Gezien de feiten

Woensdag 19 december 2018

Cover van het Boekenweekgeschenk 2018

Nieuw leven na de dood
Ter gelegenheid van de Boekenweek 2018 schreef Griet Op de Beeck in opdracht van de 'Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek' het Boekenweekgeschenk met als titel: 'Gezien de feiten'
Dit boek gaat over Olivia, een vrouw van eenenzeventig jaar. Voor Olivia wordt alles in haar leven anders als haar man sterft met wie ze lang - 49 jaar - getrouwd was.
Ze gaat namelijk op zoek naar een geheel andere manier van leven, door te breken met alles was gebruikelijk was.
Het is een verhaal over de kracht van spijt hebben van een beklemmend leven, met een gretige wil om anders en vooral ook goed te leven, onderwijl los te komen van de warme wurggreep van familie en kennissen, experimenterend, om los te komen van de schroom om ruimte in te nemen, en om dan uiteindelijk te ontdekken hoe anders liefhebben kan zijn.

Vrij-willig
Al snel na het overlijden van haar echtgenoot begint ze thuis - in België - afscheid te nemen van die altijd zo vanzelfsprekende dingen, die er al zo lang zijn geweest. Zo ruimt ze op wat ze maar kan opruimen, om zo ruimte vrij te maken voor iets nieuws.
Olivia - vroeger ooit werkzaam in het onderwijs - maakt gebruik van de mogelijkheid om vrijwilligerswerk in een niet nader genoemd Afrikaans land te gaan uitvoeren. Zo geeft ze onderwijs aan kinderen in een schooltje in een sloppenwijk, waar haar leven weer betekenis krijgt.

Zij ging
Daar ontmoet ze ook de Afrikaanse Daniël, een lokale vrijwilliger, ook ex-leraar. Het positief spannende contact met deze Daniël maakt in Olivia veel los van wat vele jaren verborgen bleef. De romance met deze wellevende Afrikaan helpt Olivia om te staan en te gaan voor haar eigen keuzes, ook al krijgt ze daarbij veel kritiek over zich heen van met name haar dochter Roos, die het ongepast vindt dat moeder Olivia zo snel na het overlijden van haar vader al weer amoureuze omgang heeft met een wildvreemde Afrikaanse man. Daniël is voor Roos geheel onverwacht bij haar moeder ingetrokken.
Als de maximale verblijfsduur van Daniël in Nederland is verstreken, en Daniël weer naar zijn thuisland moet, waar op dat moment een burgeroorlog woedt, kan Olivia het uiteindelijk in haar eentje niet langer meer uithouden thuis, en besluit ze terug te gaan naar dat roerige Afrikaanse land, terug naar Daniël. Voor dochter Roos en de meer begripvolle schoonzoon Sander blijkt dat geheel onverwacht te zijn; en hoe het verhaal afloopt, zullen we nooit precies te weten komen, want het boek eindigt abrupt, met de zinsnede: 'Nog een keer, komaan, afzetten, Daniël mee rechtop helpen, zij ging    '

Geen weg terug

• Zie je niet dat dit einde een nieuw begin is?
• Olivia was nog nooit zo blij geweest dat mensen elkaars gedachten niet kunnen lezen.
• Mensen maken keer op keer dezelfde fout.
• Een hoofd kan niet meer vergeten wat het heeft beseft, zelfs al wil het dat proberen.
• De grens tussen troosten en getroost worden, is flinterdun.
• What you teach a child to love can be more important than what you can help him to learn.
• Als mensen gaan sterven, betreuren ze het meest de dingen die ze onuitgesproken hebben gelaten, de keuzes die ze níet hebben gemaakt, de mooie kansen die ze zichzelf hebben ontzegd, de foute constructies die ze in stand hebben gehouden, meestal omdat ze bang waren en dat niet eens durfden te onderkennen.
• Het leven is heel kort, en heel lang.
• Make your choices reflect your hopes, not your fears.
• Gemis treitert, dringt zich op, fysiek ook.
• In advies tonen de bekommerden bovenal hun eigen angsten, wensen, hekels en verlangens.
• Geluk gaat niet zozeer over krijgen wat je wilt, maar over aanvaarden en loslaten wat je niet en nooit meer wilt, waardoor je jezelf dan ook kan toestaan wat je blij maakt.
• Misschien is bovenal zorgen voor anderen een manier om geen verantwoordelijkheid te moeten nemen voor jezelf.
• Er bestaat geen weg terug als de liefde echt is.