Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Westroute van Lozère (Palaiseau) naar Tours (GR655 O)
Van Saint-Piat naar Lèves
Zondag 11 augustus 2024 – 20 km.
Dag 7: 131,5 – 151,5 km
 |
| Bij de Moulin de Lambourey aan de Eure in Le Bout d'Angy |
Wisselend zonnig en bewolkt
De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op Camping Cernay Vacances.
Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:10 uur, om met de auto vanuit Cernay-la-Ville naar Lèves te rijden. We hebben de fietsen op het fietsenrek achter op de auto.
Nadat we de fietsen van de auto af hebben gehaald, laten we de auto achter bij de oude abdij Abbaye de Josaphat in Lèves, en dan fietsen we van Lèves de 13 kilometers naar Saint-Piat. Het is al volop zonnig en 18 graden Celsius. Het wordt een hete dag, met een temperatuur die oploopt tot 32 graden Celsius aan het eind van deze etappe. Gelukkig waait het behoorlijk, zodat het fietsen en ook het lopen in de volle zon prima verloopt.
Racefietsen op oldtimers
Vandaag gaan we lopen van Saint-Piat naar Lèves, over een afstand van 20 kilometer.
We stallen de fietsen tegenover het café bij de moulin naast de brug van Saint-Piat.
De Tabac-winkel ‘A La Bonne Eur’ heeft er met de horeca-functie nog een tweede bedrijfstak bij, en daar maken we vanmorgen graag gebruik van. Er zijn al drie fietsgroepjes die gebruik maken van het terras bij de winkel èn aan het water, en ook wij vinden een tafeltje voor twee op het terras vóór de winkel. Onder begeleiding van de winkelier zet een jongeman voor ons twee koppen ‘café allongé’, en dan genieten wij op deze vroege en zonnige zondagmorgen van een heerlijke kop koffie op het terras met uitzicht over de Eure, de moulin en de brug over de rivier.
Een oud stel komt op hele oude racefietsen aanrijden. Man en vrouw beiden in fietskleding, met een helm op, en de man kan vanwege zijn ouderdomsstramheid maar nauwelijks van de fiets stappen, en ze nemen plaats op een tafeltje voor twee naast ons op het terras. Als ik hen een vraag stel over die oldtimer-fietsen, vertellen ze dat die inderdaad al heel oud zijn, en dat ze daar al duizenden kilometers op hebben gefietst. Ik complimenteer hen dat zij samen nog zo kwiek in fietstenue hun fietstocht maken, hetgeen hen zichtbaar gelukkig stemt.
Racefiets in de exceptioneel grote vrachtwagen
Na deze koffiepauze tussen fietsen en lopen, wandelen we om 9:45 uur tussen de moulin en de openbare wasplaats de brug over, over de Eure. Daar ontmoetten we zojuist een andere wielrenner, die vertelt afkomstig te zijn uit de regio van Brest in Bretagne. Hij verhaalt over zijn lange autoritten door heel Europa met exceptioneel grote transportauto’s. Zijn Franse werkgever heeft ook het Utrechtse transportbedrijf De Lange overgenomen, dus hij komt ook wel in Nederland. Nu staat zijn grote vrachtwagen het weekend in Chartres, en heeft hij vandaag op deze zondag de tijd om een fietstocht in de omgeving te maken. De racefiets mee in de vrachtwagen, en zo kan hij overal fietsen waar hij langere tijd verblijft. Hij vraagt of wij van hem een foto willen maken van hem met zijn fiets bij de moulin van Saint-Piat, hetgeen we natuurlijk graag voor de man doen.
Frans gezin wandelt van Parijs naar Chartres
Aan de overzijde van de brug gaan we door het dorp heuvelopwaarts naar het plaatselijke treinstation. Daar is zojuist een trein gearriveerd. Aan de overzijde van het spoor gaan we steil heuvelopwaarts het bos in. Vóór ons wandelt een gezin van vader en moeder met vier kinderen. Die zijn hoogstwaarschijnlijk net uitgestapt uit de trein. Als we ze inhalen, en met hen in gesprek raken, horen we dat ze afkomstig zijn uit Parijs, en dat ze begonnen zijn aan de lange wandeltocht vanuit Parijs naar Tours. Ze zijn vanuit Parijs via Versailles zoveel mogelijk door de bossen gelopen, om in Rambouillet aan te sluiten op de pelgrimsroute die wij ook lopen. Ze maken hun eigen dagetappes zoveel mogelijk door de natuur, en lopen zo ongeveer 14 kilometer per dag, want er zijn nog twee kinderen bij van de basisschoolleeftijd. Maar zo verplaatsen ze zich dus elke dag een eind verder, en vandaag is dan voorlopig hun laatste etappe van dit jaar, tot in Chartres. Ze lopen in een meer directe lijn vanuit Saint-Piat naar Chartres, dus enkele kilometers korter dan de pelgrimsroute van de GR655O die wij samen lopen. Als we hen achter ons laten, horen we dat de ouders aan de kinderen vertellen waar wij vandaan komen en dat wij al naar Santiago de Compostela zijn gelopen.
Tekenen van pelgrimeren in Soulaires
Zo zijn we nog maar net Saint-Piat uit, en hebben we al drie mooie verhalen van andere fietsers en wandelaars mogen aanhoren. Als je openstaat voor ontmoetingen met anderen, krijg je daar vaak mooie verhalen voor terug, en zo ook vandaag.
Maar we zijn hier om te lopen, en daar gaan we ons nu op richten. Te beginnen met mooie bospaden door een dicht en daardoor voor ons schaduwrijk bosperceel. Waar we de overstap maken van het bospad naar een veldpad tussen bos en akkerland staat een nieuwe wegwijzer waarop ook de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela staat vermeld.
Die wegwijzer volgen we, en dan wandelen we door het heuvelachtige open veld naar Soulaires.
Uit een zijstraat komt een boer op een oude tractor met erachter een oude stropakken-machine.
Hij rijdt vóór ons uit door het dorp.
In de hoofdstraat komen we langs de dorpskerk.
Die is gesloten, dus we kunnen niet naar binnen, maar we zien wel een gevelbord met daarop een Jacobsschelp, verwijzend naar onze pelgrimstocht.
Maar we vinden meer verwijzingen naar de pelgrimage naar Santiago de Compostela, want een eindje verder komen we langs een huis, waarbij enkele gevel- en uithangbordjes duidelijk maken dat hier een informatiepunt is over pelgrimeren.
En nog weer een eindje verder in het dorp komen we bij een wegwijzer op de plek waar de fietstocht van Parijs naar Mont-Saint-Michel zich (rechtdoor) afsplitst van de wandeltocht naar Santiago de Compostela (linksaf). Wij gaan hier linksaf.
Met zicht op de kathedraal van Chartres naar Paradis
Buiten Soulaires gaan we over een breed akkerpad heuvelopwaarts.
Links van ons is een boer met de tractor aan het werk op een uitgestrekte graanstoppel-akker om te hakselen wat nog bovengronds staat. Dat levert op deze droge dag grote stofwolken op.
Op het hoogste punt van onze klim tussen de akkers komen we op een kruispunt van akkerpaden.
Er staan enkele bomen op dat hoogste punt, en eronder staat een wegkruis.
Bij het pad dat we moeten vervolgen, staat een betonnen paaltje met daarop twee Jacobsschelpen als wegwijzer.
En wat vanaf dit hoge punt ook heel bijzonder is, dat is het feit dat je vanaf hier nu al de kathedraal van Chartres kunt zien, over de vele kilometers die we nog hebben te gaan naar die kathedraal.
Vanuit het open veld wandelen we om 11:15 uur het plaatsje Paradis binnen.
Het is er heel stil op straat. Het meest kleurrijke dat we hier zien, is een prachtig geelbloeiende struik.
Enkele minuten later passeren we de grote vijver van Digue. Daar zien we verschillende sportvissers langs de waterkant.
De prachtige Moulin de Lambourey
En de volgende bezienswaardigheid is de prachtige moulin van Le Bout d’Angy. Eerst zien we de stuwen met de kleine watervalletjes in de Eure.
Dan lopen we naar de houten brug over de Eure.
Vanaf deze houten brug hebben we over de rivier een prachtig uitzicht over het stromende water bij de stuwen.
Aan de andere kant van de brug staat de oude openbare wasplaats aan de Eure.
En dan zien we links van de brug ook de grote Moulin de Lambourey.
Waar we voorbij de moulin de doorgaande asfaltweg weer op gaan, staat een verkeersspiegel, waarin je selfies kunt maken die enigszins gelijken op foto’s van een lachspiegel.
Van La Dalonne naar Jouy
Aan de overzijde van de Eure lopen we door het plaatsje La Dalonne naar de iets grotere plaats Jouy.
We zijn dan al weer een eind omhoog gegaan, en dat merken we ook terdege als we ter hoogte van Jouy in een bos over een steenachtig bospad fiks moeten afdalen. Even later verlaten we de bebouwing aan de andere zijde van Jouy.
Nadat we weer een bosperceel hebben doorkruist, gaat de route verder over een breed veldpad tussen uitgestrekte akkers.
Op een kruispunt van veldpaden slaan we linksaf, om dan over een holle weg tussen hoog opgaande wallen af te dalen naar de plaats Les Moulins Neufs.
We besluiten door te lopen naar Saint-Prest om daar onze lunchpauze te houden nabij de brug over de Eure.
Oude en nieuwe route vanuit Saint-Prest
In Saint-Prest komen we langs de kerk, die helaas gesloten is.
We zouden nu hier zo ongeveer moeten afdalen naar de brug over de rivier, maar het wit-rood bewegwijzerde pad van de GR655O gaat daarentegen naar boven een bosperceel in. Dat kan – ziende op onze routegids - niet kloppen, dus we kijken daar even aandachtig naar. Conclusie is dat de bewegwijzerde route een nieuwe route is, die afwijkt van onze klassieke route in onze wandelgids van de GR655. We besluiten evenals gisteren niet de nieuw-bewegwijzerde route te volgen, maar met de kaart in de hand de klassieke pelgrimsroute naar en over de rivier de Eure te volgen. Daarom lopen we een eindje terug naar de dorpskerk, en dalen daar af naar de oude brug over de Eure.
Links van deze brug staat naast de brug de openbare wasplaats, en verderop links staat de plaatselijke moulin.
Aan de overzijde van de rivier vinden we bij enkele sportvelden een houten picknickbank in de schaduw onder enkele grote bomen, dus daar kunnen we heel aangenaam onze lunchpauze houden.
Dat biedt ons dan ook de gelegenheid om de kaart in onze wandelgids eens even goed te bestuderen, want wij gaan straks enkele kilometers de route volgens de wandelkaart lopen, zonder dat we gebruik kunnen maken van bewegwijzering, want die heeft men hier grondig verwijderd van bomen, palen en muren; alhoewel, als je heel goed kijkt, zie je hier en daar nog vaag de weggewerkte wegwijzers, en kun je aan de rudimenten van de vorm en kleur nog goed afleiden welke richtingwijzer daar voorheen heeft gestaan.
Voorbij La Viletta terug naar L’Eure
Zonder enige moeite lopen we na deze lunchpauze de oude route ten zuiden van de rivier naar de plaats La Vilette. Daarbij moeten we tweemaal onder het treinspoor door, waarvan de eerste een hoge voor alle verkeer, en de tweede niet meer dan een laag tunneltje is voor alleen bukkende wandelaars. De oude route kan dus nog prima worden gevolgd.
In La Vilette steken we de D6 over, en aan de overzijde van deze verkeersweg wandelen we La Vilette uit op de plek waar een geasfalteerd breed fiets- en voetgangerspad begint.
Dit brede pad blijven we enkele kilometers lang volgen, op enige afstand parallel aan de rivier de Eure. Het is een comfortabel asfaltpad om te fietsen en te wandelen, en bovendien is het behoorlijk schaduwrijk, dus op deze hete dag is dat alleszins een traktatie voor wie fietst of wandelt op dit pad.
Onderweg komen we langs een enigszins verscholen openbare wasplaats aan de Eure, die hier niet meer publiek toegankelijk is.
Naar de Abbaye de Josaphat van Lèves
Ter hoogte van Longsault kunnen we de oversteek maken via een houten brug over de Eure. Dat doen we, ondanks het feit dat we hier voor het eerst na Saint-Prest weer de wit-rode wegwijzers van de GR655 aantreffen.
We willen de klassieke route van onze wandelgids blijven volgen, dus we steken wel de Eure over. Dan zien we aan de overzijde van de rivier aan andere wit-rode GR-wegwijzers dat hier de gewijzigde route vanuit Saint-Prest – voor ons in tegenovergestelde richting – de Eure oversteekt. Hier kruisen dus de oorspronkelijke en gewijzigde route elkaar. Maar wij gaan consequent door op de oorspronkelijke route naar Lèves.
Door het parkgebied aan de noordzijde van de rivier lopen we in de richting van de oude abdij van Lèves, de Abbaye de Josaphat. Daar komen we aan om 14:20 uur.
We gaan het abdijterrein op om er in de schaduw op een bankje tegen de gevel van de abdijkerk aan nog even iets te eten en te drinken. Het is zo’n 32 graden Celsius op dit moment, dus de schaduw en het beetje verfrissende wind helpen ons om even af te koelen, alvorens we in de auto stappen.
Met de auto rijden we terug naar Saint-Piat, waar we onze fietsen afhalen, om die mee terug te nemen naar de camping in Cernay-la-Ville.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten