 |
| Waddenzee-decor voor WAD-filmpremière |
Filmen op de grens van water en land
Gisteren en vandaag gaat de eerste grote Nederlandse natuurfilm over het Waddenzeegebied in première in het WTC te Leeuwarden. Deze 4K-film van natuurcineast-ecoloog Ruben Smit kreeg als titel 'WAD' mee, en als subitel: 'Overleven op de grens van water en land'.
Ruben Smit is vijf jaar geleden al begonnen aan de productie van deze bijzonder film.
De Waddenzee is een open natuurgebied, erkend als Werelderfgoed, dat internationaal van groot belang is voor bijvoorbeeld de migratietrek van miljoenen vogels.
Smit maakte de film met een brede biologische invalshoek. Allerlei levensvormen van het Wad passeren de revue; van micro-organismen in het water tot de grijze zeehond op de zandbanken.
De nadruk in de film ligt op de soort, niet op het individu. Toch gaat de film niet alleen over levende organismen, want er zijn ook veel filmshots over wolken, over strand en duinen, over harde wind en 'kruipende' zandbanken, en zee-ijsschotsen in de winter.
Voorprogramma met Ruben Smit
Durkje en ik wonen vanavond deze filmpremière bij, en maken daarbij gebruik van het aanbod van sponsor de Leeuwarder Courant om in het voorprogramma kennis te maken met de filmmaker Ruben Smit. In het Waddenzee-decor van de de theaterproductie Stormruiter wordt Smit geïnterviewd, en krijgen de gasten de gelegenheid om hun vragen aan de filmmaker te stellen. Met enkele honderden luisteren we naar wat Smit vertelt over zijn natuurfilm, die we aansluitend gaan bekijken.
Ruben Smit vertelt dat hij met deze productie is begonnen door eerst maar eens filmend op zoek te gaan naar verhalen van het Wad. Een team van zo'n 15-20 medewerkers heeft hem bijgestaan om deze film te realiseren.
Bijzonder is dat er ongeveer 200 geluidssporen zijn opgenomen, die in de film op passende wijze over elkaar heen zijn gelegd om de filmbeelden te ondersteunen. Smit: "Deze film is voor een heel groot deel 'geluid'". Vier componisten werkten mee aan de film, om er ook een muzikale film van te maken met veel muziekstijlen. De muziek werd overigens al heel vroeg in het productieproces meegenomen.
Eerst de schoonheid van het Wad laten zien
De filmmakers werken met meerdere camera's, met verschillende camerastandpunten. Er lopen zes verhaallijnen door de film. bijvoorbeeld over de bergeend en eidereend, en over zeesterren en mosselen. Ook de zeehond komt vaak weer terug in beeld. Per sub-verhaal werden de filmdraaidagen ingericht. Totaal werd 450 uren filmmateriaal geproduceerd. Van veel filmopnames was vooraf wel bekend dat die volgens planning konden worden gemaakt, bijvoorbeeld van de geboorte van zeehonden, of de jagende slechtvalk, maar af en toe passeren in de film ook schitterende scènes tussendoor, die alleen maar met een hoop toeval en geluk konden worden gemaakt.
Het Wad wordt als een metafysische geheel getoond, en mensen komen er niet voor in de film, want die zouden teveel af leiden van de natuur.
Binding met de natuur
Het op gang brengen en het maken van zo'n bijzondere filmproductie vergt een enorme organisatie. Met een budget van anderhalf miljoen euro kon deze film worden gemaakt. Parallel aan het maken van de natuurfilm is ook een educatief project voor kinderen bij de film gemaakt.
Ruben Smit: "Dit is een film over leven en dood; de dood hoort ook bij het leven".
Tijdens het opnameproces ontdekte Smit dat de delen van het Wad waar mensen niet (mogen) komen een veel grotere natuurrijkdom hebben. De invloed van de mens is in de andere delen van het natuurreservaat zichtbaar.
Ruben Smit: "Ik maak me wel zorgen over de toekomst van het Wad'. Hij geeft aan dat het zijns inziens toch van belang is dat wordt gestopt met alle verstoringen op het Wad (zoal de boringen).
Smit las tijdens het filmproject ook het jaren oude Wadden-script van cineast Bert Haanstra. Waar Bert Haanstra juist de aanwezigheid van de mens op het Wad wilde laten zien, koos Ruben Smit ervoor om in te zetten op de binding met de natuur.
De grootste filmpremière van een natuurfilm
Na dit mooie voorprogramma volgt een koffiepauze, en dan voegen we ons met enkele honderden deelnemers van het voorprogramma bij de totaal tweeduizend bezoekers, die tussen 19:30-20:30 uur allen plaatsnemen op de enorme tribune die is opgebouwd voor de Stormruiter.
Om half negen wandelt Ruben Smit door een strand-achtige entourage naar het midden van de grote zaal, waar een immens filmdoek staat. Smit verzorgt aan de hand van enkele foto's en filmpjes een korte inleiding op zijn film, en dan is het moment aangebroken dat de zaallichten doven, en we bijna anderhalf uur gaan genieten van de imposante combinate van natuurfilm, natuurgeluiden en vocale en instrumentale muziek.
In hoog tempo passeren al die beelden van flora, fauna, weer en landschap van de Wadden. En als bij het einde van de film een welverdiend applaus klinkt, worden we verzocht om nog even te blijven zitten om ook nog te genieten van de slotzang van Nynke Laverman, waarmee de film tijdens de aftiteling eindigt.
Vanaf overmorgen is deze boeiende film WAD in de Nederlandse bioscopen te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten