Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Westroute van Lozère (Palaiseau) naar Tours (GR655 O)
Van Lèves naar Spoir
Dinsdag 13 augustus 2024 – 18 km.
Dag 8: 151,5 – 169,5 km
 |
| De indrukwekkende kathedraal van Chartres |
Bewolking overheerst met 26 graden Celsius
De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op Camping Le Bois Fleuri bij Illiers-Combray, ten zuiden van Chartres. Gisteren was onze wisseldag, een hete dag met 37 graden Celsius, waarop we na zes wandeldagen verhuisd zijn van Camping Cernay Vacances in Cernay-la-Ville naar de camping waar we vannacht voor het eerst hebben overnacht.
Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:10 uur, om met de auto vanuit Illiers-Combray naar Spoir (bij Mignières) te rijden. We hebben de fietsen op het fietsenrek achter op de auto.
Nadat we de fietsen van de auto af hebben gehaald, laten we de auto achter in Spoir, en dan fietsen we van Spoir de 17,6 kilometers naar Lèves.
Het is en blijft bewolkt, en het regent zelfs heel licht als we net op weg zijn. Het is al wel 19 graden Celsius, dus de afgelopen avond en nacht hebben gelukkig wel gezorgd voor 18 graden afkoeling. Dat is ons bijzonder welkom. Het wordt een voortdurend bewolkte, maar wel warme dag, met een temperatuur die oploopt tot 26 graden Celsius aan het eind van deze etappe. Het waait nauwelijks, en we ervaren dit als prima wandelweer.
Beginnen bij de bijzondere kerkramen van Gabriël Loire
Vandaag gaan we lopen van Lèves naar Spoir, over een afstand van 18 kilometer.
We stallen de fietsen naast een kinderopvanglocatie in het centrum van Lèves. Als wij de fietsen op slot zetten en ons klaar maken voor vertrek, komen ouders hun kinderen ondertussen naar de opvang brengen.
Tegenover een restauratieobject van een vakwerkgebouw nog even de veters vast, en dan zijn we klaar voor vertrek.
Al direct wandelen we langs de Eglise Saint-Lazare, waarvan de kerkdeur openstaat. We gaan naar binnen, in de kerkzaal die nog heel warm is van gisteren, en dan verwonderen we ons over de vele en grote en prachtige kerkramen van deze kerk.
Het blijken kerkramen te zijn naar het ontwerp van de wereld-beroemde glas-in-lood-kunstenaar Gabriël Loire.
Eén van de grote kerkramen vertelt het levensverhaal van Jezus Christus.
Daarin zien we ook het geboorteverhaal van Jezus afgebeeld.
Als we buiten de kerk komen, en verder willen lopen, stopt een auto naast ons. De chauffeur zag dat we pelgrims zijn, en vertelt dat we ook bij de afgesloten grote kerkdeur wel om de kerk heen kunnen lopen, omdat daar een kleine toegang is waarmee je toch even naar binnen kunt gaan. En dat zouden we beslist even moeten doen, oppert hij, omdat de kerkramen heel bijzonder zijn. Ik toon hem de foto’s die ik er zojuist van heb gemaakt, en dan wordt hij enthousiast van het feit dat wij al dat moois al hebben gezien.
De kathedraal van Chartres in zicht
We lopen door, en komen dan langs de enorme en oude moulin van Lèves.
Prachtig om te zien hoe mooi dit industrieel erfgoed hier nog fier overeind staat.
Langs het asfaltpad dat dan volgt, staan grote informatieborden met afbeeldingen van kerken met majestueuze kerkramen.
Het is een soort eregalerij als eerbetoon aan de glas-in-lood-kunstenaar Gabriël Loire, die aan de overzijde van het riviertje heeft gewoond en gewerkt. Hij heeft wereldwijd veel kerkramen ontworpen voor allerhande soorten kerken, onder andere ook voor grote Gedächtniskirche in Berlijn, waarin wij op 20 oktober 2015 zijn geweest.
Langs de Eure staan hier en daar mooie, bijzondere bouwwerken.
Verderop steken we de Eure over.
Om 9:45 uur – na drie kwartier onderweg te zijn geweest – zien we hoog in de verte voor het eerst vandaag tijdens deze etappe de kathedraal van Chartres.
Nog eens weer steken we de Eure over.
En ook dan krijgen we de kathedraal weer mooi in zicht.
Inmiddels in Chartres aangekomen, treffen we hier en daar kleine mozaïeken met pelgrimsmotieven in het wegdek van het voetpad.
Op de eerste staat een pelgrim met een Jacobsschelp, en de tweede bevat alleen de gestileerde Jacobsschelp.
Bij een volgende oversteek over de Eure passeren we de bron van Sint Andreas & Sint Nicolaas.
Tussen de stedelijke bebouwing door zien we hoog boven ons de contouren van de kathedraal, maar nu al vlakbij.
Boven op één van de kerktorens staat een engel met vleugels.
In de kathedraal van Chartres
We constateren dat de doorgaande pelgrimsroute van de GR655O niet bij de kathedraal langs gaat, dus we besluiten de doorgaande route door de stad even los te laten, om de klim heuvelopwaarts naar de kathedraal van Chartres wel te maken.
We komen daarbij in het stadscentrum langs een groot vakwerkgebouw.
En dan staan we al vrij snel vóór de immense kathedraal.
Aan de voorzijde van de kathedraal treffen we een standbeeld aan van Sint Jacobus.
Jacobus staat hier te midden van de twaalf apostelen van Jezus Christus.
Jacobus is duidelijk herkenbaar aan de Jacobsschelpen die hij draagt.
Twee Jacobsschelpen staan bijvoorbeeld duidelijk op de reistas die de heilige Jacobus draagt.
Als ik aandachtig een serie foto’s maak van dit Jacobusbeeld tussen de andere elf apostelen, merk ik dat er meerdere nieuwsgierige toeristen bij komen staan, die ook ineens meer dan gemiddelde belangstelling krijgen voor dit ene beeld van Jacobus.
We gaan de kathedraal binnen.
Daar kunnen we ons verwonderen over de prachtige kerkramen die dit godshuis rijk is.
Ook het schip van de kerk dat helemaal rondom is gebouwd met een groot aantal beeldhouwwerken mag je gerust heel bijzonder noemen.
Hier en daar branden gebedskaarsen in de kerk.
We maken een rondgang door de hele kathedraal, inclusief de verschillende zijkapellen van dit enorme bouwwerk.
De dienstdoende priester neemt in een transparante ruimte de biecht af bij een kerkbezoeker. Als hij klaar is, en weer op de stoel vóór de biechtruimte plaatsneemt, gaan we naar hem toe en vragen we of hij ons een kathedraalstempel kan en wil geven in onze pelgrimspaspoorten. Hij nodigt ons uit om met hem mee te gaan naar zijn kantoortje, waar we van hem een prachtig stempel krijgen in onze pelgrimspassen.
Daarna vertellen wij hem één en ander over onze pelgrimage, en vertelt hij op zijn beurt over zijn werkzaamheden vroeger in België, en over zijn bezoeken aan Nederland, aan met name Maastricht.
Na dit gesprek gaan wij verder met onze rondgang door de kathedraal.
We zoeken en vinden het labyrint in de vloer van de kathedraal.
Het labyrint is echter niet helemaal zichtbaar, omdat er allemaal rijen stoelen overheen staat. Kennelijk is dat gedaan om vervangende zitruimte te creëren, aangezien een groot deel van de kerk in restauratie is, en is afgesloten voor het publiek en voor de kerkgangers.
Van de vloer tot aan het plafond van de kerk blijven we ons verbazen over alle pracht en praal.
Als we enkele ansichtkaarten kopen in het winkeltje van de kathedraal, krijgen we van de verkoopster ook het stempel van het pelgrimsgenootschap van Chartres.
En ook als we door een andere deur buiten komen, verbazen we ons wederom over de grootsheid van zo’n enorme kathedraal.
Verder door de stad
Buiten vallen me ineens de putdeksels rond de kathedraal op, omdat die een afbeelding bevatten van het labyrint in de kathedraal.
We lopen om de kathedraal heen.
Bij de kathedraal drinken we een kop koffie op het terras van een brasserie. Daar ontmoeten we een Spaanse familie uit Madrid, die woont in Frankrijk. Ze willen ons vooral de pelgrimsgroet ‘Ultreia!’ meegeven. We voeren een gezellig onderhoud met hen. De jonge vrouw vertelt dat ze het laatste deel van de Camino Franchés ook heeft gelopen, en ze haalt zelfs haar pelgrimspaspoort uit haar tas, die ze bij zich draagt. Trots laat ze haar pelgrimsstempels zien.
Dan maken we een klein uitstapje in het stadscentrum van Chartres.
Daarbij komen we onder andere langs de overdekte markthal van Chartres.
We dalen dan weer af naar de doorgaande pelgrimsroute, en komen ook langs de Eglise Saint-Brice.
Dan gaan we verder langs de Eure.
Zo verwijderen we ons langs de Eure steeds verder van het stadscentrum.
Ook hier staan mooie, opvallende gebouwen langs deze rivier.
Beginnende pelgrims op weg helpen
Op een splitsing van paden staat een jong stel met rugzakken op, zoekend om zich heen te kijken.
Ze vertellen ons dat ze afkomstig zijn uit Parijs, en dat ze zojuist zijn begonnen aan het pelgrimspad van Chartres naar Tours, maar dat ze nu al niet weten welke kant ze op moeten.
We leggen hen uit welke wegwijzers ze moeten volgen om ‘en route’ te blijven.
Als we hen vragen tot waar ze vandaag gaan, noemen ze de plaats Bonneval als eindpunt voor vandaag. Als we vertellen dat dat veel te ver is – want dat is voor ons nog wel zo’n drie dagen lopen – laat het meisje op haar smartphone zien dat het ruim dertig kilometer is, en dat het maar zeven uren lopen is. Ze laat echter de route langs de snelweg zien, maar daar mag je niet lopen. Bovendien is dat wel de weg hemelsbreed, maar niet de pelgrimsroute die wij allen volgen. Zij gebruiken de gids Miam Miam Dodo, en die volgt ook onze route van de GR655O, die wit-rood is bewegwijzerd.
Zij hadden nog niet ontdekt hoe ze in die gids kunnen zien wat de afstanden zijn van plaats naar plaats, dus dat leggen we hen uit, en laten we hen zien in hun wandelgids,
Als we ze vragen hoeveel uren ze willen lopen, geven ze aan dat ze ongeveer vijf uren per dag willen lopen, en dat zal volgens onze inschatting dan zo’n 20-25 kilometer per dag zijn. Dan halen ze Bonneval pas over enkele dagen.
Bovendien hebben ze nog helemaal niets geregeld qua overnachting. We leggen uit hoe ze dat tijdig en goed zouden kunnen doen.
Kort gezegd komt het erop neer dat ze nagenoeg onvoorbereid zijn begonnen aan hun pelgrimstocht naar Tours.
We proberen hen in kort bestek zo goed mogelijk op gang te helpen, en adviseren hen om eerst maar even te gaan zitten om een haalbaar etappeplan te gaan maken, rekening houdend met haalbare dagafstanden en te arrangeren overnachtingsmogelijkheden aan het eind van elke etappe.
Bij het afscheid bedanken ze ons nadrukkelijk voor deze pelgrimslessen voor een goede start. We wensen hen een ‘buen camino!’, en hopen dat ze het goed zullen hebben samen en onderweg.
Spoorzoeken tussen Le Coudray en Barjouville
Aan de stadsrand van Chartres komen we langs een prachtig groot beeldhouwwerk van de heilige Jacobus.
We passeren nu de plaas Le Coudray.
In zuidelijke richting lopen we langs mooie waterpartijen door een parkachtig landschap langs Le Coudray.
De volgende plaats die we passeren, is Gourdez.
Bij de plaats Chavanne maken we de oversteek over de Eure over een mooie platte stenen brug over de rivier.
Ter hoogte van Morancez is het ons door het ontbreken van bewegwijzering op een kruispunt in het park onduidelijk hoe we verder moeten. We gaan op goed geluk maar rechtdoor, want dan kunnen we altijd nog naar links of rechts als dat verderop nodig blijkt te zijn.
Bij het naderen van Morances moeten we even heel goed oriënteren met wandelgids, smartphone en op de fysieke wegen alhier, op hoe we nu verder moeten.
Dan komen we erachter dat we op bovengenoemd kruispunt niet links om een grote visvijver hadden moeten lopen, maar rechtsom. Nu we dat weten, kunnen we via de D114, waar we nu op staan, verderop, iets westelijker wel weer de aansluiting zoeken en vinden bij het dorpje Barjouville. Daar zijn we al snel, en daar vinden we inderdaad weer de wit-rode bewegwijzering.
Van La Varenne naar Thivars
Het eerstvolgende dorpje waar we aankomen, is La Varenne.
Daar passeren we de voormalige abdij Abbaye de l’Eau.
Na het oversteken van de D127 vinden we aan het eind van de bebouwde kom van La Varenne een zitbank waarop we onze lunchpauze houden. Een inwoner van het dorp komt wandelend voorbij, en vertelt ons hoe we verderop de weg kunnen verlaten, om naar de rivier af te dalen.
Na deze rustpauze komen we langs de oude moulin bij de rivier. De voorkant is alleszins pittoresk.
Maar ook de achterzijde aan de rivierkant is als een plaatje zo mooi.
Voorbij La Varenne komen we langs een doorwaadbare plaats. Gelukkig hoeven we hier niet door het water.
Om 15:00 uur wandelen we Thivars binnen.
We lopen in het dorp even naar de grote dorpskerk, maar die is helaas gesloten.
Tegenover de kerk is de Mairie. Bij de ingang staan twee vrouwen te roken. Als ik hen vraag om een gemeentestempel voor onze pelgrimspaspoorten, weet de ambtenares direct waar het om gaat, en de andere vrouw vraagt of dit wellicht voor de pelgrimage naar Santiago de Compostela is. Dat kunnen we bevestigen, en dan gaan we naar binnen, waar we een mooi stempel met datum in onze pelgrimspaspoorten krijgen.
Via Bluet naar Goindreville
We verlaten Thivars bij de openbare wasplaats via een houten brug over de Eure.
Verderop komen we nog eens langs een doorwaadbare plaats aan de andere rand van Thivars, maar hier staat geen water in de ondiepe kuil.
In Thivars steken we de N10 over, en dan lopen we door naar het buurtschap Bluet.
Bluet verlaten we langs de watertoren, die grotendeels was en ook nog steeds is begroeid met de klimplant hedera in allerlei kleurentinten groen, geel en rood.
Dan komen we in het buurtschap Goindreville. Daar zien we bij enkele wegwijzers ook een sticker van een pelgrim.
Goindreville verlaten we bij de openbare wasplaats via een houten brug over de Eure. Twee vrouwen komen van de andere kant aanlopen, en ze vragen of ze ons samen even moeten fotograferen bij deze oversteek. Van die gelegenheid maken we graag gebruik.
Terug van Spoir naar de camping bij Illiers-Combray
Aan de overzijde van de Eure volgen we dan nog een prachtig kruidenrijk veldpad langs de rivier.
Om 15:50 uur wandelen we het buurtschap Spoir binnen, waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.
We stappen in, en halen dan onze fietsen op uit Lèves, waarbij we helemaal om Chartres heen moeten rijden van zuid naar noord. Maar dat gaat vlot, en daarna rijden we met de fietsen op de fietsendrager terug vanuit Lèves naar camping Le Bois Fleuri voorbij Illiers-Combray.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten