Pelgrimsroute van Sevilla (S) naar Santiago de Compostela (S)
Vía de la Plata van Sevilla naar Astorga
Van Galisteo naar Oliva de Plasencia
Maandag 7 april 2025 – 28,6 km.
Dag 18: 357,4 – 386,0 km.
 |
| Op het veldpad ten noorden van Carcaboso |
Spaanse Vía de la Plata
Vanuit het zuiden van Spanje lopen verschillende Spaanse pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela.
Eén van die aanlooproutes die Durkje en ik in 2024 richting Santiago de Compostela al liepen, is de zogenoemde ‘Camino Mozárabe’, die begint in Almería, en dan ongeveer 630 kilometer noordwestelijker eindigt in Merída, waar de Camino Mozárabe aansluit op de ‘Vía de la Plata’, die bij Astorga in het noorden van Spanje aansluit op de Camino Franchés, richting Santiago de Compostela.
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om dit jaar (2025) te beginnen met de Vía de la Plata, ook vanuit het zuiden van Spanje, en ook richting Santiago de Compostela. De ‘Vía de la Plata’ is de ongeveer 680 kilometer lange pelgrimstocht van Sevilla naar Astorga.
Vandaag lopen we daarvan onze 18e etappe, over een afstand van 28,6 kilometer, van Galisteo naar Oliva de Plasencia. We stijgen daarbij van ongeveer 283 naar 439 meter hoogte.
Vertrek vanuit La Pensión del Parador van Galisteo
Onze wekker gaat vanmorgen af om 6:15 uur in het pension van Galisteo.
Voor zover ons bekend, waren er naast ons nog vier andere pelgrims die hier hebben overnacht, waaronder de Fransen Martine en Michel. Michel vertrekt als wij ontbijten. Hij loopt vandaag naar Carcaboso, zo’n elf kilometer verderop.
Om 7:00 uur ontbijten we in de woonkamer van dit pension. We maken geen lunchpakket voor onderweg gereed, want onderweg kopen we in Carcaboso nog wel het een en ander voor onze koffiepauze en lunchpauze.
Om 7:30 uur verlaten we het pension van Galisteo. Het is dan nog nagenoeg donker.
Als we buiten het stadje komen, en achteromkijken, zien we de contouren van de burchtstad in de ochtendmist en schemer.
Rechts van ons zien we boven de bergen de warme kleuren van het ochtendgloren.
Al snel komen we bij de middeleeuwse brug van Galisteo.
Deze eeuwenoude brug overspant de brede en snelstromende Río Jerte.
Als we de brug over gaan, schijnen de eerste zonnestralen van het ochtendgloren al over de burcht.
Over asfalt naar Aldehuela de Jerte
Na het kruisen van de EX-A1 nemen we op de rotonde de afslag richting Aldehuela de Jerte. Op die asfaltweg passeren we de Franse pelgrim Michel, die ons vanmorgen al vertelde dat hij heel rustig zijn dagetappe naar Carcaboso wilde gaan maken, maar dan doet hij het inderdaad wel heel rustig aan. We halen hem in. Iets verderop schijnen de eerste zonnestralen ons tegemoet door de rij eucalyptusbomen; een mooi gezicht is dat.
Om 8:30 uur wandelen we het eerste dorpje binnen met de naam Aldehuela de Jerte.
Twee mannen staan vlak bij het plaatsnaambord met elkaar te praten, en groeten ons in ons voorbijgaan.
De route gaat recht door het dorp, maar we zien de kerk in een straatje rechts van ons. We lopen naar de kerk.
Naast de kerk blijkt het gemeentehuis te zijn, waar we naar binnen gaan, en er vlot een gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten krijgen. Dan lopen we weer terug naar de hoofdstraat.
Daar passeren we een schuur aan de wegzijde, waar een model van een boerenwagen tentoongesteld staat, met een met kruiken beladen ezel ervoor en een boer op de bok van de wagen.
Erachter zie ik aan de wand onder andere een aantal zonnehoeden hangen.
Om 8:50 uur lopen we Aldehuela de Jerte uit ter hoogte van het dorpszwembad.
Door naar Carcaboso
We vervolgen onze tocht over het verlengde van de asfaltweg van zojuist, op weg naar Carcaboso. Hier en daar staan cactussen in de bermen.
Bij het bereiken van Carcaboso passeren we een etappebord van de Vía de la Plata.
Dan wandelen we de bebouwde kom van Carcaboso binnen.
We komen langs de kerk van de parochie van de apostel Sint Jacobus.
Een geveltableau en het ronde kerkraam in de kerkgevel maken ons dat duidelijk.
Vlakbij een pleintje verlaten we even de camino om het dorp in te gaan, waarbij we op het dorpsplein arriveren in het dorpscentrum.
We halen eerst boodschappen bij de supermarkt en ernaast gaan we koffiedrinken.
Daarna lopen we terug naar de doorgaande camino, waarbij we langs een aantal muur-schilderingen lopen.
Als we net iets doorlopen voorbij een smal straatje, meldt een oude Spaanse vrouw ons dat we dat straatje in moeten gaan, om vervolgens verderop bij de drie kruisen het dorp uit te lopen. We passeren twee metselaars die hier aan het werk zijn.
Dan lopen we bij die drie kruisen inderdaad het dorp uit.
Heuvelpad langs een kanaaltje
Op een T-kruising staat een informatiepaneel over de Vía de la Plata.
Verderop moeten we een keus maken om over de dehesa verder te gaan, òf over een veldpad door de heuvels. We volgen in dezen onze Nederlandstalige routegids, die het veldpad aangeeft als hoofdroute.
Vanaf dit pad zien we verderop sneeuw liggen op de bergtoppen.
Dit prachtige boerenpad volgt een afwateringskanaaltje (of wellicht een irrigatiekanaaltje) eerst aan de linkerzijde en dan aan de rechterzijde.
Door een schitterend mooi natuurgebied
Bij een asfaltweg aangekomen gaan we een prachtig natuurgebied in bij een fikse rotsformatie.
Daarna maken we eerst een behoorlijke klim heuvelopwaarts.
Dan komen we door een schitterend rotsenlandschap.
De bermmuurtjes langs het pad zijn heel mooi begroeid met onder andere groen mos.
Zoals ook in voorgaande dagen wandelen we af en toe door een kudde koeien, die ons nieuwsgierig gadeslaan in ons voorbijgaan.
Het water vanaf hoger gelegen delen kruist op veel plaatsen ons pad.
En ook in dit gebied wordt van ons gevraagd om na het passeren van veehekken, die hekken na er doorheen gegaan te zijn weer goed af te sluiten, hetgeen we uiteraard doen.
Een etappebord verwijst naar het dorpje links van onze route, met de plaatsnaam Valdeobispo.
Ook hier is de ondergrond waarop we lopen bijzonder nat. Vooral waar we beekjes moeten oversteken, gaat dan soms heel moeizaam om droge voeten te houden.
Dan nog eens weer komen we langs een indrukwekkende rotsformatie.
Eerst ver vóór ons en dan steeds dichterbij zien we weer eens een pelgrim. Als we hem inhalen en een gesprek met hem aanknopen, blijkt het Pierre te zijn uit Franstalig België, die vandaag richting Aldenueva del Camino loopt, maar nu al weet dat hij onderweg ergens ‘op bivak’ gaat, ofwel onderweg in zijn tentje overnacht als wildkampeerder.
We gaan verder, en komen langs een oude kurkeik, met op de achtergrond weer zo’n grote rotsformatie.
Ook nu weer zien we verderop sneeuw op de bergtoppen liggen.
Dan komen we langs een informatiepaneel van de associatie van de vrienden van de Vía de la Plata, met daarop een heraldisch wapen van de Spaanse gemeente Ahigal.
Vervolgens lopen we wederom langs een kudde koeien.
En weer een eindje verder steken we het terrein over van een veeboer, waar ook aan beide zijden van ons pad koeien binnen de hekken lopen.
Als we langs een groot waterbekken verderop in een dal komen, horen we geplons van enkele dieren die snel het water in gaan op het moment dat ze ons zien aankomen. De andere dieren blijven zitten op de rots. Met de telelens van mijn fotocamera zie ik dat het grote schildpadden zijn, die liggen te zonnen op de rotsen aan de rand van dat waterbekken. Ze hebben gelijk met dat zonnebaden, want het is vandaag prachtig zonnig weer.
Ook als we dat waterbekken passeren, blijven die schildpadden op de rotsen zitten, zij het waakzaam, zie ik door de telelens.
En ook hier weer verderop dikke pakken sneeuw op de bergtoppen in de verte.
Lunchpauze in Ventaquemada
Na een lange tocht door een wel heel mooi natuurgebied komen we dan aan in het buurtschap Ventaquemada.
Aan de overzijde van de kruisende asfaltweg kijk ik even of we nabij Casa Dehesa Ventaquemada een picknickplek kunnen vinden en benutten, maar op deze bijzondere kruising is nergens iets van georganiseerde rustplek te vinden.
Daarom gaan we terug over de asfaltweg heen, en gaan zitten op een paar grote rotsblokken, waarop we onze lunchpauze houden, aangenaam in de schaduw. Als we opruimen, komt de Belgische pelgrim Pierre aanlopen, die onze pauzeplek overneemt.
Variant via Oliva de Plasencia
Langs de asfaltweg van de CC-13.2 gaat het vanuit Ventaquemada nu verder voor ons.
Als we rechtdoor zouden lopen naar Aldenueva del Camino (want dat is de eerstvolgende halteplaats van de Vía de la Plata) zouden we vanuit Galisteo vandaag totaal zo’n 11 + 38 = 49 kilometer moeten lopen. Wij kiezen ervoor om dat traject in tweeën te knippen met een kleine omweg van de camino-variant via Oliva de Plasencia, waarmee we dan 28,6 + 26,3 = 54,9 kilometer in twee etappes lopen, wel iets verder dus, maar comfortabeler verdeeld over twee wandeldagen.
Onderweg komen we langs het buurtschap Caseria de Valverdeja.
Op dit stuk passeren we ook weer enkele waterbekkens bij boerderijen, zoals je die hier vaak in die combinatie aantreft.
Soms liggen ze heel dicht bij een boerderij, maar er zijn er ook wel bij, waarbij in de verste verte geen boerderij is te bekennen. Ze zijn wel heel mooi, met in dit voorjaar omkranst met mooie witte waterbloemen, en in de waterbekken kwaken de kikkers er vol op los.
Om 15:30 uur krijgen we Oliva de Plasencia in zicht.
Vlak vóór het begin van de bebouwde kom gaan we linksaf.
Een wegwijzer meldt namelijk dat dát de richting is naar onze overnachtingslocatie.
In het dorp komen we langs een huis met een hele brede muur-schildering, met prachtige Spaanse dorpstaferelen.
Overnachten in Casa Rural Via Cáparra Superior in Oliva de Plasencia
We komen langs de dorpskerk.
Op de kerktoren zien we twee ooievaarsnesten, zoals je ze vaak in Spanje ziet.
Op beide nesten zit een ooievaar.
Links van de straat staan een aantal sinasappelbomen.
We komen langs een minimarkt, waar de lampen al uit zijn, maar een vrouw is er nog binnen. Als we binnengaan, doet ze de lichten weer aan, en krijgen we alle tijd om onze boodschappen voor vanmiddag, vanavond en morgen te doen. Het blijkt dat zij ook onze overnachtingslocatie beheert, dus als we de boodschappen hebben betaald, loopt ze met ons mee, waar ze ons voor 68 euro incheckt voor een vierpersoonskamer, want die was nog beschikbaar.
Het is een heel groot gasthuis met meerdere kamers op vier verdiepingen, en ze begeleidt ons naar de derde verdieping waar we een prachtige kamer van twee verdiepingen krijgen.
Ze had al verteld dat de bar vandaag gesloten is, dus een warme maaltijd is hier in dit dorpje niet meer te verkrijgen, maar er is voldoende in voorraad in de winkel om eten klaar te maken, vertelde ze al in de winkel, en bovendien heeft de accommodatie een goed voorziene keuken en eetkamer, allemaal heel groot en prima geoutilleerd.
Nadat we ons fotowerk en schrijfwerk hebben gedaan, maken we onze warme maaltijd in de keuken beneden klaar, en eten we daar in de grote woonkamer.
We hebben hier een prima plek na een schitterende wandeldag op de Vía de la Plata.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten