Pelgrimeren van Notre-Dame-de-l’Hermitage naar Col du Béal

Pelgrimsroute van Vézelay (F) via Le Puy-en-Velay (F) naar Santiago de Compostela (S)

Van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensis (GR13 & GR3)

Verbindingsroute van Vézelay naar Le Puy-en-Velay

Pelgrimeren van Notre-Dame-de-l’Hermitage naar Col du Béal

Dinsdag 29 juli 2025 – 19,4 km lopen & 27,5 km fietsen.

Dag 17: 288,4 – 307,8 km

 

Aankomst op Col du Béal op 1.390 meter hoogte

Verbindingsroute voor pelgrims van Vézelay naar Le Puy-en-Velay

Tijdens onze eerste pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2005 tot en met 2012 van het Friese Sint-Jacobiparochie (NL) via het Franse Vézelay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Lemovicensis naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.

Tijdens onze tweede pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2011 tot en met 2015 van het Franse Le Puy-en-Velay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Podiensis wederom naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.

Dit jaar (2025) gaan we de verbindingsroute voor pelgrims lopen van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensies, van Vézelay zuidwaarts naar Le Puy-en-Velay. Die pelgrimsroute heeft volgens de pelgrimsgids van Francois Lepère - ‘Chemin de Compostelle de Vézelay au Puy-en-Velay’ (2024) - een lengte van 452 kilometer, door Lepère in 17 etappes beschreven via de GR13 & GR3. Wij zijn van plan deze verbindende pelgrimsroute in 24 etappes te lopen.

Eerst fietsen van Col du Béal naar Notre-Dame-de-l’Hermitage

Vandaag wandelen we daarvan de 17e etappe, van Notre-Dame-de-l’Hermitage naar Col du Béal, over een etappe-afstand van 19,4 kilometer.

Voordat we die etappe gaan lopen, fietsen we eerst van Col du Béal naar Notre-Dame-de-l’Hermitage, over een afstand van 27,5 kilometer.

De wekker wekt ons om 5:45 uur in onze caravan op de Municipal Camping la Rambaud van het Franse bergdorpje Saint-Anthème, waarnaar we gisteren zijn verkast.

Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:05 uur, en rijden we met de auto – met er achter op het fietsenrek onze fietsen – van Saint-Anthème naar Col du Béal, waar we onze auto parkeren tegenover de herberg op de col. Dan fietsen we vanaf de Col du Béal naar Notre-Dame-de-l’Hermitage, waar we onze fietsen stallen op de binnenplaats van het kloostercomplex. 

Bij vertrek vanaf de Col du Béal is het zo koud dat we een extra jas aantrekken, de helmmuts onder de fietshelm opzetten, en handschoenen dragen tijdens het fietsen. En dan nog is het buitengewoon koud als we met flinke snelheid enkele kilometers lang vanaf de hoge col de berg af zoeven. Als we later klimmen, doen we de jassen uit, maar dan is het toch nog weer te koud, dus toch maar wel weer een jas aantrekken, en dan verder. 

Als we onderweg door het dorpje Le Brugeron komen, ontdekken we tot onze verrassing dat de Tour de France voor vrouwen hier overmorgen door het dorp zal komen. Her en der is het dorp versierd langs de beoogde route.

Het is vanmorgen 8 graden Celsius als we vertrekken. Het is half bewolkt, en best fris vanwege een koude wind in de bergen.

De temperatuur stijgt vandaag door de zonnige perioden naar zo’n 17 graden Celsius tijdens onze etappe. Het weer is stabiel bewolkt met zonnige perioden, en het blijft droog. Het een prima temperatuur en weer om hiermee te wandelen.

Vroege start in een stil Notre-Dame-de-l’Hermitage

Als we de fietsen op de binnenplaats van het kloostercomplex van Notre-Dame-de-l’Hermitage stallen, drinken we eerst koffie en eten we een broodje op een bankje in de zon op de binnenplaats van het klooster. Enkele kloostergasten verlaten hun overnachtingsaccommodatie en vertrekken met de auto vanaf de parkeerplaats.

Als we klaar zijn voor vertrek, gaan we eerst de kloosterkerk in, om een rondgang door deze kerk te maken. 

Dat kon afgelopen zondagmiddag bij aankomst in het klooster nog niet, omdat de kerk toen nagenoeg vol zat tijdens het feest van de vriendschap.

In het koor van de kerk bevindt zich een wit beeld van Maria met Jezus, te midden van twee mooie kerkramen.

En achter in de kerkzaal staat een heel oud houten beeld van Maria, daterend uit het jaar 1682.

Op deze vroege ochtend is het heel stil in de kloosterkerk, want wij zijn hier maar met z’n tweeën.

Dan lopen we het parkeerterrein op en gaan langs de buitenkant van de kloosterkerk op stap.

Nog even een blik op het Mariabeeld en op het kruisbeeld bovenop de rots naast het klooster, en dan verlaten we het kloostercomplex.

We zien dan trouwens verderop ook een jongeman met een rugzakje en met een wandelkar achter zich aan, waarop volgens ons een Jacobsschelp is bevestigd. Hij gaat de binnenplaats op, dus of hij pelgrimeert is ons niet bekend, maar het zou zo kunnen zijn, en dan zou het de eerste pelgrim zijn die wij in drie weken wandelen hebben gezien.

Chapelle de Cimetière et du père Gaschon

We gaan een mooi bospad op, en zien onderaan bij een parallel lopend bospad de Chapelle de la Source, die door enkele mensen wordt bezocht.

Hier bovenaan het pad komen we langs de Chapelle de Cimetière et du père Gaschon. 

Binnen de tuinmuren liggen enkele geestelijken begraven.

In de kapel is een expositie te bezichtigen omtrent de zalig verklaarde pater Gaschon, die leefde van 1732-1815, en ook verbonden is geweest aan Notre-Dame-de-‘l Hermitage.

 

Gevarieerd bospad

Ruim tien minuten later komen we op een kruispunt van bospaden langs het kruis van Sint-Guillaume.

Langs het bospad zie ik op enkele plekken mooie gele zwammen op dood hout.

De dode bomen, en ook de onderkant van veel bomen zijn bedekt met een dikke laag mos.

Het bospad is hier en daar nogal ruig met rotsen, keien en stenen, maar soms ook mooi vrij van alle stenen, en dan manoeuvreren we tussen de in het bospad groeiende boomwortels. Het blijft altijd en overal uitkijken waar je loopt.

Van buurtschap naar buurtschap

Als we het bos uit komen, volgen we een eind de asfaltweg van de D317. Die voert ons langs het buurtschap Le Reculon, en over de Col du Reculon.

Dan komen we door het buurtschap La Barbette. 

Voorbij La Barbette verlaten we de asfaltweg van de D101.3, om dan over een schitterend veldpad een beekdal in te lopen, met links het zicht op een oprijzende rotspartij.

Onderin het beekdal steken we via enkele grote stapstenen het klaterende beekje over.

Dan komen we in en door het buurtschap La Goutterin.

Verderop vervolgen we onze weg over de D101, waarop we weer een beekje oversteken via een bruggetje ter hoogte van een kudde koeien.

Nadat we het buurtschap Le Plat hebben gepasseerd, volgt een lang steil asfaltweggetje bergopwaarts naar het buurtschap Le Cros. Een boer verlaat bovenaan deze weg de boerderij, en komt ons in de tractor tegemoet, om ons op deze steile asfaltweg naar beneden te passeren.

Klimmen van Le Cros naar de Col de la Loge

Voorbij Le Cros gaan we weer een ruig bospad op.

Dan volgt een wisselend steil en golvende klim van zo’n twintig minuten over ruige en egale bospaden bergopwaarts naar de Col de la Loge, waarop we om 12:45 uur arriveren op de col, op een hoogte van 1.253 meter.

Het is lunchtijd, dus we gaan zitten op een picknickbank aan de voet van het restaurant van de Col de la Loge. Daar eten we onze melk- met broodjeslunch. Naast ons zit een vrouw met drie jongetjes. Ze vertelt dat ze oppast op haar drie kleinkinderen. Ze maakt een foto van ons beiden bij de picknickbank.

De grootmoeder vertelt ons dat ze straks om twee uur met haar drie kleinzonen een berg- en bostocht gaat maken in een hondenkar, die door een groot aantal huskies wordt getrokken. Als wij na deze lunchpauze het bos weer in gaan, komen we langs de plek waar al die huskies en de hondenkar in gereedheid worden gebracht voor de toch van straks.

Bospaden met heide, bosbessen en gele gentiaan

We gaan verder, en eerst door een dicht bosgebied over ruige stijgende paden. Links zien we enkele bomen, die van beneden tot boven zijn behangen met hangende zwammen.

Verderop, als het bos iets opener wordt op grotere hoogte, komen we op hele mooie bospaden te lopen. 

En dan ineens wandelen we een hele grote open plek op in het bosgebied. Deze open plek is grotendeels begroeid met paarsbloeiende heide. 

Tussen die heide groeien ook de bosbessenstruiken, waaraan de rijpe bosbessen zitten, die heerlijk smaken.

Verderop zien we een vrouw bosbessen plukken, wat we eerder vandaag op de Col de Reculon ook al zagen gebeuren.

Het landschap verandert, want we komen op grotere hoogte. Nu zien we tussen de heide de hoog opgaande bloemen van de gele gentiaan. Veel gele gentianen zijn al uitgebloeid, en die dragen al de vruchten van deze mooie plant.

Als we weer een eindje door een dichter bosgebied lopen, zie ik links van het bospad bij een open vlakte een vlonderpad liggen. Daar even kijkend, zie ik dat er een informatiepaneel is opgesteld met informatie over de natuur van deze open plek in het bos, met de bergen op de achtergrond.

Bergbosgebied gaat over in open berglandschap

Om 14:10 uur arriveren we op Les Deux Boules, op een hoogte van 1.358 meter. 

Nu laten we het bos achter ons, en gaan we een landschap in dat steeds opener wordt. 

Drie dames lopen door het hek in de afrastering vóór ons, maar ik zie dat ze de verkeerde kant op gaan. Op de plek waar ze verkeerd lopen, ligt namelijk de paal met de richtingwijzers erop op de grond, dus dat is verwarrend als je de juiste weg zoekt. Ze zijn echter een pad op gegaan waar een wit-rood kruis op een boom is geschilderd. Als ze me zien aankomen, roepen ze vragend of wij de juiste route weten. Ik wijs hen op het wit-rode kruis vlak achter hen, en meld dat ze dus niet het rechter, maar het linker pad op moeten gaan. Wij gaan vóór hen uit, en onder dankzegging volgen zij ons. 

We lopen over bergpaden door een veranderend berg-landschap. 

Het wordt steeds kaler. De bomen worden kleiner, en staan hier en daar nogal solitair verspreid.

We krijgen overigens nu wel fenomenale vergezichten over het berglandschap rondom ons.

Aankomst op Col du Béal

We dalen af over de nagenoeg kale berghelling in de richting van Col du Béal.

Rechts van ons loopt een kudde koeien in de bergweide. Af en toe hoor je hun koebellen rinkelen.

Om 14:50 uur komen we aan op Pas de la Croix. 

Bij een S-vormig informatiepunt krijgen we een schematisch panoramisch overzicht van het weidse berglandschap rondom ons.

Van rechts komen twee jongemannen met rugzakken ook bergopwaarts naar dit hoge uitzichtpunt. Zij volgen ons verder naar beneden, naar Col du Béal.

Vóór ons zien we in de diepte op de parkeerplaats onze auto staan tussen de inmiddels vele campers en andere auto’s, die op Col du Béal staan geparkeerd.

Het is hier overigens druk met al die campers langs de wegen rond de col, in verband met de Tour de France voor vrouwen die hier overmorgen zal passeren. Camper-recreanten zoeken nu alvast een standplaats langs de Tour-route, om aanstaande donderdag niets te missen van de passerende Tour-rijdsters.

Rond 15:00 uur op de locatie van de Col du Béal aangekomen, maken we foto’s van onze aankomst op deze 1.390 meter hoge col. Een Fransman vraagt ons of hij ons beiden bij het plaatsnaambord op de foto zal zetten, wat we hem graag laten doen.

In het restaurant op de col ontmoeten we een echtpaar uit Emmen, met hun sinds kort in het Friese Uitwelleringa woonachtige zoon, die hier samen zijn met een bevriend Fries echtpaar uit het Groningse Marum. Ze verblijven in Le Brugeron, en zijn vast van plan om daar de passage van de Tour de France voor vrouwen bij te wonen.

Wij stappen in onze auto te midden van al die campers, en rijden terug naar Notre-Dame-de-l’Hermitage, waar we onze fietsen afhalen van de binnenplaats, waarna we de meer dan een uur durende autorit terug naar onze camping in Saint-Anthème maken, waar we rond 17:45 uur arriveren.