Vrijdag 30 juli 2021
Hier verlaten we Château de Chamerolles
Pelgrimsroute van Parijs (F) naar
Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van Mareau-aux-Bois naar Sully-la-Chapelle
Vrijdag 30 juli 2021 – 20 km.
Dag 9: 186,4 – 206,4 km.
Lekker fris wandelweer
De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op Camping ‘Ile de Boulancourt’
in Boulancourt.
Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:20 uur en rijden we met onze auto
naar het dorpje Estouy, waar we gisteren onze huurauto hebben achtergelaten.
Vanuit Estouy rijden we dan met beide auto’s naar Sully-la-Chapelle. Hier
parkeren we de huurauto, want hier eindigt vandaag onze etappe. Daarna rijden
we met onze eigen auto naar Mareau-aux-Bois, want hier begint om 8:40 uur onze
etappe van vandaag, op dezelfde plek waar we gisteren de etappe beëindigden;
bij de dorpskerk, de église Saint-Georges.
Het is vanmorgen fris, met een temperatuur van 13 graden Celsius bij een halfbewolkte
lucht. De zon schijnt een deel van de ochtend, en ook aan het begin van de
middag breekt de zon weer door de wolken. Het blijft vandaag prima wandelweer
met een behoorlijk verfrissende wind, waarbij de temperatuur vanmiddag tijdens
onze etappe oploopt naar 21 graden Celsius. Qua wandelweer hoeft het voor ons
niet beter.
Vertrek uit Mareau-aux-Bois
Als we om 8:40 uur van start zullen gaan bij de kerk, arriveert zojuist de
eigenaresse van de plaatselijke kapsalon. Als we even met haar in gesprek gaan
en haar vertellen dat we pelgrimeren, wil ze graag weten uit welk land we
komen, en waar we vandaag naar toe wandelen. Ze opent de kapsalon en gaat aan
het werk.
De combinatie van herberg, café en kruidenier is al open; één cafégast zit al
op het terras. Wij passeren deze dorpsherberg en gaan over een onverhard pad
het dorp uit, het veld in. Voorbij de boerderij La Salle gaan we een bosperceel
in. Bij La Garenne komen we er weer uit, en lopen we over een karrenspoor langs
een korenveld. De korenbloemen steken hier en daar boven het graan uit.
Op het veldpad ligt een dode slang. Het lijkt erop dat een roofvogel de slang heeft gedood, maar dat de slang te groot is geweest om hem te verorberen.
Loungen met goede koffie in Château de Chamarolles
Voorbij het open veld gaan we het bos in. Daar ontmoeten we een mountainbiker, die bezig is om de laag over het bospad hangende takken te verwijderen. Als ik hem vraag of hij dat doet voor mountainbikers, vertelt hij dat dat niet geval is, maar dat hij de overhangende takken verwijdert om ruiters te paard veilig door het bos te laten rijden.
Als we voorbij het buurtschap Marchais Censier zijn, zien we op een gegeven moment het Château de Chamarolles ver vóór ons tegen de bosrand.
We lopen naar het château, want onze pelgrimsroute gaat straks links om het landgoed van het prominente château.
Het toegangshek van het bezoekerscentrum van het château is open, dus we gaan naar binnen, in de hoop dat we in deze enige oase van vandaag een kop koffie kunnen drinken.
Als we het bezoekerscentrum binnenkomen, komen er direct twee gastdames op ons af met een scanner, met de vraag of ze onze Corona-verklaringen (de QR-code op onze telefoons) mogen scannen, teneinde ons toe te mogen laten tot dit château. Omdat de smartphone eerst nog vraagt om de QR-code te updaten, tonen we onze gele vaccinatieboekjes, met als gevolg dat onze aantoonbare vaccinaties volstaan om toegelaten te (mogen) worden tot deze toeristische locatie. Als we vragen of hier een restaurant is waar we koffie kunnen drinken, vertelt de receptioniste dat we een koffiecup voor een euro kunnen kopen, waarmee we verderop in de lounge-ruimte zelf koffie kunnen tappen bij de koffiemachine in de lounge. Dat doen we, en die koffie smaakt ons heel goed, dus we halen nog maar twee koffiecups en genieten volop van deze uitgebreide koffiepauze in de comfortabele lounge-ruimte van het château.
Boswandelen in La Forêt d’Orléans
Na deze prima koffiepauze is de rest van de wandeldag eigenlijk heel duidelijk, want na deze eerste acht kilometers volgen nagenoeg ononderbroken twaalf kilometers bospaden, kriskras door het omvangrijke dominiale bos van Orléans, het zogenoemde ‘Forêt d’Orléans’. De toegang voor pelgrims tot dit grote bosgebied ligt achter de parkeerplaats van Château de Chamarolles.
Wel opmerkelijk is het trouwens dat het heel mooi zonnig weer was toen we het château in gingen, en dat het zwaar bewolkt is nu we het château verlaten.
Dit omvangrijke bosgebied is duidelijk een productiebos, want op verschillende locaties zien we grote percelen die geheel of grotendeels gekapt zijn, en vaak staat daar ook al weer nieuwe bosaanplant. Door deze aanpak kent het bos grote open vlaktes met veel licht. Op de grotere kruispunten staan hier en daar richtingwijzers in het bos.
Links en rechts van de paden fladderen verschillende vlinders en ook aangevreten en nog gave paddenstoelen zie je hier en daar in het bos.
Diep in het bos
Waar delen van het bos zijn gekapt, moet je goed opletten, want daardoor zijn veelal de paden niet meer of niet goed zichtbaar, en bovendien kunnen bomen gerooid zijn, waarop de rood-witte richtingwijzers hebben gestaan.
Eén keer lopen we (wellicht daardoor) enkele honderden meters verkeerd, maar omdat we al snel op een kruispunt geen richtingwijzers meer zien (de rood-witte strepen en kruisen) lopen we een eindje terug, en dan zien we in een heel dicht bosje aan de overzijde van het pad van zojuist toch nog een rood-wit route-teken. We zijn weer op het goede pad.
Diep in het bos komen we langs een grote bosvijver, de Etang de la Vallée du Diable.
Daarna gaan we nog dieper het bos in, goed geholpen door de duidelijke wegwijzers van de GR655 in het bos.
Ook hier weer kleine en grote paddenstoelen, in verschillende kleuren, solitair of geclusterd.
In Les Bois Thomas komen we op een gegeven moment voor een tamelijk diepe rivierbedding in het bos. Er liggen enkele lange oude betonpalen over heen, dus we kunnen gemakkelijk oversteken.
Vanwege de vele steekvliegen hier in dit vochtige bos is het geen optie om hier te gaan zitten rusten en eten. Daarom houden we tweemaal gedurende deze bosloop heel even halt om staande een broodje te eten en er iets bij de drinken, en dan gaat het weer ras verder.
Nadat we tweemaal open veld hebben gezien, komen we bij een lange platanenlaan. Achter ons zien we dan aan het eind van die oprijlaan het Château La Motte des Ruets staan.
Sully-la-Chapelle
Wij volgen nu een pad dat parallel langs de oprijlaan loopt. Dit pad voert ons naar de D921. Langs de D921 wandelen we de bebouwde kom van Sully-la-Chapelle binnen.
Als we voorbij de kerk bij de Mairie (gemeentehuis) arriveren, hebben we het eind van deze etappe bereikt.
Met de hier geparkeerde huurauto halen we onze eigen auto op uit Mareau-aux-Bois, en dan rijden we met beide auto’s naar de plaats Combleux, het dorp dat tegen Orléans aan ligt, (en) aan de Loire, waar we de huurauto voor de komende twee nachten en dagen achterlaten. Morgen verplaatsen we onze caravan naar een camping ten zuiden van Orléans, en dan zal de dag erna onze volgende etappe hier in Combleux bij onze huurauto eindigen.
Tot slot rijden we met onze eigen auto terug naar de camping in Boulancourt.
Na zeven aaneengesloten wandeldagen op de pelgrimsroute hebben we morgen een welverdiende rustdag. Op de verjaardag van Durkje – morgen - verhuizen we dan ook van camping naar camping.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten