat we de afslag hebben gemist.
Daarom lopen we die paar honderd meter terug, totdat we bij het richtingbord een veldpad op kunnen gaan tussen akkers met suikerbieten en graan.
Over het hooggelegen bospad van de meest westelijke uitloper van het Wiehengebergte gaat het dan langzamerhand bergafwaarts, totdat we bij de brug over het Zweigkanal Osnabrück aankomen.
Vanaf hier volgen we de loop van dit kanaal, dat in onze wandelgids het Stichtkanal Osnabrück wordt genoemd.
Koffiedrinken bij de mini-foodtruck aan het Mittellandkanaal
Dit kanaal mondt verderop heel breed uit in het Mittellandkanaal, dat met haar lengte van 325 kilometer de langste kunstmatige waterloop is van Duitsland.
We volgen nu het jaagpad langs het Mittellandkanal.
Om 13:00 uur zien we ter hoogte van de bebouwing van Pente een bord in de berm langs het kanaalpad staan, waarop koffie en koek wordt aangeboden.
Rechtsvóór ons zien we een mini-foodtruck, waarbij een jonge vrouw druk in de weer is om deze foodtruck gereed te maken voor de verkoop van dranken en koek.
We hebben nu inmiddels zo’n 15 kilometer gelopen zonder een koffiepauzeplek, dus we vragen haar om koffie. Ze onderbreekt daarop haar inrichtingswerk, en gaat binnen direct koffiezetten. Ze geeft ons de suggestie om op het bankje aan het kanaal te gaan zitten, dan brengt ze straks de koffie wel.
Als we nog maar net zitten, komen twee meisjes aangelopen van rond de twaalf jaar met een grote schaal met brownies, ja, zelf gebakken, en of we ook een brownie bij de koffie wensen.
Dat willen we graag, dus wij krijgen twee brownies, en de mededeling dat de koffie bijna klaar is. En ze hebben ook kussens bij zich, dus we hoeven niet langer op de harde bank te zitten, maar krijgen een comfortabel kussen om daarop te zitten.
Even later komen ze terug met twee koppen koffie, en genieten wij van onze koffiepauze aan het water.
Als we verder willen gaan, vraag ik bij de foodtruck wat de koffie en brownies kosten, en krijg dan als antwoord dat het een Spende is, ofwel, we mogen zelf weten wat we voor onze consumpties willen betalen. We betalen de vrijwillige bijdrage, en na nog een leuk gesprek met de twee meisjes en de moeder, gaan wij verder langs het kanaal.
Naar Bramsche
Om 13:30 uur komen we aan bij de stuw en de kanaalbrug over het Mittellandkanaal.
Via de kanaalbrug steken we het Mittellandkanaal over.
Dan steken we door van het Mittellandkanaal naar het riviertje de Hase. De loop van deze rivier volgen we richting Bramsche.
Voorbij een waterpomphuis gaan we de dijkweg op, om over dit smalle fiets- en wandelpad op meer hoogte de Hase te blijven volgen.
Waar we de Hase achter ons laten, wandelen we het centrum van Bramsche binnen. Twee ambulancebroeders staan bij een man – zittend op de trottoirbrand - die wellicht is bevangen door de warmte (34 graden Celsius) en dat zou zomaar het gevolg kunnen zijn van de combinatie met teveel alcoholgebruik.
Op het prachtige stadspleintje van Bramsche komen we bij de Sankt-Martinskirche.
Toen we hier vorig jaar waren op het Hannekemaaierspad, was deze kerk open, maar nu is zij gesloten.
Hier en daar zitten er gasten op de terrassen van de horeca aan het plein, en wij nemen iets verderop ook plaats op een terras om van een – vinden we – welverdiende beker ijs te genieten.
Na deze ijspauze lopen we bij de Sint-Maartenskerk langs het informatiebord van de Hünenweg, waarop de etappe van vandaag staat beschreven en afgebeeld.
Nadat we naar de auto zijn gelopen aan Im Breuel rijden we terug naar Rulle, waar we onze fietsen afhalen, waarna we terugkeren naar onze camping bij Merzen.
De 34 graden Celsius van vandaag is de hoogste temperatuur van deze wandelvijfdaagse, want vanaf morgen zullen de maximumtemperaturen van de komende drie wandeldagen aanmerkelijk lager zijn, aldus de weersvoorspelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten