De Kristenreis nei de ivichheid

Freed 16 april 2010

Op 30 novimber 1628 is John Bunyan berne yn it lytse doarpke Elstow (Bedfordshire) yn Ingelân. Hy wie noch mar 16 jier doe’t er syn mem ferlear. John wie in ienfâldich man. Hy waard earst tsjettellapper en jierren letter preker. Syn frou hat him it lêzen en skriuwen leard. Syn preken wiene ienfâldich, mar wol direkt en fral Bibelsk. Hy waard foar mar leafst tolve jier finzen nommen om syn leauwen en omdat er dêroer preke. Bunyan wurde 60 jier âld.

Bunyan hat yn syn libben in soad boeken skrean. Ien fan syn boeken hat er yn ‘e finzenis skrean. De titel fan dat boek út 1678 is: “The Pilgrims Progress”. Dat boek is yn it Hollânsk oerset en krige de titel: “De Christenreis naar de eeuwigheid”. Dernei is it troch dr. G.A. Wumkes ek yn it Frysk oerset, yn 1953 ferskynd mei as titel: “De Pylgerreize”. Yn syn wrâldferneamde boek skriuwt John Bunyan oer de reis, dy’t in minske meitsje moat om – nei ôfrin fan it hjoeddeistige libben - ynwenner fan Gods Himelstêd wurde te kinnen. It is in boek dat yn behâldend protestants-kristlike fermiddens graach lêzen wurde, ek tsjintwurdich noch wol.

De Hollânske “John Bunyan Stichting” hat in lyts evangelisaasjeboekje troch dûmny P. Blok skriuwe litten oer “De Kristenreis” fan Bunyan. Dat lytse boekje is oerset troch Jan Jongsma fan Burgum (yn it ferline - lykas ik - ek KFFB-bestjoerder) en ferskynde 15 jier lyn, yn 1994. Dizze lytse útjefte hat as titel: “De Kristenreis nei de ivichheid”.

It is mar in lyts partsje fan it oarspronklike boek. Dûmny P. Blok skriuwt yn it foarwurd oer it doel fan syn boekje: “jo te wizen op guod dat in dief net stelle kin en dat net troch roast ferdwine kin”. Bunyan wiist op “It Guod, dat ivich en bestindich is”, sa skriuwt dûmny Blok.

It boek is in allegoarysk ferhaal, dat fertelt oer de dream fan in man. Kristen is syn namme. Kristen wol witte wêr’t “De Wei ta Behâld” is. Kristen krijt by it krús fan Jezus in boekrôl en moat dy oan ‘e ein fan syn reis by de Himelpoarte oerlange oan ‘e ingels. Op syn reis en op ‘e smelle wei dy’t ta it wiere libben liedt, moetet Kristen in ferskaad oan minsken. It binne bygelyks: Boadskipper, Evangelist, Dwaas, Loaiker, Eigenwiis, Formalist, Tonielspieler, Betroubere, Idelheid, Bybedoeling, Moaipraat, Hoopjende, Unkunde en Idele Hope. Fia plakken lykas Swierrichheid, Leaflikheid en Deadsjordaan komt Kristen as pylger oan yn it Nije, Himelske Jeruzalem, om dêr de Kening te moetsjen.

Alle haadstikken (ien haadstik op ien side) fan dit boekje hawwe in koart stikje fan it ferhaal mei op ‘e neistlizzende side in yllustraasje fan Albert Wessels. Op ‘e lêste ôfbylding fan it lêste haadstik “Immanuelslân” geane Kristen en Hoopjende it nije Jeruzalim yn. Boppe de himelpoarte stiet: “Blessed are they that do His commandmends”. En it ûnderskrift op dit lêste printsje is de skreane útsetter: “Soli Deo Gloria”.