Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Westroute van Lozère (Palaiseau) naar Tours (GR655 O)
Van Limours naar Saint-Arnoult-en-Yvelines
Woensdag 7 augustus 2024 – 18,2 km.
Dag 3: 51,7 – 69,9 km
 |
| Aankomst in Longvilliers |
Start met lichte regen
De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op Camping Cernay Vacances.
Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:20 uur, om met de auto vanuit Cernay-la-Ville naar Saint-Arnoult-en-Yvelines te rijden. We hebben de fietsen op het fietsenrek achter op de auto.
Nadat we de fietsen van de auto af hebben gehaald, laten we de auto achter in Saint-Arnoult-en-Yvelines, en fietsen we in soms even hele lichte regen van Saint-Arnoult-en-Yvelines de 14,6 kilometers naar het centrum van Limours. Het is zwaar bewolkt, en het regende eerder vanmorgen al heel licht, bijna niet merkbaar, en de temperatuur is nu 16 graden Celsius.
Over akkerpaden naar Villevert
Vandaag gaan we lopen van Limours naar Saint-Arnoult-en-Yvelines, over een afstand van 18,2 kilometer.
Nadat we de fietsen hebben geparkeerd bij een seniorenflat naast het voormalige treinstation van Limours, ontmoeten we – vlak voordat we vertrekken – een man die een baguette bezorgt bij één van de appartementen naast onze fietsen. We raken met elkaar in gesprek. Hij is gemeenteraadslid en vertelt ons één en ander over onder andere de treinhistorie van Limours en omgeving.
Even later wandelen we de bebouwde kom van Limours uit op de plek waar we gisteren onze eerste etappe van deze zomerpelgrimage beëindigden.
Op de dorpengrens van Limours en Les Pommiers steken we rond 9:00 uur de D24 over.
Daar begint een pad langs een bomenzoom, waarna we het open veld in gaan, en over een mooi akkerpad door een golvend veld verder gaan.
Over dit akkerpad lopen we in zuidwestelijke richting naar Bois des Morts.
Na het doorsteken van dit smalle bosperceel gaat het verder over een akkerpad naar Villevert, waar we tegen 9:30 uur arriveren.
We doorkruisen dit gehucht.
Koffie in Bonnelles?
Voorbij Villevert gaan we het Bois Départemental de Villevert in. Bij de ingang van dit bosgebied komen we langs de eerste Santiago-wegwijzer die we deze zomer aantreffen langs het pelgrimspad.
We volgen de verschillende aangegeven smalle en brede bospaden door dit bosperceel, en komen dan om 10:00 uur aan in de bebouwde kom van Bonnelles.
De route voert langs het mooie château van Bonnelles.
Vóór de gevel van het bijgebouw van dit château is een groot groen ijzeren raamwerk geplaatst, waarschijnlijk ter decoratie van de gevel.
We volgen de wegwijzers naar het centrum, maar constateren dan dat we aan de rand van het dorp niet naar het centrum verder gaan, maar het dorp weer zouden uitlopen. Dat was niet onze bedoeling, want onze wandelgids geeft aan dat hier in het dorp horeca aanwezig is, waar we graag een kop koffie willen drinken.
We verlaten tijdelijk even de doorgaande pelgrimsroute, om eerst het centrum van het dorp in te lopen, op zoek naar een café-bar voor onze koffiepauze.
Eerst gaan we naar de dorpskerk, omdat je in Frankrijk nabij kerken veelal café’s of bars aantreft. Maar dat blijkt hier niet het geval te zijn, en we zien hier om ons heen ook niets anders dan alleen maar woonstraten.
Toch wel koffiedrinken in Bonnelles
Een wandelende inwoner van Bonnelles loopt bij ons langs, en we vragen hem waar we in dit dorp een kop koffie zouden kunnen drinken. De man denkt luidop na, daartoe bijgestaan door een oudere vrouw die ook passeert. Ze komen samen tot de conclusie dat geen van de café’s van het dorp geopend is, dus een koffiepauze gaat hier niet lukken. We geven aan dat we dan hier op een bankje bij de kerk wel een rustpauze zullen houden, en dan biedt de man ons aan om met hem mee te gaan, om bij hem thuis koffie te drinken.
Als we hem vragen of dat niet teveel gevraagd is, geeft hij aan dat hij ons graag koffie aanbiedt, omdat wij pelgrims van Sint Jacob zijn. Nou ja, dan maken we natuurlijk graag gebruik van zijn vriendelijke aanbod, en lopen we met hem mee naar zijn huis.
Door de woonkamer worden we naar de binnenplaats achter zijn huis geleid, en kunnen we plaatsnemen aan een tuinset op zijn binnenterras. In een ommezien heeft hij voor ons drieën koffie gezet, en drinken we buiten samen een kop koffie.
De man vertelt dat hij van zijn zuster een stappenteller heeft gekregen met de opdracht om veel te gaan wandelen, in de strijd tegen zwaarlijvigheid. Hij werkte voorheen voor een Fins liften-bedrijf en krijgt nu tijdens zijn pensioen te weinig beweging. Hij geeft aan het ook wel fijn te vinden om elke dag veel te wandelen om daarmee af te vallen in zijn strijd tegen overgewicht.
Na deze koffiepauze nemen we afscheid van onze vriendelijke gastheer. Deze koffiepauze was alleszins plezier voor drie.
La Bâte
Als we Bonnelles verlaten, wandelen we langs de Fontaine-Saint-Symphorien, die is geplaatst tegen een oude tuinmuur aan de rand van het dorp.
Verderop draaien we het dorp weer in, waar we dan langs een supermarkt komen, waar we alvast een vers brood kopen voor morgen. Die gaat alvast mee in de rugzak, dan zijn we later vandaag niet meer afhankelijk van openingstijden van bakkers en/of supermarkten.
Dan verlaten we Bonnelles.
Het volgende bosgebied dat we in gaan, is het Bois de Crâne. Voorin het bosperceel staat een kapel, de Chapelle de Clos, de familiekapel van de familie Laurent. Het toegangshek naar de kapel is op slot, dus we kunnen er helaas niet in.
Als we het bos uit komen, lopen we het dorp La Bâte binnen.
Hier moeten we even goed opletten, want verderop splitsen zich de twee langeafstandroutes van de GR11D en de GR655O. Wij nemen in het dorp de juiste afslag, en gaan verder op de GR655O.
Al vrij spoedig lopen we het dorp uit.
Net buiten het kombord staat de oude openbare wasplaats.
Lunchpauze bij de kerk van Longvilliers
Vanuit La Bâte gaat het verder over een asfaltweg tussen akkers links en rechts.
Ondertussen horen we het autoverkeer op de A10, de zogenoemde l’Aquitaine, die op niet al te grote afstand parallel ligt aan onze route.
Na zo’n twee kilometer krijgen we het volgende dorp in zicht: Longvilliers.
Links van de weg is een vrouw in een paardenbak bezig met het beleren van een paard. Wij wandelen de bebouwde kom binnen, met de markante Eglise Saint-Pierre als beeldbepaler van het dorp.
Op het kruispunt in het dorp staat de Mairie, waar we een gemeentestempel krijgen in onze pelgrimspaspoorten.
Dan is het tijd voor onze lunchpauze, en daartoe vinden we een grote picknickbank in de schaduw van een laan naast de oude dorpskerk.
Door Saint-Fargeau en Le Moulin Neuf
Door het midden van een paardencentrum verlaten we Longvilliers, en verderop steken we een nieuwe weg over, die niet in onze oude wandelgids staat vermeld. Maar die tamelijk nieuwe D149 ligt hier wel degelijk, dus daar moeten we overheen, om onze route te vervolgen.
Enkele uren geleden is het al droog geworden. Het is nu halfbewolkt, met veel zonnige perioden, dus prachtig weer om te wandelen. De zon schijnt door het frisse groen van het bladerdek van de bomen in het bos links en rechts van ons pad.
Iets na 13:00 uur wandelen we het dorpje Saint Fargeau binnen.
De route brengt ons nu steeds dichter bij een riviertje, die we vooral goed kunnen zien vanaf het gehucht Le Moulin Neuf. De oude moulin van vroeger is hier nu een museum, een soort streekmuseum; op dit moment overigens gesloten voor het publiek.
Stempelen in Saint-Arnoult-en-Yvelines
In de aanloop naar Saint-Arnoult-en-Yvelines komen we in een parkachtige omgeving, met mooie wandelpaden door een bosrijk gebied met hier en daar waterpartijen.
Wandelaars worden overigens wel gewaarschuwd voor de aanwezigheid van de eikenprocessierups, die vooral tijdens harde wind overlast kan veroorzaken, zo staat vooraan in het park op een waarschuwingsbord.
We doorkruisen dit mooie parklandschap en lopen aan het andere eind de plaats Saint-Arnoult-en-Yvelines binnen.
In het centrum eindigt onze etappe van vandaag om 13:40 uur bij het gemeentehuis van dit dorp. Het is hier 22 graden Celsius, dus heel mooi zomerweer.
Binnen in de Mairie vragen we om een gemeente-stempel in onze pelgrims-paspoorten. De twee jonge dames in de receptie laten merken niet te weten waar dat voor is bedoeld. Daarom leggen we hen uit welke waarde dergelijke stempels hebben voor passerende pelgrims van Sint Jacob. De pelgrimsroute van Santiago is hen wel bekend, en ze geven ons derhalve vlot een stempel in onze pelgrimspaspoorten.
Daarna lopen we naar de auto die vóór het gemeentehuis staat geparkeerd, en rijden we met de auto terug naar Limours, waar we onze fietsen afhalen, om tenslotte vanuit Limours terug te rijden naar de camping in Cernay-la-Ville.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten