 |
| Harde wind en regen op de Alddyk tussen Anjum en Paesens |
Klooster Claercamppad
Op 1 juni 2022 presenteerde de wandel-journalist Fokko Bosker zijn nieuwe fiets- en wandelgids, van het zogenoemde 'Klooster Claercamppad', met de volgende subtitel aangeduid: 'Wandel- en fietsroutes door de Friese Waddendelta'.
Deze nieuwe gids bevat voor wandelaars: 13 etappes, 3 rondwandelingen, 1 wadlooptocht, 2 stadswandelingen en 3 fietstochten.
In de Friese Waddendelta ontmoeten water en land elkaar. Dit kustgebied is door de golven en getijdenwerking in duizenden jaren gekneed uit zand, klei en veen. Op de kwelderruggen vestigden zich de eerste Friezen en legden zij de basis voor hun rijk, dat zich uitstrekte vanaf Noord-Frankrijk tot aan Denemarken. Het Klooster Claercamppad brengt deze bijzondere landstreek, de natuur en geschiedenis in veelkleurige verhalen en met afwisselende wandel- en fietsroutes tot leven.
De route van dit pad loopt in grote lijnen vanaf Lauwersoog over Zoutkamp naar Dokkum, en voert dan verder naar Sint-Jacobiparochie (de startplaats van het pelgrimspad 'Jabikspaad'), Franeker en de Hanzestad Bolsward, om vervolgens met een lus over Makkum en Harlingen langs de kust en over de dijken terug naar Sint-Jacobiparochie te leiden.
De eeuwenoude cultuurgeschiedenis van terpen, deltawerken, middeleeuwse kerken, kloosters en florerende handelssteden vertelt een bijzonder gelaagd verhaal.
Wandelen op fietspaden in winter & voorjaar
Op één rondwandeling na hebben Durkje en ik inmiddels alle wandel-etappes van het Klooster Claercamppad gelopen. Maar ja, er staan ook nog drie fietstochten in deze routegids. En waar je kunt fietsen, kun je vrijwel altijd ook wandelen. Andersom is dat vaker niet het geval, omdat sommige wandelpaden - bijvoorbeeld graspaden door de weilanden - niet toegankelijk zijn voor fietsers. Maar wandelen op fietsroutes kan vrijwel altijd wel. Dus we hebben het plan opgevat om ook de drie fietsroutes van dit routeboekje te gaan lopen. Bovendien doen we dat in de winter en in het vroege voorjaar; een periode waarin sommige onverharde wandelpaden slecht toegankelijk zijn. Fietspaden zijn in de winter en in het voorjaar vrijwel altijd wel goed toegankelijk, dus deze wintermaanden zijn heel geschikt om de van de routegids voor ons nog resterende fietsroutes van deze routegids te gaan wandelen. Zo gezegd, zo gedaan.
Fietstocht Noardeast Fryslân in 2 helften
Op 3 januari 2023 liepen we de eerste helft van de 'Fietstocht Noardeast Fryslân'. Deze fietstocht heeft een lengte van 50,5 kilometer, en daarvan wandelden we op die 3e januari 2023 de eerste helft, van ongeveer 25,5 kilometer.
Vandaag wandelen we de tweede helft van deze 'Fietstocht Noardeast Fryslân', over een afstand van 25 kilometer.
Het thema van deze fietstocht is: 'Over meanderende dijkspaden in het kwelderland van Peazens en Lauwers'. We volgen namelijk de fietspaden langs de meanderende loop van middeleeuwse zeedijken en kreken, door het kwelderland van de vroegere getijdenstromen Peazens en Lauwers.
We beginnen vanmorgen in Hiaure, en lopen dan via Hantum. Hantumhuizen, Niawier, Metslawier en Anjum naar Paesens.
Het is vanmorgen om 7:25 uur bij ons vertrek 6 graden Celsius, en bij aankomst is het 5 graden Celsius. Koud is het dus niet. Het waait echter wel behoorlijk, dus de gevoelstemperatuur ligt beduidend lager dan wat de thermometer aangeeft. Vanmorgen breekt af en toe de zon heel even door de wolken, maar de zonneschijn houdt geen stand. Daarentegen begint het naarmate de uren voortschrijden vaker en harder te regenen, en de wind wakkert aan van hard naar stormachtig, met af en toe ook harde windstoten. We wandelen vandaag op de dag dat een derde deel van de Winterfietselfstedentocht niet aan de start verschijnt. Zo'n vierhonderd fietsers zien het waarschijnlijk niet zitten om bij dit heftige weerbeeld aan de lange tocht te beginnen.
Om vijf vóór half acht vertrekken we vanmorgen in Feinsum. Op dit vroege uur is het nog donker, dus in dat donker rijden we met beide auto's naar Paesens, waar we de ene auto parkeren bij de Sint-Antoniuskerk, alwaar we halverwege de middag onze dag-etappe willen beëindigen.
Van Hiaure door de hagel naar de Stoepa
Met de andere auto rijden we vanuit Paesens door naar Hiaure. Daar parkeren we onze auto bij de dorpskerk, vanwaar we om 8:25 uur vertrekken. In de schemer wandelen we Hiaure uit. Het zal niet lang meer duren voordat het licht is.
Vlak buiten Hiaure gaan we de Lytse Leasterdyk op. Nog voordat we bij de Hantumer Feart komen, begint het fiks te hagelen. Omdat we tegenwind hebben, slaat de hagel hard tegen ons aan.
Bij de Hantumer Feart aangekomen, volgen we het fiets-/voetpad langs de vaart, tot we bij het Boeddhistisch Centrum komen, dat ook bekend staat als de Stoepa van Hantum.
We gaan het terrein van de stoepa op, en ontmoeten daar één van de bewoners, Sherab, die ons vertelt dat hij zojuist klaar is met de Groene Tara recitatie, die altijd vroeg in de ochtend plaatsvindt. Op 28 juni 2020 hebben Durkje en ik een langer bezoek gebracht aan de stoepa, waarbij we Sherab hebben leren kennen, daarom blijven we vanmorgen niet zo lang als de vorige keer. We moeten ook nog ruim twintig kilometer lopen, en weten dat we meer last van de regen zullen krijgen naarmate het later op de dag wordt, dus we nemen al spoedig afscheid van Sherab, die ons sterkte en een goede tocht wenst voor vandaag.
Van Hantum via Hantumhuizen naar Hantumeruitburen
Op de Stoepawei richting Hantum passeren we in de polder Hantumerleech 'De Hantumer Molen', waarvan je kunt zien dat die nog niet zolang geleden een nieuwe rieten kap heeft gekregen.
Even later doorkruisen we het Friese Hantum, met haar middeleeuwse Sint-Nicolaaskerk.
Vanuit Hantum lopen we over de Stasjonswei en de Bangawei naar Hantumhuizen.
Vlak vóór Hantumhuizen gaan we rechtsaf de Atewei op, om even later over de Portmawei naar de Fennewei te gaan. Vooral op de Portmawei merken we even hoe hard de wind al tekeer gaat, want hier moeten met fikse tegenwind lopen.
Daarna volgt een lang traject richting Niawier over de Fennewei, heerlijk met de harde wind in de rug. Dat is wel heel comfortabel, vergeleken met de tegenwind van zojuist. We komen nu door het buurtschap Hantumeruitburen.
Koffie op het schoolplein van Niawier
Via een bruggetje kruisen we de Peazens, en dan gaat het verder over de Pypsterwei langs de brede Nijewierster Opfeart.
Vanaf de Grietmanswei gaan we de Bartenswei op, in de richting van (maar niet naar) het buurtschap Bollingawier. Ook hier weer hebben we de harde wind pal vóór ons.
Maar dat hoeft niet lang, want we moeten de Singel op, die we met de wind linksachter in de rug volgen totdat we bij het oude betonbruggetje over de Nijewierster Opfeart het Friese dorp Niawier binnenwandelen. Hier vlakbij stond sinds 1195 het cisterciënzer vrouwenklooster Sion.
Door het dorpsbosje van Niawier gaan we naar het schoolplein van de christelijke basisschool, waar we tegen de wind beschut door het schoolgebouw op een houten bank met enkele zonnestralen erbij onze koffiepauze houden.
Als we een tijdje later over de Terpstrjitte door Niawier naar de Mearswei lopen, schijnt de zon nog enigszins, en begint het te regenen. Een dikke regenboog boven Niawier verschijnt in de lucht.
Langs Balthasar Bekker in Metslawier
Via de Mearswei gaat het dan verder naar Metslawier. Ter hoogte van het voormalig treinstation wandelen we Metslawier binnen. Op de Stasjonswei passeren we het zorgcentrum De Skûle, waar we even naar binnen gaan om van de toiletten gebruik te maken.
Op de Balthasar Bekkerstrjitte komen we langs het monument voor de beroemde theoloog, predikant en letterkundige Balthasar Bekker, die in 1634 hier in Metslawier is geboren.
Tegenover dit monument lopen we ook een rondje om de oude dorpskerk van Metslawier. Rondom deze terpkerk staan enkele monumentale panden dicht op elkaar.
Iets van de kerk af zien we de voormalige Gemeentewerkplaats met de Brandweergarage. Tegen dit huidige woonhuis staat nog de hoge houten schuur met een zadeldak, waarin de brandweer vroeger de brandslangen ophing om ze te drogen.
Voorbij Reidswâl langs voormalig klooster Weerd
Aan de oostkant van Metslawier steken we de N361 over, in de volksmond ook wel de Lauwersseewei genoemd.
Aan de overzijde komen we in het buurtschap Reidswâl. Van daaruit volgen we de Keechsdyk langs de Moarster Feart, totdat we verderop rechtsaf de Kleasterwei op kunnen gaan. Deze weg verwijst niet zomaar naar een klooster, want een eindje verder zien we vlak vóór de Weardwei links van ons de brede heuvel in het vlakke land liggen, waarop in de Middeleeuwen het premonstratenzer nonnenklooster Weerd heeft gestaan.
Daarna blijven we voortdurend de Weardwei volgen, heel aangenaam met de straffe wind in de rug.
Tussen de weilanden door volgen we even later de Ieldobbewei naar Anjum.
Even voordat we de bebouwde kom van Anjum in wandelen, begint het al serieuzer te regenen, maar omdat we de wind nog linksachter ons hebben, hebben we nog niet zoveel hinder van die lichte regen.
Anjum
In het dorp Anjum vinden we een aangenaam luwe schuilplaats in een abri naast het multifunctioneel centrum van het dorp. Op het bankje in deze bushalte nemen we plaats voor onze lunchpauze. Het grote gebouw houdt ons heerlijk uit de wind, en de regen die zich steeds meer laat zien, deert ons hier niet zozeer.
Voordat we verder gaan, checken we nog even de Buienradar, want gisteravond meldde het Journaal dat de regen vanaf ongeveer 13:00 uur over het noorden van Nederland zou trekken. De Buienradar laat zien dat het inderdaad rond 13:00 uur serieus begint te regenen, en dat het zo rond 14:00 uur heviger zal beginnen te regenen. Bovendien wordt het stormachtiger aan de kust.
We moeten nog de nodige kilometers lopen, en in noordwestelijke richting ook nog met tegenwind, dus we kiezen er zekerheidshalve voor dat we hier in Anjum nu alvast onze regenkleding aantrekken, opdat we dat straks verderop in het open veld langs de kust niet meer hoeven te doen. Dat blijkt even later een goede beslissing te zijn.
Door weer en wind naar Paesens
Over de Bantswei verlaten we Anjum. Wederom kruisen we de N361. Aan de andere kant van het viaduct komen we op de Alddyk. Deze loopt voortdurend aan de voet van de voormalige zeewering. Deze 13e eeuwse zeedijk is slaperdijk geworden, nadat de Waddenzeedijk 3 meter hoger op Deltahoogte is aangelegd ten noorden van de Alddyk.
Dat we nu aan de noordzijde van de oude zeewering lopen, is voordelig voor ons, want de zuidwester wind - die inmiddels al is aangewakkerd tot een stormachtige wind - wordt voor een deel gekeerd door de oude zeedijk links van ons. Op de stukken waar we heel dicht tegen de voet van de oude zeewering lopen en/of waar de boerderijen en huizen aan de binnendijkse kant zijn omgeven door een hoge bomenrij, merken we duidelijk de luwte van de windkering.
Maar ja, iets over de helft van dit dijkstuk moeten we door de dijkdoorgang verder over de Dykswei aan de andere zijde van de voormalige zeedijk. Nu vangen we de wind zonder enig pardon, en bovendien begint het op dit laatste stuk tot aan Paesens steeds harder te regenen. En toch deert de regen ons nauwelijks, omdat we vanaf Anjum al onze regenkleding en regen- en winddichte handschoenen dragen.
Verderop lopen we aan de voet van de hoge Waddenzeedijk het dorp Paesens binnen, waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd bij de Sint-Antoniuskerk.
Met de auto rijden we om 14:00 uur vanuit Paesens via Hiaure (waar onze andere auto dan nog staat) weer terug naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten