Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Le Puy
Pelgrimeren van Varaire naar Cahors
Maandag 29 juli 2013 – 32 km.
Dag 14: 312 – 344 km
 |
| Warm welkom en een pelgrimsstempel van de pelgrimsbroederschap van Cahors |
Een frisse start
Onze 14e dagtocht begint vandaag in Varaire. Durkje en ik gaan vandaag de 14e etappe van de Via Podiensis lopen; van Varaire naar Cahors, over een afstand van 32 kilometer. Het thema van deze etappe is volgens onze wandelgids: ‘Een kaarsrechte Romeinse weg’.
Een uur voordat de wekker afloopt, horen we op het caravandak dat het buiten regent. Als we om 6.15 uur opstaan, is het al weer droog en buiten is het ook lekker ochtendfris.
Iets voor 7.30 uur rijden we met een taxichauffeur vanaf de camping in Cahors naar ons startpunt van vandaag in Varaire. Onze taxichauffeur vertelt dat hij jaren geleden de pelgrimstocht vanuit het Portugese Porto heeft ondernomen naar Santiago de Compostela. Pelgrimeren zit er voor hem niet meer in, vanwege een blessure aan zijn knie.
Om precies 8.00 uur staan we in het centrum van Varaire klaar om onze wandeling van vandaag aan te vangen.
De zon schijnt af en toe heel even. De dikke bewolking laat slechts af en toe enige zonneschijn toe. Het is nu nog behoorlijk fris buiten, maar de temperatuur loopt vandaag op tot ongeveer 25 graden Celsius. Schitterend wandelweer.
Van Varaire naar Bach
We starten bij het café-restaurant waar we afgelopen zaterdag zo’n drie uren wachtten op een taxi. We lopen Varaire uit en steken een dal over en buigen dan af naar het zuidwesten.
Van Les Bories lopen we via Mas de Dégot en Mas de Gaston naar het dorp Bach.
In Bach bezoeken we de dorpskerk.
Cami Ferrat
Buiten Bach nemen we een graspad naar de aan het eind ervan liggende Romeinse weg naar Cahors, die hier in deze regio de ‘Cami Ferrat’ wordt genoemd.
De komende uren zullen we deze voormalige Romeinse weg volgen door een stil en prachtig natuurgebied. Hier en daar zijn nog delen van het oude plaveisel uit de Romeinse tijd zichtbaar. Andere delen zijn overdekt met dunne stenen, en hier en daar is de weg geasfalteerd.
Op een kruising met een geasfalteerde weg zijn enkele mannen bezig met grondwerk, om nieuwe leidingen in de grond te leggen. Waar de sleuf al weer dicht is gegooid met grond en steen, is duidelijk zichtbaar dat hier de structuur van de voormalige Romeinse weg geheel overhoop is gehaald.
Ook hier aan weerszijden van de Romeinse weg zie je de bermmuurjes van verschillende omvang. Op een gegeven moment passeren we een plaats waar een beeldje van Sint Jacobus staat, met daarbij een oude klomp, bedoeld om er een vrijwillige bijdragen (een ‘donativo’) in te deponeren.
In het veld en langs de Romeinse weg passeren we af en toe kleine hokken, die zijn gebouwd van de grote stenen, die hier in de regio zijn gevonden.
Dreigende lucht brengt regen
Gedurende deze uren durende wandeling over de Romeinse weg zien we dat de lucht een dreigend weersbeeld aangeeft. Gelukkig kom er geen onweer, maar wel worden we af en toe geconfronteerd met een lichte regenbui. Als de regen te ernstig wordt, halen we onze paraplu uit de rugzak, om ons te beschermen tegen al teveel regen. Echter, alle drie keren regent het maar enkele minuten aaneensluitend, waardoor de paraplu steeds ook weer snel kan worden terug gestopt in de rugzak.
Mas de Vers en Outriols
We lopen door de droogstaande beek Ruisseau des Vaises en komen na ruim drie uren lopen aan in Mas de Vers. Al kilometers terug was langs de weg aangegeven dat hier een verkooppunt van eten en drinken zou zijn. We besloten al die tijd door te lopen, om hier onze dagelijkse kop koffie te halen. Dat lukt helaas niet, want bij de oprit hangt een bord dat alles is gesloten.
Daarom lopen we door, om uiteindelijk in de wasplaats van Outriols, in het beekdal van de Cieurac, een koele zitplaats te vinden, waar we onze lunchpauze houden om 11.45 uur. We hebben na de eerste drie uren en drie kwartier lopen wel verdiend om op een prima zitplaats te pauzeren, vinden we.
De gastvrije pelgrimsbroederschap van Flaujac-Poujols
Dan komen we bij de snelweg A20. Via een smal paadje worden we keurig naar een viaduct geleid, waarmee we onder de snelweg door kunnen. Daarna komen we al vrij spoedig bij de boerenhoeve Le Gariat.
Na deze boerenhoeve volgen we een stijgend pad in de richting van het dorp Flaujac-Poujols. Bij de kantine van het plaatselijke voetbalveld is het een drukte van belang. Een grote groep van onder andere fietsers, wandelaars en pelgrims heeft hier plaatsgenomen op stoelen, krukjes en banken in de schaduw van de bomen. Met behulp van een grote pop langs het pad worden we uitgenodigd om ook langs te komen. Hier bieden de leden van de plaatselijke pelgrimsbroederschap aan alle hier passerende pelgrims een gastvrij onthaal.
Als we het terrein op komen, wordt direct voor ons een set van een tafeltje en twee stoelen klaargezet en droog gemaakt na de regen van zopas. We drinken hier koffie en fris en genieten van de chaotische gezelligheid die hier heerst. Een pelgrim ligt op zijn matje te snurken, anderen zitten in de schaduw met blote voeten in de zon, en een Duitse pelgrim zingt bij zijn ukelele(joekelille)-gitaarspel, af en toe vocaal bijgestaan door enkele andere Duitse pelgrims van de pelgrimsgroep waarvan hij deel uit maakt.
Via La Marchande over de hoogvlakte boven Cahors
Nadat we de gastvrije leden van het pelgrimsbroederschap hebben bedankt, beginnen we aan onze laatste tien kilometers van vandaag.
Eerst dalen we, en dan gaan we stijgend over bospaden naar de boerenhoeve La Quintarde.
Direct daarna komen we door het gehucht La Marchande.
Steeds verder gaan we langzaam stijgend door, totdat we een eind over een mooi hooggelegen pad over een hoogvlakte naar de rand van het plateau lopen, vanwaar we uitzicht krijgen over de stad Cahors, die diep beneden ons in het dal van de Lot ligt.
Warm welkom door en voor pelgrims in de stad Cahors
Via een bochtig en af en toe steil weggetje lopen we naar beneden, naar Cahors. We hebben een prachtig uitzicht over deze oude stad in de bocht van de Lot, waarbij we heel goed het verschil kunnen zien tussen het middeleeuwse deel van de stad en de veel nieuwere delen. De bruggen over de Lot, de rivier en in de stad de kathedraal zijn mooie oriëntatiepunten van deze stad.
We komen in de afdaling nog door het voorstadje Saint-Georges en als we in een draai onder de oude spoorbaan door zijn gegaan, wandelen we de stad Cahors binnen, aan deze zijde van de rivier.
Via de lange rivierbrug Pont de Philippe steken we de Lot over en dan komen we aan de overzijde langs het brughuisje, waarin twee dames van de plaatselijke pelgrimsbroederschap ons van harte welkom heten in de stad. We krijgen heerlijk koude limonade aangeboden, krijgen informatie over de stad en over overnachtingsaccommodaties en ze zetten hun mooie pelgrimbroederschapsstempel in onze pelgrimspaspoorten.
In Cahors
We halen voor twee dagen enige boodschappen in de stad en lopen dan in de richting van de kathedraal van Cahors. Vanaf deze imposante kathedraal gaan we naar de Pont Cabessut, waarmee we de Lot wederom oversteken, om direct daarna linksaf langs de Lot naar onze camping te wandelen.
We arriveerden om 15.30 uur in Cahors, dus de 32 kilometer hebben we in 7,5 uur afgelegd, hetgeen een betrekkelijk snelle tijd is. Na al die hete dagen, was het vandaag een verademing om in dit weerstype van 25 graden Celsius te lopen. Vanmorgen lekker fris, af en toe de paraplu even gebruiken bij korte regenbuien en hier en daar enige zonnige perioden, de doorgaans goed begaanbare paden met mooie uitzichten hebben van deze dag een perfecte wandeldag gemaakt.
Met alle rondzwervingen door de stad en daarna nog doorlopen naar de camping hebben we vandaag toch in elk geval 35 mooie kilometers gelopen, dus we komen tevreden aan bij onze caravan op de camping, waar het zonnetje rond 16.30 uur nog heerlijk schijnt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten